بخشی از مقاله
چکیده
در این مقاله درهمتنیدگی یک سامانه اتم متحرک سهترازی نوع را دربرهمکنش با میدان همدوس SU - 1,1 - مورد مطالعه قرار میدهیم. پس از معرفی هامیلتونی مناسب سامانه و حل معادله وابسته به زمان شرودینگر که حاصل آن دستیابی به شکل صریح بردار حالت سامانه است میتوان کمیتهای دینامیکی سامانه مورد نظر را محاسبه نمود. از جمله مهمترین این کمیتها درهمتنیدگی کوانتومی است که در این مقاله مورد مطالعه قرار میگیرد.
مقدمه
درهمتنیدگیکوانتومی یکی از مهمترین پدیدههایی است که در حوزهی مکانیک کوانتومی مورد بررسی قرار میگیرد .[1] از حالتهای درهمتنیدهی کوانتومی، که از آنها به عنوان ابزار پایهای پردازندهی اطلاعات کوانتومی یاد میشود در محاسبات و ارتباطات کوانتومی، اندازهگیریهای حساس مورد استفاده قرار میگیرد. یکی از مسائل کلیدی در مطالعهی درهمتنیدگی، تولید حالتهای
درهمتنیده است.
ازجمله مهمترین و در عین حال سادهترین روشهای تولید این حالتها بهرهگیری از فرایند برهمکنش اتم و میدان در یک کاواک است. برای محاسبهی میزان درهمتنیدگی در این فرایندها، از معیارهای متفاوتی مانند آنتروپی استفاده میشود .[2] هرچه میزان آنتروپی بالاتر - پایینتر - باشد، درجهی درهمتنیدگی بیشتر - کمتر - است. [3,4] برای بررسی دینامیک درهمتنیدگی ابتدا باید یک سنجهی مناسب انتخاب کنیم. در برهمکنشهای اتم-میدان، آنتروپی خطی یا آنتروپی کاهشیافتهی فون-نویمن یک سنجه مناسب برای بررسی درهمتنیدگی است.
در این مقاله ما برهمکنش یک اتم سهترازی نوع را با میدان همدوس SU - 1,1 - مورد مطالعه قرار دادیم و با سنجهی آنتروپی فون نویمن میزان درهمتنیدگی اتم و میدان را به دست میآوریم، و در نهایت با تغییر پارامترهای مربوط به حرکت اتمها و نیز جبر گروه میدان درنظر گرفته شده، میزان تغییرات درهمتنیدگی سامانه را مشاهده کردیم. مدل و هامیلتونی سامانه و حل معادلات مربوطه
سامانه مورد مطالعه متشکل از یک اتم سهترازی نوع در حال حرکت در کاواک است. مطابق شکل 1 در این نوع اتم فقط گذار بین ترازهای 1 و 3 ونیز بین ترازهای 2 و 3 مجاز است.
