تحقیق در مورد روش های مرمت و نگهداری

بخشی از مقاله

بطور کلی انواع خرابی ها به دو دسته تقسیم می شوند.
الف) خرابی های بنیادی
ب) خرابی های سطحی

خرابی های بنیادی به علت عدم قدرت باربری کافی بستر راه و صدمه های وارد شده اتفاق می افتد.
خرابی های سطحی به علت ناهمواری زیاد سطح جاده ، بهره برداری از مسیر راه را با اشکال مواجه می کند
تشخیص نوع خرابی راه بسیار مهم است چرا که عمل مرمت و بهسازی راه بر اساس تشخیص نوع خرابی انجام می شود

ترکها:
ترکهای موزائیکی (پوست ماری – سوسماری)
این نوع ترک ها که در تکه های نسبتا کوچک چند ضلعی ظاهر می شوند به دلیل شبیه بودن به پشت سوسمار به این نام خوانده می شود و با تکرار بارگذاری وسعت آنها افزایش می یابد
عوامل بوجود آورنده این ترکها عبارت اند از:
1)تغییر شکل بیش از حد لایه ها در اثر بارگذاری
2) خستگی بیش از حد لایه ها
روش مرمت : اگر ترک خوردگی موضعی باشد با استفاده از وصله عمیق آن را تعمیرمی کنیم. اگر ترک خوردگی منطقه وسیعی را پوشانده باشد برای تقویت آن باید از یک لایه روکش آسفالتی با ضخامت مناسب استفاده کرد

وصله سطحي
انجام وصله سطحي شامل مراحل زير است
الف) خط كشي و بريدن قسمت خراب شده روسازي به صورت شكل هاي منظم هندسي بطوري كه خطوط برش حداقل حدود 30سانتي متر در تمام نقاط از خرابي ها فاصله داشته و ضمنا سطح برش به صورت قائم و عمود بر سطح رو سازي باشد.

ب) تميز كردن قسمت بريده شده از آب و مواد شل و كنده شده با استفاده از جارو و يا هواي فشرده
ج) قيرپاشي سطح داخلي قسمت بريده شده شامل كف و ديواره ها
د) پر كردن محل گودي با مخلوط بتن آسفالتي
ه) كوبيدن و متراكم كردن مخلوط به طوري كه سطح نهايي به دست آمده همسطح روسازي قسمت هاي مجاور شود.

وصله عمقي
مراحل اين روش نظير آنچه كه در مورد وصله سطحي شرح داده شده است با اين تفاوت كه علاوه بر بريدن و برداشتن سطح رويه ي آسفالتي قسمتي و يا تمام مصالح لايه اساس و زيراساس هم برداشته مي شود ضمنا در اين حالت قير پاشي تنها به سطح ديواره ها محدود مي شود .

ترک برشی:
به ترک هاییی گفته می شود که به موازات محور طولی راه و به فاصله کمی از لبه رو سازی قرار گرفته باشند . این ترک ها ممکن است علاوه بر ترک های طولی دارای ترکهای عرضی نبز باشند . علت وجود این ترکها مقاومت برشی پایین خاک یا مصالح روسازی است .
این نوع ترکها در راههایی که در خاکریز های با شیب شیروانی زیاد و ناپایدار ساخته شده اند مشاهده می شوند .
روش مرمت : پس از رفع علت خرابی با برداشتن قسمت های ناپایدار روسازی و پرکردن آن با بتن آسفالتی گرم ، سطح قسمتهای خراب شده و نشت کرده ی روسازی عملیات تعمیر انجام می شود.

ترک انقباضی :
این ترک ها بر اثر تغییر حجم و جمع شدن رویه آسفالتی در اثر افت دمای محیط بوجود می آیند این ترک ها معمولا عرضی هستند و گاهی هم به شکل مجموعه ای از ترک ها قطعات بزرگی را تشکیل می دهند تفاوت ظاهری این ترک ها با ترکهای موزاییکی این است که ترک های انقباضی سطح رویه را به قطعات بزرگتری تقسیم می کنند و همچنین گوشه های این قطعات تیزتر است و علت بوجود آمدن این نوع ترک ها به کار بردن قیری است که برای آب و هوای منطقه مورد نظر سفت می باشد
روش مرمت:برای مرمت این نوع خرابی باید ابتدا ترک ها با قیر یا قیر حاوی ماسه ریز دانه و سنگدانه (بسته به نسبت گشادی ترک) پرشود و سپس در صورت لزوم با استفاده از یک لایه نازک روسازی ، روکش شود.

تر کهای بین دو خط:
این نوع ترک ها در حقیقت همان درزهای طولی بین خطوط راه هستند که به علت اجرای نادرست رویه آسفالتی درزهای آن باز شده اند ورود آب در این ترک ها باعث تشدید خرابی و باز تر شدن ترک ها می شود
علت وجود این ترکها ، اجرای غیر همزمان رویه آسفالتی خطوط مجاور یکدیگر است . زیرا پس از پخش و کوبیدن آسفالت خط اول و سپس خط مجاور آن درزی بین دو خط بوجود می آید که باعث خرابی در آینده می شود. همچنین این نوع خرابی بین خط کناری و شانه آسفالتی راه ممکن است بوجود آید . جهت اجتناب از این خرابی ها باید حتی المقدور سعی شود با بکار بردن مقدار کافی ماشین های پخش آسفالت، مصالح تمام عرض راه بطور همزمان پخش و کوبیده شود.
جهت مرمت ترک بین دو خط باید این ترک ها با استفاده از قیر یا قیر حاوی ماسه ریزدانه و گرد سنگ پر شود تا جلوی ورود آب به داخل ترک گرفته شود .

ترك هاي انعكاسي :
ترك هاي انعكاسي به ترك هايي اطلاق مي شود كه در سطح روكش آسفالتي و در محل هايي كه ترك هايي در سطح روسازي قديمي وجود داشته پديد آمده باشد . اين ترك ها در حقيقت انعكاس ترك هاي لايه زيرين در لايه روكش آسفالتي است . اين ترك ها معمولا در سطح روكش آسفالتي كه بر روي روسازي آسفالتي يا ترك هاي عريض تر و مرمت نشده ساخته مي شوند نيز پديد مي آيند .
علت بوجود آمدن ترك هاي انعكاسي حركات افقي و قائم لايه واقع در زير روكش آسفالتي است .
اين حركات در اثر تغييرات رطوبت و درجه حرارت در مصالح روسازي و هچنين در اثر عبور وسايل نقليه سنگين به وقوع مي پيوندد .
براي مرمت ترك هاي انعكاسي بايد اين ترك ها با استفاده از قير يا قير حاوي ماسه ريز دانه و گرد سنگ پر شوند .

ترك هاي هلالي (لغزشي):
ترك هاي هلالي معولا در مسير حركت چرخ هاي وسايل نقليه به علت وارد شدن نيروهاي شديد افقي (ترمز كردن) در سطح رويه آسفالتي بوجود مي آيد .
علت تشكيل شدن اين ترك ها فقدان چسبندگي كافي بين لايه رويه ي آسفالتي و لايه زير آن است . وجود موادي از قبيل گرد و خاك ، روغن هاي نفتي يا آب كه ممكن است به علت عدم دقت روي سطح راه قبل از اجراي رويه آسفالتي وجود داشته باشد ، مي تواند منجر به به وجود آمدن اين ترك ها شود. عدم بكار بردن اندود سطحي بين لايه آستر و لايه رويه ي آسفالتي نيز مي تواند سبب بوجود آمدن ترك هاي هلالي شكل شود.
مناسب ترين نحوه مرمت اين نوع خرابي ، كندن قسمت خراب شده و استفاده از بتن آسفالتي گرم براي انجام وصله سطحي است.

تغيير شكل هاي سطح رويه:
نشست محل كنده كاري شده:
اين خرابي به نشستي كه در محل كنده كاري شده ي روسازي به منظور عبور آب و گاز يا كابل تلفن و امثال آن بوجود آمده اطلاق مي شود. علت اين خرابي فقدان تراكم كافي مصالح به كار رفته براي پركردن مجدد محل كنده شده است .
براي جلوگيري از بوجود آمدن اين خرابي بايد ابتدا محل كنده كاري شده بلافاصله پس از اتمام عمليات با مصالح مناسب پر شده و به خوبي متراكم شود و سپس روسازي آن با استفاده ار بتن آسفالتي گرم انجام شود بايد توجه داشت كه ضخامت رويه آسفالتي محل مرمت شده نبايد به هيچ وجه از ضخامت رويه قسمت هاي مجاور آن كمتر باشد .
براي مرمت محل نشست كرده بايد قسمت خراب شده با استفاده از بتن آسفالتي گرم پر شده و به خوبي متراكم شود . ضخامت لايه بتن آسفالتي بكار رفته بايد به اندازه اي باشد كه پس از متراكم كردن آن سطحش قدري از سطح بقيه روسازي بالاتر باشد .

روكش آسفالتي
روكش كردن بطور كلي براي دو منظور مختلف انجام مي شود .
الف) رفع ناهمواري هاي سطح روسازي كه به علت ترك خوردن ، تغيير شكل دادن ، خرد شدن و غيره بوجود مي آيد
ب) افزايش قدرت باربري روسازي

معولا مساله اي كه در طرح روكش ها مطرح است تعيين مشخصات فني مصالح روكش و تعيين ضخامت آن است در مواردي كه روكش فقط به منظور رفع ناهمواري هاي سطح يك روسازي انجام مي شود ضخامت روكش كم است و حتي ممكن است به نازكي 1.5 تا 2 سانتي متر نيز برسد از طرف ديگر در مواردي كه هدف از انجام روكش افزايش قدرت باربري روسازي است ضخامت روكش بايد با در نظر گرفتن عوامل موثر از قبيل شرايط سيستم روسازي موجود ،ميزان آمد و شد وسايل نقليه ، شرايط جوي منطقه و مقاومت خاك بستر به طور صحيح و اصولي طرح شود.

موج:
اين خرابي به صورت موجي در جهت حركت وسايل نقليه در سطح رويه آسفالتي بوجود مي آيد . روسازي هاي آسفالتي كه مصالح رويه آنها به طرز صحيح ، طرح و انتخاب نشده اند و در نتيجه داراي استقامت برشي كافي نيستند ، به اين صورت در مي آيند . موج ها د رمحل هايي كه نيرو هاي برشي شديدي به روسازي وارد مي شود بوجود مي آيند . نيرو هاي برشي شديد معمولا در نزديكي تقاطع ها كه وسايل نقليه متوقف مي شوند و يا از حالت سكون به حركت در مي آيند و يا در ساير محل هاي تغيير سرعت ، توسط چرخ هاي وسايل نقليه به رو سازي وارد مي شود.
علت بوجود آمدن موج معمولا يكي و ياتركيبي از عوامل زير است :

الف) مصرف بيش از حد قير در مخلوط آسفالتي
ب) مصرف بيش از حد مصالح ريز دانه در مخلوط آسفالتي
ج) به كار بردن قيري كه بيش از حد لازم براي آب و هواي منطقه مورد مصرف نرم است
د) وجود مقدار زياد مصالح گرد گوشه در مخلوط آسفالتي

ه) هوا ندادن مخلوط هاي آسفالتي كه در ساختن آنها از قير هاي محلول استفاده شده است .
براي مرمت اين نوع خرابي در مواردي كه وسعت خرابي كم بوده و شدت موج ها زياد است بايد اقدام به كندن و برداشت كامل قسمت خراب شده ي رويه شود. در اين حالت محل كنده شدن بايد با استفاده از بتن آسفالتي گرم پر شود . در مواردي كه وسعت خرابي نسبتا زياد و شدت موج ها كم است بايد با استفاده از يك لايه نازك روكش آسفالتي اقدام به رفع خرابي شود.

گودي مسير چرخ ها (شيار شدن) :
گودي مسير چرخ ها به موجي عرضي كه در سطح رويه ي آسفالتي بوجود مي آيد اطلاق مي شود . نقاط گود اين موج ها در مسير هاي حركت جرخ هاي وسائل نقليه سنگين قرار دارد .
علت بوجود آمدن گودي مسير چرخ ها تحكيم لايه هاي روسازي و يا خاك بستر راه مي باشد . ميزان گودي مسير چرخ ها بستگي به شدت آمد و شد دارد و هرچه تعداد و وزن وسايل نقليه سنگين بيشتر باشد ، شدت اين خرابي نيز بيشتر خواهد بود . ميزان گودي مسير چرخ ها را مي توان با قرار دادن يك شمشه ي فلزي يا چوبي بلند در عرض راه مشاهده كرد و آنرا اندازه گيري نمود . اين خرابي همچنين در اثر حركت جانبي مصالح آسفالتي در جهت عمود بر حركت وسايل نقليه نيز ممكن است به وقوع بپيوندد .
براي مرمت گودي مسير چرخ ها بايد با استفاده از بتن آسفالتي گرم محل هاي گود شده پر شود و در صورت لزوم با يك لايه نازك آسفالتي رو سازي روكش شود.

نشت موضعي
نشت موضعي به خرابي اطلاق مي شود كه در آن قسمت نسبتا محدودي از روسازي در اثر نشست ، سطحش از بقيه قسمت هاي روسازي پايين تر باشد . اين خراي ممكن است با يا بدون ظاهر شدن ترك هايي بوجود آيد.
نشست موضعي توسط سرنشينان وسيله نقليه اي كه از روي آن عبور مي كنند احساس مي شود و محل آن توسط آبي كه بلافاصله پس از بارندگي معمولا در آن جمع مي شود مشخص مي شود . در ساير مواقع ، محل نشست موضعي به كمك تفاوتيكه در رنگ بين قسمت نشست رده و ساير قسمت هاي روسازي به علت اثر آب بوجود مي آيد قابل تشخيص است .
علت بوجود آمدن نشست موضعي ، نشست خاك بستر يا مصالح روسازي كه به صورت غير يكنواخت متراكم شده اند مي باشد.
براي مرمت اين نوع خرابي بايد محل نست كرده با استفاده از بتن آسفالتي گرم پر و متراكم شود .

تورم
تورم عبارت است از بالا آمدن قسمتي از سطح روسازي آسفالتي در اثر افزايش حجم خاك بستر روسازي و يا مصالح آن . افزايش حجم خاك معمولا به دو علت صورت مي گيرد
الف) تورم در اثر يخبندان
ب) تورم در اثر رطوبت
براي مرمت اين نوع خرابي بايد پس از كندن و برداشت كامل مصالح قسمت تورم شده و تعويض خاك قابل تورم با مصالح مناسب ، سطح روسازي وصله شود.

خرد و كنده شدن ها
چاله ها
اين خرابي به گودي هايي كه در اثر خرد و كنده شدن قسمتي از صالح رويه و اساس روسازي بوجود مي آيد اطلاق مي شود . معمولا چاله ها در اواخر فصل زمستان و اوايل فصل بهار بوجود مي آيند . علت اين امر بالا بودن ميزان رطوبت خاك در اين زمان از سال ودر نتيجه كم بودن مقاومت خاك است . اين مسال به خصوص در مورد رويه هاي نازك آسفالتي كه قسمت اعظم قدرت باربري سيستم روسازي توسط لايه هاي اساس و زير اساس و خاك بستر تامين مي شود شديد تر است . ساير عواملي كه در بوجود آمدن چاله ها موثر هستند عبارتند از:
الف) كافي نبودن مقدار قير مصرفي در مخلوط آسفالتي

ب) مصرف خيلي زياد يا خيلي كم مواد ريز دانه در مخلوط آسفالتي
ج) عدم وجود سيستم زهكشي مناسب
نحوه اصولي مرمت اين نوع خرابي به اين ترتيب است كه پس از پاك كردن چاله ها از مواد خارجي ، آب و دانه هاي شل مصالح بايد سطوح داخلي و كف چاله قير پاشي شده و سپس اين چاله ها با بتن آسفالتي گرم پر شده و متراكم شود.
پر كردن چاله ها

الف) تميز كردن چاله از هرگونه مواد خارجي ، آب ، دانه هاي مصالح سنگي كنده شده
ب) قير پاشي سطح داخلي چاله شامل كف و ديواره ها
ج) پر كردن چاله با مخلوط بتن آسفالتي
د) كوبيدن و متراكم كردن مخلوط تا اين كه سطح نهايي به دست آمده هم سطح روسازي قسمت هاي مجاور شود

جدا شدن دانه ها
اين خرابي كه معمولا از كناره هاي روسازي شروع شده و به طرف نقاط داخلي رويه آسفالتي پيش روي مي كند ، علل مختلفي دارد كه عبارتند از :
الف) اجراي رويه آسفالتي در هواي سرد يا مرطوب
ب) تراكم غير كافي مصالح آسفالتي
ج) بكار بردن مصالح سنگي آلوده و يا كم دوام

د) كمبود ميزان قير مصرفي در مخلوط آسفالتي
ه) گرم كردن بيش از حد بتن آسفالتي موقع پخت آن
براي مرمت اين نوع خرابي بايد سطح قسمت خراب شده روسازي قير پاشي شده و در مواردي كه وسعت خرابي زياد است با استفاده از يك لايه ي آسفالتي نازك روسازي روكش شود.

لغزنده شدن سطح روسازي
رو زدن قير
رو زدن قير به بالا آمدن و خارج شدن قسمتي از قير مصرفي در رويه آسفالتي كه در اثر آمد و شد خودرو ها صورت مي گيرد اطلاق مي شود . قيري كه به اين نحو از مصالح آسفالتي رو مي زند توسط چرخهاي وسايل نقليه بصورت لايه نازكي در سطح راه پخش شده و سبب صيقلي شدن آن مي شود .
علت اصلي رو زدن قير كه همواره در هواي گرم و تحت اثر وسايل نقليه سنگين بوجود مي آيد وجود مقدار بيش از حد قير در مخلوط آسفالتي است . رو زدن قير در مخلوط هايي كه داراي مقدار فضاي خالي كمتري از حد لازم هستند نبز بوجود مي آيد.

قير رو زده باعث كاهش اصطكاك بين سطح راه و چرخ هاي وسايل نقليه شده و به خصوص در مواقع بارندگي ممكن است منجر به تصادفات شود . در فصل تابستان قير رو زده به علت بالا بودن درجه حرارت هوا بصورت شل و خميري در آمده و تحت اثر حركت وسايل نقليه در سطح راه فتيله مي شود . رو زدن قير معمولا با خرابي هاي ديگر از جمله موج و گودي مسير چرخ ها كه علل مشابهي دارند همراه است .
براي مرمت اين نوع خرابي اگر وسعت قسمت خراب شده كم باشد ، براي سطح راه ماسه و يا شن ريز دانه پاشيده شده و كوبيده مي شود . رو كش كردن راه با استفاده از يك ايه نازك و كم قير راه حل مناسب ديگري براي مرمت اين نوع خرابي است.

پل ها
پل سازه اي است كه برای عبور از موانع فیزیکی از جمله رودخانه ها و دره ها استفاده می شود
بطور كلي خرابي ها در پل ها به دو بخش كلي تقسيم مي شوند
الف)خرابي هاي جزئي
ب) خرابي هاي عمده
ابتدا به اختصار كمي در مورد مسائل كلي در نگهداري پل بحث مي كنيم
مساله نگهداري پل
با توجه به مخارج سنگین انجام شده برای اجرای ابنیه بتنی،مسئله نگهداری دقیق این سازه ها در برابر آب و باد دو یخبندان از اهمیت خاصی بر خوردار است.
در مناطقی که بستر رودخانه سست بوده و در اثر طغیان آب امکان شسته شدن داشته باشد باید وضعیت آن را در اطراف پل بعد از طغیانهای مختلف مورد برسی قرار داد تا با تدابیر مختلف از خالی شدن خاک اطراف پی ها و در نتیجه تخریب پایه ها جلوگیری شود. لایه عایق کاری و آسفالت کف جاده باید طوری انجام شود که از نفوذ و باقی ماندن آب در جسم پل جلوگیری شود

بعد از پایان ساختمان پل و قبل از تحت سرویس قرار گرفتن،المانهای مختلف آنرا باید به دقت مورد بازدید قرار داد تا مشخص شود تحت بارهای دائمی و دستگاههای ساخت،تغییر شکل ها و ترک های پیش بینی نشده در آن ایجاد نشده باشد، همچنین بعد از آزمون بار گذاری که تحت شدید ترین بارگذاری ممکنه در طول دوره سرویس قرار می گیرد، باید کلیه تغییر شکلهای ایجاد شده و فلش مقاطع بحرانی، ترک های احتمالی، نشست پایه ها، تغییر فرم دستگاههای تکیه گاهی و اتصالات مختلف به دقت مورد برسی قرار گیرند.
.از عبور سربارهای غیر مجاز که در طرح ومحاسبه قطعات پل در نظر گرفته نشده اند،اکیدآ جلوگیری شود
به دلیل ملاحظات اقتصادی وسازه ای تاحد ممکن طول پلها را کوتاه در نظر می گیرند

محدودیت های سازه ای و اقتصادی خاکریزهاو جاده های طرفین مسائل کشتیرانی و قایقهای تفریحی و ظرفیت آبگذری مهمترین عوامل تعیین کننده ارتفاع پل می باشند ظرفیت آبگذری پل به حداکثر دبی جریان گفته می شود که پل با اطمینان از خود عبور می دهد این مقدار جریان به هندسه مقطع پل و تکیه گاه ها شکل پایه های پل عرض تنگ شده رودخانه و ارتفاع پل بستگی دارد. با تعیین عرض تعادل رودخانه (یا همان طول پل ) دبی سیلاب طراحی برای محل و شکل مقطع پل و پایه های آن و ارتفاع پل محاسبه می گردد دبی سیلاب طراحی بر اساس اهمیت سازه از نظر ارتباطات تجارت و همچنین ریسک شکست و وارد آمدن خسارت انتخاب می گردد. اغلب دبی طراحی عبور سیلاب برای پلها را با دوره برگشت 50ساله بطور خلاصه می توان گفت برای شرایطی که سطح شالوده بالای بستر باشد، سرعت و اندازه گردابها بستگی به ابعاد و ارتفاع و عرض نسبی پایه نسبت به شالوده دارد یعنی اینکه در این حالت شالوده به عنوان یک عامل بازدارنده، خود باعث تشکیل گردابهای قویتری می گردد که با گرداب حاصل از پایه ترکیب شده و آبشستگی را تشدید می نماید

.
در حالت دوم (سطح قانونی شالوده داخل حفره آبشستگی است)سیستم گردابهای ایجاد شده ضعیفتر از حالت اول می باشد و حتی در زماینکه سطح فوقانی شالوده به اندازه کافی به سمت بالا دست گسترش می یابد، گرداب ایجاد شده توسط پایه بر روی سطح شالوده هیچگونه تاثیری در سیستم ایجاد شده توسط پایه ندارد.
انتخاب عمق شالوده پایه ها و به همین ترتیب برای تکیه گاهها با در نظر گرفتن حداکثر آبشستگی و موارد فوق الذکر در مورد پایه های مستطیلی صورت می گیرد
خرابي هاي جزئي (غير سازه اي)
a) انباشته شدن زباله و خاك بر روي عرشه پل
b) مسدود شدن دهانه فاضلاب و آبروها

c) وجود سنگ ، خاك و آشغال درون درزها و اطراف تكيه گاهها
d) وجود پوشش گياهي يا خاك درون سوراخهاي زهكش
e) جمع شدن نخاله هاي ناشي از طغيان آب در زير يا روي پل
در صورت تميز نكردن آشغال ها و ضايعاتي كه ذكر شد ممكن است سطح پل لغزنده شود ، آب انباشتگي روي عرشه پل آسيب سازه اي به پل وارد نمايد و انبساط انقباض پل آن گونه كه در طراحي در نظر گرفته شد انجام نگيرد و خود باعث صدمات بيشتري شود.

خرابي جزئي (سازه اي)
نوع خرابي علت در صورت عدم رفع خرابي علاج
شل يا گم شدن اتصالات پيچي عدم مهارت كارگران و يا تاثير ترافيك تضعيف خرپا و صدمه زدن به لاستيك ماشين ها تعمير اتصالات و بست ها ي شل يا گم شده
آسيب ديدن تخته ها و الوار هاي عرشه تاثير ترافيك آب و پوسيدگي (براي چوب) از بين رفتن الوار تعويض الوار هاي آسيب ديده
فولاد پوسيده ، هوازدگي خوردگي اعضاي فولادي رنگ آميزي

چوب عمل نيامده كافي نبودن عمل آوري چوب از بين رفتن چوب به خاطر قارچ ها و حمله موريانه ها حفاظت چوب
اتصالات بنايي آسيب ديده نشست ، ضعف در ساخت تخريب موضعي سازه آجري يا سنگي بند كشي مصالح بنايي

خرابي هاي جزئي (ايمني)
نوع خرابي علت علاج
آسيب ديدن نرده ها و حفاظ ها آسيب ناشي از تصادف تعمير نرده ها و حفاظ ها
آسيب ديدگي علائم هشدار دهنده آسيب توام ناشي از تصادف و هوازدگي تعمير و يا تعويض علائم هشدار دهنده

خرابي هاي عمده
عمده خرابي هاي پل به بستر جريان يا فرسايش كناره ها مريوط مي گردد. در زير اقداماتي نظير موارد زير را براي رفع اين مشكلات بررسي مي كنيم
الف) سنگ ريزي در هم ب) ديوار حايل ج) آستانه بستر رودخانه د)توريسنگها

الف) سنگ ريزي در هم
اين فعاليت به عنوان يك اقدام اضطراري جهت پر كردن حاشيه فرسوده رودخانه در زير آب انجام مي گيرد اين به تعميرات موضعي نواحي كوچك ونسبتا كم عمق محدود مي شود (تا 1.5 متر)
در صورت امكان بهتر است يك محل نسبتا مسطح جهت انبار كردن سنگها براي اين منظور فراهم گردد تا براي مواقع مورد نياز مصالح در دسترس باشد براي انجام سنگ ريزي توجه به موارد زير لازم است
1) بزرگترين سنگها بايد در لايه زيرين قرار گيرند همچنين لايه ها طوري بالا آورده شوند كه پايدار باشند اين عمل بايد تا هنگامي كه حاشيه رود به شكل قابل قبولي در آيد ادامه يابد.
2) در جاييكه خطر آبشستگي توسط جريان قوي وجود دارد بايد سبد هايي از سيم بافته شده تهيه شود . اين بند ها از سنگ پر شده و در لايه هاي مورد نياز قرار مي گيرند . سبدهاي كامل شده اگر به يكديگر بافته شوند مقاومت بيشتري در مقابل جريان هاي شديد آب خواهند داشت.

3) در صورتي كه سنگ در دسترس نباشد از گوني كنفي يا پلاستيكي قوي كه در حدود تا آن پر شده است و محكم بسته شده است مي توان استفاده نمود . اين گونيها نيز بايد مانند مورد فوق در محل قرار گيرند.

ديوار حايل
ديوار حايل جهت حفظ پاشنه يك خاكريز يا طول كوتاهي از كرانه يك رود ساخته مي شود . ساختمان وقتي كه بستر رود ، خشك است و زماني كه ارتفاع آزاد ديوار ( 0.5H )آن طور كه در شكل ديده مي شود حداكثر در حدود 1.5 متر است مي تواند انجام شود. در صورتي كه بستر رود خشك نشود، يك بند موقت (سد انحرافي) بايد احداث شود تا كار بر روي زمين خشك انجام شود .
قبل از اقدام به تعبيه ديوار حايل لازم است با حفر گمانه هايي تا تراز تخمين زده شده مشخص گردد كه آيا خاك در تراز پي به اندازه كافي سفت هست يا خير.
گود برداري پي مطابق نقشه ها انجام و سپس بستر پي تسطيح و تا حصول به يك بستر سفت متراكم مي گردد.
پس از آن ملات ماسه اي به ضخامت 5cm (يك واحد سيمان ، 6 واحد ماسه) يا بتن مگر(يك واحد سيمان ، 8 واحد مصالح سنگي ) روي زمين پخش مي گردد عمليات اجرايي ديوار پس از سخت شدن بتن مگر مي تواند آغاز گردد .

براي تمامي كار هاي بنايي از ملات ماسه و سيمان به نسيت حدود يك واحد سيمان و 4 واحد ماسه استفاده مي گردد آب نيز فقط تا حد حصول كارآيي لازم به مخلوط اضافه مي شود.
همان طور كه در شكل مشاهده مي شود بزرگترين سنگها در لايه هاي زيرين و به صورت مسطح روي بستري از ملات قرار گرفته و تمامي فضاهاي خالي با سنگهاي كوچك و ملات پر مي شود .هر سنگ بايد محكم در جاي خود بنشيند اما سنگها نبايد در تماس با هم باشند . بند هاي ملات بايد بين 1 تا cm4 ضخامت داشته باشند.
هر لايه سنگ بعدي بايد روي بستري از ملات قرار گيرد . فضا ها نيز همان طور كه قبلا بيان شد پر شوند . جهت حفظ اندازه راستاي درست ، ابتدا و انتها ي ديوار ساخته مي شود. در ديوارهاي بلند به منظور سهولت ساخت لازم است كاربه دهانه هاي 5 تا 10 متري تقسيم شود.

با استفاده از نخ كشي و تراز حبابدار راستا و تراز هر لايه بايد كنترل شود. زماني كه عمليات پي سازي تمام شد ، اطراف آن در چند لايه پشته چيني شده و هر لايه خاك با ضربه زدن آن قدر متراكم گردد كه تراكم بيشتر امكان پذير نباشد ساختمان ديوار تا ارتفاع نهايي ادامه مي يابد . در سوراخ زهكش پيش بيني شده است با استفاده از يك صافي كه مانع شسته شدن مصالح زبر شود زهكشي ديوار تامين مي گردد.
كار تمام شده با گوني خيس پوشانيده مي شود تا مانع خشك شدن سريع ملات شود در انتها پشت ديوار با استفاده از شن ، سنگ شكسته ، نخاله معدن (سنگ معدن) يا ساير مصالحي كه اجازه زهكشي را مي دهند در چند لايه پشته ريزي مي گردد اين عمليات به دو صورت زير امكان پذير است .

آب شستگي بستر رود
چگونگي از بين رفتن مواد بستر رود به علت جريان سريع آب در پايه ها ، كوله ها و ديوارهاي جناحي به هنگام پايين بودن سطح آب يا خشك بودن بستر رود كاملا قابل تشخيص است.
ناحيه آب شسته را بايد با قطعات سنگي 10 تا 30كيلوگرمي يا سنگين تر پر نمود . چگونگي انجام كار در شرايط خشك بودن اطراف پايه يا ديوار و يا مستغرق بودن آنها ذيلا بطور اختصار تشريح مي گردد