بخشی از مقاله
چکیده
شبکه های اجتماعی بالاخص شبکه های اجتماعی برخط امروزه اهمیت فراوانی یافته است. در این بین اطلاعات و افراد، نقشی اساسی در شبکه ها دارند، این افراد هستند که به تسهیم، انتقال و توزیع دانش در شبکه ها می پردازند. تاکید ما بر روی مواجهه با شبکه تعاملی در بین انجمنهای پراکنده و سپس تکیه به شبکه های فناوری اطلاعات است. یافته ها نشان می دهد که تقویت روابط تجاری نسبت به تقویت روابط اجتماعی مشخصاً در تسهیم دانش عمومی و خصوصی موثر است. در این مقاله ما به دنبال راهکارهای تقویت سیستم های مدیریت دانش مبتنی بر وب از طریق تحلیل شبکه های اجتماعی در مقالات ارائه شده در حیطه استفاده از تحلیل شبکه اجتماعی برای بهبود ایجاد و تسهیم دانش هستیم.
مقدمه
شبکه اجتماعی،ساختاری اجتماعی است که از گره هایی - که عموما فردی یا سازمانی هستند - تشکیل شدهاست که توسط یک یا چند نوع خاص از وابستگی به هم متصل اند. سیستم های مربوط به مدیریت دانش، کیفیت و راندمان دانش مورد استفاده در فرآیند تصمیم گیری را بهبود می بخشند. مدیریت دانش به مجموعه ای از فرایندهای کسب و کار توسعه یافته در سازمان برای ایجاد، ذخیره سازی، انتقال و کاربرد دانش مرتبط است. مدیریت دانش، توانایی سازمان برای یادگیری از محیط خود و مشارکت دادن دانش در فرآیندهای کسب و کار و تصمیم گیری را افزایش می دهد. دانشی که به اشتراک گذاشته نشود و به مسائلی که شرکت و مدیریان با آنها مواجه می شوند، اعمال نشود، ارزشی برای کسب و کار نخواهد داشت [2] لذا در اینجا مسئله توزیع دانش از طریق شبکه های اجتماعی را بررسی می کنیم.
شبکه های اجتماعی از زمان ظهور در اواخر دهه 90، در روند تکاملی خود تا سال 2003 و تا کنون به واسطه ایجاد امکان برقراری ارتباط سریع هم زمان وغیر همزمان، دسترسی به حجم زیادی از اطلاعات و انتشار گسترده آن، کاربردهای اقتصادی، فرهنگی، سیاسی و اجتماعی بسیاری را در این زیست جهان جدید رقم زده و توجه میلیون ها کاربر را از سراسر دنیا به خود جلب نموده اند. به دلیل رشد روز افزون تعداد اعضاء و بعد تاثیرگذاری بر فضای واقعی، این شبکه ها اهمیت بسزایی یافته و در طی یک دهه از پدیده های موقتی به پدیده های جهانی تبدیل شده اند.
چنان که نتایج یک نظر سنجی در 24 کشور جهان - - 2010 نشان می دهد که در سراسر جهان به طور متوسط از هر 10 نفر کاربر اینترنت، شش نفر از شبکه های اجتماعی بازدید ها می کنند. اما این تعداد افراد شرکت کننده در شبکه های اجتماعی، فرصتهایی را برای تبادل اطلاعات و داده های خام فراهم می کنند که ابزار اولیه برای ایجاد دانش هستند. افراد با به اشتراک گذاری اطلاعات به ایجاد، تسهیم و توزیع دانش در این شبکه ها کمک می کنند. این شبکه ها کم کم از رایانه های شخصی و کیفی به تب لت ها و تلفن های همراه راه یافته اند و همراه همیشگی ما شده اند.[21]
در دهه های اخیر »علم شبکه ها[22]« گسترش یافته و به میدانی پیشرفته از تحقیق علمی و اجتماعی بدل شده است. شبکه های اجتماعی فرصت ها و محدودیت هایی فراهم می کنند که در نگرش ها و رفتارهای فرد اثر می گذارد.[23] دراین بین اطلاعات و افراد، نقشی اساسی در شبکه ها دارند، کیمیز دالکر در کتابش به نام مدیریت دانش در تئوری و عمل به نقل از سیلی براون3 می گوید: »اطلاعات و افراد به ناگزیر همیشه بخشی از شبکه های اجتماعی غنی هستند.[56]«
دو مورد از خلاقیت تعاملی مشخص شده است: یکی کاملاً روی استفاده از - اینترانت - فناوری اطلاعات4 برای تسهیم دانش تمرکز می کند، که در نتیجه یک زمینه از اینترانت های مستقل است که مرزها اجتماعی و سازمانی موجود را با »حصارها «ی الکترونیک محدود ساخته اند. در موارد دیگر، در حالی که فناوری اطلاعات برای بهبود یک شبکه برای مواجهه با تسهیم دانش است، اثباتی از اهمیت تعامل رو در رو برای تسهیم دانش ضمنی است .[57] تاکید ما بر روی مواجهه با شبکه تعاملی در بین انجمنهای پراکنده وسپس تکیه به شبکه های فناوری اطلاعات است.یافته ها نشان می دهد که تقویت روابط تجاری نسبت به تقویت روابط اجتماعی مشخصاً در تسهیم دانش عمومی و خصوصی در سازمانها موثر است.[58]
مفاهیم و تعاریف تاریخچه ی شبکه های اجتماعی
ظهور سایت های شبکه اجتماعی در سال 1995 با سایت همکلاسی5 که به اعضاء کمک می کرد تا دوستان دوران تحصیل در مقاطع ابتدایی، دبیرستان و دانشگاه را پیدا کنند کلید خورد. در آن زمان کاربران امکان ایجاد پروفایل را نداشتند اما رویکرد این شبکه موفقیت آمیز بود.[ 54] سیکس دگریس از نخستین شبکه هایی بود که به کاربرانش اجازه ایجاد پروفایل، دعوت از دوستان، سازماندهی گروه و دیدن پروفایل دیگر کاربران را داد. تا سال 2002 شبکه های اجتماعی مجازی در طفولیت به سر می بردند تا اینکه شبکه های اجتماعی جدید مثل ایشین اونیو، میکنته، بلک پلانت، کای ورلد و ... پا به عرصه وجود گذاشتند. در زمینه تجاری، شبکه های اجتماعی مثل ریز ،فیسبوک، تانگو و فریندستر در سال 2002 به وجود آمدند.
شبکه اجتماعی
شبکه اجتماعی،ساختاری اجتماعی است که از گره هایی - که عموما فردی یا سازمانی هستند - تشکیل شدهاست که توسط یک یا چند نوع خاص از وابستگی به هم متصل اند، برای مثال: قیمتها، الهامات، ایده ها و تبادلات مالی، دوستها، روابط خویشان، تجارت، لینکهای وب، سرایت بیماریها - اپیدمولوژی - یا مسیرهای هواپیمایی. ساختارهای حاصل اغلب بسیار پیچیده هستند. به صورت ریاضی، شبکه اجتماعی یک گراف است که در آن هر شرکت کننده در شبکه یک کنشگر خوانده می شود. کنشگرها می توانند، انسان ها، سازمان ها، گروهها یا هر مجموعه دیگری از موجودیت های مرتبط با هم باشند. ارتباطات میان کنشگرها به وسیله پیوند میان گره های متناظر نمایش داده می شود.[51]
