بخشی از مقاله
چکیده
اگر سینما، سی نماست پس یک معماری والا و با وقار است. بنایی منظم و پرنما. و از این روست که سینما، معماری است. سینما بیشتر و موثر از سایر گونههای بیانی قادر به تاثیرگذاری مثبت و منفی برداری مخاطب خویش میباشند. در این میان سینمای فرهنگی، هنری به عنوان یکی از انواع گونههای سینمائی از آنجا که با حوزههای شعر سازی، فرهنگی، هنری، اجتماعی، بیانی، معماری و غیره وارد کار میشود، به طریق برتر از سایر گونه ها قادر خواهد بود تا در چگونگی روابط اجتماعی و فرهنگی میان افراد جامعه نقش داشته باشد و در جهت فرهنگ سازی و ایجاد و توسعه فضای فرهنگ ساز گامی موثر بر دارد تا بتوان با این هدف کمکی هر چند کوچک به جامعه خویش در رفع مشکل کنونی کشور برداشت.
تماشای فیلم با تکنیکهای خوب فیلمبرداری در یک مکان خوب است که به آن اثر هویت میبخشد و تماشای آن در یک مکان غیر استاندارد چیزی جز نارضایتی مخاطب و شرمندگی برای طراحان آن به همراه نخواهد داشت. هدف این پایان نامه طراحی مجتمع سینمایی در جهت تامین نیازهای فرهنگی مردمی و پر کردن اوقات فراقت مردم که در پیوند با تعاملات اجتماعی مردم بوده و هویت فرهنگی را ارتقا می دهد همراه با توجه به طراحی نما و سایت بنا برای جذب هرچه بیشتر افراد میباشد. هدف اصلی این تحقیق طراحی مجتمع سینمایی با رویکرد حفظ فرهنگ ایران.
مقدمه
اینکه سینما چگونه و چرا به معماری شباهت دارد سوال پیچیده ایست سوال اساسی تر را باید در مخاطب این دو هنر جستجو کرد. این که تماشاگر معماری و بیننده سینما از چه نقطه دید و دیدگاهی به این دو هنر انسانی می نگرد چگونه آنها را درک میکنند؟! و چگونه در هر یک صورتی از دیگری می بینند؟
البته همه فیلمها را نمیتوان سینما نامید و همه بناها هم به معماری نزدیک نمیشوند. بیشک بحثهای زیبایی شناختی درباره نقاط مشترک و انطباق سینما و معماری جز از طریق مقایسه برخی آثار سینمایی و تبیین آنها به گونه تشریح یک کالبد معماری امکانپذیر نیست. برای دستیابی به این هدف نمی توان جز جست و جوی معماری در سینما راهی در پیش گرفت. تاریخ تحلیل فیلم آکنده از موضعگیریهای عینی درباره فضا در تصویر فیلم است.
دو نوع فضا در سینما داریم یکی فضای کلی فیلم که مربوط به زمان است و دیگری فضای معماری که مربوط به ساختمان یا محل اجرای فیلم است.
غالب تحلیلگران به فضا در تصویر سینمایی از جنبه معماری صحنه پرداختهاند. در حالی که بین فضاهای معماری گونه صحنههای فیلم، چیزی بیشتر از ابزار تحریک ذهنی بیننده ساکن در سفر ذهنی به درون فیلم است که به درک نهایی از معنا و مفهوم آن میرسد . در حالی که نظاره گر معماری ساز عینی است و از طریق حرکت درون معماری و احساس ریتم و تداوم و پیوستگی فضاهای آن به ماهیت فضا پی میبرد.
سینما نیز به دو شکل برای معماری جلب توجه میکند: -1علاقه معمار به خلق فضاهای معماری و سینمایی -2درک معماری حقیقی از طریق زبان فیلم مثلا در فیلم های آنتونیونی معماری نقش مهمتری میگیرد.
در نگاهی به تاریخ این دو هنر سینما و معماری در مییابیم که خالقان آنها برای بیان ذهنیت خود از سبکهای مختلفی دستمایه گرفته اند. تاریخ معماری به قدمت تاریخ انسان است در حالی که تاریخ سینما جزو محدوده زمانی انسان نوین و مدرن را طی نکرده است. اما در همین مدت زمان اندک در قیاس با تحولات شگرف معماری، سینما توانسته است با تکیه بر توانایی های ذاتی خود ادعای فضا- زمانی معماری را بر سطحی دو بعدی به اثبات برساند.
روش تحقیق
جزییات کاملی از روشهای به کار رفته برای تحقیق از جمله اطلاعات میدانی، اسناد کتابخانه ای، مصاحبه، پرسشنامه و آمار گیری و ... ارائه شود. از ارائه نتایج و تحلیل در این بخش خودداری شود.
تاریخچه سینما در جهان
ژرژمه لیس - پدر سینمای علمی / تخیلی -
از زمان ورود سینما بر پردههای بزرگ که می توان گفت شروع آن را باید مدیون ادیسون بزرگ باشیم، وقتی مردم دیگر از حرکت قطار و امواج خروشان دریا و دیگر آثار اولیهی سینما که عموماً توسط برادران لومیر کامل کنندگان اختراعات گذشتگان در زمینهی تصویر و حرکت و مخترعان سینما ساخته میشد، علاقه به سینما کم شد و سینما برای مردم عادی شد، حتی تصمیم گرفته شد که دوربین را پشت قطار بگذارند و از مناظر فیلمبرداری کنند و این مجموعه فیلم برداریها که گردشهای هیل نامیده شدند تا حدودی تماشاگر را راضی کردند اما مشکل جای دیگری بود و در این زمان بزرگی چون ژرژمه لیس شعبده باز حرفه ای با آوردن داستان به سینما هنر و صنعت سینما را از نابودی نجات داد.نخستین فیلمهای او تقلیدی بودند از کارهای برادران لومیر مثل فیلم باغبان برگها را میسوزاند ولی او توانست با حقههای سینمایی و کشاندن نمایشنامههای معروف چون هملت و ژاندارک به پردهی سینما، جلوه ای تازه به سینماتوگراف بدهد و هم اوست که برای اولین بار از آثار ادبی اقتباسهای سینمایی ارائه داد. - از کتاب تاریخ هنر -
ویژگیهای سبکی
.1 دوربین در فیلمهای وی به صورت ثابت در جایی قرار می گرفت و بازیگران همچون صحنه تئاتر از گوشه ای از تصویر وارد و از سمت دیگر خارج میشدند.
.2 استفاده از حقههای سینمایی مانند نهان و آشکار شدن افراد و اشیا. .3 نقل داستانهای خیالی.
تاریخچه سینمای ایران
نخستین دوربین فیلمبرداری در زمان مظفرالدین شاه به ایران آمد. نخستین فیلم صدا دارفارسی فیلم دخترلر بود که در سال 1317 خورشیدی توسط عبدالحسین سپنتا ساخته شد.
ورود نخستین دستگاه سینما توگراف به ایران در سال 1279هجری خورشیدی توسط مظفرالدین شاه سرآغازی برای سینما ی ایران به حساب میآید، هر چند ساخت اولین سالن سینما ی عمومی تا 1291 اتفاق نیفتاد. تا سال 1308هیچ فیلم ایرانی ساخته نشد و اندک سینماهای تاسیس شده به نمایش فیلمهای غربی که در مواردی زیرنویس فارسی داشتند می پرداختند. نخستین فیلم بلند سینمایی ایران به نام - آبی و رابی - درسال 1308 توسط آوانس اوگانیانس با فیلم برداری خان بابا معتضدی ساخته شد.
در سال 1311خورشیدی اولین فیلم ناطق ایرانی به نام - دختر لر - توسط - عبدالحسین سپنتا - در بمبئی ساخته شد. استقبالی که از این فیلم شد، مقدمات ساخت چند فیلم ایرانی دیگر را فراهم کرد.
