بخشی از مقاله
چکیده
در سالهای اخیر با توجه به نیازهای جهان به بحث اخلاقیات،رهبری اخلاقی بسیار مورد تاکید قرار گرفته است،رهبران هنگام تصمیم گیری نباید تنها به منافع خود توجه نمایند بلکه باید از نتایج تصمیم روی تمامی افراد آگاهی یابند.نظام اخلاقی اسلام سرشار از فضایل و گزاره های اخلاقی است که رهبران به وسیله تطبیق عملی آنها،توانایی اکمال دین خویش و گام برداشتن در مسیر اصلاح امور دنیا و آخرت را کسب می کنند.
رهبران اخلاقی ویژگی های بارزی همچون صداقت و درستی و اعتماد را دارا هستند و اسلام یکی از مهمترین ویژگی رهبران اخلاقی را عدالت بیان می کند.رفتار عادلانه سبب می شود که انتظارات کارکنان از سازمان به شکل درستی پاسخ داده شود که موجب عملکرد و مشارکت بالای کارکنان می شود و زمینه اعتماد و آگاهی را با الگوی اسلامی در سازمان که همانا توجه به سرمایه اجتماعی است،افزایش دهد و زمینه ساز یادگیری در سازمان و میان افراد می شود.
در این تحقیق که به روش توصیفی- مروری و به شیوه کتابخانه ای و اسنادی صورت گرفته است سعی داریم به تحلیل رهبری اخلاقی با در نظر گرفتن عدالت و سرمایه اجتماعی در ارتقا یادگیری سازمانی و به مقایسه مکاتب غربی و اسلامی بپردازیم.باشد که از این گنجینه های بزرگ اسلامی نهایت بهره را در علوم و به خصوص علم مدیریت ببریم.
مقدمه
برای موفقیت در شرایط رقابتی سازمان ها و شرکت ها و ... در دنیای کنونی،بکارگیری مهارتها در هر دو جنبه مدیریت و رهبری و مدیریتی بیان می کند که سبک های رهبری به عنوان متغیر قوی و مهم برای اندیشیدن در مورد رفتار مدیریتی و تاثیر آن بر عملکرد مدیر محسوب می شوند
امروزه موضوع اخلاق و رفتار اخلاقی بسیار مورد توجه قرار گرفته است و این توجه تا حدودی با موضوعات گزارش شده که قابل بحث و تردید می باشند و رفتارهای غیراخلاقی بالقوه و خسارتها و زیانهای ناشی از آنها، در ارتباط است
هدف سازمان کاهش بدهی های مرتبط با رفتار غیراخلاقی است. تحقیقات موجود نشان می دهد که توجه زیاد در ترویج رهبری اخلاقی ضروری است چون رهبری اخلاقی توانایی کارکنان برای مقابله با موقعیت های متعارض - بابالوئا،استوتن3 وهمکاران، - 2016 ،کاهش سوء رفتار کارکنان - مایر، کوئنزی، و گرین بام4، - 2010 شناخت ها و رفتارهای غیر اخلاقی کارکنان - اسکاوبروئک 5و همکاران، - 2012 و رفتار غیر اخلاقی واحد - مایر، آکینو، گرین بام6، - 2012 را افزایش می دهد.
رهبری اخلاقی با ایجاد ارزش ها،آگاهی اخلاقی،اعطای اقتدار و مسئولیت به افراد،اتخاذ مدیریت مشارکتی و دموکراتیک و ایجاد جو سازمانی مناسب به منظور تحقق سلامت سازمانی،صداقت و قابل اعتماد بودن،عمل کردن به ارزش ها و نگرش ها در رفتارها،عمل کردن به ارزش ها در تصمیم گیری و رفتار عادلانه در هر موقعیتی را تشویق می کند
همچنانکه رهبران اخلاقی عاملانی اخلاقی در سازمانها هستند که وظیفه حفظ و ترویج استانداردهای اخلاقی از قبیل انصاف و عدالت در سازمانها را برعهده دارند،می توان انتظار داشت که این رفتارها نقش مهمی در ارزیابی کارکنان از عدالت و ادراک انصاف شده در رابطه با رویه ها و نتایج سازمان داشته باشند
تاکید رهبران بر پایبندی به سیاست ها و رویه های سازمانی توجه کارکنان را به سوی وجود عدالت در سازمان سوق می دهد
عدالت مشخصه کلیدی رهبری اخلاقی است و در سازمان بیانگر برابری و لحاظ رفتار اخلاقی می باشد. در واقع عدالت به این معنی نیست که به اجبار استاندارد واحدی برای تمام افراد در نظر بگیریم،بلکه به این معنی است که مسئولیت ها را با شرایط معین بپردازیم و منصفانه عمل کنیم .عدالت سازمانی بیان می کند که باید با چه شیوه هایی با کارکنان رفتار شود تا احساس کنند که عادلانه با آنها رفتار شده است
عدالت مفهومی آمیخته با جامعه است و در بیشتر جنبه های زندگی حضور دارد و در سازمان هم وجود دارد و از طرفی موفقیت سازمان در گرو توجه ویژه به نیروی انسانی و ارضای نیازهای آنهاست.در نتیجه می توان یکی از عوامل نیل به موفقیت سازمان را افزایش میزان سرمایه اجتماعی دانست
در جوامعی که میزان سرمایه اجتماعی آن کاهش می یابد گسیختگی و شکاف های ژرفی در میان گروههای اجتماعی آن پدیدار می شود و باعث می شود ضربه گیرهای اجتماعی آن که شامل شبکه های رسمی و غیررسمی سازمان ها و هنجارهای اجتماعی مربوط به مشارکت نیروی کار و دستیابی به آموزش می باشند،به طور صحیح عمل نکند و سازمان را با بحران های گوناگون روبرو کنند
تقویت سرمایه اجتماعی در سازمان موجب ایجاد و استحکام پیوندهای مرئی و نامرئی اجتماعی می شود و حس مشارکت و اعتماد اجتماعی را در جامعه افزایش می دهد و از طرفی یکی از متغیرهایی که می تواند تعمیق یادگیری سازمانی را رقم زند،سرمایه اجتماعی است. سرمایه اجتماعی باعث تسهیل تبادل منابع،ایجاد سرمایه ذهنی و افزایش نیروی یادگیری و نوآوری در تولید محصولات می شود
رهبران گروه را می توان به عنوان یک منبع یادگیری اجتماعی توصیف کرد چون آنها مدل های نقش رفتاری هستند و به عنوان معلمی هستند که به پیروان خود کمک می کنند تا رفتار مناسب را یادبگیرند
