بخشی از مقاله
پیامدهای جرم: تأثیر فعالیت های جنایی والدین بر روی پیشرفت تحصیلی فرزندان آنها
1- مقدمه
اثبات شده است که جرم هزینه های اجتماعی زیادی به دنبال دارد. این هزینه ها مربوط به سنجش های امنیتی، خسارت مالی و قربانی شدن است. این هزینه شامل هزینه های ناملموسی مانند نگرانی، و ناراحتی یا عذاب دیدن اعضای نزدیک خانواده فرد مجرم نیز هستند. خصوصاً بچه ها زمانیکه والدینشان بعنوان محیط اجتماعی در خانواده بی ثبات می گردند تحت تأثیر زیادی قرار می گیرند، که میتواند منجر به مشکلات احساسی و رفتار مجرمانه آنها گردد (بعنوان مثال، گلر ، گارفینکل ، کوپر و مینسی 2009؛ وان دی راکت ، رویتر ، دی گراف ، و نیوبیرتا 2010؛ ویلبر و همکارانش 2007).
همچنین رفتار مجرمانه می تواند هزینه های اجتماعی بلند مدتی نیز به دنبال داشته باشد چون میتواند بر روی بچه های والدین مجرم تأثیر منفی داشته باشد.
این مطالعه تأثیر فعالیت های مجرمانه والدین را بر روی پیشرفت تحصیلی بچه های آنها بررسی میکند. برای انجام این هدف، داده هایی از "مطالعه روابط خانوادگی در هلند" (NKPS) مورد استفاده قرار می گیرند، که بین سالهای 2002 تا 2004 از طریق پرسشنامه های خود-گزارشی در بین 8155 فرد ساکن هلند جمع آوری شدند. این داده ها شامل اطلاعاتی در مورد فعالیت مجرمانه والدین و تأثیر آن بر روی پیشرفت تحصیلی والدین و فرزندانشان بودند. فعایت مجرمانه توسط پرسیدن این
سوال از مخاطبان ارزیابی می گردد که آیا آنها یا اعضای خانواده آنها (مثلاً همسر) آیا تا بحال محکوم به یک عمل مجرمانه در دادگاه شده اند، و یا اینکه ایای تا بحال بعنوان پیامد یک رفتار متخلفانه (بجز تخلفات رانندگی) به اداره پلیس کشیده شده اند (دایکسترا و دی والک 2007؛ دایکسترا و همکارانش 2005). بعلاوه، فعالیت مجرمانه گزارش شده با اطلاعات ثبت شده در اسناد ثبت شده جنایی مطابقت داشت.
استراتژی برآورد اتخاذ شده، یک مدل لاجیت چندجمله ای همراه با یک مدل تطبیق آماری است که از فواصل Mahalanobis استفاده میکند. ما از مدل لاجیت چندجمله ای استفاده میکنیم چون طبقات پیشرفت تحصیلی آموزشی را مشاهده کردیم که دارای ترتیب طبیعی نیست. راهکار تطبیق آماری برای مقایسه بچه هایی اعمال می گردد که والدین آنها از لحاظ جنایی با بچه هایی همکاری داشتند که والدینشان دارای هیچ سابقه جنایی نبودند، اما خصوصیات زمینه ای قابل مشاهده مشابهی داشتند. این مسئله مهم است چون والدینی که هیچ سابقه جنایی ندارند ممکن است دارای خصوصیات متفاوتی با والدینی باشند که دارای فعالیت های مجرمانه بوده اند، و این تفاوت ها میتواند به تأثیر برآورد شده جهت بدهد. در تحلیل تطبیق، ما فرض کرده ایم که سطح تحصیلات والدین هر دو بچه یکسان است، چون تحصیلات والدین بر روی انتخاب های تحصیلی فرزندانشان تأثیر می گذارد.
کمک این مطالعه به مقالات تجربی سه مورد است. اول از همه اینکه ما بررسی کردیم که آیا پیشرفت تحصیلی فرزندان تحت تأثیر فعالیت جنایی والدین آنها قرار می گیرد یا نه. مقالات میان-نسلی در مورد جرم و تحصیلات عمدتاً بر روی انتقال بین-نسلی رفتار جنایی یا پیشرفت تحصیلی از والدین به فرزندان است. اثراتی که ممکن است بین رفتار جنایی والدین و نتایج تحصیلی بچه ها وجود دارد اغلب نادیده گرفته شده است.
دوم اینکه، اطلاعات از یک بررسی معرف ملی مورد استفاده قرار گرفته است، درحالیکه مطالعات قبلی عمدتاً از نمونه های کوچکی از والدین زندانی شده با اطلاعات محدودی در مورد خصوصیات زمینه ای این والدین با فرزندان آنها استفاده کرده اند (برای مثال نگاه کنید به مطالعه مورای ، فارینگتون و سکول 2012). موارد استثناء مطالعات فاستر و هاگان (2007، 2009)، هاسکینگز (2011) و هابکر (2013) هستند که دامنه وسیعی از متغیرهای کمکی را با استفاده از داده های تحقیقاتی غنی کنترل میکنند. ما تشخیص داده ایم که یک اشکال استفاده از داده های تحقیقاتی اینست که مخاطبان میتوانند فعالیت جنایی خود (یا اعضای خانواده آنها) را کمتر از مقدار واقعی گزارش کنند (نگاه کنید به تورنبری و کران 2000).
و در نهایت اینکه ما نتایج برآورد را برای هلند فراهم ساخته ایم، درحالیکه مدارک قبلی عمدتاً بر ایالات متحده متمرکز است. الگوهای فعالیت جنایی و عدالت جنایی در هلند با بسیاری از کشورهای اروپایی دیگر سازگار هستند، اما با ایالات متحده کاملاً متفاوت هستند.
قسمت های این مقاله بدین شرح است: بخش 2 بطور خلاصه مقالات تجربی در مورد جرم و تحصیلات را بررسی میکند. در بخش 3 داده ها و آمار توصیفی مورد بحث قرار گرفته است. در بخش 4 استراتژی برآورد توضیح داده شده است و نتایج تجربی گزارش شده اند. در بخش 5 تحلیل های پایداری انجام شده اند. در این بخش ما بررسی میکنیم که ناهمگنی غیرقابل مشاهده با استفاده از تکنیک های پیشنهاد شده توسط آلتونجی ، الدر و تیبر (2005، 2008) بر روی برآورد های ما تأثیر می گذارد و بررسی های حساسیتی دیگر را نیز انجام میدهیم. این بخش نیز بررسی میکند که نتایج برآورد چطور به تعریف سنجش نتیجه بستگی دارد، و در مورد نقش خطای سنجش بحث میکند. بخش 6 نیز مربوط به نتیجه گیری ها است.
2- مقالات
تحقیقات قبلی در مورد تحصیل و جرم عموماً پیشنهاد کرده اند که رابطه منفی بین رفتار جنایی و پیشرفت تحصیلی وجود دارد. بعلاوه، این مطالعات بیانگر این هستند که بچه های والدین دارای سابقه فعالیت های مجرمانه، معمولاً والدینی با سطح تحصیلات پایینی هستند.
تعداد قابل توجهی از مطالعات انتقال بین-نسلی رفتار مجرمانه و تحصیل از والدین به فرزندان را بررسی کرده اند. یافته های تجربی این مطالعات از یک رابطه سببی بین تحصیلات والدین و فرزندان پشتیبانی میکند و اینکه رفتار جنایی والدین ممکن است به فرزندان انتقال یابد (فارینگتون، کوید ، و مورای 2009؛ جال مارسون و لینکویست 2011؛ جال مارسون و لیندکویست 2012؛ وان دی راکت و همکارانش 2010). مطالعه ای توسط مهگیر ، پالم ، و اشنابل (2012) نشان داد که افزایش تحصیلات والدین، احتمال رفتارهای جنایی در فرزندان آنها را کاهش میدهد.
مطالعات اندکی وجود دارند که بررسی کرده باشند که بر اساس اطلاعات افراد زندانی شده، فعالیت جنایی والدین چطور می تواند بر روی نتایج تحصیلی فرزندانشان تأثیر بگذارد. بعضی از این مطالعات به این نتیجه گیری رسیده اند که زندانی بودن والدین با نتایج تحصیلی پایین تر فرزندان مرتبط است، درحالیکه مطالعات دیگر هیچ رابطه ای بین آنها نیافته اند. گروه های کنترل معمول که برای اهداف شناسایی بکار می روند بچه هایی هستند که بدلایلی غیر از زندانی بودن والدین، از والدین خود جدا شده اند (مانند مرگ والدین، طلاق، آزادی مشروط)، و یا بهترین دوستان بچه هایی که والدین آنها در زندان هستند. با اینکه بسیاری از این مطالعات در مورد پیشرفت تحصیلی پایین زندانی ها بحث می کنند، با اینحال آنها تحصیلات والدین زندانی شده را کنترل نکرده اند، به گونه ای که نتایج برآورد ممکن است این حقیقت را نشان دهد که والدین دارای سابقه جرم سطح تحصیلات نسبتاً پایینی دارند. فاستر و هاگان (2007، 2009)، هاسکینز (2011) و هابکر (2013) از استثناهای نادر هستند. فاستر و هگان (2007، 2009) تأثیر زندانی بودن پدر بر روی پیشرفت تحصیلی فرزندان را با استفاده از داده های مطالعاتی Add Health بررسی میکنند که یک تحقیق بزرگ-مقیاس از بزرگسالان ایالات متحده است که ویژگی های
جمعیتی در مورد آنها و والدینشان گزارش شده است. این مطالعات شامل تحصیلات پدیر و تعداد خصویات اجتماعی-اقتصادی بعنوان متغیرهای کنترل می باشد. نتایج آن یک اثر منفی قوی از روابط متقابل پدر با پیشرفت تحصیلی فرزندان را نشان میدهد (برآورد ها با توجه به روش برآورد استفاده شده، در دامنه -0.18 تا -0.72 متغیر است). با استفاده از همان داده ها و کنترل تحصیلات والدین در مدلهای OLS و بازگشت لجستیکی، هابکر (2013) پی می برد که روابط متقابل والدین، تا 50 درصد
پیشرفت فرزندان در دبیرستان را کاهش میدهد و پیشرفت تحصیلی فرزندان را تا 0.33 انحراف استاندارد پایین می آورد. هاسکینز (2011) برآورد OLS و سازگاری امتیاز گرایش و کنترل تحصیلات والدین را برای بررسی تأثیر زندانی بودن والدین بر روی آمادگی تحصیلی بچه های 5 ساله را با هم ترکیب میکند. این مطالعه از مطالعه بچه سالم و خانواده های شکننده استفاده میکند و نشان میدهد که بچه هایی که والدینشان در زندان بودند، مهارت های غیر شناختی پایین تری دارند که برای ورود به مدارس رسمی ضروری است، درحالیکه تأثیر آن بر روی آمادگی شناختی مهم نیست.
مطالعاتی نیز وجود دارند که نشان میدهند که فعالیت جنایی والدین تأثیر منفی بر روی پایداری خانواده و شرایط مالی و بالتبع بر روی سلامت بچه ها دارد. بچه هایی که والدین آنها دارای سابقه جنایی هستند احتمال بیشتری دارد که به سیستم عدالت جنایی کشیده شوند و بعدها در زندگی مشکلات احساسی زیادی خواهند داشت (گلر و همکارانش 2009، وان دی راکت و همکارانش 2010، ویلبر و همکارانش 2007). همچنین این بچه ها اغلب توسط والدین خود در مدرسه بدنام می
شوند و مشکلات زیادی را در مدرسه تجربه میکنند. همچنین بچه هایی با والدین دارای سابقه جنایی در یک محیط اجتماعی-اقتصادی زندگی میکنند که ناپایدارتر است و این می تواند تأثیر منفی بر روی توسعه مهارت های شناختی و غیرشناختی بچه ها داشته باشد. کانها و هکمن (2007) یک مدل تئوری را برای تکنولوژی ایجاد مهارت بیان میکنند تا توضیح دهند که مهارت های بچه ها چطور در مراحل مختلف زندگی توسعه پیدا می کند. از دیدگاه این تئوری، والدینی که دارای سابقه جنایی هستند نسبت به والدینی که سابقه جنایی ندارند، بصورت متفاوت بر روی مهارت هایی بچه ها سرمایه گذاری میکنند. این تفاوت ها در سرمایه گذاری می تواند بر روی تفاوت در شکل گیری مهارت در بلند مدت تأثیر بگذارد، چون مهارت های مورد نیاز و سرمایه گذاری بر روی مهارت ها به مرور و با
گذشت زمان تکمیل می شوند. بنابراین مفاهیم نتایج تحصیلی بچه ها می تواند مهم و اساسی باشد.
3- داده ها و آمار توصیفی
این مطالعه از داده های گرفته شده از مطالعه روابط خانوادگی هلند(NKPS) استفاده میکند، که یک بررسی ملی از سال 2002 تا 2004 بر روی 8155 فرد ساکن هلند با رده سنی بیت 18 تا 79 سال انجام شده است (دایکسترا و همکارانش 2005). داده های NKPS از طریق پرسشنامه های خود-گزارشی جمع آوری شدند. این داده ها شامل اطلاعاتی در مورد سابقه جنایی والدین و پیشرفت تحصیلی و خصوصیات جمعیتی دیگر والدین و بچه های آنها است. مخاطبان در مورد اعضای خانواده خود و خصوصاً همسر و بچه های دارای سن 15 سال و بالاتر، گزارش داده اند. سن بچه ها بین 15 تا 65 سال بود. تقریباً 70 درصد بچه ها بالای 25 سال سن دارند. خانوارها در تحلیل نیامده اند، در صورتی که مخاطبان هیچ بچه ای نداشته باشد و اگر هیچ اطلاعاتی در مورد متغیرهای فعالیت تحصیلی و جنایی آنها در دسترس نباشد.
ما داده ها را طوری ثبت میکنیم که واحد مشاهده آن بچه ای است که اطلاعات مربوط به آن در مورد خصوصیات زمینه ای آنها و والدینشان موجود باشد. تعداد مشاهدات بچه-والدین بدست آمده 5822 عدد است. فعالیت جنایی والدین توسط پرسیدن این سوال از مخاطبان سنجیده می شود که آیا آنها یا اعضای خانواده آنها به دادگاه جنایی کشیده شده اند و یا اینکه برای رفتار متخلفانه (بجز تخلفات رانندگی) به اداره پلیس برده شده اند. افرادی که کمترین تخلفات را مرتکب می شوند فقط جریمه می شوند و تخلف جنایی برای آنها ثبت نمی گردد. بنابراین سابقه جنایی والدین که در تحقیق ما گزارش شده است با تخلفات جنایی مطابقت دارد که والدین بخاطر آنها سابقه جنایی ثبت شده پیدا کرده اند. بر اساس این اطلاعات، یک متغیر ساختگی ایجاد شد که دارای مقدار 1 بود اگر حداقل یکی از والدین در خانواده تا بحال دستگیر شده بود و/یا محاکمه شده بود، و در غیر اینصورت مقدار آن 0 تعیین می شد. داده ها نشان دادند که 242 بچه یک یا دو ولی مجرم داشتند، که 97 نفر آنها نیز دارای سابقه جنایی بودند. البته تکرار و تداوم فعالیت مجرمانه نامشخص است. بعلاوه میتواند اینطور باشد که والدین سابقه جنایی خود را کمتر از مقدار واقعی گزارش کرده باشند. داده ها نشان میدهند که 4 درصد والدین دارای سابقه جنایی در گذشته هستند (242 نفر از 5822 نفر).
جدول 1 آمار توصیفی برای متغیر خصوصیات
جمعیتی را نشان میدهد. ستون های 2 و3 انحراف میانگین و استاندارد را برای بچه هایی نشان میدهند که والدین آنها دارای هیچ سابقه جنایی ثبت شده ای نیستند (N=5580)، درحالیکه ستون های 4 و5 انحراف میانگین و استاندارد را برای بچه هایی نشان میدهند که والدین آنها دارای سابقه جنایی هستند(N=242). طبقات تحصیلی بیان شده در این جدول نشاندهنده بالاترین سطوح تحصیلی کسب شده است. این طبقات تحصیلی مربوط به تحصیلات تکمیل شده هستند، که در تحلیل تجربی ذر بخش 4 مورد استفاده قرار می گیرند.
این جدول نشان میدهد که والدین دارای سابقته جنایی ثبت شده بطور میانگین جوان تر، اغلب بدون خانواده ، و اندازه خانواده آنها بزرگتر است. بعلاوه بچه های با والدینی که تخلفات جنایی مرتکیب شده بودند اغلب در خارج از هلند به دنیا انده بودند و همچنین والدین آنها نیز اغلب در یک کشور خارجی به دنیا آمده بودند (مهاجران نسل دوم). اغلب والدینی که در خارج از هلند به دنیا آمده بودند از کشورهای مراکش، ترکیه، سورینام و جزایر آنتیل به هلند آمده بودند. بحث کامل تری در مورد اینکه چرا خانواده های با زمینه های بی دینی به هلند وارد شدند در مطالعه وان کلرورن ، وان پراگ ، و ماسن وان دن برینک (2011) آمده است. والدین دارای سابقه جنایی احتمال بیشتری دارد که تحصیلات ابتدایی تری در مقایسه با والدینی داشته باشند که سابقه جنایی ندارند.
بطور کلی، جدول 1 نشان میدهد که خصوصیات فردی و خانوادگی بچه ها با والدینی که دارای سابقه جنایی هستند تا حد زیادی با بچه هایی متفاوت است که والدین آنها هیچ سابق جنایی ندارند. در تحلیل تجربی، ما این تفاوت ها را بررسی میکنیم.
6- نتیجه گیری
علیرغم تحقیقات رو به رشد در مورد انتقال بین-نسلی (برای مثال پیشرفت تحصیلی، وضعیت اجتماعی-اقتصادی، رفتار جنایی)، توجه زیادی به تأثیر رفتار جنایی والدین بر روی نتایج تحصیلی فرزندان آنها نشان داده نشده است. مطالعات موجود بطور کامل تحصیلات والدین یا خصوصیات مهم خانوادگی دیگر را کنترل نکرده اند، بطوری که نتایج برآورد ممکناست تا حدودی این حقیقت را نشان دهد که والدین دارای سابقه جنایی، تحصیلات پایین تر یا زمینه های اجتماعی-اقتصادی در مقایسه با والدینی دارد که هیچ سابقه جنایی ندارند. این مطالعه اثرات فعالیت جنایی والدین بر روی پیشرفت تحصیلی فرزندان آنها را بررسی میکند، و این حقیقت را در نظر می گیرد که والدین دارای سابقه جنایی ممکن است یک گروه انتخابی توسط اتخاذ راهکار تطبیق آماری باشند. برای انجام این هدف، داده های تحقیق هلندی از کل جمعیت مورد استفاده قرار گرفت، تا اینکه از افراد زندانی شده استفاده شود، که در مطالعات قبلی دیگر معمول است.
یافته های تجربی نشان میدهند که داشتن والدینی با سابقه جنایی، احتمال تکمیل سطوح تحصیلی ابتدایی پایین تری (در مقایسه با تحصیلات بالاتر) را افزایش میدهد، حتی زمانیکه ما از یک راهکار تطبیقی برای کنترل خصوصیات زمینه ای اجتماعی-اقتصادی و تحصیلات والدین استفاده میکنیم. ما با پیروی از مطالعه آلتونجی و همکارانش (2005، 2008) تحلیل های پایداری مختلفی را انجام دادیم تا اثرات احتمالی انتخاب بر اساس عوامل غیر قابل مشاهده را بررسی کنیم. بر اساس این تحلیل های احساسی، ما یه این نتیجه گیری رسیدیم که مقدار قابل توجهی از انتخاب بر اساس عوامل غیرقابل مشاهده (در مقایسه با انتخاب بر اساس عوامل قابل مشاهده) برای توضیح تأثیر برآورد شده کلی مورد نیاز است. نتایج بدست آمده برای تحصیلات مقدماتی به نظر می رسد که خیلی قوی باشد، و حتی با اینکه نتایج برای تحصیلات بالاتر بر حسب دارای اهمیت کمتری هستند، با اینحال اندازه اثرات بصورت اندازه بزرگ باقی می ماند. ما نتیجه گیری کردیم که داشتن والدینی با سابقه جنایی منجر به این موارد می گردد: (1) افزایش احتمال به اتمام رساندند تحصیلات ابتدایی، وقتی که بالاترین سطح تحصیلاتی بدست آمده باشد (در دامنه ببن 7 تا 9 درصد امتیاز)، و (2) کاهش در احتمال بدست آوردن تحصیلات بالاتر (در دامنه بین 2 تا 6 دردصد امتیاز).
تحصیلات پایداری بیشتری انجام شد تا بررسی گردد که (1) آیا نتایج برآورد به تعریف متغیر پیشرفت تحصیلی بستگی دارد؛ (2) تأثیر فعالیت جنایی مادر و پدر؛ (3) تأثیر والدین دارای محکومیت؛ (49 اینکه وضعیت رفتاری طبقه بندی شده بصورت نادرست، میتواند اثر برآورد شده فعالیت جنایی والدین را دچا انحراف سازد. تحلیل های پایداری نشان دادند که یافته های تجربی به تعریف خاص متغیر پیشرفت تحصیلی بستگی ندارند. یک نتیجه جالب مربوط به جنسیت اینست که بچه ها در قسمت پایینی هرم توزیع پیشرفت تحصیلی بیشتر تحت تأثیر قرار می گیرند، اگر پدر آنها سابقه جنایی داشته باشد، در حالیکه بچه ها در قسمت بالای هرم توزیع پیشرفت تحصیلی بیشتر تحت تأثیر قرار می گیرند اگر مادر آنها سابقه جنایی داشته باشد. ما همچنین پی بردیم که تأثیر منفی داشتن والدینی با سابقه جنایی بیشتر مشخص خواهد بود اگر والدین دارای محکومیت بوده باشند. و در نهایت اینکه کمتر گزارش کردن سابقه جنایی نسبت به مقدار واقعی آن، منجر به انحراف تضعیف در تأثیر برآورد شده بر روی پیشرفت تحصیلی در بچه ها خواهد شد.
ما نتیجه گیری کردیم که بزرگ شدن در خانواده ای با والدین دارای سابقه جنایی، پیشرفت تحصیلی را تا حد زیادی کاهش میدهد، و از دیدگاه تکنولوژی شکل گیری مهارت، میتوان آنرا یک سرمایه گذاری منفی نامید. مطالعه ما بر اهمیت وضع کردن سیاست هایی تأکید دارد که هدف آنها افزایش سطوح تحصیلی بچه هایی است که والدین آنها دارای سابقه جنایی بوده اند، و اینکه میتواند محیط رشد شبیه سازی شده ای را برای این بچه ها ایجاد کند. همچنین بر روی این مسئله تأکید دارد که جلوگیری یا کاهش جرائم می تواند پیشرفت تحصیلی نسل های آینده را افزایش دهد.
