بخشی از مقاله
چکیده
امروزه گردشگری و جذب توریست از اهمیت بالایی برخوردار می باشد به طوری که از گردشگری به عنوان یک صنعت یاد می کنند و همه به این نکته پی برده ایم که در کنار دیگر صنایع موجود باید به تقویت صنعت گردشگری هم به صورت جدی بپردازیم. با توجه به این که خانه های قدیمی جزء آثار تاریخی و فرهنگی یک شهر به شمار می آید و البته نشانگر تمدن آن نیز می باشد و ما علاوه بر این که باید در حفظ و نگهداری آن کوشا باشیم باید آنها را به همگان نیز معرفی کنیم.
در این بین مرمت خانه های قدیمی می تواند جز اقدامات بسیار مهم محسوب شود. با توجه به این که شهر تبریز به شهر خانه های قدیمی معروف می باشد و ما می توانیم از این ظرفیت بالقوه به طور مطلوب استفاده نماییم، بنابراین باید در مرمت این بنا ها تلاش نماییم تا در جذب توریست و رونق صنعت گردشگری موفق باشیم از نگارش این مقاله بررسی خانه سرخه ای تبریز و مرمت و بازسازی آن میباشد که بروش توصیفی و تحلیلی و با استفاده از مطالعات کتابخانه ای و میدانی انجام رسیده است.
-1 مقدمه
در جهانی که از آن به عنوان دهکده جهانی یاد میشود و باتوجه به ماشینی شدن اکثر جنبه های زندگی،انسان امروزه بیش از پیش به سیاحت و تفریح نیازمند است و از طرفی با پیشرفت علم و آسان شدن حمل و نقل،بشر این امکان را به دست آورده است که بیش از هر زمانی به گشت و گذار در سایر مناطق بپردازد با این وجود گردشگری به یک صنعت تبدیل شده که امروزه نه تنها از دید اقتصادی بلکه از بعد اجتماعی نیز مورد اهمیت واقع شده است.
هر کشور یا شهر و حتی روستایی می تواند جاذب گردشگران باشد.مکان تاریخی می تواند نقطه ی عطف یک شهر محسوب شود این مکان های تاریخی از جمله خانه های قدیمی به عنوان یکی از جاذبه های گردشگری این گونه شهر ها در میزان جذب گردشگران و توسعه فعالیت های گردشگری سهم بسزایی دارد. یافته ها نشان می دهد که خانه های قدیمی شهر تبریز در صورت اجرای عملیات صحیح مرمت و بازسازی و همچنین تغییر کاربری مناسب موجب توسعه گردشگری در شهر تبریز خواهد بود.
در شهر تبریز برای جذب گردشگر مهمترین کاری که باید انجام داد مرمت بناهای های قدیمی است. با مرمت جسم مرده، بنا روح گرفته و زنده می شود و بالطبع هر چیزی که روح دارد افراد را به خود جذب خواهد نمود خانه های قدیمی تبریز نیز میتوانند جانی دوباره گرفته و زیبایی و هنر ایرانی را به جهانیان نشان می دهد به شرط اینکه مورد توجه مسئولین ذی ربط قرار بگیرند.
-2تعریف گردشگری
گردشگری معادل فارسی کاملا دقیق واژه tourism در زبان انگلیسی-فرانسه -آلمانی است که بصورت مصطلح در زبان فارسی به صورت جهانگردی ترجمه شده است. ریشه این از اصطلاح یونانی و لاتینی گرفته شده است که یکی از معانی آن گردش کردن و یا گشتن است
-1-2 توریست
اصطلاح توریست از قرن نوزدهم معمول شده است.درآن زمان اشراف زادگان فرانسه میبایست برای تکمیل تحصیلات و کسب تجربه های لازم زندگی اقدام به مسافرت می نمودند. این جوانان درآن زمان توریست نامیده می شدند و بعد در فرانسه سفر می کردند و بعد با تعمیم بیشتر به کسانی اطلاق می شد که اصولا به این منظر به سفر می رفتند. توریست فردی است که بیش از یک روز و کمتر از یک سال در محلی غیر از زیستگاه دائمی خود بماند
-2-2 جهانگردی
به کسی اطلاق می شود که صرف نظر از کنجکاوی به قصد تفنن و تفریح سفر می کند در جای دیگر که برای خشنودی خود و لذت بردن مسافرت می کند توریست گفته شده است - جهانیان و منوچهر نادعلی پور، . - 1387 گردشگری به مجموعه فعالیتی اطلاق می شود که جریان مسافرت یک گردشگر اتفاق می افتد. این فرایند شامل هر فعالیتی از قبیل برنامه ریزی، سفر و مسافرت به مقصد ، اقامت، بازگشت و حتی یادآوری خاطرات آن نیز می شود
سیاحت در عربی به معنای زیاد سفر کردن است و سیاح یا معادل فارسی آن جهانگرد کسی است که زیاد سفر می کند. اما در زبان رایج فارسی از نظر کمی تفاوتی میان جهانگردی و مسافرت یا سفر وجود دارد.یعنی اغلب فارسی زبانان جهانگردی را مترادف با زیاد سفر کردن می دانند در حالی که واژه های سفر و مسافرت به سفر های کوتاه مدت دور یا نزدیک نیز مربوط می شود
هم اکنون با وجود اینکه در زبان فارسی گفتاری و نوشتاری استفاده از واژه جهانگردی و جهانگرد به جای سفر و مسافرت مسافر مرسوم است نه به کار بردن واژه های مزبور در گفتگوی میان مردم چندان نیست و بیشتر مردم ترجیح می دهند و واژه های مسافرت، سفر و مسافر را به کار بردند - بریمانی و اسمعیل نژاد، . - 1390 به نظر پیرلو روس توریسم عمل مسافرت به منظور تفنن و لذت است و توریست کسی است برای خوشنودی خود و لذت بردن مسافرت می کند
-3-2 تاثیر مرمت بناها در جذب توریست
باید بین بافت های تاریخی و فرسوده تفاوت قائل شد برخی بنهای تاریخی مالک خصوصی دارند و هنوز بعنوان میراث فرهنگی ثبت نشده اند از طرفی بحث در باره ی غیر ایمنی بودن بافت قدیمی در برابر حوادثی مانند زلزله ضرورت تخریب و نوسازی این مناطق را پیش می کشد
اردشیر عروجی معتقد است باید بین باقت های قدیمی و بافت فرسوده تفاوت قائل شد. بافت تاریخی بافتی قدیمی از شهر است که با خود یک بار فرهنگی را انتقال می دهد .در این بافت تجربیات ارزش ها و هنرهایی وجود دارد که باید به نسل آینده منتقل شود اما بافت فرسوده فاقد این موارد است.شهرداری حق دارد تنها در رابطه با مناطق فرسوده مجوز ساخت و ساز صادر کند درباره ی بافت تاریخی شهر باید میراث فرهنگی تصمیم گیری کند بازسازی با نوسازی متفاوت است
نوسازی مربوط به بافت های فرسوده است و بازسازی یا همان مرمت در رابطه با بناهای تاریخی انجام می گیرد. عروجی در این رابطه با تغییر کاربری ابنیه های تاریخی می گویند بناهای تاریخی آثار ملی را می توان به دو دسته تقسیم کرد بناهایی که جزء نفایس تقسیم بندی می شوند مانند کاخ گلستان که ثبت جهانی است نظیر آن در دیگر آثار تاریخی وجود ندارد و جز ارزش های ملی محسوب می شود که قانون اجاره و واگذاری آن ها را نمی دهد.اما واگذاری بنا هایی که جز نفایس نیستند شبیه خانه های قدیمی قاجاری که نقش های استثنایی نداشته باشند از لحاظ قانونی اشکال ندارد. بخش خصوصی می تواند با رعایت ضوابط میراث فرهنگی این مکان ها را بازسازی کرده و موجب در آمدزایی شود
