بخشی از مقاله
-1مقدمه: با توجه به افزایش تعداد سالمندان و نیزصدمات ناشی از افتادن که در اثر کاهش قدرت، استقامت و تعادل سالمندان است محققان در صدد شناسایی و علت یابی صدمات ناشی از افتادن بر آمدند - . - 1 هدف از انجام پژوهش حاضر تاثیر و ماندگاری یک دوره تمرین قدرتی، استقامتی وتعادلی در آب بر تعادل ایستای و پویای مردان سالمند بود.
-2 روش شناسی: جامعه آماری تحقیق مردان سالمند 50 تا 70 سال شهر رشت بودند که 20 نفر به عنوان نمونه آماری - در دو گروه ده نفری تجربی و کنترل - قرار گرفتند. گروه تجربی به مدت 12هفته، هر هفته سه جلسه تمرینات را انجام دادند در حالی که در طی این دوره؛ گروه کنترل در برنامه تمرینی خاصی شرکت نکردند. برای سنجش تعادل ایستای آزمودنی ها از آزمون شارپندرومبرگ با چشم باز و بسته و برای سنجش تعادل پویای آزمودنی ها از آزمون شارپندرومبرگ با چشم باز و بسته استفاده شد. از آزمون اسمیرنوف کلموگرف برای نرمال سازی نمونه های آماری، از روش آماری t وابسته تفاوت درون گروهی - پیش آزمون و پس آزمون - و، از تحلیل واریانس یک طرفه - One Way Anova - تفاوت بین گروهی محاسبه شد.
-3 نتایج یا یافته ها: با توجه به اطلاعات جدول 1 بین اخلاف پس آزمون و ماندگاری تست شارپندرومبرگ با چشم باز و تست زمان برخاستن و رفتن اختلاف معناداری وجود دارد. با توجه به اطلاعات مندرج در جدول 2 تأثیر تمرین بر تعادل ایستا بطور کل و بر تست شارپندرومبرگ با چشم بسته بطور جزء بیشتر از تعادل پویا می باشد. همچنین با توجه به اینکه اختلاف بین تفاوت دو مرحله ی اندازه گیری تعادل، فقط بین تست شارپندرومبرگ با چشم بسته و تست زمان برخاستن و رفتن معنادار نمی باشد و با توجه به اینکه درصد تغییرات تست شارپندرومبرگ با چشم باز بیشتر از تست شارپندرومبرگ با چشم بسته می باشد و درصد تغییرات تست شارپندرومبرگ با چشم بسته از درصد تغییرات تست زمان برخاستن و رفتن بیشتر است در نتیجه ماندگاری تمرین بر تست شارپندرومبرگ با چشم باز بیشتر از تست شارپندرومبرگ با چشم بسته و تست شارپندرومبرگ با چشم بسته بیشتر از تست زمان برخاستن و رفتن می باشد.
-4 بحث و نتیجه گیری: هدف از انجام پژوهش حاضر تاثیر و ماندگاری یک دوره تمرین قدرتی، استقامتی وتعادلی در آب بر تعادل ایستا و پویای مردان سالمند بود. اعمال تمرینات قدرتی، استقامتی و تعادلی در آب منجر به بهبود تعادل ایستا و پویای مردان سالمند می شود و تا چهار هفته این تأثیر ماندگار می باشد. نتایج تحقیق با یافته های دوریس و همکاران همخوانی دارد - . - 2 نتایج به دست آمده از این تحقیق با نتایج حاصل از پژهش های دبروین و همکاران - 2007 - و مانینی وهمکاران - 2007 - نا همسو بوده، که دلیل احتمالی آن را می توان به اختلاف تمرینات در نوع تمرین بکار برده شده دانست. دلایل همسویی یا نا همسویی تحقیق حاضر با تحقیقات دیگر را احتمالا می توان در برنامه تمرینی مشابه و طول مدت دوره تمرینی دانست. همچنین با توجه به نتایج بدست آمده یک دوره تمرین بر تعادل ایستا بیشتر از تعادل پویا تاثیر گذار بوده و ماندگاری تاثیر تمرین بر تعادل ایستا بیشتر از تعادل پویا بوده. تحقیقی در این رابطه یافت نشد.
-5 نتیجه گیری: با توجه به نتایج بدست آمده، به نظر می رسد اعمال تمرینات ترکیبی - قدرتی، استقامتی و تعادلی - در آب منجر به بهبود تعادل مردان سالمند می شود و تا چهار هفته این تأثیر ماندگار باشد. از این رو با توجه به ماهیت کم خطر، به عنوان یک محیط برهم زننده تعادل، با فراهم نمودن شرایطی برای به چالش کشیدن سیستم تعادلی، می توان از یک برنامه تمرینی ترکیبی - قدرتی، استقامتی و تعادلی - در بهبود تعادل افراد سالمند استفاده کرد.
