بخشی از مقاله
بررسی وضعیت مواد مخدر در ایران و آلمان
مقدمه
امروزه تجارت مواد مخدر و سوء استفاده از آن یکی از اساسی ترین چالشهای سیاسی، اقتصادی، بهداشتی، فرهنگی، خانوادگی و ... در همه جوامع می باشد. علیرغم همه پیشرفت های تکنولوژیکی و فرهنگی ظاهرا علاقه تولیدکنندگان، توزیع کنندگان و مصرف کنندگان در سطوح مختلف سنی، اجتماعی و فرهنگی به مواد مخدر نسبتا زیاد است. رفع این معضل پیچیده چند وجهی و عمیق اجتماعی به آسانی امکان پذیر نمی باشد. آمارهای جهانی نشان می دهد که علیرغم
تمامی فعالیت های آگاهسازی، پیشگیری، درمان و توانبخشی، گستره استفاده از مواد رو به افزایش است. در حدی که امنیت سیاسی اقتصادی و اجتماعی بسیاری از کشورهای جهان را به خاطر انداخته است. گزارش های جهانی در مورد بازار سوء مصرف مواد، حکایت از آن دارد
که یک راه حل مطلوب و ایده آل که بتوان آن را به عنوان نسخه برای همگان به کار برد، وجود ندارد. اما مهم آن است که اطلاعات روزآمد و در دسترس متخصصان و برنامه ریزان در سطوح منطقه ای و بین المللی قرار گیرد تا بتوان در برنامه ریزی های صحیح و اصولی از آنها استفاده نمود. مقاله حاضر بررسی دو گزارش جهانی بازار مواد مخدر از دیدگاه های مختلف اقتصادی، نظامی، بازار مصرف و ... می باشد که به وسیله دفتر کنترل مواد مخدر سازمان ملل تهیه گردیده است و جهت همکاری بین المللی در اختیار دست اندرکاران قرار داده شده است.
بررسی جامع وضعیت مبارزه با مواد مخدر در ایران
هر سال در ۲۶ ژوئن مصادف با پنجم تیر ماه، کشورهای مختلف جهان روز جهانی مبارزه با مواد مخدر را همراه با شعاری که از سوی دفتر مقابله با مواد مخدر و جرم سازمان ملل (UNODC) تعیین می شود، گرامی می دارند و به بیان چالش های موجود در حوزه مواد مخدر، اعلام
اقدامات انجام شده در کشورشان در این زمینه و نیز تشریح راهکارهای برطرف سازی این چالش ها می پردازند.
به مناسبت این روز، هر ساله کنفرانس بین المللی مبارزه با اعتیاد و قاچاق مواد به مدت یک هفته در مقر دفتر مقابله با جرم و مواد مخدر سازمان ملل برگزار می شود تا اهمیت عزم سیاسی ملت ها در امر مبارزه با پدیده خانمان سوز و شوم مواد مخدر بیش از پیش نمایان شود
و در این راستا، برنامه هایی چون پیشگیری از اعتیاد از طریق آموزش، نقش رسانه ها در بازگشت معتادان به دامان اجتماع، ریشه کنی مزارع غیرمجاز خشخاش، نابودی شبکه های عمده قاچاق مواد مخدر، همکاری های حقوقی کشورها در زمینه مبارزه با اعتیاد و مواد مخدر و غیره، به کشورهای مختلف درگیر پدیده اعتیاد و قاچاق مواد مخدر گوشزد می شود.
اما آنچه که اهمیت تعیین روزی به عنوان روز جهانی مبارزه با مواد مخدر را مشخص می کند، اهمیت ماهوی پدیده اعتیاد و عوارض فراوان این پدیده برای جوام
ع است.
اعتیاد، یک بیماری اجتماعی همراه با عوارض جسمی و روانی است که هزینه های مالی و معنوی بسیاری به کشورها تحمیل می کند، آن گونه که اعتیاد به موادمخدر را می توان یکی از مهم ترین مشکلات اجتماعی و اقتصادی جوامع برشمرد که عوارض ناشی از آن، تهدیدی جدی برای جامعه بشری، محسوب و موجب رکود اجتماعی در زمینه های مختلف می شود و ویران گری های حاصل از آن، زمینه ساز سقوط بسیاری از ارزش ها و هنجارهای فرهنگی
و اخلاقی از جمله گسترش جرائم اجتماعی است.
در این میان، با توجه به سود کلانی که از پراکنده کردن ویروس های آلودگی به این بیماری نصیب سودجویان می شود، پدیده قاچاق موادمخدر نیز در این حوزه عرض اندام می کند که به اعتقاد تحلیل گران اجتماعی، این پدیده، بیش از آن که فعالیتی سوداگرانه و تجاری در عرصه مافیای اقتصاد بین المللی محسوب شود، ابزاری موثر در گسترش نظام سلطه صاحبان قدرت جهان بر کشورهای توسعه نیافته به شمار می رود.
این نیز درحالیست که کارشناسان، پدیده موادمخدر را مهم ترین انحطاط اخلاقی جوامع می دانند; چرا که متاسفانه گسترش دامنه مصرف موادمخدر در جامعه امروزی تا آنجاست که حتی قشر متفکر و تحصیلکرده را نیز به سمت خود کشانده است.
حال، اگرچه اعتیاد به عنوان یک آسیب اجتماعی، هیچ گاه به طور کامل ریشه کن نخواهد شد، اما مهار آن از طرقی چون انجام اقدامات پیشگیرانه، درمانی و کاهش آسیب موثر، امریست که همواره از سوی مسوولان و مردم بر ضرورت آن، صحه گذارده شده است.
بر اساس آمار جهانی، هم اکنون در جهان ۲۱۴ میلیون معتاد به انواع مواد مخدر و اعتیادآور وجود دارد که سهم ایران از این میان، حدود یک میلیون و ۲۰۰هزار نفر است
.
بنابر برخی اسناد موجود، سابقه آشنایی بشر با مواد مخدر حدود چهار هزار سال پیش از میلاد برآورد شده است و سازمان ملل متحد اعلام می کند که اکنون، ۲۶میلیون نفر، مصرف کننده سخت مواد مخدر در جهان هستند.
گزارشUNODC می افزاید، در سال گذشته میلادی، یک نفر از هر ۲۰ نفر در گروه سنی ۱۵ تا ۶۴ سال، حداقل یک بار نسبت به مصرف مواد مخدر اقدام کرده است.
همچنین سالانه مصرف مواد روانگردان و دخانیات پنج میلیون نفر، مصرف الکل بیش از پنج میلیون نفر و مصرف داروهای غیرمجاز حدود ۲۰۰ هزار نفر در جهان را به کام مرگ می برد.
گزارش سازمان ملل در مورد بزرگ ترین تولیدکننده موادمخدر جهان یعنی افغانستان حاکیست که این کشور در سال گذشته میلادی، رکورد کشت خشخاش را شاهد بوده و تولید غیرقانونی خشخاش در افغانستان از سال ۲۰۰۵ تقریبا دو برابر شده است.
در مورد مصرف اعتیادآورهای جدید و مواد صنعتی نیز که غالبا کشورهای توسعه یافته و صنعتی را درگیر کرده است، آمارها نشان می دهد که متوسط مصرف این مو
اد در کشورهای توسعه یافته ای چون آلمان بین سال های ۱۹۹۹ و ۲۰۰۶، دو برابر شده که این موضوع نیز از افزایش نگرانی ها از مصرف اعتیادآورهای جدید و صنعتی در کنار مواد مخدر سنتی که غالبا کشورهای در حال توسعه را درگیر کرده، حکایت دارد.
به اعتقاد سازمان ملل، وابستگی به مواد، یک بیماری است که باید مثل هر بیماری دیگری از آن پیشگیری شود و یا تحت درمان قرار گیرد.
اما سابقه ورود و رواج مواد مخدر و اعتیاد در ایران به عنوان نزدیک ترین همسایه افغانستان (بزرگترین تولید کننده مواد مخدر جهان)، را می توان به دوره صفوی و هم زمان با رسوخ دول استکباری و در راس آن ها، انگلیس به کشورهای توسعه نیافته و جهان سوم آن زمان، از جمله ایران، بازگرداند.
با شروع حکومت قاجار، «تریاک کشی» چنان در ایران رواج یافت که حتی تصویر ناصرالدین شاه را بر حقه های وافور منقوش کردند و از این طریق با رسمیت بخشیدن به کشت خشخاش، مصرف تریاک تاحدی در کشور رواج پیدا کرد که برای اولین بار در کرمان مرغوب ترین نوع محصول خشخاش مورد کشت قرار گرفت.
فعالیت پزشکان و مستشاران خارجی و رواج شایعه های مربوط به خواص بی شمار تریاک و لزوم استفاده از آن به عنوان مسکن درد و درمان بیماری به ویژه برای مردم فقیر که به امکانات بهداشتی دسترسی چندانی نداشتند نیز سبب آغاز کشت وسیع خشخاش در نواحی گوناگون ایران و رواج مصرف آن شد، به طوری که در بیمارستان کرمان که با نظارت دو پزشک انگلیسی اداره می شد، تریاک رایج ترین داروی تجویزی بود که بعدها به داروی عمومی و خانگی تبدیل شد.
پس از آن، انگلیس شماری از ماموران هندی معتاد را
به ایران فرستاد تا هرچه بیش تر مصرف مواد مخدر را رواج دهند و بدین سان در سال۱۸۵۱، قاچاقچیان در لباس دراویش هندی، وارد خراسان
و کرمان شدند و به ترویج تریاک کشی پرداختند و استعمار از این راه جامعه ایران را به مواد مخدر آلوده کرد.
بعد از این مرحله در زمان حکومت سلسله پهلوی، سطح زیر کشت خشخاش تا میزان ۳۳ هزار هکتار افزایش یافت و علاوه بر تریاک های سناتوری که اسباب عیش طبقه اشراف و ثروتمندان، وکلا و نمایندگان مجلس، درباریان و خوانین بود، برای اولین بار، مرزهای کشور به روی هروئین گشوده شد و از حدود سال ۱۳۴۰، جوانان در معرض تهدید جدی مواد مخدر قرار گرفتند.
اما پس از پیروزی انقلاب اسلامی و قطع کشت خشخاش در کشور، استکبار جهانی که شکست عظیمی را از انقلاب اسلامی متحمل شده بود، نسبت به افزایش زمینه های گرایش جوانان کشور به مواد مخدر و اعتیاد اقدام کرد که در این زمینه، فشار بر ایران با قاچاق مواد مخدر از طرق گوناگون به داخل کشور از مهم ترین اقدامات انجام شده در این زمینه محسوب می شود; چرا که موادمخدر سالانه حدود ۶۰۰ میلیارد دلار سود به حساب سوداگران مرگ واریز می کند که این رقم چند صد برابر کل بودجه کشور ما و بسیاری دیگر از کشورهای بزرگ دنیاست.
در این بین، با توجه به همسایگی ایران با افغانستان و قرار گرفتن کشورمان در مسیر ترانزیت مواد مخدر از افغانستان به اروپا، ایران تنها کشوری بوده که همواره در معرض تهدیدهای مواد مخدر ناشی از تولید این مواد در افغانستان بوده و بزرگ ترین لطمات را در این حوزه متحمل شده است.
در راستای برطرف کردن این لطمات، پس از قطع پرداخت یارانه تریاک در سال ۱۳۵۹، مقابله فیزیکی گسترده با مواد مخدر و کنترل مرزها بیش از پیش مورد توجه قرار گر
فت تا سرانجام با منع کشت خشخاش، شورای انقلاب، قانون جدیدی را تصویب کرد که در آن، خط مشی اساسی و همه جانبه ای برای مبارزه با قاچاقچیان، استعمال کنندگان و طرق درمان اعتیاد مشخص شد.
در ادامه این مرحله نیز، در راستای مقابله با ورود مواد مخدر به داخل کشور و پیشگیری از توسعه جمعیت معتادان، با تشکیل ستاد مبارزه با مواد مخدر به ریاست رییس جمهوری در سال ۱۳۶۷ و تصویب قانون جدید مبارزه با مواد مخدر مطابق مصوبه مجمع تشخیص مصلحت نظام در سال ۱۳۶۸ و نیز با ورود نیروهای انتظامی به این حوزه، مبارزه با مواد مخدر شکل رسمی تری به خود گرفت.
از آن زمان به بعد، اقدامات ایران به ویژه در حوزه مقابله فیزیکی و مرزی
با قاچاقچیان و رود مواد مخدر به کشور با جدیت پیگیری شد و از آن جمله اهدای حدود چهار هزار شهید تا کنون در حوزه مبارزه مرزی با مواد مخدر، حکایت از عزم ایران در انسداد مرزها برای مبارزه با ورود مواد مخدر به داخل کشور و نیز جلوگیری از ترانزیت این مواد به کشورهای اروپایی در عرصه مبارزه فیزیکی با مواد مخدر دارد.
در عین حال مبارزه فیزیکی و مرزی با مواد مخدر در کشورمان، از آغاز دهه ۸۰ به طور ویژه به مرحله مبارزه نرم با مواد مخدر در بخش های پیشگیری و درمان نیز وارد شد، آن گونه که بیش از ۶۰۰ هزار معتاد تاکنون به طور تدریجی تحت درمان قرار گرفته اند و در زمینه پیشگیری نیز، اقدامات آموزشی مختلفی از طریق رسانه های دیداری و شنیداری به ثمر نشسته است.
ایران با داشتن ۹۴۵ کیلومتر خط مرزی با افغانستان، شامل ۷۰۹ کی
لومتر مرز خشکی و ۲۳۶ کیلومتر مرز آبی، بزرگ ترین و نزدیک ترین همسایه به این کشور است که به واسطه همین وسعت در خط مرزی مشترک، متوجه بیشترین آسیب ها از حجم بالای تولید مواد مخدر نیز بوده است.
شاید اگر هر کشور دیگری در معرض چنین آسیبی قرار داشت، چشم به دریافت کمک های بین المللی برای مسدود کردن مرزهایش می دوخت و صد البته، انتظار برای دریافت این کمک ها بیشتر می شد اگر این کشور همسایه، در مسیر ترانزیت مواد به اروپا نی
ز قرار داشت.
اما اکنون می بینیم که ایران که در طول ۳۰ سال گذشته، همواره از راه های جدید در مسیر قاچاق مواد مخدر به داخل و ترانزیت مواد مخدر قرار داشته، بدون چشم داشت، کمر به همت خود بسته و نه تنها برای جلوگیری از ورود مواد مخدر به داخل کشور، بلکه حتی با هدف پیشگیری از ترانزیت این مواد به کشورهای اروپایی، در مسیر انسداد کامل مرزهای شرقی با افغانستان گام برداشته است.
آن گونه که احداث ۸۰ کیلومتر دیوار، ۱۶۰ برجک دیده بانی مرزی، ۴۶۰ کیلومتر کانال در مرزها، دو برابر کردن نیروهای مرزی، به کارگیری بیش از ۱۰ هزار نفر در قالب یگان های تعقیب افراد و نیز تشکیل پلیس ویژه مبارزه با مواد مخدر از این قبیل اقدامات است.
سردار سرتیپ اسماعیل احمدی مقدم مشاور رییس جمهوری و دبیرکل ستاد مبارزه با مواد مخدر در رابطه با مجموع اقداماتی که توسط ایران در مبارزه با مواد مخدر انجام شده است، در گفت وگویی اظهار کرد: ما برای مقابله با این موضوع تنها در طول س
ه سال گذشته، ۸۰۰ میلیارد تومان در مرزهای شرقی کشور هزینه کردیم.
وی با بیان این که میزان کشفیات مواد مخدر در ایران نیز به دو برابر افزایش یافته است، افزود: بنابر ادعای سازمان ملل متحد، از هفت هزار و ۷۰۰ تن مواد مخدر تولیدی افغانستان در سال ۲۰۰۸، سه هزار تن مواد مخدر به ایران وارد شده که از این میزان، یک هزار تن یعنی معادل یک سوم، توسط ماموران انتظامی، وزارت اطلاعات، گمرک و بسیج کدرصد است.
او از موفقیت ۸۰ درصدی در حوزه مبارزه با مواد مخدر که نشانه پیشرفت چشمگیر ایران در امر مبارزه است نیز، خبر داد و در ادامه، تقویت نیروهای مرزی، تقویت پلیس مبارزه با مواد مخدر، تصویب افزایش اعتبارات انسداد مرزها و ایجاد ابتکارات جدید در روند مبارزه را از اقدامات مهم حوزه مقابله با عرضه برشمرد.
سردار احمدی مقدم همچنین اظهار کرد: جلوگیری از تولید مواد مخدر در افغانستان از عهده جمهوری اسلامی ایران خارج است، اما می توان با انسداد کامل مرزها از ورود مواد مخدر به کشور جلوگیری کرد، در عین حال ایران همواره هدف جلوگیری از ترانزیت مواد مخدر به اروپا را نیز مدنظر داشته است.
دبیرکل ستاد مبارزه با موادمخدر کشور که سال گذشته را سال «پیشگیری» در حوزه اعتیاد نامید و این نامگذاری را به سال جاری نیز بسط داده است، مقابله صرف مرزی و انتظامی با مواد مخدر را برای کشور ناکافی دانست و گفت: با نگاه به این اصل، از چند سال اخیر، مبارزه نرم با مواد مخدر در حوزه های پیشگیری، درمان و کاهش آسیب معتادان نیز شدت گرفته است; آن گونه که با توجه به افزایش ظرفیت های درمانی کشور در حوزه اعتیاد، ما امروز مدعی درمان تمامی یک میلیون و ۲۰۰ هزار معتاد رسمی شناخته شده کشور تا پایان سال جاری هستیم.
به گزارش ایسنا، طبق آمارهای اعلامی، تاکنون علاوه بر درمان بیش از ۶۰۰ هزار معتاد کشور، حدود پنج میلیون از گروه های در معرض خطر از جمله دانش آموزان، دانشجویان، سربازان و گروه های شاغل چون کارگران و کارمندان، تحت آموزش پیشگیری از اعتیاد قرر گرفته اند.
در حوزه کاهش آسیب معتادان نیز، اقداماتی چون نصب خودپردازهای سرنگ و لوازم استریل و نیز توزیع سرنگ های استریل بین معتادان تزریقی در مناطق پرخطر و پاتوق ها از طریق گروه های فعال آتریچ (گروه های سیار کاهش آسیب اعتیاد) و توسعهDIC ها (مراکز گذری کاهش آسیب اعتیاد) در مناطق آسیب خیز شایان ذکر است.
آنچه که تاکنون درباره عملکرد شاخص ایران در حوزه مبارزه با مواد مخدر عنوان شد، نه صرفا به اذعان مقامات و مسوولان داخلی، بلکه به اعتراف نمایندگان مجامع بین
الملل بوده است; چرا که «پیشتاز بودن ایران و قرار داشتن کشورمان در خط مقدم مبارزه با اعتیاد»، امروز تنها یک شعار نیست که بر زبان مقامات ایرانی جاری می شود، بلکه حقیقتی است که نهادهای بین المللی خود با صراحت و قاطعیت بر آن صحه می گذارند.
در این ارتباط «آنتونیو ماریا کاستا» معاون دبیرکل سازمان ملل متحد در امور مبارزه با مواد مخدر پس از بازدید از استحکامات مرزی شرق کشور، درباره اقدامات ایران برای مبارزه جامع با مواد مخدر، خود را قدردان زحمات ایران برای مسدود کردن مرز افغانستان دانست و با بیان این که هیچ کشور دیگری را سراغ ندارد که چنین کارهایی را کرده باشد، اظهار کرد: ایران عمده منابع مورد نیاز برای مبارزه با مواد مخدر را از منابع داخلی تامین می کند و این مورد در دنیا بی سابقه است.
وی با اشاره به این که من هر بار که به ایران می آیم، مشاهده می کنم میزان حرفه ای بودن پلیس ایران افزایش چشمگیری داشته است، در پاسخ به برخی اتهامات مبنی بر این که «خودداری از اعطای کمک های بین المللی به مبارزه ایران با مواد مخدر، منجر به این خواهد شد که ایران مسیر خود را برای قاچاق این مواد به اروپا باز گذارد»، اظهار کرد: اروپا هیچ وقت تصورش این نبوده که مواد مخدر به راحتی از ایران عبور کند، لذا قدردان زحماتی که ایران در خط مقدم مبارزه با مواد مخدر متحمل شده، است.
معاون دبیرکل سازمان ملل متحد در امور مبارزه با مواد مخدر با بیان این که من وظیفه خود می دانم که جامعه جهانی را از فعالیت های ایران، مطلع و حمایت های بیشتری را برای ایران فراهم کنم، به احتمال افزایش تولید محصول خشخاش و مواد مخدر افغانستان
در سال جاری میلادی اشاره کرد و گفت: با توجه به بارش ها و حاصل خیزی زمین های این کشور در سال جاری، احتمال تولید محصول وجود خواهد داشت.
وی همچنین با تاکید بر این که زمانی که جامعه جهانی درک بهتری از زحمات ایران داشته باشد، مطمئنا مشارکت بیشتری برای مبارزه با مواد مخدر بین کشورهای دیگر و ایران برقرار می شود، گفت: «به جمهوری اسلامی ایران تبریک می گوییم که بهترین نیروی پل
یس دنیا را در اختیار دارد و با همه توان با معضل مواد مخدر قاطعانه برخورد می کند.»
البته اذعان نمایندگان مجامع بین الملل به ویژه سازمان ملل متحد به نقش سازنده جمهوری اسلامی ایران در امر مبارزه همه جانبه با مواد مخدر به اینجا ختم نمی شود.
«روبرتو آربتریو» نماینده دفتر مبازره با مواد مخدر و جرم سازمان ملل در ایران نیز فعالیت کشورمان در مبارزه با مواد مخدر، کشف و کاهش تقاضای این مواد را فوق العاده توصیف کرد و با تاکید بر این که «ایران در صدر مبارزه با مواد مخدر در جهان قرار دارد»، تصریح کرد: ایران در عمل به تعهدات خود به ویژه در تخصیص اعتبارات و نیروهای انسانی در مبارزه با مواد مخدر مناسب عملکرده است.
وی با یادآوری این که ایران تاکنون با دفتر مبارزه با مواد مخدر سازمان ملل در زمینه تقویت این مبارزه همکاری و مشارکت جدی داشته است، عنوان کرد: به همکاری با کشور متعهدی چون ایران که تا این حد، خود را به مبارزه جامع با مواد مخدر و بلای اعتیاد متعهد می داند، افتخار می کنم.
اما جمع بندی این گزارش را پس از تشریح وضعیت فعلی مبارزه با مواد مخدر در کشورمان، به بررسی برخی راهکارهای اصلی موجود در زمینه تقویت همه جانبه این مبارزه اختصاص می دهیم.
در راستای بررسی راهکارهای مبارزه با مواد مخدر در کشور می توان گفت که مقابله با اعتیاد، بیش از هر عامل دیگر، به یک عزم ملی نیاز دارد; چرا که صاحب نظران و اندیشمندان، حل معضل اعتیاد و پدیده مواد مخدر را به مبارزه ای فراگیر و پیوسته در ابعاد نظامی، انتظامی، سیاسی، اقتصادی و به ویژه فرهنگی نیازمند می دانند.
اهمیت تبلیغ همگانی درباره ضدارزش بودن مصرف مواد مخدر نیز نباید دور از ذهن بماند، زیرا بی شک امروز وظیفه تبلیغ در این زمینه، به رسانه ها محدود نمی شود، بلکه ب
اید در همه سطوح اجتماعی از جمله مدرسه و خانواده انجام شود.
البته تبلیغ برضد پدیده اعتیاد و مبارزه با مواد مخدر باید کارشناسانه صورت گیرد، زیرا تبلیغات و مبارزاتی که بدون ضابطه و درک شرایط اجتماع انجام شود، نتیجه عکس به بار خواهد آورد.
در عین حال، منفور کردن مصرف مواد مخدر در ذهن آحاد جامعه، تنها با
آموزش های علمی و نوین شکل خواهد گرفت و تاثیر آن، به گفته پژوهش گران علوم اجتماعی به مراتب از استفاده از ابزار تهدید و اعمال قانون بیش تر است.
از این رو، به نظر می رسد که این مساله باید به صورت یک واحد درسی در مدارس و دانشگاه ها آموزش داده شود و با توجه به نقش بی بدیل آموزش و پرورش در پیشگیری از اعتیاد دانش آموزان که جزو گروه های در معرض خطر اعتیاد محسوب می شوند، آموزش و پرورش باید در این زمینه پیشگام باشد.
نقشی که به اذعان بسیاری از کارشناسان، متاسفانه به دلیل بی توجهی آموزش و پرورش به ارائه آموزش مهارت های زندگی به دانش آموزان به عنوان یکی از عوامل اصلی بازدارنده از گرایش به اعتیاد و نیز، گنجاندن پیشگیری از اعتیاد در کتب درسی یا اطلاع رسانی در مورد مواد مخدر و عوارض آن به دانش آموزان با ابزارها و راه های نوین و جذاب، کمرنگ مانده است.
در عین حال، از دیگر راهکارهای موثر در پیشگیری از اعتیاد، افزایش آگاهی خانواده ها در این زمینه است و والدین باید بدانند که فرزندانشان هر اندازه صالح باشند، به اقتضای سن خویش و کنجکاوی ناشی از بی تجربه بودن، ممکن است به انحراف کشیده شوند.
همچنین تقویت پلیس مبارزه با مواد مخدر و نیز اتمام انسداد مرزهای شرقی کشورمان به عنوان مبادی ورود و ترانزیت این مواد، از دیگر راهکارهایی است که در بخش سخت افزاری مبارزه باید مورد توجه جدی قرار گیرد که البته به گفته فرمانده نیروی انتظامی کشور، با تمهیدات اندیشیده شده، انسداد کامل مرزهای شرقی تا دو سال آینده به اتمام خواهد رسید تا سوداگران مرگ دیگر حتی فکر استفاده از معابر کشورمان برای قاچاق و ترانزیت مواد مخدر را به خود
راه ندهند.
در پایان بخشی از برنامه های گسترده کشورمان برای گرامی داشت سال روز مبارزه با مواد مخدر نیز یادآوری می شود.
طبق اعلام ستاد مبارزه با مواد مخدر، یکی از برنامه های مطرح شده در روز جهانی مبارزه با مواد مخدر، بزرگداشت روز پنجم تیر، سالروز جهانی مبارزه با مواد مخدر
است که در این روز ضمن ارائه گزارش جامعی از مجموع اقدامات انجام شده توسط ایران در حوزه مبارزه با مواد مخدر، از دست اندرکاران و فعالان حوزه مبارزه با مواد مخدر تجلیل به عمل خواهد آمد.
از دیگر برنامه های روز جهانی مبارزه با مواد مخدر، برپایی نمایشگاه مبارزه با مواد مخدر در آبان ماه سال جاری است و در این نمایشگاه که به مدت ۱۰ روز برگزار می شود، تمامی سازمان های مرتبط با حوزه مبارزه با مواد مخدر همچون وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، وزارت آموزش و پرورش، سازمان بهزیستی، نیروی انتظامی و سازمان های غیردولتی و دیگر دستگاه های عضو حضور دارند و عملکرد سازمانی خود را به نمایش می گذارند.
شایان ذکر است که هر سال در سالروز جهانی مبارزه با مواد مخدر، علاوه بر تشریح دستاوردهای ایران در راه این مبارزه، حجم عظیمی از مواد مخدر کشف شده در مبادی ورود نیز به عنوان نمادی از مبارزه مستقیم و جدی با این مواد به آتش کشیده می شود تا شاید این نماد بتواند تصویرگر نابودی کامل مواد مخدر در جهان در آینده نزدیک باشد.
مرگ و مير ناشي از اعتياد به مواد مخدر در آلمان رو ب
ه افزايش است
مرگ های ناشی از اعتیاد به مواد مخدر در آلمان افزایش
یافته است.
به گزارش شبکه اول تلویزیون دولتی آلمان، «آ.اِر.دِ» مواد مخدر مصنوعی، بویژه هروئین و سایر مخدرهای کشنده، تاثیر زیادی در افزایش مرگ و میر در جمهوری فدرال آلمان داشته است.
این گزارش با بیان آنکه آمار مرگ های بر اثر اعتیاد از چهار سال گذشته در آلمان بار دیگر افزایش یافته است، افزود: تنها در سال 2013 قربانیان مرگ ناشی از اعتیاد در آلمان، هزار و دو نفر شدند که هر چند در مقایسه با آمار هزار و سیصد و سی یک مرگ سال 2009 میلادی، کمتر است اما در مقایسه با سال 2012 رشد داشته است.
