بخشی از مقاله
چکیده
هدف تحقیق حاضر، بررسی تاثیر تمرینات هوازی بر اینترلوکین - IL6 - 6 پلاسما در جانبازان قطع عضو اندام تحتانی بود. نمونه آماری این پژوهش را 30 مرد جانباز قطع عضو اندام تحتانی - 38-50 ساله - و فاقد بیماری خاص تشکیل می دادند .آزمودنی ها به صورت هدفمند در دو گروه 15 نفری تمرین هوازی و کنترل قرار گرفتند.
ابتدا ابعاد بدنی شامل: قد، وزن و... اندازه گیری و ثبت شد. سپس در حالت استراحت و پس از 10 ساعت ناشتایی شبانه نمونه خون اولیه به میزان 5 سی سی از ورید قدامی آزمودنی ها گرفته شد. پس از آن آزمودنی ها در برنامه های تمرینی 8 هفته ای شامل: تمرین هوازی - ویلچررانی - با شدت 40 درصد ضربان قلب بیشینه، به مدت 15 دقیقه در هفته اول و 70 درصد ضربان قلب بیشینه و به مدت 30 دقیقه در هفته آخر انجام دادند.
24 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین و 10 ساعت ناشتایی شبانه خون گیری انجام و میزان اینترلوکین 6پلاسما ارزیابی شد. از t همبسته برای بررسی تغییرات درون گروهی و از tمستقل برای تغییرات بین گروهی پیش آزمون و پس آزمون استفاده شد. نتایج این تحقیق نشان داد، متغیر IL6 کاهش معنی داری در گروه تجربی در پس آزمون نسبت به پیش آزمون داشتند . - p= 0/ 002 - درحالیکه در گروه کنترل اختلاف معنی داری مشاهده نشد. نتیجه گیری: 8 هفته تمرین هوازی منظم می تواند بر کاهشIL6 افراد جانباز قطع عضو اندام تحتانی سودمند باشد.
-1 مقدمه
تا به حال به فکر تان رسیده است که به دنیای جانبازان سری بزنید و از جانبازان احوالی بپرسید، باید اذعان داشت که جانبازان دردمند از دنیا رسته و به وصال دست یافته اند. جانبازان بوی عشق، بوی خاک جبهه، بوی عطر ملائک، بوی وصل می دهند. دنیای جانبازان دنیای عشق و ایثار و ایمان است و جانبازی وصل به عرش اعلاء است. حال این قشرکه برای پایداری و سرافرازی ایران اسلامی جانفشانی کرده اند و اعضاء تن طیب شان را تقدیم آستان حضرت دوست نموده اند.
ما نباید از این قشر ایثارگر غافل شویم. ما باید طبق رهنمود امام راحل جانبازان را در یابیم. بنابراین مقوله فعالیت بدنی برای این قشر از اهمیت بیشتری برخوردار است. فعالیت بدنی منظم می تواند عملکرد تنفسی و قلبی - عروقی را در بین معلولین جسمی بهبود بخشد همچنین استقامت و توانایی ماهیچه ها و میزان انرژی، عملکرد شغلی را افزایش داده و اضطراب را کاهش دهد.
سابقه ورزشهای معلولان و جانبازان به 40 سال پیش بر می گردد در آن هنگام، ورزش را جهت به حرکت در آوردن بدن و پیشگیری از کسالت معلولان معرفی کردند. آنها عقیده داشتند که ورزش نه تنها موجب نشاط و شادابی معلولان می شود بلکه اساسی ترین نقش را در بهبود این افراد دارد. بطور کلی معلولین به ویژه آسیب دیدگان نخاعی می توانند به ورزشهای مختلف بپردازندکه انتخاب آن بستگی به امکانات و سلیقه فرد آسیب دیده دارد. ورزشهایی که برای افراد معلول جسمی توصیه می شود عبارتند از: تیراندازی با کمان، شنا، ویلچررانی، بسکتبال روی ویلچر و...
معلولین میل به کم تحرکی و تنبلی دارند که با کاهش قدرت حیاتی یعنی افتادگی کامل یا حتی خودکشی و... همراه است. این قشر نسبت به افراد سالم بیشتر در معرض بیماریهای قلبی-عروقی و افسردگی قرار دارند. بنابراین مقوله فعالیت بدنی برای افراد معلول از اهمیت بیشتری برخوردار است
با وجود اینکه پیشرفت عظیمی در جلوگیری و درمان بیماری های قلبی-عروقی انجام گرفته است ولی همچنان علت پیشتاز مرگ و میر در جهان و اولین علت مرگ و میر در ایران به شمار می آیند - هافمن، . - 2006آترواسکلروز علت اصلی مرگ و ناتوانی زودرس در کشورهای توسعه یافته است. برآورد شده است تا سال 2020 بیماری آترواسکلروز، علت اصلی مرگ و ناتوانی زودرس در جهان باشد - هاریسون وسیسیل، . - 2005بیماری شریان کرونر - CAD - مشهورترین نوع بیماری قلبی-عروقی است و شایع ترین بیماری قلبی در ایالات متحده آترواسکلروز است. آترواسکلروز شامل پاسخ التهابی مکرر به دیواره شریان و تغییر در خواص بیوفیزیکی و بیو شیمیایی دیواره های شریان می باشد
در سالهای اخیر، بین عوامل التهابی و بیماریهای عروق کرونر رابطه مشاهده شده است. به عنوان مثال سطح بالای پروتئین واکنشی-C، می تواند نشانگر بروز آترواسکلروز و حوادث عروق کرونر باشند - هاریسون و سیسیل، . - 2005 با بالا رفتن سن و کاهش تحرک، تنگ شدن عروق به علت تصلب شرائین موجب کاهش گردش خون به خصوص در نواحی پایین تر، به ویژه در افراد معلول جسمانی در اندام تحتانی می شود
سطح فعالیت بدنی با شروع بیماری کرونر قلب - - CHDارتباط مستقیم دارد. با افزایش فعالیت بدنی بیماریهای قلبی عروقی کاهش می یابد. این بدین معناست که افراد کم تحرک در مقایسه با افرادی که از نظر جسمانی فعال هستند دو برابر احتمال بیشتری برای ابتلا به بیماری های قلبی-عروقی دارند
بیماریهای قلبی-عروقی و سرطانها از شایعترین بیماریها و از جمله علتهای اصلی مرگ و میر در دنیا به شمار می روند.از دیرباز، نیمرخ های چربی به عنوان ابزار استاندارد شناسائی افراد در معرض خطر حوادث بعدی قلبی-عروقی استفاده می شد. برخی پژوهش های اخیر حاکی از وقوع حوادث قلبی-عروقی در افرادی بوده است که میزان کلسترول و چربی های خون آن ها در دامنه طبیعی و حتی در برخی موارد کمتر ازحد طبیعی بوده است
بنابراین سنجش یک شاخص جدیدتر می تواند در تشخیص افراد مستعد به آترواسکلروز پیشرس کمک کند، شواهد رو به رشدی نیز نشان داده اند که گسترش بیماری قلبی-عروقی زمینه التهابی دارد، و التهاب عمومی - سیستمیک - نقش محوری را در پیشرفت آترواسکلروزیس ایفاء می کند
افزایش بالاتر از حد طبیعی سایتوکاینهای فاکتور نکروز کننده تومور - - TNF- ، و پروتئین واکنشگر - CRP - c، اینترلوکین - IL-6 - 6منجر به التهاب مزمن خفیف میگردد .این سایتوکاینها نشانگر بیماریهای مزمنی از جمله آرتریت مزمن، فشار خون، بیماری قلبی-عروقی، بیماری عروق محیطی، دیابت شیرین، پوکی استخوان و سرطان هستند
لذا توجه محققان به سوی شاخص های التهابی به عنوان پیشگویی کننده بیماریهای قلبی-عروقی معطوف شده است. در حال حاضر عوامل خطرساز جدیدی، در بوجود آمدن بیماریهای قلبی-عروقی شناسایی شده اند. که برای تشخیص زودهنگام بیماریهای قلبی-عروقی مورد استفاده قرار می گیرند.
از جمله مهمترین آنها سایتوکین ها و پروتیین های فاز حاد و عوامل التهابی عروق می باشند. سایتوکینها که در تنظیم پاسخ های ایمنولوژیک -التهابی وپاسخهای ترمیمی در مقابل صدمات دخالت می کنند، که انواع سایتوکین ها شامل: اینترلوکین ها، اینترفرونها، عامل نکروز تومورآلفا، فاکتور رشد، عوامل محرک کولونی، کموکینها می باشند. سایتوکین ها مولکولهای بسیار فعالی هستند و در غلظت های بسیار پایین نیز قادرند سلولهای هدف را تحریک کنند
تولید IL1-، TNF- و IL-6 از اجزا مهم پاسخ التهابی است که با هجوم میکروارگانیز های بیماری زا و آسیب عضلانی آغاز می شود. ولی در بیشتر تحقیقات انجام شده به این نتیجه دست یافته اند که ورزش بویژه ورزشهای استقامتی و طولانی مدت و با شدت بیشتر باعث کاهش سایتوکین های پیش التهابی می شوند
همچنین تمرین هوازی باعث کاهش سطوح CRPسرمی می شود، در مورد مسیرهایی که به موجب آنها فعالیت ورزشی منظم باعث کاهش و بهبود CRPمی شود می تواند در اثر مکانیسم های متعددی باشد. یک مسیر عمده بالقوه می تواند اینترلوکین ها باشد. IL-6 به میزان قابل توجهی از بافت عضلانی، رها می شوند و در بافت چربی باعث لیز کردن چربیها و در کبد باعث تبدیل گلیکوژن ذخیره به گلوکز و در سرخرگهای تغذیه ای باعث کاهش TNF- و کاهش گیرنده های انسولین می شود و در نهایت انرژی مورد نیاز خود را تامین می کند
در تحقیقی که مقرنسی و همکاران - 1387 - انجام دادند تاثیر 12 هفته تمرین استقامتی منظم بر سایتوکین های پیش التهابی - TNF- و - IL-6 بر روی 24 راس موش صحرائی نر 3 ماهه بررسی کردند و به این نتیجه رسیدند که تمرین استقامتی منظم باعث کاهش سایتوکین های پیش التهابی می گردد.
بلوهر و همکارانش - 2005 - در 142 بیمار با دامنه متفاوتی از چاقی و حساسیت انسولین و تحمل گلوکز افزایش معنی داری در پروتیین واکنشی- c، عامل نکروز تومور آلفا - - TNF- و اینترلوکین6 پلاسما و کاهش معنی داری در اینترلوکین 10و آدیپونکتین مشاهده کردند. یافته ها نشان دادند که افزایش غلظت پلاسمایی عامل نکروز تومور آلفا - - TNF- ، اینترلوکین6 و پروتیین واکنشی- cو کاهش غلظت پلاسمایی اینترلوکین10 و آدیپونکتین در بیمارانی با نفص متابولیسم گلوکز عمدتاً با کاهش حساسیت انسولین وابسته اند.
