بخشی از مقاله
مقدمه
بر مبناي چهارمین راهنماي تشخیصی و آماري اختلال هاي روانی، اختلال بیش فعالی/
نقصان توجه1 ناظر به گروهی از اختلالها است که معمولاً در خلال پنج سال اول زندگی
ظاهرشده و شامل ترکیبی از خصایص نفوذ کننده و دیرپا نظیر بیتوجهی، تکانشی بودن، فقدان توانایی براي ادامه تکالیف، بیش فعالی و سازمان نایافتگی یا فقدان رفتار تعدیل یافته است.
٩٩
همانطور که عوامل چندگانه اختلال نشان میدهند ADHD سندروم ناشناخته پیچیدهاي است که از منظر عصبشناسی شناختی1 دچار تأخیر در رشد کورتکس پري فرونتال است
(چلونه، فرگوسن و دیکی1986 2، روزنتال و آلن .(19783 کورتکس پري فرونتال، ساختار مغزي است که رشد نسبتاً طولانی در مقایسه با سایر قسمتهاي مغز داشته و این رشد تا دورة نوجوانی به طول میانجامد (هوتنلوچر.(19904
اختلال در حوزههاي مختلف کورتکس پري فرونتال در خلال رشد با نشانگان متفاوتی نظیر بازداريزدایی شناختی و اجتماعی، پاسخ انتخابی معیوب و بد عملکردي اجرایی در
طرح ریزي، حافظه فعال، پیشبینی پیامدها و خودنظم بخشی همراه است (برادشاو5، .(2001
در این جهت شواهد نوروپسیکولوژیکی محکمی وجود دارد که نشان میدهند، بدعملکردي اجرایی در افراد مبتلا به ADHD دچار نقصان توجه، در تکالیف مربوط به بازداري، توجه، گوش به زنگ بودن و کنترل حرکتی، محرز بوده ولی در سایر حوزههاي غیر اجرایی نظیر حافظه کلامی، مهارتهاي کلامی و مهارتهاي دیداري/ فضایی دیده نمیشود.
این بدعملکردي در کنترل بازداري از جمله خصایص بنیادینی است که در مشکلات رفتاري برونسازي شدة کودکان مبتلا بهADHD با حالاتی نظیر حواسپرتی، بیپروایی، بیباکی و ناتوانی در به تأخیر انداختن کامروایی، دیده میشود. برخی از صفات شخصیتی نظیر خطر کردن، تکانشورزي و هیجانی بودن از جمله خصایص کودکان ADHD برشمرده شده که به طور موازي در افراد بسیار خلّاق نیز دیده میشود (کراموند6، .(1994
تورنس و دائو(1965) 7 معتقدند کودکان بسیار خلّاق غالباً دچار مشکلات رفتاري هستند.
فارلی(1985) 8 بر این مبنا فرض کرده برانگیختگی ذاتی پایین که از ویژگیهاي افراد مبتلا به
ADHD است آنها را وا میدارد به جستجوي احساسات عالیتر رفته و رفتار جستجوي
1- neurocognitive
2- Chelune, G., Ferguson, W., dickey, T.
3- Rosenthal, R., Allen, W.
4- Huttenlocher, P.
5- Bradshaw, J.
6- Cramond, B. 7- Torrance , E. P. & Dauw, D
8- Farley, F. H.
١٠٠
محرّك را در خود بیافزایند. این حالت به نوبه خود منجر به افزایش توانایی خلّاق در آنها به صورت انعطاف پذیري، بازبودن نسبت به تجربه، رفتار خطر کردن، رجحان پیچیدگی و نیز ایدهها و تجربههاي نوین میشود.
مطالعات شاو و براون 1990) و (1991 نشان داد توانایی تصویري و غیرکلامی همراه با حلّ مسأله در بین افراد مبتلا به ADHD بیشتر مورد استفاده قرار میگیرد. با این حال مطالعات اخیر اثبات کردهاند خلّاقیت تصویري در پسران مبتلا به ADHD نسبت به گروه کنترل برتري نداشته است. در حقیقت در بسیاري از این نوع مطالعات پاسخ این سؤال دنبال
می شود که آیا توانایی خلّاقیت در افراد مبتلا به ADHD وقتی بر حسب سنّ و هوش با دیگران مقایسه میشوند تفاوت دارد یا خیر؟
