بخشی از مقاله
چکیده
در این مطالعه تحلیل و بررسی کارایی فنی، تخصیصی و اقتصادی دفاتر بیمهای در شهرستان میانه با استفاده از روش تحلیل پوششی دادهها صورت پذیرفت. به همین خاطر همه 23 شرکت بیمهای موجود در شهرستان میانه به عنوان نمونه آماری مورد استفاده قرار گرفت و با استفاده از پرسشنامههای تایید شده اطلاعات مربوط به دو دوره 1392 و 1393 جمعآوری گردیده و با استفاده از نرمافزار Deap 2.1 نتایج مربوط به کارایی فنی، تخصیصی، اقتصادی و همچنین بازده نسبت به مقیاس شرکتهای بیمهای به دست آمد.
بدین ترتیب که میانگین کارایی فنی، تخصیصی و کارایی اقتصادی برای سال 1392 برابر با 0/911، 0/654 و 0/596 و برای سال 1393 به ترتیب 0/917، 0/788 و 0/727می-باشد. همچنین میانگین کارایی مقیاس برای سالهای 1392 و 1393 به ترتیب برابر با 0/920 و 0/893 بدست آمد. لازم به ذکر است نتایج تحقیق نشانگر این قضیه میباشد که دفاتر بیمهای دراین دو سال همواره در مرحله بازدهی افزایشی نسبت به مقیاس بودهاند. به همین دلیل سیاست مناسب و کارا برای دفاتر بیمهای ناکارا، کاهش در استفاده از نهادهها میباشد. همچنین نتایج نشان داد که 3 دفتر بیمهای در هر دوسال از کارایی صد درصد برخوردار بودند که میتوانند به عنوان الگو معرفی میشوند.
مقدمه
بی تردید انسان در تمامی دوران زندگی خود همواره با مشکلی به نام محدودیت و کمیابی مواجه بوده است. این محدودیت و کمیابی در تمامی زمینهها از جمله عوامل تولید و به تبع آن کالاها و خدمات کاملا محسوس است. از این رو بشر برای فراهم نمودن شرایط بهتربرای زندگی چارهای جز استفادهی هر چه بهتر از امکانات موجود جهت دسترسی به تولید بیشتر با کیفیت بالاتر ندارد. در دنیای ما آنچه که به روشنی پاسخگوی این نیاز میباشد، مفهوم مقولهی کارآیی است
انسان همواره خواستار کارآیی بالا میباشد و آن را ابزار رسیدن به سود و مطلوبیت بیشتر میداند. اقتصادانان در ارتباط با کارآیی، مفهومی فراتر در نظر دارند. بدین صورت که اغلب دو سیاست یا دو موقعیت را از نظر کارآیی مقایسه میکنند و نتیجه میگیرند که کدام یک مناسبتر است وسپس راهکارهای سیاستی لازم را ارائه می دهند. امروزه محاسبه کارآیی یکی از اقدامات ضروری به منظور مقایسه میزان رقابت پذیری در عرصههای داخلی و خارجی یک کشور است
حتی در مقولهی توسعه ی پایدار نیز، افزایش کارآیی به منظور استفادهی هر چه کمتر از منابع و نهادهها یک عنصر کلیدی در میان اهداف اقتصادی - رشد، عدالت، کارآیی و اقتصادسبز - زیست محیطی و اجتماعی به شمار میرود
بیان مساله بدون افزایش کارایی و بهرهوری، هیچ اقتصادی نمیتواند انتظار اعتلای سطح زندگی مردم خود را داشته باشد. سطح زندگی بالای مردم کشورهای صنعتی، اساساً ناشی از بهبود بهرهوری در این جوامع و اقتصاد کارای آنها می باشد . به اقتصادی کارا گفته میشود که از منابع خود آنقدر کالا و خدمات تولید نماید که در شرایط موجود ، تولید بیش از آن سطح ممکن نباشد و اگر با منابع موجود نتوان بیش از آنچه که هست تولید نمود حاکی از وضعیت تولید با حداقل هزینه نیز میباشد
افزایش درآمد به علت کمیابی منابع وعوامل تولید دارای محدودیت میباشد. در نتیجه بهترین راه ممکن برای ارتقاء درآمد وسوددهی بیشتر، افزایش کارآیی است زیرا که امکان افزایش بهرهوری یا بهبود کارآیی بدون افزودن منابع اساسی ویا گسترش تکنولوژی جدید وجود دارد. بنابراین تخمین کارآیی و نمایاندن ظرفیتهای بالقوه و شناسایی واحدهای کارآ میتواند سیاست-های تعدیل اقتصادی را در مسیر بهتری قرار دهد.
به طور کلی که در مادهی 79قانون در برنامه پنجم توسعه آمده است در راستای ارتقاء سهم کارآیی و بهرهوری در رشد اقتصادی به یک سوم در پایان برنامه و به منظور برنامه ریزی، سیاستگذاری و راهبری کلیهی عوامل تولید از جمله نیروی کار سرمایه، انرژی و آب و خاک، سازمان ملی بهرهوری موظف است برنامهی جامع ارتقای کارایی را برای کلیه بخشها اعم از دولتی و غیر دولتی تدوین نماید. منظور از کارآیی بیان این مفهوم است که بدون تلف کردن منابع خود در راستای تولید از بهترین عملکرد ممکن و برنامهریزی شده برخوردار شوند
اهمیت موضوع صنعت بیمه کشور به عنوان یکی از نهادهای مالی، جایگاه ویژهای در رشد و توسعه اقتصادی دارد، به طوری که عملکرد کارای این بخش، محرک سایر بخشهای اقتصادی خواهند بود. در واقع وجوه اندکی که توسط بیمهگذاران به شرکتهای بیمه واگذار میشود، علاوه بر تامین خسارت پیش آمده و احیای فعالیتها، و تامین امنیت مالی در صورت پیشامدهای مختلف، مبالغ هنگفتی را نیز تشکیل میدهند که چرخهای بزرگ اقتصادی را به گردش در میآورند
