بخشی از مقاله
چکیده
معماری در واژه عبارت است ترکیبی است از علم، هنر و تجربه و تولد یک تفکر در حیطه یک هدف مشخص که در صورت طی مسیری تعریف شده به ناظر اجازه می دهد مراحل تولد تفکر را تا تجسم آن به طور واضح رویت کند .جهت توانایی معمار در طراحی و تولید صنعتی و امکان تجسم احجام و فرم های نامتعارف معماری، باید ابزاری برای خلق فضا و معماری در اختیار معمار قرار گیرد که این ابزار با استفاده از تکنولوژی و امکانات پیچیده گرافیک در رایانه به نام معماری دیجیتالی میسر می گردد. امروزه با استفاده از فضای دیجیتالی به خوبی میتوان تمام جزئیات تصور شده یک طرح را پیشاپیش به تصویر کشید. کاری که در گذشتهتقریباً غیر ممکن بود . فرم در فضای رایانه ترسیم میشود، خلاقیت شکل میگیرد . یکی از کاربردهای معماری دیجیتال استفاده از این تکنولوژی در خلق فضای موزه هاست . هنرکه به نوعی عمیق ترین ،تجربیات ادراکی هنرمند رابیان می کند، همسو با تغییرات زندگی ودریافت های ذهنی انسان، شکل های نو وتازه ای به خود می گیرد. دردهه های اخیر، ازنقاشی های انتزاعی و مجسمه های مدرن تا انواع هنرهای دیجیتالی ، درزمره ی هنرهای پیثشرو بوده اند. همراه با این تحولات، مکان نمایش هنرهای جدید نیز نیازمند فضاهایی درخورآثار و معرف ذات پویای آنها شده است . دراین مقاله ابتدا مفاهیم معماری و طراحی دیجیتال که خود جزئی از هنر دیجیتال به حساب می آید ، به همراه مصادیق معماری دیجیتال و اینکه امروزه معماری دیجیتال به عنوان هنری پیشرو چه تاثیری در خلق فضاهای در خور آثار هنری میتواند داشته باشد مورد بررسی قرار می گیرد، سپس رابطه هنرهای جدید و چگونگی شکل گیری فضای معمارانه ی نمایش آنها مورد مطالعه قرار گرفته و با دسته بندی انواع هنرهای جدید که در دهه های اخیر به وجود آمده اند، نمونه هایی از فضاهای معماری که برای نمایش آثار هنری جدید طراحی شده اند بررسی می شود.
واژه های کلیدی : " معماری " ، "فضا" ، " دیجیتال " ، " هنر های پیشرو " ، " موزه ".
1
مقدمه
توسعه دانش کامپیوتر و فناوری اطلاعات سبب گسترش کاربردهای کامپیرتر در فرایند طراحی و معماری شده است. اگرچه در طول سالیان گذشته رایانه به عنوان ابزار ترسیم مدل سازی و تحلیل در حوزه های معماری و مهندسی مورد استفاده قرار گرفته است اما امروزه کاربرد رایانه مرزهای گسترده ای را در نوردیده که باید در فرایند طراحی معماری یه عنوان ابزاری قدرتمند در خدمت معماران قرار گیرد.[1]
امروزه نرم افزارهای جدید این امکان را فراهم ساخته که طراحی معماری در محیط های دیجیتال انجام شود که این امر سبب خلق گزینه های بسیار بیشتری در مسیر فرایند طراحی می شود. معماری دیجیتال این امکان را به طراح می دهد تا بتواند با سرعت بسیار زیاد پردازش در رایانه را انجام داده و با حجم حافظه بسیار بالا در مسیر طراحی به خلق سه بعدی فضاهای معماری و ارزیابی ومقایسه گزینه های مخنلف بپردازد. معماری به همراد فضای دیجیتال طرح ها را تحت الشعاع قرار می دهند طرح هایی که در آن اعجاز معماری دیجیتال نمایانگر است.
ارتیاط معماری با علوم دیجیتال بحثی گسترده است به خصوص در دهه های اخیر می توان تاثیر گسترده رایانه و پیشرفت های علمی در این زمینه را در معماری دید. در اواخر دهه گذشته تفکر استفاده از تکنیک های کامپیوتری در معماری آنقدر پر رنگ گردید که در کمترین فاصله زمانی ممکن تاثیر شاخص خود را در اذهان و نتایج طراحان به جای گذاشت . به صورت موشکافانه می توان گفت این تصویر و این نوع نفوذ رایانه در علم طراحی نه تنها در حیطه ی عملکردی معماران موثر واقع گردید، بلکه دیگر اعضای هیات طراحان را نیز تحت تاثیر خود قرار داد و طراحان صنعتی، فیلم سازان و حتی موسیقی دانان را از تاثیر خود بی بهره نگذاشت. رایانه با تاثیر در این سیستم فکری هر روز نسبت به روز دیگر موفق تر عمل می نمود و در حال حاضر به طور گسترده ای شاهد استفاده از کامپیوتر وتکنیک های دیجیتالی در معماری هستیم.[2]
در بسیاری از کشورها، دولتها و ملتها به عنوان ارکان جامعه به استقبال این انقلاب بزرگ (یعنی اینترنت و ظهور عصر دیجیتالی) رفتهاند و الگوی سایر کشورها با تجربه موفق آنان کاملاً روشن شده است. حافظه ملی کشورها (شامل موزهها) به منزله هویت آنها
میباشد و سرمایهگذاری برای تجمیع، نگهداری و دسترسپذیرتر کردن آن خدمتی شایان به آیندگان خواهد بود.[3]
دردهه های اخیر هنرها با عنوان هنرهای نو و سپس هنرمای جدید، نقاشی های انتزاعی و مجسمه های مدرن ، تا انواع هنرهای دیجیتالی و رایانه ای را شامل می شوند که با استفاده ازفناوری های جدید، روز به روز نمود تازه ای می یابند. با این تحولات ، آثار هنری نیازمند فضاهایی می شوند که با شکل هنرهای جدید هماهنگ بوده ومعرف ذات پویای آنها باشند. درنتیجه فضاهای معماری متداول برای نمایش آثار هنری وقتی می توانند قابلیت های تاثیر گذار این هنرها را برجسته نمایند که رابطه ای مناسب میان آثار هنری و فضای نمایش آنها برقرار سازند. به همین دلیل تحولات معماری، موزه های هنری تا حد زیادی تحت تاثیر پویایی هنرهای جدید وشیوه های بازنمایی آنها قرارگرفته است. دراین مقاله دوهدف دنبال میشود ،یکی روند طراحی معماری در عرصه معماری دیجیتال به عنوان زیر مجموعه ای از هنر دیجیتال، با ذکر مصادیق معماری دیجیتالی ودیگری چگونه میتوان رابطه ی تعاملی مناسبی میان فضاهای موزه و اشکال مختلف بازنمایی هنرهای جدید برقرار کردو این رابطه تعاملی چه تاثیری بر طراحی موزه های مناسب برای باز نمایی این هنرها خواهد داشت؟[4]
معماری دیجیتال
مفاهیم
برای نمایش گونه های معماری دیجیتال ، از گرافیک رایانه ای استفاده می شود که با توجه به گستردگی قلمرو فضایی رایانه ، دلیل این کاربست مشخص می شود .معماری دیجیتال، را معماری و خلق فضا با استفاده از تکنولوژی و امکانات پیچیده گرافیکی در رایانه، می دانند که این امکان را برای معماران فراهم می کند که بدون استفاده از "مدلهای فیزیکی"یا ماکت های رایج بتوانند برای محیطهای پیچیده " ماهیت بصری" ایجاد کنند تا امکان تصور و" تخیل فضا " تا حد بالایی ممکن شود. همچنین معماری دیجیتال را کاربست ابزار رایانه و تکنولوژی نوین برای ارائه و نمایش ساختار هندسی فضاهای پیچیده، می دانند که از ارتباط معماری و کامپیوتر، حاصل می شود. در هر صورت معماری دیجیتال ابزاری در دست معمار قلمداد می
2
شود تا امکان تجسم و تجسیم احجام و فرمهای نامتعارف معماری را ممکن کند.[5]
