بخشی از مقاله
چکیده
امر آموزش در مقطع ابتدایی موضوعی بسیار مهم می باشد که سرمایه گذاری در این حیطه آینده کشور را تضمین می کند. در این مقاله برآنیم تا تاثیر تدریس به روش بازی در پیشرفت تحصیلی را در یکی از مباحث فارسی خوانداری دوم دبستان با روش سنتی مقایسه کنیم. هدف اصلی این است که بازی با آموزش در پایه ابتدایی تلفیق گردد تا شوق یادگیری و پیشرفت تحصیلی حاصل آید و آموزش و پرورش ایران نیز گامی در جهت توسعه و تحول و نزدیک شدن به اصول کشورهایی موفق در این زمینه همچون فنلاند و ژاپن بردارد. در این مسیر از روش آزمایشی استفاده کرده ایم. با مقایسه نمرات گروه سنتی و بازی به این نتیجه رسیدیم که تدریس به شیوه بازی اثربخش تر می باشد و با ویژگی های رشدی این دوره نیز هماهنگ تر است.
مقدمه
از آنجا که سال های اولیه مدرسه حالت زیربنایی دارد کشورهای پیشرفته تمام توان خود را معطوف به تعلیم و تربیت دانش آموزان این دوره کرده اند از طرفی تحقیقات نشان می دهد دانش آموزانی که در دوره ابتدایی با ناکامی تحصیلی روبرو هستند در تمام دوره های تحصیلی دچار اشکال می شوند. پس ضروری است ایران نیز به امر آموزش و تدریس در این دوران اهمیت بیشتری بدهد تا گامی در جهت توسعه یافتگی بردارد. دراین سنین - 11-7سالگی - که کودکان در مرحله عملکرد عینی می باشند
شیوه های تدریس نیز باید به سمت این عملکرد حرکت کنند. در این میان تلفیق دروس با بازی شیوه ای است که هم می تواند پاسخگوی نیاز رشدی این دوره باشد و هم محیط مدرسه را تبدیل به مکانی شاد و مفرح سازد تا دانش آموزان، فراری از مدرسه و در انتظار زنگ آخر نباشند بلکه شوق یادگیری در آنان ایجاد گردد. با توجه به این موارد می خواهیم این موضوع را در تدریس یک مفهوم خاص - واژه های متضاد - که ازکتاب فارسی خوانداری دوم دبستان - صفحه - 33 انتخاب شده است بررسی کنیم.
بنابراین به یک گروه واژه های متضاد را با شیوه سنتی و به گروه دیگر با شیوه بازی درس دادیم. روش اجرا روش آزمایشی با طرح پس آزمون با گروه کنترل بود که در یکی از مدارس ابتدایی دوره اول ناحیه سه مشهد صورت گرفت سپس آزمون یکسانی بین دو گروه برگزار کردیم که سوالات فقط حیطه تدریس شده را می سنجید و با تحلیل نمرات امتحانی دو گروه دریافتیم که پیشرفت تحصیلی گروه بازی بهتر از گروه سنتی می باشد.
پیشینه
»نظریه کارل گروس در مورد بازی که مخالف با تفکرات مرسوم آن دوره بود، از سال 1896 رایج گردید. این نظریه از اهمیت ویژه ای برخوردار است؛ زیرا آموزش و پرورش سنتی در آن زمان، همواره بازی را نوعی ضایعه ذهنی یا شبه - فعالیت و حتی زیان آور برای کودکان می دانست که آنان را از وظایفشان منحرف می سازد و کارکردی بی معنا دارد.
در سال1921 یک ریاضی دان فرانسوی به نام امیل برل برای نخستین بار به مطالعه تعدادی از بازی های رایج در قمارخانه ها پرداخت و تعدادی مقاله در مورد آن ها نوشت. او در این مقاله ها بر پیش بینی بودن نتایج این نوع بازی ها به طریق منطقی، تاکید کرده بود. اگرچه برل نخستین کسی بود که به طور جدی به موضوع بازی ها پرداخت، به دلیل آن که تلاش پیگیری برای گسترش و توسعه ایده های خود انجام نداد، بسیاری از مورخین ایجاد نظریه بازی را نه به او، بلکه به جان فون نویمان ریاضی دان مجارستانی نسبت داده اند. آنچه نیومن را به توسعه نظریه بازی ترغیب کرد، توجه ویژه او به یک بازی ورق بود. او دریافت که نتیجه این بازی صرفا با تئوری احتمالات تعیین نمی شود. او شیوه بلوف زدن در این بازی را فرمول بندی کرد بلوف زدن در بازی به معنای راه کار فریب دادن سایر بازیکنان و پنهان کردن اطلاعات از آن ها می باشد.
در سال 1928 او به همراه اسکار مونگسترن که اقتصاددانی اتریشی بود، کتاب تئوری بازی ها و رفتار اقتصادی را به رشته ی تحریر درآوردند. اگرچه این کتاب صرفا برای اقتصاددانان نوشته شده بود، کاربردهای آن در روانشناسی، جامعه شناسی، سیاست، جنگ، بازی های تفریحی و بسیاری زمینه های دیگر به زودی آشکار شد. نویمن بر اساس راهبردهای موجود در یک بازی ویژه شبیه شطرنج توانست کنش های میان دو کشور ایالات متحده و اتحاد جماهیر شوروی را در خلال جنگ سرد، با در نظر گرفتن آن ها به عنوان دو بازیکن در یک بازی مجموع صفر مدل سازی کند. از آن پس پیشرفت این دانش با سرعت بیشتری در زمینه های مختلف پی گرفته شد و از جمله در دهه 1970 به طور چشم گیری در زیست شناسی برای توضیح پدیده های زیستی به کار گرفته شد
رابطه مشابهی نیز بین بازی و خلاقیت در بزرگسالی به وسیله استوارت براون روان - 1990 - پزشک آمریکایی مورد پژوهش و بررسی قرار گرفت.او با زندانیانی که به علت قتل عمد یا رفتارهای پرخاشگرانه شدید در هنگام رانندگی، که منجر به مرگ فردی شده بود، در حبس بودند مصاحبه کرد و چنین یافت که این زندانی ها در زندگی شان سابقه بازی کردن نداشتند. در مقابل وقتی او با افراد خلاق و آن هایی که نبوغ و هوش سرشاری داشتند مصاحبه کرد، چنین یافت که تقریبا تمام آن ها سابقه بازی زیادی از دوره کودکی به بعد داشتند. در مجموع براون با 8000 نفر مصاحبه کرد. آنچه او به دست آورد این نتیجه گیری او را ثابت کرد که بازی سالم و متنوع در دوره کودکی برای رشد همدلی، رشد اجتماعی، نوع دوستی و مجموعه ای از رفتارهای اجتماعی که به او توان و قدرت می دهد بر فشارهای روانی چیره شود، لازم است.
در سال 1994 جان نش به همراه دو نفر دیگر به خاطر مطالعات خلاقانه خود در زمینه تئوری بازی برنده جایزه نوبل اقتصاد شدند. در سال های بعد نیز برندگان جایزه نوبل اقتصاد عموما از میان نظریه پردازان بازی انتخاب شدند.
شیلنگ سال های زیادی را در مخزن فکری معروف رند سپری کرده است که در دوره بعد از جنگ جهانی دوم میزبان حلقه ای از متخصصان معروف نظریه بازی بوده و سهم بسزایی در توسعه کاربردهای این رشته ایفا کرده است. او در سال2005 پس از 54 سال فعالیت علمی جایزه نوبل اقتصاد را به طور مشترک با رابرتاَومن به دلیل نقش وی در توسعه درک ما از منازعات و همکاری ها در قالب مدل های بازی دریافت نمود.
تحقیقاتی که در طول 40 سال گذشته انجام شده است نشان می دهد که عدم تحرک ممکن است به یادگیری هوشمندانه و مطلوب منجر نشود. لوین به این نتیجه رسید که در صورتی که به کودک اجاز داده شود از وسایل بازی که در اختیارش قرار می گیرد استفاده کند و جنب و جوش و حرکت کافی داشته باشد، مطالب را آسانتر می آموزد و به حافظ می سپارد.
مجموعه ای از بازی هایی که از یک سایت اینترنتی معلمان جهان و آموزگاران انتخاب و ترجمه شده است: فوتبال کلمات- پرسش ها، پرسش ها، پرسش ها- آواز- پلیس و دزدها- آماده سازی یادگیری طبیعی برای کودکان زیر شش سال- مسابقه لغوی- واژنام تصویری کامل- چه کسی در مراحل بازی تندتر گام برمی دارد
- چهره های جادویی- بچه زرنگ همیشه می برد- بازی جام جهانی- حدس واژه- دیوانه ترین غول دنیا- هیولاهایی با بدن های نفس گیر- پرتاب کیسه لوبیای شانس- سنگ های قدم به قدم- کیف جادویی- رایانه در جعبه- دور ترجمه خط بکش- منی که می خواهم باشم- بازی دروغ- چه کار می کنی- بازی واژه ترکیبی- سگ در مقابل میمون- تصحیح کردن می تواند یک تفریح باشد.
در ایران نیز با توجه به جستجو در سایت های معتبر علمی تا کنون بازی ای تحت عنوان آموزش تضاد در پایه دوم دبستان ارائه نشده است پس بر آنیم شیوه ای نوین در این حیطه عرضه کنیم تا بتواند الگویی برای استفاده در تدریس فارسی باشد و شیوه های نوین دیگری را بیافریند.
