بخشی از مقاله
چکیده
در این مقاله استراتژي هاي توسعه صنعتی دو کشور ژاپن و کره جنوبی به لحاظ تاریخی مورد بررسی قرار گرفته است. با توجه به ناموفق بودن الگوهاي توسعه پیشنهاد شده از سوي بانک جهانی و ًقع به کشورهاي در حال توسعه از جمله ایران و آشکار شدن کاستی هاي نظري و عملی استفاده از این الگوها، نوعی ناامیدي در دستیابی به توسعه در این کشورها حاکم شده است. در مقابل تجربه موفق تر توسعه دو کشور ژاپن و کره در تحقق عدالت و همبستگی اجتماعی همراه با رشد سریع صنعتی نسبت به الگوهاي نئولیبرال باعث شده تا مطالعه تجارب آنها ارزشمند باشد.
تاثیر بالاي اهمیت دادن به اخلاق و فرهنگ توسعه گرا به عنوان پیش شرط توسعه صنعتی در این دو کشور حاکی از اهمیت لزوم تحقق بسترهاي اخلاقی و فرهنگی به عنوان پیش شرط دستیابی به پیشرفت توام با عدالت و اخلاق است. راهبردهاي پیشنهادي این مقاله با توجه به تجارب مشترك کشورهاي موفق، تحلیل تاریخی شرایط آنها و توجه با اشتراکات آن با اقتصاد اسلامی بوده است.
از جمله این راهبردها می توان به موارد زیر اشاره نمود: تقویت همبستگی دورنی، حداقل نمودن تنشها، تحقق عدالت اجتماعی و برابري، دخالت آگاهانه و با برنامه دولت، منع مبادله آزاد سرمایه، اقتصاد تولید محور، ایجاد دولت عاري از فساد و هدایتگر بازار، جایگزینی واردات، تعاون به جاي رقابت ناسالم درونی، استراتژي حمایت عام از تمام صنایع بخصوص صنایع استراتژیک و کشاورزي به جاي پیروي از مزیت نسبی و حذف تعرفه هاي مدل ریکاردویی تجارت، گسترش تحقیق و توسعه، هدف گزاري صنعتی و کنترل اعتبارات از سوي دولت. این مقاله تعامل تاریخی عوامل فرهنگی و نهادي با سیاست هاي توسعه صنعتی خصوصا حل و فصل تقابل دین با عوامل جدید توسعه را مورد بررسی قرار می دهد.
