بخشی از مقاله
چکیده
رابطه خیر محض و درک کمال واقعی در اشعار مولاناعلم حضوری و درک شهودی حقایق عالم، ملازم با درک مقومات و ارتباطات وجودی آنها میباشد. اعتقاد به اینکه »وجود« خیر محض و محض خیر است و به دنبال آن جز خدا چیزی را ندیدن؛ و فهم آنکه هرچه هست، خداست و غیر از او چیزی نیست؛ با درک کمال واقعی انسان میسر است و به گفته عبدالرحمن جامی:
در آن خلوت هستی بی نشان بود به کنج نیستی عالم نهان بود
وجودی مطلق از قید مظاهر به نور خویشتن بر خویش ظاهر
از آنجا که مولانا جلال الدین محمد رومی بلخی با اعتقاد به خیر محض برای وجود ، با تشویق مریدان به کسب و کار و کوشش عرفانی مثبت و پرجنب و جوش و سراسر عشق و شور و خروش ترویج می کرد ؛ برخلاف آن دسته از عرفا که عالم خلقت و کارگاه هستی را از بالا تا پایین فاجعه ای غم انگیز می دانستند ، در اشعار و آثار خود کمالی باشور و خیر محض را معتقد بود. در این نوشتار ضمن توضیح مقوله خیر محض، سلسله کمالات و انواع آن و توجه به نفس انسان که درعین وحدت و بساطت واجد همه کمالات است اشعار مولانا بررسی و واکاوی شده است .با توجه به جمع آوری اطلاعات و توصیف آنها و بررسی عوامل و میزان رابطه بین آنها روش پژوهش در این مقاله بصورت توصیفی و هم بستگی انجام شده است و شامل : چکیده ، مقدمه، سه فصل ، جمع بندی و فهرست منابع می باشد .
واژگان کلیدی: خیر محض ، کمال، نفس، وحدت، کثرت، مولوی.
مقدمه
در ارت باط با عالم و جود، کار گاه ه ستی و ن گرش ان سان به آن ن ظرات گو ناگونی م طرح شده ا ست، د یدگاه هایی که یا در نها یت افراط و یا تفری ارائه شده است، دسته افراطی، قایل به فاجعه ای غم انگ یز از و جود ه ستند و د سته تفری طی که با خوش بی نی تفریطی به عالم وجود دچار سطحی گرائی و شور و حرارتی احساسی شده ا ند. ا ما، می توان در م یان ن ظرات گو ناگون، نظر یه ح ضرت مولانا، که با خرد و عقلانیت تام و بر مبنای شریعت، تفسیری از عالم وجود با یک دنیا خوش بینی و شور و شوق و نشاط است، می درخشد و در این راستا، اصولی را به صورت کیفیات نفسانی، ملکه خود دارند که معتقد شدن به اینکه »وجود« و »عالم« خیر محض و محض خیر است، به دنبال آن جز خداوند چیزی را ندیدن »فاین تولو فثم و جه الله« و آن چه که ه ست خدا ست و غ یر از او چ یزی نی ست، و بیان دقیق عالم وحدت و کثرت و گذر از کثرت و رسیدن به وحدت، همان فهم خیرمحض و محض خیر است. همه و همه در اشعار مولانا با شور و عشق، امید و رجاء، مشاهده و یقین، ذکر و تذکر و توکل و... به زبانی والا و عمیق بیان شده است.در این نوشتار، با تطبیق اجمالی نظرات گوناگون پیرامون موضوع طرح شده، توجه خاص به مسئله خیر، کمال، نفس، وحدت و کثرت، به نمونه هایی از اشعار مولانا پرداخته شده است.مقا له حا ضر، شامل چک یده، مقد مه، سه ف صل، ج مع ب ندی و فهر ست منابع می باشد.
