بخشی از مقاله
چكيده
رابطه مرجعيت علمي قرآن با جهاني، جاودانگي وجامعيت قرآن. موضوعي است كه در اين تحقيق مورد بررسي قرار گرفته، پژوهش مي خواهد با بررسي رابطه مرجعيت علمي قرآن با مفاهيم سه گانه فوق جايگاه مرجعيت قرآن كريم را در حوزة علوم نشان دهد؛ و به اين وسيله در راستاي توسعه وتوليد علم؛ سهمي ناچيزي را به خود اختصاص دهد، مقاله با وجود محدوديت هاي زماني، به شيوة بنيادي با روش تحليلي وتوصيفي به تحقيق پرداخته، اهميت اين پژوهش از آنجا نشأت مي گيرد كه بدانيم علوم طبيعي و انساني معمول در دانشگاههاي جهان اسلام؛ همان علوم عصر نوزايي اروپا و مبتني بر پاراديم هاي دورة رنسانس هستند كه از پيش فرض ها و انگيزه هاي سكولاريستي سرچشمه گرفته و تحقق ارزش هاي مادي و محدود اومانيستي را غايت قصواي خويش قرار داده اند. و از مدت بيش از دويست سال است كه به صورت هدايت شده بر دانشگاههاي جهان اسلام سايه افگنده، در واقع موجب ركود علمي جهان اسلام گرديده است.
در اين مقاله با اشاره به اينكه علم ودانش ميراث مشترك ابناي بشر بوده نشان مي دهد كه علم در مرحله ثبوت داراي معناي واحد - كاشف از واقع - بوده و پيش فرض هاي به عنوان مبادي تصوري وتصديقي دارد اما اين مبادي تنها صبغه معرفتي دارند؛ اما در مرحله اثبات وتحقق تاريخي و اجتماعي خود مي تواند از انگيزه ها و ارزش هاي سياسي، اجتماعي، اقتصادي كه فاقد بعد معرفتي هستند متاثر گشته به ابزار سود جويي براي قدرتمندان و سود پرستان تبديل گردد چنانچه كنش و منش تمدن معاصر غرب حاكي از اين حقيقت تلخ و ناگوار مي باشد؛ پس از بحث و بررسي مختصر به اين نتيجه دست يافته است كه: علم و دانش در عين اينكه محاسن بي شماري دارد متأسفانه در معرض آسيب ها و انحرافات خطرناك نيز قرار داشته، لذا براي هدايت وكنترل جهت ها و ارزش هاي واقعي دانش؛ و استفادة معقول از آن در جهت تكامل و صعود بشر به مدارج شايسته انساني؛ به يك مرجع قوي و قدرتمند علمي بوده كه جامع، جاودانه و جهاني باشد نياز شديد دارد؛ و در عصر حاضر مرجع قدرتمند علمي كه بتواند هدايت دانش را همسو با مقتضيات فطرت وسعادت انساني تأمين نمايد بغير از قرآن كريم وجود ندارد.
مقدمه
علم ودانش موهبتي است كه سفرة آن از جانب خداوند به وسيله تجهيز انسان به نيروي فهم وادراك در درون وبه وسيله فرستادن پيامبران واوصياي شان وكتاب هاي وحياني از بيرون براي انسان گسترده شده وانسان ها را به بهره برداري درست و سالم از آن فراخوانده است؛ در عين حال كساني هم بودند و هستند كه يا مستقيماً در برابر منابع وحياني دست به انكار و دشمني با پيام اوران الهي واولياي دين يازيدند ويا ماهرانه از دين به ضد دين و از دانش به ضد ارزش استفاده هاي سوء وخطرناك كردند تا جايكه به كمك علم؛ بشريت را در ورطه انقراض و نابودي قرار داده است.
بر عهدة طلاب، فضلا و دانشمندان جهان اسلام است كه به كمك معارف اهل بيت پيامبر » ص« مشعل هاي هدايت را بر فراز راه كاروان علم ودانش بر افروزند؛ كاروان مذكور را از گير افتادن در تنگناها وسقوط در دره هاي هولناك ماديت وسكولاريسم نجات داده به سوي قله هاي انسانيت ومعنويت هدايت نمايند. خصوصاً در دوران معاصر كه بيشتر از نصف اهالي كره زمين در درياي ماديت غرق واز فقدان معنويت رنج مي برند و با زبانحال شان براي نجات از ورطه هلاكت استغاثه مي كنند، خوشحاليم كه بزرگان؛ كنگره ملي قرآن وعلوم انساني را براي انجام اين مهم تدارك ديدند و توفيق نصيب شد تا ذرة بي مقداري در اين دريا بيكران باشيم.
١. طرح مسئله
علم واژة مقدسي است كه از صفات ذاتي خداي سبحان بوده ومشعلي تابناكي است كه انسان به ميمنت آن نه تنها آفريدگار خود را شناخته، بلكه زواياي تاريك وناشناخته جهان و انسان را نيز كشف و به نفع خود استخدام نموده است. پيشرفت و ترقي، رفاه و تمدن معاصر بشري ثمر علم است. اما علوم بشري براي نجات از چنگال استعمار سياسي و غول هاي جهان خوار اقتصادي در يك مرحله مقدم بر دانش نيازمند اصل ديگري به نام هدايت الهي مي باشد كه امروز آخرين كتاب منزل الهي » قرآن « با وصف عصمت، جهاني، جاودانه وجامع بودن تنها ترين مرجع هدايتي بشر در عرصه علم ودانش است؛ مسئله اساسي در پژوهش ما كشف و بررسي رابطة مرجعيت علمي قرآن با اوصاف جهاني، جاودانگي وجامعيت قرآن چيست؟ وجايگاه مرجعيت علمي قرآن در حوزه علوم ودانش هاي بشري چه مي باشد؟
