بخشی از مقاله
چکیده
مطلوب خواهی انسان ها و همچنین درك نیاز هاي آیندگان، بشر را واداشت تا به مسائل نگاهی نو بیاندازد و مفهومی با نام پایداري به واژگان علوم مختلف وارد شد؛ پایداري در دیدگاه جامع از سه جزء اساسی تشکیل شده است: اقصاد، جامعه و محیط. به طور کلی حمل و نقل پایدار داراي 3 رویکرد می باشد: اقداماتی در جهت کاهش و حذف سفر هاي درون شهري، حرکت به سمت شیوه هاي حمل ونقل غیر موتوري مانند پیاده روي و دوچرخه سواري به جاي استفاده از سیستم حمل و نقل موتوري و منجر به روي آوردن به سیستم حمل و نقلی نوین در بخش انرژي گردد.
دلایل زیادي بر ناپایداري سیستم حمل و نقل وجود دارد همانند: محدودیت هاي ذخایر نفتی،ترافیک و شلوغی بیش از حد شهر ها،افزایش آلودگی، حوادث و جراحت هاي بسیار حاصل از وسائط نقلیه و ... لذا ما در این مقاله با بررسی جدیدترین سیاست ها و راهکار هاي علمی و عملی براي رسیدن به حمل و نقلی پایدار از منابع مختلف به دست چین کردن مناسبترین آن ها اهتمام ورزییده ایم که برنامه ریزان شهري و سیاست گذران حمل و نقل می بایست از هرکدام این ها در شرایط مناسب ومقتضی استفاده نمایند برخی از این سیاست ها عبارتند از: تغییر ساختار شهري و کاربري اراضی، تغییر فرهنگ استفاده از وسایط نقلیه شخصی، مدیریت تقاضاي سفر، ارتقاء کیفیت زیست محیطی، کاهش نیاز به سفر وتقلیل کاهش تأثیرات سوء حمل و نقل. از آنجا که این مقاله به دنبال یافتن راهبردي مناسب جهت رسیدن هر چه بیشتر به حمل و نقل پایدار است در انتها با معرفی استراتژي ASI که از نظر محققین مناسب ترین استراتژي براي کشور عزیزمان ایران است پرداخته است.