بخشی از مقاله
چکیده:
بمنظور بررسی تاثیر سطوح مختلف انرژي و پروتئین جیره بر صفات رشد در نژادهاي مختلف بلدرچین در قالب یک طرح کاملا" تصادفی به روش فاکتوریل در 36 تیمار و سه تکرار، سه سطح انرژي قابل متابولیسمی3100 Kcal/Kg و 2900 ، 2700 و سه سطح 22 و 20 ،18 درصد پروتئین خام و با استفاده از 820 قطعه جوجه یکروزه از چهار توده نژادي بلدرچین شامل وحشی اسپانیائی، وحشی کانادائی، وحشی روسی و سفید انگلیسی، مورد آزمون قرار گرفت.
بلدرچینهاي تحت مطالعه از سن یک روزگی در قفسهاي مربوطه توزیع، و جیره مربوط به تیمار خود را دریافت نمودند. در سنین 21 و 42 روزگی تمامی بلدرچینهاي تحت آزمون بصورت انفرادي توزین و میزان غذاي مصرفی، اختلاف وزن دوره و ضرائب تبدیل غذائی هر تکرار در دوره دوم رشد 21-42 - روزگی - محاسبه گردید.
نتایج این مرحله از آزمایش نشان داد که افزایش سطح انرژي جیره از 2900 به 3100 کیلو کالري، اختلاف آماري معنی داري را در میانگین وزن بدن جوجه ها در سنین 21 و 42 روزگی باعث میشود - . - P<0/05 این اختلاف در سن 21 روزگی با کاهش و در سن 42 روزگی با افزایش وزن بدن همراه بود. همچنین افزایش سطح انرژي باعث تفاوت آماري معنی داري بصورت افزایش در اختلاف وزن دوره، کاهش در خوراك مصرفی و بهبود در ضرائب تبدیل غذائی در دوره دوم رشد گردید
سطوح مختلف پروتئین در جیره هاي مختلف اختلاف آماري معنی داري را در میانگین وزن بدن در سنین 21 و 42 روزگی باعث نشد. ولی تغییر سطح پروتئین جیره باعث تفاوت آماري معنی داري در اختلاف وزن دوره، خوراك مصرفی و ضرائب تبدیل غذائی در دوره دوم رشد گردید . - P<0/05 - تاثیر نژاد بر میانگین وزن زنده در سنین 21 و 42 روزگی و نیز بر صفات اختلاف وزن دوره، خوراك مصرفی و ضرائب تبدیل غذائی در دوره دوم رشد معنی دار بود
مقدمه :
راندمان تولیدي طیور عمدتا" به وسیله نسبت انرژي به پروتئین جیره از طریق تغییر در مصرف خوراك، جذب مواد مغذي کلیدي و سوخت و ساز اسیدهاي آمینه براي ذخیره پروتئین، تنظیم میشود. به طور کلی بین انرژي و پروتئین جیره اثر متقابل وجود دارد. زیرا قسمتی از انرژي خوراك از پروتئین ها تامین میشود و انرژي نیز براي ساخت، تجزیه و ذخیره پروتئین در بدن لازمست.
از طرفی میزان مصرف خوراك در طیور گوشتی به انرژي جیره بستگی دارد به طوري که استفاده از جیره هاي پر انرژي باعث کاهش خوراك مصرفی آنها شده و جوجه ها نمی توانند پروتئین مورد نیاز خود را تامین نمایند . - 9 - همچنین احتیاجات پروتئین خام، بسیار متغییر بوده و تحت شرایط مختلف مثل جنس، ژنتیک، دماي محیط، میزان رشد و نیز میزان انرژي جیره تغییر میکند
جووینوف و میخایلوف - 2005 - در بررسی تاثیر سطوح پائین پروتئین جیره بر عملکرد بلدرچین در دوره رشد بیان نمودند که استفاده از سطوح پائین پروتئین تاثیر معنی داري بر افزایش وزن بدن و خوراك مصرفی نداشت.
مواد و روشها:
بمنظوربررسی تأثیر سطوح مختلف انرژي و پروتئین خوراك بر صفات رشد در چهار گروه نژادي بلدرچین در قالب یک طرح کاملا" تصادفی به روش فاکتوریل، نه جیره غذائی شامل سطوح 2700، 2900 و3100 کیلوکالري انرژي قابل متابولیسمی که هرکدام حاوي سه سطح 22، 24 و 26 درصد پروتئین خام و با استفاده از 820 قطعه جوجه یکروزه از چهار گروه نژادي بلدرچین شامل نژادهاي وحشی کانادائی، وحشی روسی، وحشی اسپانیائی و سفید انگلیسی مورد آزمون قرار گرفت.
جوجههاي تحت آزمایش بمدت 6 هفته با جیرههائی که بر اساس سطوحمختلف انرژي و پروتئین تنظیم شده بودند، تغذیه شده و در سنین 21 و42 روزگی بصورت انفرادي توزین شد ، مصرف غذاي گروهی هر قفس نیز در دوره دوم رشد - در سن 21-42 روزگی - تعیین گردید. مصرف غذاي تیمارهاي مختلف در دوره اول رشد - 0-21 روزگی - بخاطر نوع دانخوري و پرت دان عملا" امکانپذیر نبود.
در پایان دادههاي بدست آمده بوسیله مدل GLM نرمافزار آماري - 1987 - SAS مورد تجزیه و تحلیل آماري قرار گرفته و میانگینها از طریق آزمون چند دامنه دانکن - - 1955 مقایسه و ارزیابی گردیدند.
نتایج و بحث:
همانگونه که از نتایج جدول 1 مشاهده میشود افزایش سطح انرژي موجب کاهش معنی داري در وزن بدن جوجه هاي بلدرچین در سنین پائین میشود - - P<0/05 که این امر بیانگر عدم رشد کافی سیستم گوارش بلدرچین در سنین پایین و عدم کارائی لازم در استفاده مناسب از چربی موجود در جیره هاي حاوي سطوح بالاي انرژي از سوئی و عدم تامین سایر مواد مغذي بخاطر مصرف کمتر خوراك در جیره هاي حاوي سطوح بالاي انرژي از طرف دیگر میباشد. با افزایش سن جوجه ها و افزایش کارائی سیستم گوارشی بلدرچیندر استفاده از چربی این نتایج در سن 42 روزگی عکس میشود و چنانچه در جدول 1 آمده، در این سن، افزایش سطح انرژي جیره باعث افزایش معنی داري در وزن بدن و افزایش وزن بدن در دوره دوم رشد 21-42 - روزگی - گردیده است
همچنین افزایش سطح انرژي جیره باعث کاهش معنی دار مصرف خوراك و بهبود معنی دار ضرائب تبدیل غذائی در دوره دوم رشد گردید - .P<0/05 - به این امر در گزارش قیصري و همکاران - 1384 - نیز اشاره شده است که استفاده از جیره هاي پر انرژي باعث کاهش خوراك مصرفی
و بهبود ضرائب تبدیل غذائی در جوجه هاي گوشتی میشود. پارسائی و گلیان - 1373 - نیز بیان کردند که با افزایش انرژي قابل متابولیسمی از 2900 به 3200 کیلوکالري در جیره جوجه هاي گوشتی میزان خوراك و پروتئین مصرفی بطور معنیداري کاهش میابد. همچنین مروج - 1380 - در گزارش خود بیان میکند که میانگین غذاي مصرفی جوجه هاي گوشتی بطور معنی داري تحت تاثیر سطوح مختلف انرژي بوده، به نحوي که با افزایش سطح انرژي جیره غذایی میانگین غذاي مصرفی کاهش یافته است و غذاي مصرفی مرتبط با سطح انرژي 2900 کیلوکالري با دو سطح 2700 و 2600 اختلاف معنی داري داشته است.
سطوح مختلف پروتئین تاثیر معنی داري بر صفت وزن بدن در سنین 21 و 42 روزگی نداشت. جووینوف و میخایلوف - 2005 - نیزدر بررسی تاثیر سطوح پائین پروتئین جیره بر عملکرد بلدرچین در دوره رشد بیان کردند که استفاده از سطوح پائین پروتئین تاثیر معنی داري بر افزایش وزن بدن و خوراك مصرفی نداشت. ولی تاثیر سطح پروتئین جیره بر صفات افزایش وزن بدن، خوراك مصرفی و ضرائب تبدیل غذائی در دوره دوم رشد معنی دار بود .
همانگونه که در جدول4 نشان داده شده است افزایش سطح پروتئین جیره کاهش خوراك مصرفی را بدنبال داشت. در سطح 24 درصد پروتئین بالاترین افزایش وزن، بهترین ضریب تبدیل و مصرف خوراك در دوره دوم رشد، مشاهده میشود که این امر توصیه هاي جداول - 1994 - NRC در زمینه احتیاجات مواد مغذي مورد نیاز بلدرچین ژاپنی در دوره رشد را تایید مینماید.
اثر نژاد بر صفات وزن بدن در سنین 21 و 42 روزگی معنی دار بود . - P<0/05 - و در هر دو سن نژاد وحشی اسپانیائی بالاترین و نژاد سفید انگلیسی کمترین وزن را کسب نموده بودند. در مورد صفات مربوط به مرحله دوم رشد نیز نژادهاي مختلف باعث تفاوتهاي معنی داري در افزایش وزن دوره، خوراك مصرفی و ضرائب تبدیل غذائی گردیدند - . - P<0/05 همچنان که از نتایج جدول 5 مشاهده میشود. بالاترین افزایش وزن دوره و خوراك مصرفی مربوط به گروه نژادي وحشی اسپانیائی و کمترین اضافه وزن و خوراك مصرفی و بالاترین ضریب تبدیل غذائی مربوط به نژاد سفید انگلیسی بود.
با توجه به نتایج بدست آمده در مرحله دوم طرح در زمینه تاثیر سطوح مختلف انرژي و پروتئین بر صفات تخمگذاري نیز نژاد سفید در بین سایر نژادها از نظر صفات تخمگذاري از اولویت ویژه اي برخوردار بود. لذا میتوان به این نکته اذعان نمود که نژاد سفید انگلیسی یک نژاد تخمگذار در بین سایر نژادهاي وحشی محسوب میگردد تیر - 1998 - نیز در طبقه بندي نژادهاي مختلف بر حسب تولید هر گروه، نژادهاي وحشی را در گروه بلدرچینهاي گوشتی و نژاد سفید انگلیسی را در گروه بلدرچینهاي تخمگذار طبقه بندي نموده است.
