بخشی از مقاله
چکیده
ورود به عصر بسیار پیچیده وپرتلاطم کسب و کار رقابتی بدون وجود دانش وتکنولوژی اطلاعات برای سازمان ها میسر نخواهد بود. دانش و حافظه ی سازمانی قوی مهم ترین و اصلی ترین منشاء نقاط قوت سازمانی بوده و نخستین منبع راهبردی برای بهبود عملکرد شرکت ها و سازمان ها می باشد. دانایی و وجود مدیریت دانش سازمانی، مهارت وتخصص بالای کارکنان منجر به بهبود عملکرد سازمان، افزایش بهره وری و اثربخشی سازمانی می گردد.
یکی از نیروهای اصلی داخل سازمان، سیستم حافظه ی سازمانی می باشد که با تجمیع دانش های پراکنده درسطح سازمان امکان دسترسی ،توزیع و استفاده مجدد از آنها براحتی امکان پذیر می سازد. مدیریت دانش اطلاعات درست را به افراد مناسب در زمان مناسب می دهد. در این پژوهش توصیفی- تحلیلی سعی شده است با تعریف و تبیین اهمیت وجود دانش و سیستم حافظه ی سازمانی به عنوان نیرویی قوی و ابزاری مهم در بهبود مستمر عملکرد سازمان ها معرفی و مورد بحث و بررسی قرار گیرد.
مقدمه
بسیاری از سازمان ها از عرضه ی بیش از حد اطلاعات رنج می برند. یا اینکه می دانند اطلاعات موردنظر را دارند اما نمی توانند آنها را پیدا کنند. ایجاد و بهبود حافظه سازمانی، یکی از شیوه های مدیریت منابع فکری و فرهیخته است. سازمان ها بایستی راجع به تلاش های گذشته و شرای محیطی خود دانشی را در حافظه نگهداری کنند. وقتی سازمان مطلبی را می آموزد، از آن پس بایستی نتیجه آن مطلب دردسترس باشد. ثبت و ضب مطالب به صورت مکتوب تنها یک فرم از حافظه سازمانی است. آشکارترین محل در این زمینه گنجینه های اطلاعاتی همچون کتابچه شرکت، پایگاه های داده، سیستم های نگهداری فایل ها و حتی داستان ها و حکایت ها نیز می شود. علاوه بر این، افراد نیز یکی دیگر از محل های اصلی نگهداری و حفظ دانش سازمانی هستند.
سازمان ها به طور معمول دلیل انجام آنچه را که در گذشته انجام داده اند، به یاد نمی آورند . هر سازمانی برای ادامه ی حیات خود ناگزیر است که سه نوع اطلاعات را به طور مداوم دریافت نماید: اطلاعات درباره ی دنیای اطراف خود، اطلاعات درباره ی گذشته و بالاخره اطلاعات دربار ه ی درون سازمان و اجزای تشکیل دهنده ی خود.گرچه سازمان ها در زمینه ی مدیریت سرمایه های فیزیکی و مالی تجربیاتی دارند و دارای ساز و کارهای رسمی و نیمه رسمی برای گرفتن، نگهداری و استفاده از سایر منابع هستند، اما در پیدا کردن ابزارهایی جهت در اختیار گرفتن، ایجاد، ذخیره، انتشار و استفاده از سرمایه های فکری دچار مشکل هستند.
دانش موجود در مغز کارکنان، در سیستم های اطلاعاتی و دانش موجود در فرهنگ سازمانی، ارزشمندترین دارایی های سازمانی می باشند. مطالعات نشان داده اند که با وجود افزایش اهمیت دانش، فق 30 درصد از دانش موجود در سازمان مورد استفاده قرار می گیرد و به علت عدم دسترسی به اطلاعات، اشتباهات هزینه بر اما قابل پیشگیری اتفاق می افتد و خطر از دست رفتن دانش به ویژه هنگامی بیشتر است که افراد سازمان را ترک می کنند.
بررسی دیگری نشان داده است که74 درصد از پاسخ دهندگان عقیده داشتند بهترین دانش در سازمان آنها غیر قابل دسترس می باشد و 68 درصد فکر می کردند که اشتباهات به دفعات تکرار می شوند. - اسپک، . - 1994 حافظه ی سازمانی1 به عنوان ابزاری برای اجرای مدیریت دانش قلمداد می شود و اندیشمندان مختلف مزایای زیادی را برای حافظه ی سازمانی برشمرده اند. حافظه ی سازمانی نخستین بار توس والش و آنگسن2 به طور مشروح بیان گردید. از آن زمان به بعد، افراد زیادی در زمینه ی این موضوع کارکرده اند و نوعی سردرگمی در استفاده از این مفهوم به وجود آمده است.
