بخشی از مقاله
چکیده
در این مقاله به بررسی دو سامانه کاملا مجزا و مستقل جینز- کامینگز پرداختهایم، به طوری که در هر سامانه یک اتم سهترازی نوع V با یک میدان تکمد کوانتومی در حضور محیط کر برهمکنش میکند. به دلیل این که دو سامانه با یکدیگر برهمکنش نداشتهاند، هیچگونه درهمتنیدگیای بین حالتهای اتم- اتم و نیز میدان- میدان وجود ندارد. در حالی که هر اتم با میدان متناظرش در هر سامانه درحال برهمکنش و بنابراین اتم- میدان در هر سامانه درهمتنیده است. به عنوان هدف این مقاله، به کمک روش اندازهگیری یک حالت بل، درهمتنیدگی از حالتهای اتم- میدان به حالت اتم- اتم منتقل میشود. در این مقاله، مقدار قابل قبول %50 برای احتمال موفقیت به دست آمده است. در پایان، میزان درهمتنیدگی حاصلشده با معیار آنتروپی خطی سنجیده میشود، ضمن اینکه تاثیر پارامتر نامیزانی و محیط کر نیز بر درهمتنیدگی بررسی و نشان داده میشود که میزان موفقیت و مقدار درهمتنیدگی را میتوان با تغییر پارامتر کر و نامیزانی تنظیم کرد.
مقدمه
کوانتومی و به طورکلی پردازش اطلاعات کوانتومی دارد. یکی ازدرهمتنیدگی یکی از مهمترین مباحث مکانیک کوانتومیروشهای ایجاد حالتهای درهمتنیده، فرآیند برهمکنش اتم-که کاربردهای زیادی نظیر رمزنگاری کوانتومی، محاسبات
میدان در داخل کاواک است [2] که با مدل کاملا کوانتومی جینز-است 1کامینگز قابل توصیف و تولید است .[3] اما سامانههای بدون برهمکنش نیز با توجه به سازوکار و مفهوم تبادل درهمتنیدگی میتوانند درهمتنیده شوند .[4] بدیهی است که محیط کر و نیزنامیزانی بر مقدار درهمتنیدگی بهوجود آمده در این سامانهها تاثیردارند. میزان درهمتنیدگی حاصل شده با پارامتر آنتروپی خطی قابل ارزیابی است .[5]
معرفی مدل و انجام تبادل درهمتنیدگی
دو سامانه برهمکنشی اتم- میدان در نظر میگیریم به طوری که در هر کاواک اپتیکی یک اتم سهترازی نوع V با یک میدان تکمدکوانتومی در حضور محیط کر برهمکنش میکند. هامیلتونی هرسامانه با توجه به مدل جینز- کامینگز به صورت زیرقابل توصیف است:
بحث و تحلیل
در این بخش به محاسبه رفتار پارامترهای آنتروپی و احتمال موفقیت به دست آمده در بخش پیشین برحسب زمان میپردازیم.در شکل 1 نمودار تغییرات آنتروپی برحسب زمان - برای شرایط خاص ذکر شده و مقادیر مختلف پارامتر کر - رسم شده است که میزان تاثیر را بر آنتروپی نشان میدهد. مشخص است که باافزایش پارامتر کر، دوره تناوب و بیشینه درهمتنیدگی افزایش یافته است.نمودار 2 تاثیر محیط کر بر احتمال موفقیت برای شرایط ذکرشده در نمودار قبل را نشان میدهد. دیده میشود که با افزایش اثر کردوره تناوب آن افزایش یافته، اما کمینه احتمال موفقیت با افزایش کاهش یافته است، اما بیشینه آن تغییری نکرده و در بعضی زمانها - با دوره تناوب - T 2 به مقدار قابل قبول % 50 رسیدهاست.
