بخشی از مقاله
مقایسه ایمنی زمین های بازی سالن های ورزشی دانشگاه های آزاد اسلامی تهران با شاخص های استاندارد
مقدمه: نقش و اهمیت فعالیتهای بدنی، دیر زمانی است که در میان افراد مختلف شناخته شده است. این مسئله باعث شده تا افراد جامعه برای حفظ سلامتی و پر کردن اوقات فراغت خود، به حرکت ورزشی بیشتر روی آورند و علاقه مندی بیشتری نشان دهند.
ساخت و احداث اماکن و فراهم کردن امکانات لازم و مورد نیاز از برنامه های مهم وقابل توجه برای پاسخ گویی در مقابل این تمایلات و علاقه مندی ها به حساب می آید. اماکن ورزشی بستر اجرای فعالیت های ورزشی هستند و کیفیت آنها بر روی اجرای تمرینات وبرگزاری رقابتهای ورزشی تاثیر مستقیم دارد. در طراحی و احداث اماکن ورزشی از جمله مواردی که باید مورد توجه قرار بگیرد فراهم آوردن شرایط رفاه، آسایش، راحتی وایمنی برای کلیه استفاده کنندگان و تماشاچیان است(مظفری،.(1388
ایمنی در اماکن ورزشی به این معنااست که چگونه میتوان از اماکن و تأسیسات ورزشی در جهت رشد و توسعه تمام جوانب ورزشی استفاده نموده تا مطابق استانداردهای جهانی باشد. در نظر گرفتن راهکارهای مدیریتی مناسب در جهت ایجاد فضای ورزشی مناسب هم از نظر علمی و هم از نظر عملی در سراسر کشور ضروری به نظر می رسد. یکی از نگرانیهای اولیه مدیر تأسیسات ورزشی، امنیت حاضران در رویدادهای مربوط به تأسیسات، مشتریان، تماشاچیان و شرکت کنندگان میباشد (الهی، .(1383 توجه به مسائل مربوط به ایمنی اماکن ورزشی می تواند منجربه ارتقای سطح کمی و کیفی عملکردهای ورزشی و جذابیت رقابت ها و فعالیت های تفریحی وآموزشی گردد . ازطرفی، وجود هر عاملی که سلامتی کاربران اماکن ورزشی را به خطر اندازد، می تواند مسائل قانونی راهم به دنبال داشته باشد. وجود موانع و وسائل غیراستاندارد و خطرناک، سطوح نامناسب و غیرایمن، عدم رعایت فاصله استاندارد زمین های بازی تا دیوارها وحصارهای اطراف زمین ها می تواند موجب بروز آسیب های بدنی و در مواردی مرگ و میر کاربران اینگونه فضاها، وخسارات جانی ومالی جبران ناپذیر شود.
با توجه به مطالب ذکر شده توصیف عوامل ایمنی اماکن و فضاهای ورزشی دانشگاه های آزاد و مقایسه آن با استانداردهای موجود این واقعیت را روشن خواهد کرد که وضعیت ایمنی اماکن ورزشی و فضاهای ورزشی دانشگاه های آزاد چگونه می باشد. پژوهش حاضر به مقایسه عوامل ایمنی اماکن و فضاهای ورزشی دانشگاه آزاد و با استانداردهای موجود ملی پرداخته و سعی شده در انتها توصیه های لازم برای افزایش ایمنی اماکن ورزشی ارائه شود تا در ساخت اماکن ورزشی جدید به آنها توجه
شود.
روش تحقیق
پژوهش حاضر از لحاظ هدف، کاربردی و از نظر روش تحقیق توصیفی از نوع میدانی بوده است. در این پژوهش محقق اقدام به مطالعه و جمع آوری ادبیات موضوع ایمنی ورزشی نموده و سپس چک لیست های مربوط به ایمنی سالن های ورزشی و تجهیزات ورزشی، که به بررسی ایمنی سالن های ورزشی مورد نظر می پردازد تهیه گردید.
جامعه آماری مورد مطالعه در این پژوهش، سالن های ورزشی سر پوشیده است که مورد استفاده، دانشجویان برای گذراندن واحدهای درسی تربیت بدنی عمومی و فعالیت های فوق برنامه ورزشی و فعالیت های ورزشی قهرمانی در دانشگاه های آزاد شهر تهران بود، که از طریق بررسی موارد ایمنی آن ها، داده های تحقیق جمع آوری شد. این دانشگاه ها شامل چهار دانشگاه علوم تحقیقات، تهران جنوب، شمال و مرکز می باشند. اماکن ورزشی مذکور شامل سالن های سر پوشیده تک منظوره و چند منظوره می باشد. ابزار اندازه گیری و جمع آوری داده ها چک لیست تدوین شده توسط محقق بود. به دلیل این که شاخص استاندارد ایمنی ملی و کشوری برای ارزیابی وضعیت ایمنی سالن های سر پوشیده ورزشی وجود نداشت، لذا محقق بر حسب نیاز چک لیست را تدوین و پس از تعیین اعتبار آن، این چک لیست را به عنوان شاخص استاندارد مورد نظر در این تحقیق مورد استفاده قرار دارد و بر اساس آن وضعیت قسمت های مختلف سالن های ورزشی بر اساس سه گزینه ای (خوب- متوسط-ضعیف) مورد بررسی قرار گرفت برای تدوین چک لیست (شاخص استاندارد) از منابع مختلفی استفاده شد.(مظفری،1388، پاشاپور،(1385 چک لیست ارزیابی ایمنی زمین بازی از نظر سطح زمین و خطوط( عدم وجود پستی و بلندی، عدم وجود چاله و تو رفتگی،
دوری از اشیاء زائد، مجزا بودن از جایگاه تماشاگران، مجزا بودن از سرویس های بهداشتی، مجزا بودن از رختکن و دوش ها، تمیز و خشک بودن، وجود فضای ازاد اطراف زمین، نوع کف پوش، دسترسی آسان به زمین، مشخص بودن خطوط زمین های بازی، فاصله نیمکت ذخیره ها و تناسب رنگ زمین)بود.
یافته های استننباطی
برای بررسی وضعیت ایمنی سالن های ورزشی دانشگاه های آزاد شهر تهران و مقایسه وضعیت ایمنی آنها با شاخص فرضی( در این تحقیق به دلیل اینکه از طیف 3 ارزشی استفاده شده این شاخص برابر با 2 در نظر گرفته شده است) از آزمون میانگین جامعه(t تک جمله ای) استفاده شده است.
