بخشی از مقاله
تعیین اثر آرومابیوتیک بر عملکرد سیستم ایمنی جوجه های گوشتی عفونی شده به باکتری سالمونلا
چکیده
این آزمایش جهت ارزیابی اثر آرومابیوتیک بر عملکرد سیستم ایمنی جوجه های گوشتی عفونی شده به باکتری سالمونلا
انجام گرفت. آزمایش در قالب طرح کاملاً تصادفی با این آزمایش در قالب 7 تیمار با 4 تکرار و هر تکرار شامل 10 جوجه
به شکل پرورش در قفس انجام گردید. تیمارهای آزمایش شامل سطوح مختلف گیاه پونه و گیاه گزنه(30،60،(120 میلی گرم در کیلوگرم و همچنین سینبیوتیک Biomin imbo (سطح تجاری) و آرومابیوتیک با سطوح مختلف(2،4،(8 میلی گرم در کیلو گرمو نهایتاً گروه شاهد بود. در پایان دوره آزمایش، نتایج حاصله نشان داد تیمارهای مورد آزمایش تأثیر معنیداری روی هتروفیل، نسبت هتروفیل به لنفوسیت و تعداد گلبولهای سفید داشتند. نتایج نشان دادند افزودن
باکتریهای مفید به شکل پروبیوتیک، منجر به افزایش مقدار اسیدلاکتیک در دستگاه گوارش شده و با کاهش PH از
استقرار باکتری های بیماریزا مانند E.coli و سالمونلا جلوگیری می کنند، بنابراین موجب کاهش وقوع اسهال شده و ضریب تبدیل خوراک و سرعت رشد جوجههای گوشتی بهبود مییابد.
کلید واژه: ایمنی، آرومابیوتیک، جوجههای گوشتی، سالمونلا
مقدمه
آنتیبیوتیکها با اهداف درمانی مطرح میباشند. عملکرد مناسب دستگاه گوارش از جمله ویژگیهای یک حیوان
سالم است و این امر برای هضم و جذبمناسب غذا و مواد مغذّی به منظور تأمین انرژی برای نگهداری، رشد و تولید
ضروری میباشد. یکی از مهمّترین ویژگیهای عملکرد مطلوب لولهی گوارش، متعادل بودن جمعیّت میکروبی آن است.
تعیین دقیق شیوع سالمونلوز طیور قدری مشکل است زیرا در اکثر موارد تلفات بیماری ناچیز بوده و نمونه های مرضی جهت تشخیص نوع بیماری به کلینیک های طیور ارسال نمی شوند با این حال تلفات عفونتهای ناشی از سالمونلاهای آندمیک به ویژه سالمونلا تیفی موریوم قدری بالا بوده و شاید به خاطر باشد که در 50 درصد موارد، سالمونلا تیفی
موریوم را مسئول پاراتیفوئید مرغان می دانند. مطالعات اخیر نشان می دهد اگر چه موارد پرندگان مورد بررسی، آلوده بوده اند ولی خطر بالقوه بهداشت همگانی توسط این عفونت ها قابل اغماض نیست به طوری که در سال 1969-70 سالمونلا
آگونا((S. agona به صورت یک مشکل عمده در بهداشت عمومی کشورهای امریکا – انگلستان، هلند و فلسطین مطرح
شد و سوجکا و همکاران در سال 1975 گزارش نمودند که شیوع سالمونلوز طیور در انگلستان در بین سالهای 1968 تا
1973 مربوط به عفونتهای انسانی بوده است در حقیقت این عفونتها یکی از عادی ترین عوامل مسمومیتهای غذائی انسان
بشمار می روند. یکی دیگر از خسارات عمده آنها انتقال از پرندگان به حیوانات اهلی است مثلا سالمونلا ویرشاو( S. (virshew که در پرندگان بدون بروز مسمومیت غذائی در انسان نیز می گردد و در حال حاضر این باکتریها گسترش
جهانی دارند و سالیانه حدودا 77 میلیون دلار خسارات اقتصادی به صنعت طیور کشور آمریکا وارد می کنند( Baba et .(al., 1985 تا بحال بیش از 1700 سروتیپ در جنس سالمونلا شناخته شده است و عقیده بر این است که بیش از 850
سروتیپ مسئول بیماری پاراتیفوئید مرغان است که مهمترین آنها عبارت اند از: سالمونلا تیفی موریوم، سالمونلا تیفی،
سالمونلا ارا تیفی، سالمونلا هاوانا، سالمونلا تامپسون، سالمونلا هیدلبرگ، سالمونلا بلاکلی و سالمونلا آنتریتیدیس.
حیوانات ناقل می توانند باکتری را به صورت متناوب و در شرایط معینی دفع کرده و باعث آلودگی سایر حیوانات گله شوند. یک گروه غذای حاوی آرومابیوتیک را دریافت کرده در حالی که گروه دوم مکمل غذایی فاقد آرومابیوتیک را در
یافت می کرد. مهمترین عامل در گسترش و انتقال بیماری پاراتیفوئید مرغان این است.
مواد و روشها
جهت انجام مطالعه تعداد 280 قطعه جوجه گوشتی یک روزه که از نظر میانگین وزنی در یک دامنه بودند انتخـاب
شدند. لازم به ذکر میباشد این آزمایش در قالب 7 تیمار با 4 تکرار و هر تکرار شـامل 10 جوجـه بـه شـکل پـرورش در
قفس انجام گردید. پس از آماده سازی سالن شامل ضد عفونی سالن، دمای سالن به 33-35 درجه سانتی گراد و روشـنایی 24 ساعت کامل رسانده شد. جوجهها در قفسهای مربوط به پرورش که از قبل آبخوریهای کلهقنـدی و دانخـوریهـای سینی مخصوص جوجه یک روزه در داخل هر قفس قرار داده شده بود، قرار گرفتنـد. برنامـه واکسیناسـیون طبـق توصـیه دامپزشک صورت گرفت. در بدو ورود به سالن جوجهها به صورت تصادفی در قفسها گـروهبنـدی شـدند. بـرای ایجـاد بیماری سالمونلا آگونا، باکتری سالمونلا 1 108 cfu)در میلی لیتر) در چینه دان تزریق گردید که متعاقباً بعد از 48 ساعت
علائم ناشی از آلودگی ظاهر گردید. همچنین برای اطمینان از آلودگی جوجهها به سـالمونلا از مـدفوع جوجـههـا کشـت
باکتریایی صورت گرفت. جیرههای دوره آغازین 1 تا 10 روزگی، دوره رشد 11 تـا 24 روزگـی و دوره پایـانی 25 تـا 42 روزگی بر اساس برآورد مواد مغذی اجزای جیره به جوجهها داده شـد. تیمـار آزمـایش شـامل آرومابیوتیـک بـا سـطوح مختلف 2)،4،(8 میلی گرم در کیلو گرمو، نهایتاً گـروه شـاهد بـود. در سـنین 42،28،10 روزگـی انـدازهگیـری میـانگین
خوراکی مصرفی، میانگین وزن بدن انجام گرفت. ضریب تبدیل غذایی در سـه دوره زمـانی 1 تـا 10 روزگـی، 11 تـا 24روزگی و 25 تا 42 روزگی محاسبه و عملیات کشتار، نمونه برداری جهت بررسی چگونگی تاثیر تیمار آزمایشی بـر رویصفات مربوطه به لاشه در دو مرحله 21)و 42 روزگی) انجام گرفت. پارامترهای اندازهگیری شده بعـد از کشـتار، شـامل اندامهای لنفوئیدی بود. پارامترهای خون شامل سلولهای خونیCBC (گلبول های سـفید خـون و گلبـول قرمـز و همـو گلوبین و هماتوکریت سرم خون)، آزمایشات بیوشیمیایی خون (کلسترول وگلوکز وتری گلیسـرید وHDL وLDL سـرمخون) و CDC (تعیین درصد انواع گلبول های سفید) در 21 و 42 روزگی مشخص و اندازه گیری شدند.
برای انجام این آزمایش از طرح کاملا تصادفی با 7 تیمار و 4 تکرار استفاده گردید.
