مقاله ترجمه hCG ، عامل اصلی بین مرگ و زندگی

بخشی از مقاله

hCG ، عامل اصلی بین مرگ و زندگی

لورنس اِی. کول

چکیده
hCG یک نام عمومی برای 5 ملکول فعال زیستی است که دارای توالی اسید آمینه های واحد فرعی α و ß هستند. این 5 ملکول دارای عملکرد زیستی کلیدی در بارداری و سرطان در انسان هستند. این مقاله این ملکول ها را بطور کامل بررسی میکند. این 5 ملکول با نام های hCG ،hCG هایپرگلیکوسیلیت ،hCG آزاد ß ، و هایپرگلیکوسیلیت آزاد ß توسط سلول های سینسیتیو تروفوبلاست جفتی و سلول های گانادتروپ مخاطی (گروه 1) و سلول های سیتو تروفوبلاست جفتی و بدخیمی

انسان (گروه 2) تولید می شوند. ملکول های گروه 1 هر دو هورمون هایی هستند که بر روی گیرنده LH/hCG عمل میکنند. این ملکول ها در مرکزیت چرخه قاعدگی و بارداری زنان قرار دارند. ملکول های گروه 2 اتوکرین هایی هستند که توسط اثر مخالف با گیرنده TGFß عمل میکنند. این ملکول ها برای همه بدخیمی های پیشرفته مهم و بحرانی هستند. گروه های hCG ملکول های مهم برای ملکول های بارداری یا زندگی انسان ، و گسترش دهنده سرطان و مرگ انسان ها هستند.
کلمات کلیدی: گنادوتروپین کوریون انسان ، سیتو تروفوبلاست ، سینسیتیو تروفوبلاست

1- hCG ، دو گروه از ملکول ها با توالی های مشترکی از اسیدهای آمینه
آسان نیست که بگوییم که کاشف hCGگنادوتروپین جفتی چه کسی بود. در سال 1912 اشنر دستگاه تناسلی خوکچه های هندی را با تزریقات عصاره جفت انسان تحریک کرد. در سال 1919 هیروس از خرگوش های نابالغ و بافت جفتی انسان برای تحریک تخمک گذاری و عملکرد طبیعی جسم زرد استفاده کرد. هر دوی این مطالعات ارتباط مشخصی را بین هورمون ایجاد شدخ توسط جفت و زهدان نشان دادند. در همین زمان ، نام گنادوتروپین کوریون انسان (hCG) ایجاد شد: کوریون از کلمه لاتین chordate به معنی "پس از تولد" گرفته شده است. گنادتروپین بخاطر اینکه این هورمون یک ملکول غده جنسی است ، و بر روی تخمدان ها عمل میکند ، اعمال تحریک شده توسط استروئید را افزایش می دهد. در سال 1927 اشیم و زونداک اثبات کردند که زنان باردار ماده تحریک جنسی را از خود تراوش میکنند. این از جنبه هایی اولین یافته hCG بود. آنها نشان دادند که تزریق این ملکول به موش های ماده منجر به تخمک گذاری و بلوغ کیسه ای آنها شد. ما در جدول 1 همه این مؤلفان را بعنوان کاشفان hCG بیان کرده ایم. مرور آن داستان جالبی از ملکول hCG است که ما امروزه آنرا می دانیم.

جدول 1 اکتشافات اصلی را در داستان hCG نشان می دهد. مطالعات متعددی بر روی توالی اسیدهای آمینه hCG و الیگوساکاریدهای مرتبط با N و O تمرکز کرده اند که بخش اصلی از ساختار hCG را تشکیل می دهند. اکتشافات اصلی دیگر شامل گیرنده LH/hCG و حل فعالیت های زیستی بسیاری از hCG است. عملکرد احتمالی برای hCG اینست که رشد را کنترل می کند اگر جنین وجود داشته باشد. محققان بسیاری داستان سلول های سرطانی را می دانند که شکلی از hCG

را تولید میکنند. این تحقیق با این یافته آغاز شد که سرطان ها hCG آزاد ß را ایجاد می کنند که رشد سلول سرطانی و بدخیمی را توسط خنثی کردن گیرنده TGFß افزایش می دهد که یک گیرنده متفاوت با گیرنده LH/hCG است. اکتشافات اصلی دیگر شامل یافتن ژن واحد فرعی α بر روی کروموزوم 6 ، و ژن واحد فرعی ß بر روی کروموزوم 19 و ژن های پیچیده hCGß-LHß بر روی کروموزوم 19 می باشد. تست اولیه hCG ، تست فعالیت زیستی ، در سال 1930 کشف شد و پیوند پادتن hCG اولیه در سال 1960 کشف شد. آزمون پرتو ایمنی hCG اولیه در سال 1967 کشف شد. آزمون پرتو ایمنی دارای واکنش

متقاطع با LH است. واحد های فرعی آزاد α و ß بعنوان ملکول های پنهان در سال 1978 کشف شدند. ساختار کربوهیدراتی که از ترکیب واحد فرعی α با واحد فرعی ß جلوگیری میکند در سال 1985 توصیف شد. ظاهراً عجیب ترین اکتشاف این بود که بعضی از گونه های hCG عملکرد مستقلی نسبت به هورمون hCG دارند. همانطور که نشان داده شده است ،hCG هایپرگلیکوسیلیت رشد سلول سیتو تروفوبلاست را در هنگام بارداری افزایش می دهد و القاء بارداری را تحریک میکند (این ملکول عملکردهای مستقلی نسبت به hCG دارد). اخیراً اثبات شده است که hCG هایپرگلیکوسیلیت بعنوان تحریک کننده

القاء بارداری و hCG آزاد ß بعنوان یک تحریک کننده سرطانی عمل میکند. شکل های مختلفی از hCG شامل شکل های سولفاته از hCG است که توسط غده هیپوفیز در حین چرخه قاعدگی ایجاد می گردد. این ملکول های سولفاته مورمون هایی مانند hCG هستند که بر روی گیرنده LH/hCG عمل میکنند. hCG سولفاته LH را در حین چرخه قاعدگی تکمیل میکند.

همانطور که در جدول 2 نشان داده شده است ، 5 گونه مشخص از hCG وجود دارد که توسط سلول های مختلف ایجاد می گردد و عملکردهای مجزایی دارد. اینها همه ملکول هایی هستند که دارای توالی اسید آمینه مشترکی با hCGهستند. من بیاد دارم که با کشف اولین گونه مستقل ، یعنی hCG هایپرگلیکوسیلیت ، من ابتدا نام دیگری به آن دادم (آنتی ژن تروفوبلاست مهاجم). این نام بمدت 2 سال بکار برده شد تا اینکه سازمان بهداشت جهانی به من اطلاع داد که من بای

د نامی برای آن انتخاب کنم که واژه hCG را داشته باشد ، چون توالی اسید آمینه یکسانی با آن دارد. این شرایط عجیبی است که hCG به گیرنده LH/hCG متصل می گردد و hCG هایپرگلیکوسیلیت گیرنده TGFß را خنثی میکند. دو ملکول جداگانه با توالی اسید آمینه مشترک. من فوراً آنرا hCG هایپرگلیکوسیلیت نامگذاری کردم. من فرض میکنم که همین قانون باید برای هر 5 گونه اعمال شده باشد. همه گونه های hCG دارای سنجش متریک و ساختار کربوهیدرات مختلفی هستند. دوپار hCG از 30 درصد شکر یا اولیگوساکارید توسط وزن ملکولی ،hCG هایپرگلیکوسیلیت از 39 درصد اولیگوساکارید ، و هایپرگلیکوسیلیت آزاد ß از 42 درصد اولیگوساکارید توسط وزن ملکولی تشکیل شده است. از 5 گونه فعال زیستی ،hCG توسط سلول های سیتو تروفوبلاست جفتی ،hCG سولفاته توسط سلول های گنادوتروپ مخاطی ،hCG هایپرگلیکوسیلیت توسط سلول های سیتو تروفوبلاست جفتی ،hCG آزاد ß توسط بدخیمی ها ، و هایپرگلیکوسیلیت آزاد ß توسط بدخیمی ها ساخته می شود. این 5 گونه را میتوان به دو نوع کلی از ملکول ها طبقه بندی کرد. hCG و hCG سولفاته اندوکرین هستند و بر روی گیرنده LH/hCG در حین بارداری و در حین چرخه قاعدگی عمل میکنند. hCG هایپرگلیکوسیلیت ،hCG آزاد ß و هایپرگلیکوسیلیت آزاد ß اتوکرین هستند و بر روی گیرند TGFß در سلول هایی عمل میکنند که ملکول ها را تولید میکنند. بنابراین hCG اندوکرین و hCG اتوکرین وجود دارد. اتوکرین ها تحریک کننده سرطان هستند.
hCG از 92 واحد فرعی α اسید آمینه با 2 اولیگوساکارید مرتبط با N و 145 واحد فرعی ß مرتبط با N و اولیگوساکارید های مرتبط با O تشکیل شده است. ساختار هر گونه از hCG ها دارای ساختار کربوهیدرات مختلفی است. ساختارهای تولید شده در موارد سرطانی ، کوریکارسینوما و بدخیمی های دیگر شامل ساختارهای هایپرگلیکوسیلیت بزرگتری با اولیگوساکارید های سه-آنتناری مرتبط با N و الیگوساکاریدهای پیچیده تر مرتبط با O می باشد. ملکول های hCG همچنین بعلت تغییر در محتوای شکر اسید سیالیک ، دارای بارهای الکتریکی مختلفی هستند. hCG شکافته می شود و فوراً پس از تراوش درشت خوارها ، گلبول های سفید خون و گویچه های تک هسته ای جدا می شود. اینها در اطراف سلول های تروفوبلاست جفتی جمع می شوند. آنزیم الاستاز گلبول سفید انسن توسط درشت خوارها ، گلبول های سفید و گویچه های تک هسته ای تولید می شود. سپس همین آنزیم پپتید خروجی C واحد فرعی ßhCG را در 93-92 ß تقسیم می کند که منجر به آزادسازی پپتید خروجی C واحد فرعی ß می گردد. علاوه بر این تجزیه hCG و تجزیه سریع تر توسط الاستاز گلبول سفید ، مسیرهای اصلی تجزیه hCG بدست می آید. در کلیه ها ، با پیروی از تقسیم بندی یا تجزیه پپتید خروجی C واحد فرعی ß در سرم ، اگزوگلیکوسیدازها و ، الاستاز گلبول سفید ، آنزیم شکستگی ، تقسیم 6-5 ß را پاک سازی می کنند. آنچه که در ادرار مشاهده می شود بخش هسته ß است ، که محصول تجزیه خروجی گونه های hCG است. بخش هسته ß از واحد فرعی ß 38-6 ، دسولفید مرتبط با تشکیل شده است.

با اضافه سازی همه موارد ،hCG در 5 ملکول فعال از لحاظ زیستی مستقل وجود دارد. هر کدام از اینها ممکن است بعنوان گونه های سیالیته کامل ، سیالیته غیرکامل ، سیالیته نیمه تکمیل و سیالیته ناقص ترکیب گردد. اینها ممکن است بصورت متقابل در گردش یا مجزا شده بعنوان واحد های فرعی ß باقی بماند و 120 ملکول گردنده را ایجاد کنند. اینها ممکن است تقسیم شوند و پپتید خروجی C خود را از دست دهند و حداکثر 240 ملکول گردنده را ایجاد کنند.

جدول 1 اکتشافات اصلی در زمینه hCG
1912-1927 اولین اکتشاف گناداتروپین تخدمان جفتی ،hCG اشنر ، هیروس و زونداک
1930 اولین تست hCG ، تست بارداری زونداک-اشیم زونداک بی. ، اشیم اس.
1960 اولین تست بارداری ایمن شناسی ، تست لخته شدگی پادتن واید ال. گزمل سیا

1967 اولین آزمون پرتو ایمن hCG آئونو و همکارانش
1970 کشف اینکه hCG یک دوپایای مرتبط غیر کووالانسی است اسوامینا ان. و همکارانش
1972 اکتشاف آزمون پرتو ایمن hCGß واتیکوتیس آی.جی. و همکارانس

1975 کشف ساختار اسید آمینه hCG مورکان و همکارانش
1978 تولید hCG واحد فرعی آزاد α و آزاد ß فرانکیمونت و همکارانش
1980 کشف تکامل hCG در بین نخستین ها فیدس و همکارانش
1981 کشف میزان پاک سازی متابولیکی hCG وهمان و همکارانش
1981 کشف ژن واحدفرعی α مشترک فیدس و همکارانش
1982 ساختار ژن واحد فرعی ßhCG بورستین و همکارانش
1983 کشف ساختار کربوهیدرات مرتبط با NhCG میزوچی و همکارانش
1983 کشف اینکه واحد فرعی ß آزاد در سلول سرطانی وجود دارد کول ، هارتل و همکارامش
1984 اولین آزمایش ایمن سنجی hCG هوسا و همکارانش
1984 کشف بخش هسته ß پپتید خروجی CßhCG آمر و همکارانش
1985 ساختار دیگر واحد فرعی α آزاد hCG بلیت و همکارانش
1986 نقشه ژن های hCG و LH پولیکاسترو و همکارانش
1987 HCG نشانه ای بارداری است بوگارت و همکارانش
1987 اثبات اینکه غده هیپوفیز hCG را در حین چرخه قاعدگی تولید میکند اودل و همکارانش
1987 کشف ساختار کربوهیدرات مرتبط با O کول ال. اِی.
1988 کشف hCG شکافته شده نیشیمورا و همکارانش
1989 کشف گیرنده LH/hCG و حالت عملکرد آن آسکولی و همکارانش
1989 کشف گیرنده LH/hCG و حالت عملکرد آن مک فارلاند و همکارانش
1992 کشف عملکردهای زیستی چندگانه برای hCG لی و همکارانش
1994 کشف ساختار سه بعدی hCG لاپتورن و همکارانش
1996 کشف اینکه همه سرطان ها ملکول وابسته به hCG را تولید میکنند اسودو و همکارانش
1996 کشف hCG سولفاته تولید شده توسط فعالیت زیستی مخاطی بیرکن و همکارانش
1998 کشف اینکه hCG هایپرگلیکوسیلیت آزاد ß عملکرد جداگانه ای با hCG دارد او کانر و همکارانش
2000 کشف اینکه سلول سرطانی hCG آزاد ß عملکرد جداگانه ای با hCG دارد بالتر و همکارانس
2003 انتشار استانداردهای hCG بیرکن و همکارانش
2006 کشف hCG هایپرگلیکوسیلیت بعنوان یک ملکول مستقل از hCG کول و همکارانش
2008 کشف نقش hCG در تکامل انسان کول و همکارانش
2011 کشف اینکه hCG هایپرگلیکوسیلیت ،hCG آزاد ß و هایپرگلیکوسیلیت آزاد ß تحریک کننده های سرطانی هستند کول و همکارانش

بیشتر ملکول های وابسته به hCGاز گردش توسط کبد جدا می گردند. 78 درصد ملکول های وابسته به hCG توسط کبد انسان پاک سازی می گردد. بطور کلی کبد و سیستم پاک سازی بخش هسته ß ادراری کلیه ای و همه ملکول های وابسته به hCG با هم عمل میکنند.

ارزیابی ایمن سنجی آنزیم hCG شامل 12 ارزیابی سکوی مورد استفاده توسط همه آزمایشگاه های بالینی در سراسر جهان می باشد.

جدول 2 خصوصیات گونه های مستقل hCG

البته جالب است که این ارزیابی های خودکار چطور این حدود ناهمگنی با وجود 240 گونه hCG در خون انسان شناسایی میکنند. بطور کلی همه ارزیابی ها بطور مناسب hCG ها را شناسایی میکنند ، و hCG های شکافته شده را شناسایی نمی کنند. تنها استثنا اینست که ما از سیستم های ایمولیت hCG آگاه هستیم. اینها فقط ارزیابی هایی هستند که همه این گونه های اصلی hCG را شناسایی میکنند.

بطور خلاصه ،hCG یک ملکول خیلی همگن است. این مقاله این ملکول ها را بطور کامل بررسی می کند. با اینکه hCG مسلماً هورمون کلیدی در بارداری است ، اما گونه های مانند hCG سولفاته نیز برای عملکردهای مخاطی مهم هستند. hCG آزاد ß و هایپرگلیکوسیلیت ظاهراً تحریک کننده های کلیدی در بیولوژی انسان هستند.

2. hCG و hCG هایپرگلیکوسیلیت ، رشد قدرتمند ، عوامل انگیوژنیک و تهاجم که بارداری انسان را تحریک میکنند

hCG و hCG هایپرگلیکوسیلیت اندروین و اتوکرینی هستند که بارداری را کنترل می کنند. از 5 گونه hCG ، فقط این دو بر روی جنبه های مختلف بارداری تأثیر می گذارند. البته بارداری همیشه توسط تست hCG شناسایی می گردد. شکل 1 سطوح الگاریتمی هورمون hCG و hCG هایپرگلیکوسیلیت اتوکرین تولید شده در حین بارداری را نشان می دهد. سلول های جفتی اولیه یا سلول های ریشه ، سلول های تک هسته ای سیتو تروفوبلاست هستند. این سلول hCG هایپرگلیکوسیلیت را تولید

میکند. این سلول ها تشکیل سلول های سینسیتیو تروفوبلاست چند هسته ای تفکیک شده را ترکیب می کنند. این سلول های تفکیک شده hCG را تولید میکنند. جفت جدید در سراسر مسیر بارداری ایجاد می گردد بطوریکه سلول های سیتو تروفوبلاست جدید با hCG هایپرگلیکوسیلیت تولید می گردند و سپس با هم ترکیب می شوند تا سلول هایی را ایجاد کنند که تولید کننده hCG هستند. درنتیجه ،hCG و hCG هایپرگلیکوسیلیت در سراسر دوره بارداری تولید می گردند.

شکل 1 غلظت متوسط سرم از hCG کلی و hCG هایپرگلیکوسیلیت که در دوره بارداری تولید شده اند

hCG هایپرگلیکوسیلیت 73 درصد hCG کلی را در 4 هفته ، 50 درصد hCG کلی را در 6 هفته و 10 درصد hCG هایپرگلیکوسیلیت را سه ماهه سوم بارداری تشکیل می دهد. هم hCG و هم hCG هایپرگلیکوسیلیت در حدود هفته دهم بارداری به اوج خود می رسند. hCG تنها ملکولی است که تاحد زیادی قابل تحریک است. سطوح hCG هایپرگلیکوسیلیت در مقدار اوج خود به حدود یا 1500 برابر می رسد. hCG و hCG هایپرگلیکوسیلیت در مقدار اوج خود تا حد زیادی کاهش غلظت پیدا میکنند. سطوح hCG و hCG هایپرگلیکوسیلیت بین بارداری افراد مختلف تا حد زیادی متغیر است. در بارداری هفته چهارم سطوح hCG کلی ممکن است از 2.0 تا یا 888 برابر متغیر باشد ، در هفته پنجم بارداری سطوح hCG می تواند از 11 تا یا 700 برابر متغیر باشد و در هفته ششم بارداری می تواند از 8.4 تا یا 820 برابر متغیر باشد. تغییر از تعیین تاریخ های متغیر بارداری ها ناشی می گردد. مسئله دیگری که باعث تغییر زیادی در سطوح hCG می شود اینتس که بارداری افراد مختلف ،hCG را بصورت های گوناگون افزایش می دهد. در بعضی از بارداری ها سلول ها hCG کلی را در بارداری اولیه به انداز 1.52 برابر در روز تقویت می کنند ، و در یک بارداری دیگر hCG ممکن است به اندازه 2.92 برابر تقویت گردد. یک عامل اصلی جداگانه دیگر مربوط به اینست که اطمینان حاصل کنیم که همه بارداری ها طبیعی هستند و اینکه فعالیت های زیستی بحرانی hCG می توانند این تغییرات گسترده را اصلاح کنند. بر اساس تئوری گیرنده یدکی ، وقتی که نسبت کوچکی از گیرنده ها فعال می گردد ، ممکن است واکنش سلولی مشابهی در مقایسه با زمانی ایجاد کند که همه گیرنده ها فعال هستند. این بعلت تراز ثابت در گیرنده پروتئین G و واکنش AMP دوره ای استو همچنین ، تولید پروژسترون کم در واکنش به غلظت های بالای hCG می تواند توسط تنظیم سازی توضیح داده شود. غلظت های بالای hCG تعداد گیرنده ها بر روی سلول ها را با کاهش میزان کپی برداری گیرنده کاهش می دهد. این میتواند توضیحی برای تولید کم پروژسترون در زنان باردار با سطوح hCG کلی بالا باشد. ساختار سه بعدی hCG در شکل 2 نشان داده شده است. همانطور که نشان داده شده است ، 145 اسید آمینه واحد فرعی ß خود را در 92 اسید آمینه واحد فرعی α به شیوه غیر کووالانسی تا میکند.

شکل 2 ساختار بلورین hCG که توسط لاپتورن و همکارانش نشان داده شده است

شکل 3 ساختار الیگوساکاریدهای مرتبط با N و O متصل شده به hCG و hCG هایپرگلیکوسیلیت

hCG و hCG هایپرگلیکوسیلیت تقریباً بر روی همه جنبه های بارداری تأثیرگذار هستند. به دلایلی همه بیولوژی های تناسلی و زایمان ها و کتاب های متنی بیماری های زنان امروز با این ادعا فورخته می شوند که تنها چیزی کهجسم زرد را در دوران بارداری حفظ میکند وظیفه hCG است. این حرف نادرست است. همانطور که در جدول 3 نشان داده شده است ،hCG هایپرگلیکوسیلیت جنبه های زیادی از بارداری را کنترل میکند. hCGتولید پروژسترون جسم زرد را در حین بارداری حفظ میکند. hCG و hCG هایپرگلیکوسیلیت با هم تشکیل جنین را کنترل میکنند. hCG و hCG هایپرگلیکوسیلیت تشکیل جفت کرک دار را کنترل میکنند ، و hCG رگ های خونی مارپیچی جنین را افزایش می دهد و رگ های خونی نافی ایجاد میکند. hCG انقباض ها را در حین بارداری متوقف میکند. بطور کلی hCG عامل بارداری مهمی به شمار می آید. hCG با آغاز کردن از القاء بارداری ، نگهداری LH از تولید پروژسترون ماده زرد را انجام می دهد. این برای 3 تا 4 هفته بارداری ادامه پیدا میکند. با گذشت زمان جنین رشد میکند و به بافت های جنینی قوی تبدیل می شود و این سپس تولید پروژسترون را تحریک میکند. انتقال های پاکی بدون شکاف در سطوح پروژسترون رخ می دهد.

جدول 3 عملکردهای زیستی hCG و hCG هایپرگلیکوسیلیت

یکی از کارهای کلیدی هورمون hCG در بارداری ایجاد تبادل مغذی جنینی یا تشکیل جفت است. همانطور که در شکل های 4 و 5 نشان داده شده است ، ابتدا جفت کرک دار تشکیل می گردد. در همان زمان ، وقتی که hCGتشکیل جفت کرک دار را افزایش می دهد ، تشکیل رگ ها و تشکیل گردش نافی را نیز افزایش می دهد. شکل 4 پانل A ستون های سیتو تروفوبلاست را از این بافت نشان می دهد. بخاطر نتیجه این فرآیند ساختارهای کرک دار تشکیل می گردند (نگاه کنید به

شکل 4 پانل های C و D). وقتی ک ساختارهای کرک دار تشکیل می گردند با گردش های مادرانه و رشد نفا ترکیب می شوند تا تشکیل جفت را آغاز کنند. hCG رشد یا تشکیل رگ های زهدانی را افزایش می دهد. hCG همچنین رشد سیستم عروقی نافی را کنترل می کند. شکل 5 تشکیل جفت را نشان می دهد که تروفوبلاست های کرک دار با رگ های مارپیچ مادرانه و گردش ناف مطابقت دارند. این فرآیند از 3 عملکرد اصلی hCG و 1 عملکرد اصلی hCG هایپرگلیکوسیلیت تشکیل

شده است. عملکردهای مهم دیگر hCG شامل ایمنی واحد جنین و متوقف سازی یاخته خواری توسط درشت خوارها می باشد. hCG اطمینان حاصل میکند که جنین بخوبی رشد می کند. مدارک زیادی وجود دارد که نشان می دهد که hCG ممکن

است قبل از القاء بارداری عمل کند. hCG در اسپرم یافت شده است. اثبات شده است که بلاستوسیست ها از hCG برای سیگنال دهی غشاء فانی استفاده میکنند که منتظر القاء هستند. این سیگنال دهی فضای بین زهدانی می تواند غشاء فانی را برای القاء آماده کند. آنچه که رشد جنین را در حین بارداری تقویت میکند هنوز مشخص نشده است. هورمون رشد در دوران بارداری غیر فعال است. مطالعات اخیر زیادی توسط محققان مختلف نشان داده است که اندام های جنینی شامل گیرنده های hCG هستند. مشخص شده است که hCG عامل رشد جنین است و رشد جنین را در دوران بارداری کنترل میکند.

شکل 4 عملکرد hCG در تشکیل بافت تروفوبلاست کرک دار

داستان به همین جا ختم نمی شود. گیرنده hCGدر هیپوکامپ مادر ، ساقه مغز و هیپوتالاموس شناسایی شده است. ما نمی دانیم که آیا مغز بخوبی عمل میکند تا عملکرد hCGرا در مغز انسان تعیین کنیم. بگذارید hCG هایپرگلیکوسیلیت را در نظر بگیریم که اتوکرین سیتو تروفوبلاست در دوران بارداری ایجاد کرد. hCG هایپرگلیکوسیلیت شکلی از hCG با الیگوساکاریدهای سه-آنتناری مرتبط با N هستند. اتصال به گیرنده TGFß مرگ طبیعی سلول ها را متوقف می سازد ، و رشد سلولو و تولید سلول آنزیم های مهاجم ، متالو پروتئینازها و کلاژنازها را افزایش می دهد. hCG هایپرگلیکوسیلیت شکل اصلی از hCG در دوران اولیه بارداری است. در پایان سه ماهه اول باداری جفت خود را در تقریباً یک سوم ضخامت میومتریوم پنهان می کند. hCG هایپرگلیکوسیلیت تشکیل جفت یا رشد سلول سیتو تروفوبلاست را در حین دوران بارداری تحریک میکند . hCG هایپرگلیکوسیلیت ممکن است القاء بارداری را تحریک کند. همانطور که اکنون اثبات شده است ، اینها بعلت hCG هایپرگلیکوسیلیت ناقص می باشدو همانطور که نشان داده شده است ، وقتی که hCG هایپرگلیکوسیلیت کمتر از 50 درصد hCG کلی در زمان القاء است ، بارداری بیوشیمی یا سقط جنین نتیجه کار خواهد بود. hCG هایپرگلیکوسیلیت ظاهراً یک تست قطعی برای نتیجه بارداری بر روی روز القاء بارداری است. hCG هایپرگلیکوسیلیت نیز در دوران بارداری در شناسایی علائم بارداری با ارزش است. پری کلامسیا یا فشار بالای باداری زمانی بدست می آید که تشکیل جفت موفق نمی شود که بطور درستی انجام شود.

3- hCG و hCG هایپرگلیکوسیلیت ، رشد قوی و عوامل تهاجم که تکامل انسان را ایجاد کرد
جالب است که بررسی کنیم که hCG و hCG هایپرگلیکوسیلیت چرا و چگونه تکامل پیدا کردند. رشد زیاد و عوامل تهاجم است که بارداری یا زندگی انسان را تحریک میکند و در سرطان نیز سبب مرگ انسان ها می شوند. این بخش خلاصه ای از نقش hCG و hCG هایپرگلیکوسیلیت را در تکامل انسان ها بیان میکند. نخستین های اولیه مغز کوچکی مانند پستانداران اولیه داشتند که حدود 0.07 درصد وزن بدن آنها بود.

جدول 4 تطابق بین القاء جنین و خصوصیات تهاجم در نخستین ها

همراه با تکامل این ملکول ها محصول عملکردی آنها نیز ایجاد شد ، که در بخش 2 از این مقاله بیان شده است. تشکیل جفت یا سطح مشترک گردش جنین مادرانه مؤثر تر از تشکیل جفت بود. داستان CG و CG هایپرگلیکوسیلیت اینست که شکل مؤثر hCG چطور تکامل پیدا کرد و قادر بود که تشکیل جفت را انجام دهد که امکان تکامل مغز انسان را فراهم می ساخت.

فیدس و گودمن در سال 1980 توالی DNA را برای واحدهای فرعی ß از CG و LH در انسان ها و نخستین ها بررسی کردند. آنها نشان دادند که تکامل CG از LH در نخستین های شبه میمون با نقطه آغاز بلوغ در واحد فرعی ßLH در مبنای مطابق اسیدهای آمینه رخ داد. با اینکه نخستین های اولیه LH فقط 3 الیگوساکارید مرتبط N داشتند ، اولین نخستین CG و ملکول های CG هایپرگلیکوسیلیت داشتند.

نخستین های اولیه حدود 37 میلیون سال پیش تکامل پیدا کردند. با تکامل نخستین های اولیه پیشرفته ، در حدود 20 میلیون سال پیش ،CG و CG هایپرگلیکوسیلیت ایجاد شدند که 3 الیگوساکارید مرتبط با O و N داشتند. با تکامل انسان ها ، در حدود 0.1 میلیون سال پیش ، جهش ها دیگری رخ دادند و CG انسان یا CG هایپرگلیکوسیلیت دارای الیگو ساکارید های مرتبط با چهار O و چهار N داشتند. میزان پاک سازی متابولیک سطوح گردشی CG پیشرفته با تکامل و قدرت اسیدی همراه بود. این قدرت اسیدی hCG منجر به ملکولی با میانگین pl به اندازه 3.5 و گردش نیمه طول عمر 2160 دقیقه ای شد. قدرت اسیدی فوق العاده hCG فعالیت بیولوژیکی خود را یا 86 برابر افزایش می دهد.
با در نظر گرفتن اینکه LH دارای 3 الیگو ساکارید و میزان پاک سازی و نیمه طول عمر 25 دقیقه ای و CG انسان 8 الیگو ساکارید و کیزان نصف طول عمر 2160 دقیقه ای داشته باشد ، معادله رگرسیون بصورت مرتبط با تعداد الیگو ساکارید ها و میزان پاکسازی متابولیک ملکول ها پیدا شد. اندازه مغز در پستانداران با ترکیب حجم بدن و پشتیبانی متابولیکی از نسل های بعدی مرتبط است. اینکه مغز بزرگتری در انسان ها و نخستین های پیشرفته دیده می شود با تقاضای انرژی مورد نیاز برای توسعه جنین مرتبط است. مطالعات زیادی از این مفهوم پشتیبانی میکنند که انسان ها و نخستین های پیشرفته مجبور بودند که مکانیزم ها تشکیل جفت خود را افزایش دهند.
پیش-نخستین ها مغز پستانداری متوسطی داشتند که حدود 0.07 درصد وزن بدن آنها بود. در این گونه ، تشکیل جفت به اندازه کافی بود. این تکامل و پیشرفت CG قوی تر و CG هایپرگلیکوسیلیت در نخستین های پیشرفته بود که تشکیل جفت تا یک دهم عمق میومتریال پیش رفت. با تکامل انسان ها و جهش های بسیاری که باید ایجاد می شدند ، تشکیل جفت ملکول را در حد نهایی خود گرفت. تشکیل جنین هموکوریال به فرا کارایی مورد نیاز برای پشتیبانی از مغز انسان یعنی 2.4 درصد وزن بدن رسید.
انتقال تغذیه و تشکیل جفت در انسان ها به حد نهایی خود رسید. CG انسان دارای مقدار اسید بالا و الیگو ساکارید های مرتبط با چهار O و چهار N و 2160 دقیقه نمیه طول عمر است. با داستان تکامل انسان بود که CG فرا کارآمد انسان و CG هایپرگلیکوسیلیت مؤثر ایجاد شدند. متأسفانه سرطان های انسان سوء عملکرد این رشد مؤثر و عامل تهاجمی برای تحریک بدخیمی است. باید آنرا بعنوان اثر تصنعی از تکامل انسان دانست.
4- hCG سولفاته ، یک هورمون کلیدی تحریک شده توسط غده هیپوفیز
گونه پنجم hCG توسط سلول های گنادوتروپ مخاطی در حین دوره قاعدگی در زنان ایجاد می گردد. باید بگوییم که hCG یک هورمون بارداری است که معمولاً در دوره بارداری و در زنان طبیعی در حین چرخه قاعدگی تولید می گردد. چون مقدار کمی از hCG توسط غده هیپوفیز تولید می گردد تصور می شود که بصورت توالی از پالس های بزرگ GnRHباشد که بعنوان نتیجه ای از پالس های بزرگ GnRH عمل میکند.

شکل 6 مکانیزم عمل GnRH در تولید hCG مخاطی سولفاته

محاسبه شده است که hCG سولفاته در تقریباً یک پنجاهم غلظت سرم LH تولید می گردد. بدون اندازه گیری hCG سولفاته و LH با هم ، ارزیابی درستی از مشکلات تخمک گذاری را نمی توان بدست آورد. hCG سولفاته در یک پنجاهم غلظت LH بسختی در حین چرخه قاعدگی قابل تشخیص است. بطور کلی زنان دارای سنین بین 40 تا 55 سال احتمال دارد که در دوران پیش-یائسگی باشند. همانطور که گزارش شده است ، دامنه شناسایی hCG در زنان غیر باردار بیشتر از 55 سال کمتر از 2 تا است.

5- hCG هایپرگلیکوسیلیت ،hCG آزاد ß و هایپرگلیکوسیلیت آزاد ß ، رشد قوی و عوامل تهاجمی توسط بدخیمی انسان
بخش های بعدی نقش های کلیدی hCG هایپرگلیکوسیلیت در دوران بارداری را توصیف می کنند. همانطور که در یخش 3 نیز گفتیم ، این رشد زیادی و عامل تهاجم ایجاد شد تا تکامل انسان را تحرک کند. با اینکه کاملاً قابل قبول است که این عامل نهایی به تحریک بارداری انسان کمک میکند ، این مسئله قابل قبول نیست که این عامل نهایی ادامه یابد تا بارداری انسان را تحریک کند. hCG هایپرگلیکوسیلیت و موارد نظیر آنها ظاهراً بعنوان مخالفان TGFß انتخاب شده اند. در اینجا ما با دقت بررسی

میکنیم که ما در مورد این ملکول ها چه می داینم و اینکه آنها چطور به نظر می رسد که همه سرطان های انسانی را تحریک می کنند. محققان زیادی منشأ تکاملی ملکولی مشترکی را از TGFß و hCGß مشاهده کرده اند. در سال 1994 لاپورتون یک پپتید کمیاب را پیدا کرد که دارای ساختار سه بعدی از hCGß بود. همانطور که توسط باتلر و همکارانش در سال 1990 مشخص شد، hCG آزاد ß که یک تحریک کننده اثبات شده برای سرطان است، بر روی سرطان عمل می کند. hCG دارای ساختارهای خنثی سازی TGFß نیست.

جدول 5 استفاده از سرم واحد فرعی ß آزاد و بخش های هسته ß ادرار برای شناسایی بدخیمی

شرکت Omnimmune Corp پیشنهاد پادتن های انسانی را برای hCG هایپرگلیکوسیلیت/hCGß و hCGß داده است. این پادتن ها باید میزان موفقیت بیشتری را ایجاد کنند. اگر شما در نظر بگیرید که یک واکسن می تواند بقای انسان را دو برابر افزایش دهد پس افق استفاده از پادتن ها چه خواهد بود. من بدخیمی کلی نوع 2 را بررسی میکنم از این لحاظ که hCG آزاد ß تنها عامل مهم برای بدخیمی های پیشرفته است. من معتقدم که hCG و داستان سرطان آینده امیدوار کننده ای برای تکامل انسان خواهد آورد. من امیدوارم که در آینده نزدیک درمان سرطان پیدا شود و سرطان های بدخیم معالجه شوند.