بخشی از مقاله

چکیده

مقدمه: در سال‌های اخیر نتایج نظام‌های رتبه‌بندی دانشگاهی از اهمیت زیادی در سیاست‌گذاری‌های آموزشی و پژوهشی موسسات آموزش عالی و اعتبار آن‌ها در عرصه بین‌المللی برخوردار بوده است. پژوهش حاضر با هدف بررسی جایگاه دانشگاه‌های علوم پزشکی کشور در ده نظام رتبه‌بندی دانشگاهی بین‌المللی و ارائه راهکارهایی در راستای ارتقاء جایگاه این دانشگاه‌ها انجام شده است.

روشکار:‫ روش پژوهش حاضر کاربردی و از نوع مطالعات موردی است. جامعه‫ی این پژوهش شامل ده نظام رتبه‫بندی دانشگاهی بین‫المللی است که در بسیاری از پژوهشهای‌ پیشین مورد مطالعه قرار گرفته و از اعتبار جهانی باالیی برخوردارند. جهت گردآوری داده‌های پژوهش، نتایج نظام‌های رتبه‌بندی ارائه شده در سال 2016 از طریق وب سایت این نظام‌ها استخراج و مورد مطالعه قرار گرفت‬.‬‬‬‬ ‬یافته‌ها: یافته‌های پژوهش نشان داد که دانشگاه‌های علوم پزشکی کشور بجز در دو نظام شانگهای و کیو.اس، در سایر نظام‌های رتبه‌بندی دانشگاهی‬‬‬‬ بین‌المللی مورد مطالعه در این پژوهش حضور داشته‌اند. دانشگاه‌های علوم پزشکی تهران، شهید بهشتی، ایران و کرمان به ترتیب با حضور در هفت، پنج، سه و دو نظام رتبه‌بندی بین‌المللی، از این حیث دارای بهترین عملکرد در میان سایر دانشگاه‌های وابسته به وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی بوده‌اند. همچنین بیشترین تعداد دانشگاه‌های علوم پزشکی کشور در نظام رتبه‌بندی سایمگو با 25 دانشگاه مشاهده شد.

نتیجه‌گیری: با توجه به قابلیت‌های آموزشی و پژوهشی دانشگاه‌های علوم پزشکی کشور، برنامه‌ریزی در راستای حضور گسترده‌تر در نظام‌های بین‌المللی رتبه‌بندی باید در دستور کار مسووالن این دانشگاه‌ها قرار گیرد. کلیدواژه:نظام‌هایرتبه‌بندی،رتبه‌بندیدانشگاه‌ها،دانشگاه‌هایعلومپزشکی.

مقدمه

در سال‫های اخیر، وضعیت، جایگاه و عملکردموسسات آموزش عالی با استفاده از نظام‌های رتبه‫بندی دانشگاهی4 مورد رصد، مطالعه و مقایسه قرار می‌گیرد. رتبه‫بندی موسسات آموزش عالی که بر اساس شاخصهای‫ آموزشی، پژوهشی و حتی مالی مختلف انجام می‫پذیرد، سیاهه‌ای از دانشگاه‫ها را در مقایسه با یکدیگر ارائه می‫کند. به بیان دیگر، رتبه‫بندی دانشگاه‫ها، مجموعه قوانین نظام‌مند جهت قضاوت در مورد کیفیت موسسات آموزش عالی هستند.‫ این شیوه نه تنها جایگاه هر موسسه را در مقایسه با سایرین مشخص می‌کند، بلکه رقابت علمی میان دانشگاه‌ها را در پیدارد‬.‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬نظام‫ه ای رتبه‫بندی‫ به نهادهای آموزش‫عالی اجازه می‫دهند تا جایگاه خود را براساس آن‫چه که هستند و آن‫چه که باید باشند، بشناسند - سانوف5 و همکاران 2007، ص. . - 2

دانشگاه‌ها از‫ این رتبه‫بندی‫ها به‫عنوان اب زار ارتقاء عملکرد خود استفاده میکنند‫ تا برتری آموزشی و پژوهشی خود را در سطح بین‌المللی نشان دهند. نهادهایی که در نظام‌های رتبه‫بندی جهانی در جایگاه برتر قرار می‌گیرند، از اقبال و شهرت عمومی برخوردار خواهند بود. چنین عملکردی توجه گسترده‫ی رسان‌ها و جوامع علمی در سراسر جهان را به دنبال خواهد داشت. بسیاری از دانش‫آموزان از نتایج نظام‌های رتبه‫بندی به‫عنوانراهنماجهتانتخابموسساتآموزشعالیاستفادهمی‫کنند.ازسویدیگرجنبه‫هایتبلیغاتینتایجنیزپتانسیلدریافتبودجه‌هایآموزشی‫ و پژوهشی و همچنین جذب اعضای هیأت علمی و پژوهشگران برجسته را افزایش می‫دهد که این امر نیز موجب بهبود موقعیت دانشگاه‌ها می‫شود‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬ - دیل و سو1، . - 2005

نتایج نظام‫های رتبه‫بندی دانشگاهی نقش مهمی‫در سیاستگذاری‫های علمی و تخصیص منابع ملی و منطقه‫ای دارند. همچنین نظام‌های رتبه‫بندی باعث می‌شوند که بحث در مورد عملکرد دانشگاه‌ها به عموم جامعه کشیده شود که حداقل نتیجه‫ی این موضوع، افزایش شفافیت و پاسخ‫گویی این موسسات است - لو و فانگ2، ‬.‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬ - 2015در تمامی این نظام‌ها‫ ابتدا شاخص‌هایی جهت مطالعه عملکرد دانشگاه‌ها تعریف شده، شاخص‌های مذکور بر اساس اهمیت از دیدگاه پدیدآورندگان نظام رتبه‌بندی و یا متخصصین وزن‌دهی می‌شوند و نحوه جمع‫آوری داده‌های مربوط به هر شاخص تعیین می‌گردد. پس از ارزیابی عملکرد دانشگاه‫های مختلف بر اساس شاخص‫های مورد مطالعه، جایگاه دانشگاه‌ها در هر شاخص و در مجموع نظام محاسبه می‫‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬شود‬.‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬

ادبیاتموضوع

اولین نظام ملی رتبه‫بندی دانشگاه‌ها در سال 1983 توسط یو.اس.نیوز و ورلدریپورت3 در ایاالت متحده آمریکا و با انتشار ساالنه فهرست بهترین دانشگا‌ه‌های این کشور آغاز شد. هم اکنون بسیاری از کشورهای جهان از نظام‌های ملی جهت ارزیابی عملکرد و رتبه‫بندی موسسات آموزشی برخوردارند. بوئال- کاسال و همکاران - 2007 - 4 بیان می‌کنند که در سال‫های آغازین هزاره سوم، بین‌المللی شدن آموزش عالی و افزایش جابجایی علمی5 دانشجویان و پژوهشگران، تمرکز بسیاری از نظام‌های رتبه‫بندی دانشگاه‫ها را از رویکرد ملی به رویکرد بین‫المللی سوق داد.

اولین نظام رتبه‌بندی بین‌المللی دانشگاهی جهان در سال 2003 میالدی توسط دانشگاه شانگهای جیائوتونگ6 چین و با عنوان رتبه‫بندی آکادمیک دانشگاه‌های جهان7آغاز به کار کرد. از آن زمان تاکنون شاهد ایجاد نظام‌های رتبه‌بندی گوناگونی در سطح بین‌المللی بوده‌ایم که هر یک با استفاده از شاخص‌ها و روش‌های متفاوت، اقدام به معرفی برترین موسسات آموزش عالی کرده‌اند. ارزیابی نظام‌های رتبه‌بندی مذکور موضوع پژوهش‌های گسترده‌ای در داخل و خارج از کشور بوده است. از دیدگاه نگارندگان، ادبیات موجود در این خصوص را می‌توان در پنج دسته زیر قرارداد:‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬

- پژوهش‌هایی که در زمینه معرفی، بررسی شاخص‫ها و روش‫شناسی نظام‫های رتبه‫بندی انجام گرفته‌اند. از جمله این پژوهش‌ها می‌توان به مطالعات‬‬‬‬ لوکمن و همکاران - 2010 - 8 و نورمحمدی و صفری - 1392 - اشارهنمود؛‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬        
- پژوهش‌های مقایسه‌ای که به بررسی شباهت‫، تفاوت‫ و رابطه‫ی آماری میان نتایج نظام‫های رتبه‫بندی مختلف پرداخته‌اند. از جمله این پژوهش‌ها‬‬‬‬‬می‌توان از مطالعات پاول - 2015 - و آگوئلو و همکاران - 2010 - 9، بوئال- کاسال و همکاران - 2007 - نامبرد‬.‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬        
-پژوهش‌هاییکهبادیدانتقادیبهمطالعهفلسفه،اهداف،شاخص‌ها،منابعمورداستفادهجهتجمع‌آوریداده‌ها،شیوه‌هایامتیازدهیونرمال‌سازی و همچنین تجزیه و تحلیل‌های آماری داده‌ها در نظام‌های رتبه‫بندی پرداخته‌اند.به طور مثال، کایلیو و همکارانش - 2005 - 10 در پژوهشی بیان کردند‬ که 60 درصد معیارهای رتبه‫بندی علمی دانشگاه شانگهای از پایگ��اه داده مجله‫ی ساینتومتریکس استفاده شده است که ضعف این نظام است. ون‬‬ ران - 2005 - 11در پژوهشی به بررسی روش و بیان مشکالت رتبه‫بندی دانشگاه‫ها با استفاده از روش کتاب‫سنجی پرداخت؛ وی مطرح کرد که برای‬‬‬ رتبه‫بندی مؤسسات تحقیقاتی و ارزیابی عملکردپژوهشی در سطح مؤسسات بزرگ، روش کتاب‫سنجی ابزار مناسبی نیست. کرث و دنیل - 2008 - 12 با‬‬ مطاله‫های مروری انتقادی بر روشرتبه‫بندی بین‫المللی دانشگاه‫ها پرداختند. آن‫ها در پژوهش خود سیستم‫های رتبه‫بندی شانگهای، تایمزو چه13 آلمان‬‬‬‬‬‬‬ را بررسی کردند و انتقاداتی هم‫چون اعتبار، اطمینان‫پذیری و اثرات متفاوت را به نظام‫های رتبه‫بندی مورد مطالعه مطرح کردند.‬‬‬‬        
ِ بیلات، بویسو و وینکه - 2010 - 14، به تحلیل انتقادی از رتبه‫بندی آکادمیک دانشگاه‫های جهان که هر ساله توسط مؤسسه آموزش‫عالی دانشگاه‬‬‬   شانگهای منتشر می‫شود، پرداخته‫اند. آن‫ها استدالل کرده‫اند که معیارهای به‫کاررفته در این نظام از تناسب الزم برخوردار نیستند و نظام‌های رتبه‫بندی‬‬‬‬‬‬ شانگهای تنها برای ارزیابی کیفیت پژوهشی دانشگاه تالش می‫کند. هاگ و ودلین - 2013 - 1 با طرح پرسش استاندارد کیفیت چیست؟ به ارزیابی انتقادی قاعده‫ی برلین در رتبه‫بندی بین‫المللی دانشگاه‫ها پرداختند. آن‫ها در پژوهش خود بیان کردند که نظام‫های رتبه‫بندی برای سنجش کیفیت مشکل دارند. شامل این دسته هستند.‬‬‬‬‬‬‬‬‬

- پژوهش‫هایی که با رویکرد علم‫سنجی به مطالعه شاخص‌های پژوهشی مورد استفاده در نظام‌های رتبه‌بندی بین‌المللی پرداخته‫اند. به عنوان نمونه‬‬‬
می‫توان به مطالعات لین، هوانگ ِوچن - 2013 - 2 و الزاریدیس - 2009 - 3 اشاره نمود؛ و‬‬

- پژوهش‌هایی که عملکرد موسسات آموزشی یک یا چند کشور را بر اساس نظام‌های رتبه‌بندی بین‌المللی مورد ارزیابی قرار داده‌اند. مطالعات خسروجردی و صیف‫کاشانی - 2013 - و کومار - 2015 - 4 از جمله این پژوهش‌ها هستند.‬‬در سال‫های اخیر و با توجه به توسعه و پیشرفت علمی کشور در سطح بین‌المللی، توجه دانشگاه‫ها و سیاست‌گذاران آموزشی و پژوهشی به نظام‌های‬‬رتبه‫بندی‫جهانی افزایش یافته است. امروزه هر یک از دانشگاه‫ها تالش می‫کنند تا با قرارگیری در نظام‫های رتبه‫بندی، برتری علمی و پژوهشی خود‬‬‬‬‬‬را در عرصه‫ی بین‫المللی به نمایش گذاشته و از سود حاصل ه‫ی آن بهره‫مند شوند.‬ با توجه به رشد شتابان علمی کشور، انتظار می‫رود دانشگاه‫های‬‬‬‬‬‬ بیشتری از ایران با رتبه‫های مناسب‫تری در جداول رتبه‫بندی‫های جهانی، حاضر باشند.‬

با مطالعه‫ پیشینه‫های پژوهش در داخل کشور، به جز مطالعه‫ی‬‬‬‬‬‬‬ مقایسه‫ای از لحاظ تفاوت‫ها و شباهت‫ها میان چند نظام رتبه‫بندی جهانی با یکدیگر و معرفی آن‫ها،‬مطالعه‫ای دقیق و گسترده بر عملکرد این نظام‫ها‬‬‬‬‬‬‬یافت نشد. فقدان راهکارهای پژوهشی برای ارتقاء جایگاه دانشگاه‫های ایران در نظام‫های رتبه‫بندی جهانی نیز از دالیل پرداختن به این پژوهش است.‬‬‬از این‫رو، مطالعه حاضر تالش دارد تا حضور و جایگاه دانشگاه‌های علوم پزشکی کشور در ده نظام معتبر رتبه‌بندی بین‌المللی را مورد بررسی قرار داده‬و راهکارهایی در خصوص ارتقاء رتبه این موسسات در هر یک از نظام‌های رتبه‌بندی ارائه نماید.‬ سوال کلی که پژوهش حاضر در صدد پاسخگویی به آن است، عبارت است از اینکه در نتایج سال 2016 مربوط به ده نظام بین‌المللی رتبه‌بندی دانشگاهی، کدام یک از موسسات وابسته به وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی حضور دارند و این موسسات با توجه به چه شاخص‌هایی می‌توانند جایگاه خود را در هر یک از نظام‌های رتبه بندی ارتقاءبخشند.

روش ‫شناسی‬‬

روشپژوهشحاضرکاربردیبارویکردتوصیفیوازنوعمطالعاتموردیاست. جامعه‫یاینپژوهششاملدهنظامرتبه‫بندیدانشگاهیبین‫المللی‬‬‬ است که از بیشترین شهرت جهانی برخوردار بوده و در مطالعات پیشین نیز به طور گسترده توسط پژوهشگران مختلف مورد مطالعه قرار گرفته‌اند - بوئال- کاسال و دیگران 2007؛ نورمحمدی و صفری 1392؛ آگوئلو و همکاران 2010؛ پاول - 2015 اطالعات مربوط به نظام‌های مورد مطالعه در جدول شماره 1 ارائه شده است. برای گردآوری داده‫های پژوهش، به وب‌سایت هر یک از نظام‫های رتبه‫بندی مراجعه شد و داده‫های مربوط به‬‬‬‬ دانشگاه‌های حاضر در این نظام‌ها در سال 2016 میالدی، استخراج و جهت مطالعه بیشتر به یک فایل صفحه گسترده در نرم افزار مایکروسافت اکسل انتقال داده شد - وب سایت نظام‌های رتبه‌بندی مورد مطالعه در پیوست مقاله ارائه شده است - .

همچنین شاخص‌های ارزیابی هر یک از نظام‌های رتبه‫بندی نیز از وب سایت آن‌ها استخراج و مورد مطالعه قرار گرفت. داده‌های پژوهش در ماه‌های آذر و دی سال 1395 گردآوری شدند. نکته قابل ذکر این است که اگر در خصوص عملکرد یک دانشگاه بر اساس شاخصی یکسان، تفاوت‌هایی در نظام‌های مختلف مشاهده می‌شود، این مساله از منبع گردآوری داده‌ها، نحوه وزن‌دهی و نرمال‌سازی و الگوریتم‌های محاسبه متفاوت نظام‌های مذکور ناشی می‌شود. در خصوص نظام‌هایی که دانشگاه‌های علوم پزشکی کشور در آن‌ها حضور داشته‌اند، عملکرد دانشگاه‌های ایرانی بر اساس شاخص‌های مختلف در جداول مربوطه ارائه شده است تا بتوان به مقایسه عملکرد دانشگاه‌ها با یکدیگر مبادرت نمود.‬‬

در متن اصلی مقاله به هم ریختگی وجود ندارد. برای مطالعه بیشتر مقاله آن را خریداری کنید