بخشی از مقاله
اصول زندگي مشترک در اسلام
ابراز عشق و دوستي:
اين که زن و شوهر يکديگر را دوست مي دارند، جاي هيچ سخني نيست؛ ولي در مواردي، به آن علت، کدورت پديد مي آيد که آن را بر زبان نمي آورند و در اين هنگام است که نسبت به يکديگر متزلزل شده و درباره دوستي خود، به شک و ترديد مي افتند. اسلام از ما مي خواهد که دوستي و محبت خود را نسبت به هرکس که دوستش داريم، ابراز کنيم.
پيامبر (صلي الله عليه و آله) مي فرمايند:
«ذکر جمله "تو را دوست مي دارم" از طرف شوهر به زن هرگز از ذهن زن زدوده نخواهد شد. پيوند زناشويي با ابراز محبت و علاقه استحکام پيدا مي کند و دوام مي يابد. شما مي دانيد که در زندگي زناشويي، در عين وجود انضباط، علاقه و محبت بايد حکومت کند، نه قانون و مقررات.
خود آرايي و پاکيزه بودن:
در زمينه تحکيم روابط ضروري است زن و شوهر خود را براي يکديگر بيارايند و از لباس و سر و وضع ظاهري خود، مراقبت کنند. توصيه هاي اسلامي در زمينه مسواک کردن، استحمام، روغن مالي، شانه کردن موي سر، ناخن گرفتن، عطر زدن و خوب لباس پوشيدن است و اين امور سبب رغبت طرفين نسبت به يکديگر مي شود.
امام موسي بن جعفر (عليه السلام) فرموده اند:
«خود آرايي و آمادگي مرد، سبب افزايش عفت زن مي شود و برخي از زنان که در روزگاران گذشته آلوده شده اند، از اين بابت بوده که شوهرانشان خود را نمي آراستند».
پس همانطور که مرد نياز به آرايش زن دارد، زن هم چنين نيازي را از طرف شوهر احساس مي کند. شما به عنوان شوهر اجازه دهيد همسرتان درباره لباس شما اظهار نظر کند و زيباترين لباس را بر اندام شما بپسندد.
رسول اکرم (صلي الله عليه و آله) مي فرمايند:
«وظيفه زن اين است که خود را براي شوهر بيارايد و در کنار او خوشبو و معطر باشد».
رابطه همسري و تداوم آن:
در سايه ازدواج که زن و شوهر با حفظ استقلال نسبي خود، تن به اين رابطه مي دهند، هم به خاطر تسکين غرايز و هم به خاطر حفظ وحدت، تداوم و بقاي نسل است. البته داشتن رابطه، تنها به خاطر جنبه غريزي آن، نوعي حيوانيت است و ازداواج تنها به خاطر وصول به چنين هدفي موجب پديد آمدن فجايعي مي شود که از جمله بي تفاوتي نسبت به هم پس از ارضاي غريزه است.
در روابط بايد جنبه معنوي آن، ياد خدا، جلب رضايت و انجام وظيفه الهي و تبعيت از حکم و فرمان خدا، و نيز اجراي سنت پيامبر مطرح باشد. وجود چنين احساس و عاطفه اي، سبب رشد شخصيت انساني، و تحکيم بناي زندگي است.
عفت و پاکي:
حفظ عفت و پاکدامني، براي زن و مرد، سبب حفظ حيات زوجين و تحکيم روابط خانوادگي است. براي داشتن يک زندگي مشترک، ضروري است مرد خود را از هوسهاي حسادت آميز دور نگه دارد و زن هم بکوشد عفت خود را حفظ کند و در پاکدامني خويش بکوشد؛ آن چنان که مرد دريابد محبت فردي جز او را در دل نمي پروراند. اين امر، ضمن اين که وظيفه شرعي زن و شوهر است، آنان را در داشتن يک زندگي آرام و مبتني بر تفاهم کمک خواهد کرد.
