بخشی از مقاله
چکیده:
گردشگري روستایی، پدیدهاي است ناشی از توسعه همه جانبه فنّاوريهاي نو در عصر پستمدرن. پدیدهاي که جریان سرمایه، فرهنگ و اطلاعات را در یک هم پوشی مناسب با عواملی چون افزایش درآمد، سطح رفاه، اوقات فراغت بیشتر و بهبود ارتباطات، عاملی در توسعه و رشد و شکوفایی اقتصادي نموده است.
بر این مبنا مقاله پیش رو با بهره-گیري از مطالعات میدانی و تکمیل پرسشنامه در بین یک نمونه100 نفري از اهالی روستاي دیمه - به عنوان روستایی هدف گردشگري - از توابع شهرستان کوهرنگ در استان چهارمحال و بختیاري در پی پاسخ به این پرسش است که گردشگري چه نقشی در توسعه شاخصهاي اقتصادي روستا داشته است؟ نتایج حاصل نشان میدهد که بین ایجاد اشتغال، افزایش درآمد، کاهش مهاجرت ساکنین و گردشگري رابطه معناداري وجود دارد، این درحالی است که بین ارتقاء کیفیت زندگی ساکنین و گردشگري رابطه معناداري مشاهده نشد.
-1 مقدمه
-1-1 طرح مسئله
امروزه گردشگري را میتوان به عنوان ابزاري براي افزایش درآمد ملی کشورهاي در حال توسعه به حساب آورد.
طبق نظر جنکینز، توریسم آنگونه که در کشورهاي توسعه یافته دیده میشود اصولا یک فعالیت اقتصادي میباشد در حالی که در کشورهاي در حال توسعه به عنوان کاري تفریحی و راهی به سوي توسعه شناخته می-شود
گردشگري در جهان کنونی، صنعتی پاك و سومین پدیدهي اقتصادي پویا، پر رونق و روبه توسعه است که به باور بسیاري از کارشناسان پس از صنعت نفت و خودروسازي گوي سبقت را از دیگر صنایع کهن ربوده است
مهمترین هدف توسعه گردشگري داخلی و خارجی، توسعه اقتصادي و اجتماعی مناطق گردشگر پذیر است و بسیاري از کشورها کم و بیش به گردشگري توجه دارند زیرا مهمترین تاثیر گردشگري در اقتصاد جهانی، ایجاد درآمد و اشتغالزایی است.
صنعت گردشگري در سالهاي آغازین قرن بیست و یکم به یک فعالیت عظیم اقتصادي تبدیل و یکی از پر درآمد ترین و اشتغالزاترین صنایع جهانی قلمداد میگردد. در سال 2002 میلادي درآمد حاصل از جهانگردي بینالمللی بالغ بر هفتصد و دو میلیارد و ششصد میلیون دلار بوده است
بر اساس برآورد سازمان جهانی جهانگردي،ارزش وجوه حاصل از جهانگردي و مسافرت در دهه آتی با سرعتی افزونتر از تجارت جهانی، بالاتر از سایر اقلام صادراتی متعلق به دیگر بخشهاي اقتصادي قرار میگیرد ضمن اینکه پیشبینی میشود در سال2010میلادي تعداد مسافران وجهانگردان از مرز 937 میلیون نفر بگذرد
در این بین گردشگري روستایی با توجه به اینکه یکی از مردمیترین اشکال گردشگري محسوب میگردد، می- تواند موجب رشد اقتصادي و تنوع فعالیتها از یکسو و ایجاد اشتغال و درآمدزایی براي ساکنان روستایی با جذب مازاد نیروي انسانی از دیگر سو گردد و یکی از فرصتهاي توسعهي همه جانبه محسوب می- گردد.
استان چهارمحالوبختیاري نیز با وسعتی معادل1 درصد از کل مساحت کشور و برخورداري از روستاهایی هدف گردشگري، جاذبههاي طبیعی، فرهنگی و تاریخی بسیار و موقعیتی ممتاز در میان سلسله جبال زاگرس، ازتوان بالایی در توسعهي صنعت مذکور برخوردار میباشد. لذا شناخت، برنامهریزي و سرمایهگذاري بر این جاذبهها نه تنها گامی است موثر در مسیر توسعه و محرومیتزدایی از منطقه، بلکه میتواند قلمرو تحقیق را به قطبی جاذب و شکوفاتر از پیش تبدیل نماید.
-2-1 اهمیت و ضرورت پژوهش:
استان چهارمحال و بختیاري با طبیعتی زیبا و بیبدیل، تاریخی پرفراز و نشیب و گونهگونی بسیار در اقوام و فرهنگهاي بومی- محلّی - روستایی- عشایري - از مبانی توانمندي درجذب گردشگر و سرمایهگذاري توسعه صنعت توریسم در مسیر نیل به توسعه پایدار دراختیار مردم، مدیران وبرنامهریزان توسعه قرار میدهد.
در این بین روستاهاي هدف گردشگري از جمله روستاي مورد مطالعه در این مقاله - دیمه از توابع شهرستان کوهرنگ - از جمله نقاط جاذبی محسوب میگردند که با بهرهگیري از مزیتهاي نسبی صنعت گردشگري در آنها میتوان فرایند نیل به رشد و شکوفایی اقتصادي و در نتیجه توسعه روستایی را تسهیل و تسریع نمود.
