بخشی از مقاله
چکیده
تقلب یعنی گامهای عمدی یک یا چند نفر از مدیران، کارکنان یا اشخاص ثالث که به ارائه نادرست صورتهای مالی منجر شود. تقلب می تواند شامل - دستکاری، جعل یا تغییر اسناد و مدارک، ثبت معاملات بدون مدارک مثبته، سوء استفاده از دارائیها، ارائه نادرست آثار مالی یا حذف آنها از اسناد و مدارک، بکارگیری عمدی نادرست رویه های حسابداری - باشد. لذا هدف اصلی این تحقیق مطالعه نظری و تئوریک تقلب و حسابرسی تقلب میباشد و در این تحقیق اشاره مختصری به تقلب و حسابرسی تقلب می پردازیم.
مقدمه
این روزها حسابرسی در دنیا تبدیل به حرفه ای ضروری و بسیار مورد نیاز شده است چراکه شواهد متعددی از تلاشهای بسیار در دستکاری فریبکارانه دفاتر حسابداری شرکتها که گاه از آن به »پختن دفاتر« تعبیر میشود، صورت میگیرد.
برخی محققان در ایالات متحده آمریکا عنوان »آن سالمخوف« را به سال 2002 میلادی که برای حرفه حسابرسی دنیا سرشار از اخبار ناگوار رسواییهای مالی قابل توجه بود، نسبت دادهاند. به باور نگارنده، تاریخ حسابرسی را می توان با اطمینان و بیتردید حتی به پیش و پس از این سال تقسیم کرد. آن چه پس از سال 2002 در حرفه حسابرسی دنیا رخ داد - و می دهد - ، تلاشی است جدی برای اعاده حیثیت از حرفهای که میرفت تا در »آن سال مخوف« به بدنامی کشیده شود.
در برخی گزارشات موجود بهای تمام شده تقلبهای صورت گرفته در عالم کسب و کار ایالات متحده آمریکا سالانه بیش از 600 میلیارد دلار ذکر شده است و آنچه حرفه حسابرسی را به فکر فروبرده، آمار فزاینده ای است که از ارائه صورت های مالی فریبکارانه در سالهای اخیر در اختیار قرار گرفته است؛ صورت های مالی گمراه کننده ای که مدیران این شرکت ها در این سال ها ارائه دادهاند و با تقلبات مالی پنهان شده در آنها و مخدوش کردن چهره واقعیت در افشای وضعیت شرکتها برای استفاده کنندگان برون سازمانی اطلاعات مذکور موجب وارد آمدن آسیب به سرمایه گذاران و اعتباردهندگان شده اند. موضوعی که هشداری جدی از آینده تامین سرمایه و اعتبار برای شرکتهای سهامی عام است.
جلوگیری، کشف وتجسس تقلب در صورتهای مالی شرکتها، امروز بیش از هر زمان دیگری بدل به دغدغه جدی حسابداران رسمی دنیا شده است و حسابداران رسمی را بیش از هر زمان دیگر برای ارائه خدمات پیشگیرانه یا واکنشی مربوط به تقلب، چه در شرکت های سهامی خاص و عام و چه درشرکتهای دولتی یا شبه دولتی، به خدمت می گیرند. تقریباً همه سازمان ها به نوعی باتقلب دست به گریبانند و انواعی از آن را، از یک سرقت ناچیز توسط کارکنانشان تا گزارشگری مالی فریبکارانه تجربه می کنند.
تقلب عمده در صورتهای مالی میتواند اثرسوء قابل توجهی بر ارزش بازار واحد تجاری، اعتبار و توانایی آن در دستیابی به اهداف استراتژیک خود داشته باشد. نکته جالبی که نگارنده در مطالعات اخیر خود پیرامون تقلب در صورت های مالی به آن برخورده، تبدیل کشف تقلب در صورت های مالی به بحثی داغ دریونان است.
مقالات متعددی در این مورد نگاشته شده و سعی در آزمون مدل های پیشنهادی خود برای پیش بینی ارائه صورت های مالی فریبکارانه در جامعه شرکت های عضو بورس اوراق بهادار آتن کرده اند. دلیل این موضوع را میتوان در شمار فزاینده شرکت هاییکه به بورس اوراق بهادار آتن می پیوندند و تلاش آنها برای جذب سرمایه بیشتر جست.
همچنین تلاش این شرکت ها به کاهش مالیات بردرآمد خود بهانه دیگری است که می توان افزایش تقلب در صورت های مالی این شرکت ها را با آن توجیه کرد. از آن سو، عموم دریونان بر تعبیر گزارشگری فریبکارانه در صورت های مالی و حتی گزارش های حسابرسی مشروط، به عنوان نویدی از ناکامی کسب و کار در آینده پافشاری دارند. و همین است که موضوع را بدل به چالشی جدی برای حرفه حسابرسی در این کشور کرده است.
تقاضا برای شفافیت بیشتر، ثبات رویه و اطلاعات بیشتر در صورت های مالی، دوش حرفه را سنگینترکرده است. طی انجام حسابرسی، حسابرسان باید امکان تقلب مدیریت را برآورد کنند. انجمن حسابداران رسمی آمریکا به عنوان نهادی که نشریاتش نه تنها در ایالات متحده آمریکا که در بسیاری دیگر از کشورهای جهان مبنای کار حسابرسان قرار می گیرد،صریحاًبه مسوولیت حسابرسان در کشف تقلب اذعان داشته است.
در راستای برآورد امکان تقلب مدیریت، حسابرسان در حسابرسی صورت های مالی از تکنیک های بررسی تحلیلی کمک میگیرند. تکنیک هایی که امکان برآورد مانده های حسابداری را به حسابدار می دهد؛ بی آنکه تک تک معاملات مربوط به مانده های مذکور را در نظر بگیرد.
به عبارت ساده تر حسابرس با به کار گیری این روش های تحلیلی بدون نیاز به اثبات هر یک از معاملاتی کهنهایتاً به مانده های گزارش شده در صورت های مالی منجر شده است، درکی از روابط موجود میان مانده ها کسب کرده، امکان تقلب مدیریت را در افشای اطلاعات مالی برآورد می کند. تکنیک ها و روش های تحلیلی به این منظور به سه دسته تقسیم شده است: تکنیکهای غیرکمی، تکنیک های کمی ساده و تکنیک های کمی پیشرفته. تکنیک های کمی پیشرفته دربرگیرنده روش های پیچیده آماری و هوش مصنوعی مانند شبکه های عصبی و تجزیه و تحلیل رگرسیون هستند.
