بخشی از مقاله
چکیده
در این مطالعه، به نحوه انتخاب استراتژی بهینه از میان استراتژیهای ممکن با استفاده از الگوی QSPM پرداختهشده است.هدف اصلی این تحقیق، ارائه رویکردی برای تصمیمگیری استراتژیک و انتخاب بهترین استراتژی از بین استراتژیهای احصاء شده - که در این مطالعه شامل دو استراتژی اصلی برونسپاری یا عدم برونسپاری وظایف اداره حسابرسی عملکرد شهرداری مشهد میباشد - بوده است. نتایج تحقیق، نشان داد که واحد موردمطالعه دارای امتیاز موزون در عوامل استراتژیک داخلی و امتیاز موزون در عوامل استراتژیک خارجی بوده است که مبین ظرفیت قابلاتکای اداره حسابرسی
عملکرد شهرداری مشهد ازنقطه نظر عوامل داخلی و سازگاری قابلتوجه در قبال عوامل خارجی میباشد.
در مطالعه پیش رو، استراتژیهای اولویتدار در چهار وضعیت توسعهای، تنوع، تدافعی و تغییر جهت که مبتنی بر دو رویکرد برونسپاری یا عدم برونسپاری بوده، تعیین گردیده است. همچنین با استفاده از الگوی QSPM به انتخاب استراتژی بهینه از طریق اندازهگیری میزان مطلوبیت پرداختهشده که طی آن استراتژی انجام امانی وظایف - عدم برونسپاری - با مطلوبیت 3,272 در رقابت با استراتژی برون سپاری - با مطلوبیت - 3,022 انتخاب گردیده است.
واژههای کلیدی: تصمیمگیری استراتژیک، عوامل استراتژیک، ماتریس برنامهریزی استراتژیک کمی، برونسپاری، شهرداری مشهد
مقدمه و بیان مسئله
برنامهریزی، ازجمله نقشهای محوری در مدیریت سازمانها مح سوب می شود که خود، م ستلزم توجه به عوامل درون سازمانی و برون سازمانی ا ست. این عوامل دارای روابط معناداری با یکدیگر میباشند. سازمانی میتواند از فرصتهایش به بهترین نحو استفاده کند که دارای قابلیتها و امکاناتی باشد که با استفاده از آنها بتواند به برتری دست یابد، در غیر این صورت فرصتها ازد سترفته یا تو سط رقیب ت صاحب می شوند. رابطه م شابهی میان تهدیدها و نقاط قوت وجود دارد.
توانایی غلبه بر تهدیدها به نقاط قوت سازمان بستگی دارد. یک سازمان قوی با استفاده از نقاط قوت خود قادر به حذف یا حداقل کردن اثرات تهدیدهای محیط میباشد. رابطه میان نقاط ضعف و قوت نیز به این صورت قابل تبیین میباشد: سازمانهای با نقاط قوت بیشتر، دارای نقاط ضعف کمتری هستند و به همین خاطر کمتر با موقعیتهای ناشی از نقاط ضعف مواجه می شوند در میان عوامل استراتژیک، ترکیبات دومتغیرهای نظیر ترکیبات تهدید ضعف و فرصت ضعف وجود دارند که هریک از این ترکیبات دارای وابستگی های درونی میباشند.
واحدهایی با نقاط ضعف بیشتر و برجستهتر نسبت به سازمانهای رقیب در برابر تهدیدهای پیش رو آ سیب پذیرترند؛ بنابراین، سازمانها هنگام تبیین ا ستراتژیهای خود باید رابطه میان نقاط ضعف خود و تهدیدهای محیطی را موردتوجه قرار دهند. برای سازمانی با نقاط ضعف متعدد، استفاده مناسب و بهینه از فرصتها مشکلتر است. درصورتیکه سازمان دارای قابلیتها و امکانات کافی باشد، از فرصتهای خود بهرهبرداری خواهد نمود.
درحالیکه اگر فاقد چنین قابلیتهایی باشد، قادر به استفاده مناسب از فرصتهای محیط بیرونی نخواهد بود در خصوص حدومرز بین عوامل استراتژیک درونی و بیرونی، لازم به تأکید است که هر جا سخن از عوامل بیرونی به میان آمده، منظور عواملی هستند که دارای این دو ویژگی باشند: - 1 خارج از اراده و کنترل سازمان باشند و - 2 بر حوزه فعالیت سازمان اثر بگذارند. اتخاذ رویکردی نظاممند برای انتخاب استراتژی بهینه در هر مجموعه سازمانی، ضرورتی انکارناپذیر است.
بااینهمه در وضعیت موجود، در شهرداری مشهد، اتخاذ استراتژیها بیشتر متکی بر اشراق و شهود است تا مبتنی بر روشهای علمی و نظاممند. در این مطالعه به شناسایی و بررسی عوامل ا ستراتژیک یکی از ادارات ستادی شهرداری م شهد - ادارات ح سابر سی عملکرد - ، اح صای ا ستراتژیهای اولویتدار و انتخاب ا ستراتژی بهینه میپردازیم و در این را ستا ماتریس برنامه ریزی استراتژیک کمی - QSPM - برای بهرهگیری در شهرداری مشهد، توسعه داده میشود.
