بخشی از مقاله
چکیده
این آزمایش بهمنظور بررسی تاثیر سویههای مختلف پروبیوتیک بر عملکرد بلدرچینهای گوشتی انجام شد. آزمایش با 540 قطعه بلدرچین گوشتی در قالب طرح تصادفی با 5 تیمار و 6 تکرار انجام شد. هر واحد آزمایشی شامل 18 قطعه بلدرچین بود. تیمارهای آزمایشی شامل:
- 1 جیره پایه - شاهد - ،
- 2 جیره پایه حاوی200 میلیگرم در کیلوگرم مخلوط دو پروبیوتیک باسیلوس سوبتیلیس و باسیلوس کوآگولانس،
- 3 جیره پایه حاوی 200 میلیگرم در کیلوگرم پروبیوتیک باسیلوس سوبتیلس،
- 4 جیره پایه حاوی 200 میلیگرم در کیلوگرم پروبیوتیک باسیلوس کوآگولانس،
- 5 جیره پایه حاوی 650 میلیگرم در کیلوگرم آنتیبیوتیک فلاووفسفولیپول. وزن بدن و مصرف خوراک به صورت هفتگی اندازهگیری و برای محاسبه پارامترهای عملکرد استفاده شدند.
دادههای حاصل از آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی توسط نرم افزار آماری SAS تجزیه و تحلیل شدند و مقایسه میانگینها با استفاده از آزمون چند دامنهای دانکن در سطح 5 درصد انجام شد. نتایج نشان داد که افزایش وزن روزانه تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت. در سن 35-21 روزگی مصرف خوراک روزانه در جوجههای تغذیه شده با پروبیوتیک باسیلوس کوآگولانس و آنتیبیوتیک فلاووفسفولیپول در مقایسه با گروه شاهد کمتر بود . - P<0.05 - در سن 21-0 روزگی تغذیه با پروبیوتیک باسیلوس سوبتیلیس و آنتیبیوتیک ضریب تبدیل غذایی را در مقایسه با گروه شاهد افزایش داد . - P<0.05 -
مقدمه
با توجه به افزایش جمعیت و لزوم تامین مواد غذایی، استفاده از منابع پروتئینی مانند گوشت طیور به دلیل مقرون بهصرفهتر بودن و ترکیب مطلوبتر آن در مقایسه با گوشت قرمز در حال افزایش است . - Golian et al.,2008 - در صنعت پرورش طیور آنتیبیوتیکهای محرک رشد نقش ارزشمندی در تولید طیور به عنوان عامل محرک رشد و کنترل بیماریها دارند. اخیرا بهدلیل بروز سرطان و مقاومت باکتریایی سلولها در اثر تجمع باقیماندههای آنتیبیوتیکی در بدن انسان، استفاده از آنتیبیوتیکها محدود شده است .
در همین راستا پرورشدهندگان طیور بهدنبال شناسایی و جایگزینی افزودنیهای خوراکی جدید میباشند تا بتوانند مشکلات ناشی از آنتیبیوتیکها را کاهش دهند. پروبیوتیکها، پریبیوتیکها و گیاهان دارویی میتوانند بهعنوان جایگزین احتمالی آنتیبیوتیکها مطرح باشند.
رایجترین تعریفی که برای پروبیوتیک ارائه شده بیان میکند که پروبیوتیکها مکملهای میکروبی زندهای هستند که از طریق بهبود تعادل میکروبی روده سبب بروز اثرات مفید بر میزبان میشوند . - Fuller,.1989 - باکتریهایی مانند لاکتوباسیلوس، استرپتوکوکوس، باسیلوس و بیفیدوباکتریوم از مهمترین باکتریهایی هستند که تحت عنوان پروبیوتیک در تغذیه طیور استفاده میشوند .
افزودن باکتری به شکل پروبیوتیک و الیگوساکاریدهای غیر قابل هضم pH دستگاه گوارش را کاهش داده و محیط را برای فعالیت سالمونلا و کلیباسیلها که pH مطلوب جهت فعالیت آنها 7 میباشد نامناسب میکند . - Angel et al,.2005 - در آزمایشی نشان داده شد که افزودن یک گرم پروبیوتیک پروتکسین به 10 لیتر آب آشامیدنی جوجههای گوشتی، وزن بدن و ضریب تبدیل غذایی را در مقایسه با گروه شاهد بهبود بخشید .
هدف این تحقیق بررسی تاثیر سویههای مختلف پروبیوتیک بر عملکرد بلدرچینهای گوشتی میباشد.
مواد و روشها
در این آزمایش از تعداد 540 قطعه بلدرچین گوشتی یکروزه نژاد ژاپنی، مخلوط دو جنس نر و ماده استفاده شد که بهمدت 35 روز پرورش یافتند. آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی با 5 تیمار، 6 تکرار بود که به هر واحد آزمایشی 18 جوجه اختصاص یافت. تیمارهای آزمایشی شامل:
- 1 جیره پایه - شاهد - ،
- 2 جیره پایه حاوی200 میلیگرم در کیلوگرم مخلوط دو پروبیوتیک باسیلوس سوبتیلیس و باسیلوس کوآگولانس،
- 3 جیره پایه حاوی 200 میلیگرم در کیلوگرم پروبیوتیک باسیلوس سوبتیلس،
- 4 جیره پایه حاوی 200 میلیگرم در کیلوگرم پروبیوتیک باسیلوس کوآگولانس،
- 5 جیره پایه حاوی 650 میلیگرم در کیلوگرم آنتیبیوتیک فلاووفسفولیپول. جیرههای آزمایشی بر پایه ذرت-کنجاله سویا در دو دوره آغازین 21-0 - روزگی - و رشد -35 روزگی - تنظیم شدند.
مصرف آب و خوراک در طول دوره آزمایش به صورت آزاد بود و جیرههای غذایی بهصورت آردی تغذیه شدند. نوردهی سالن نیز بهصورت 24 ساعته انجام شد. وزن بدن و مصرف خوراک در پایان هر هفته اندازهگیری و جهت محاسبه پارامترهای عملکرد استفاده شدند. در نهایت دادهها حاصل از آزمایش با استفاده از نرم افزار آماری SAS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته و میانگینها با استفاده از آزمون چند دامنهای دانکن در سطح 5 درصد مقایسه شدند.
نتایج و بحث
نتایج مربوط به تاثیر جیرههای آزمایشی بر عملکرد بلدرچینهای گوشتی در جدول شماره 1 نشان داده شده است. براساس این نتایج افزایش وزن روزانه در هیچکدام از دورههای پرورش تحت تاثیر جیرههای آزمایشی قرار نگرفت. تغذیه جوجهها با جیرههای آزمایشی مختلف مصرف خوراک روزانه را در سن 21-0 روزگی و کل دوره پرورش تحت تاثیر قرار نداد اما در سن 35-21 روزگی جوجههای تغذیه شده با پروبیوتیک باسیلوس کوآگولانس و آنتی بیوتیک از مصرف خوراک روزانه کمتری در مقایسه با گروه شاهد برخوردار بودند .. - P<0.05 - تغذیه بلدرچینها با پروبیوتیک باسیلوس سوبتیلیس و آنتیبیوتیک ضریب تبدیل غذای را در مقایسه با گروه شاهد افزایش داد - P<0/05 - ، اما با سایر گروهها تفاوت معنیداری نداشت. در سایر دورههای پرورش نیز ضریب تبدیل غذایی تحت تاثیر جیرههای آزمایشی قرار نگرفت.
در این رابطه در آزمایشی - 2006 - O Dea et al. گزارش کردند که در زمان استفاده از دو نوع پروبیوتیک متفاوت در جیره جوجههای گوشتی تفاوتی در عملکرد - وزن بدن، ضریب تبدیل غذایی، تلفات - در سن 42 روزگی مشاهده نشد. همچنین - 2008 - Willis et al. در نتایج تحقیقات خود بیان کردند که مصرف پروبیوتیک - باکتریهای اسید لاکتیکی - تاثیری بر روی پارامترهای عملکرد جوجههای گوشتی ایجاد نکرد. نتایج تحقیقات - 2006 - Ayasan et al. نشان داد که افزودن پروبیوتیک پروتکسین به جیره بلدرچین ژاپنی تخم گذار سبب بهبود تولید و وزن پوسته تخم مرغ گردید اما تاثیری بر مصرف خوراک، ضریب تبدیل غذایی، میانگین وزن تخمها، ضخامت پوسته و فاکتورهای ظاهری تخم نداشتند.
در مقابل - 2014 - Jeong et al. در آزمایشی نشان دادند که استفاده از باسیلوس سوبتیلیس به عنوان یک پروبیوتیک در جیره جوجههای گوشتی منجر به افزایش وزن روزانه در دوره آغازین و کل دوره پرورش و بهبود ضریب تبدیل غذایی در کل دوره در مقایسه با گروه شاهد داشت اما تاثیری بر مصرف خوراک ایجاد نکرد. همچنین در تحقیقی دیگر توسط - 2010 - Zhou et al. استفاده از سطوح مختلف باسیلوس کوآگولانس در جوجههای نژاد محلی سبب افزایش وزن نهایی و افزایش وزن روزانه در مقایسه با گروه شاهد گردید در حالی که تفاوت معنیداری بین تیمارهای تغذیه شده با سطوح مختلف باسیلوس کوآگولانس وجود نداشت.
جدول -1 تاثیر تیمارهای آزمایشی بر پارامترهای عملکرد بلدرچینهای گوشتی در سنین مختلف
