بخشی از مقاله
آشور :
باستان شناسان حكومت آشور را به سه دوره اي آشور قديم ، آشور ميانه ، آشورنو ، تقسيم كرده اند . كه دوره موردنظر ما دوره آشورنو است .ضعف آشور پس از فرمانروايي تيگلات پيله سراول و ورود آن به دوران تاريكي قرن دهم ق . م بي شك بر اثر نبود يك نظام اداري كارآمد بوده است .
در آغاز هزارة اول ق . م دشمنان نيرومند آشور را از هر سو در ميان گرفته بودند .
آشوري ها بي ترديد در اين زمان زير فشار شديد دشمنان قرار داشتند و به دفاع از هرزهاي خود مشغول بودند . اما هيچ مدركي كه نشان دهندة از دست رفتن استقلال آشور باشد در دست نيست .
آشورنو :
پادشاهي آشور – دان دوم ، فرزند تيگلات سردوم آغاز تولد امپراتوري آشورنو به حساب مي آيد وي نخستين پادشاه شناخته شده اي است كه پس از گذشت بيش از صد سال از تاريخ آشور دست به لشگر كشي هاي منظم زده و سپاهيان آشوري را در مسيرهاي شمال و شمال غرب و شمال شرق رهبري كرده است . او موفق به باز پس گيري سرزمينهاي شد كه آراميها تصرف كرده بودند اين زمان ، زمان شكوفاي هنر و معماري آشور است . ولي اوج اين هنر در زمان پادشاهي آشور ناصرپال دوم است كه پايتختش نمرود بوده .
در طول سه قرني كه آشوريها درگير جنگ با همسايگان و آرامي ها بودند توانستند تغييراتي را در نظام سياسي و مفهوم پادشاهي به وجود آورند . آنها نخست ايلات كوچك خود را گسترش دادن و نظام حكومتي سازمان يافته تري را بنيان نهادند و سرانجام آن را به يك امپراطوري عظيم مبدل ساختند .
بيشتر آثار معماري و هنري كه از آشوريان بدست آمده متعلق به دوران آشورناصرپال دوم به بعد است . و قبل از او آثار شاخصي نداريم و دليل آن هم سال هاي ناآرامي و جنگ است . آشور نام خداي شهرآشور كه تا آن زمان چيزي بيش از يك خداي محلي نبود . به تدريج به موقعيتي همچون مقام هر دوك خداي بزرگ بابل دست يافت .
- ادوات جنگي در صحنه هاي شكار آشورنو :
موضوعي كه در اين پروژه مورد تفسير و بررسي قرار مي گيرد ادوات جنگي در صحنه هاي شكار آشورنو است .
از زمان حكومت پادشاهان اوليه آشور نقوش برجسته ايكه در آنها صحنه شكار ايجاد شده باشد به همان دلايلي كه قبلاً ذكر كرديم تاكنون بدست نيامده است .
صحنه هاي شكار :
در اين صحنه ها پادشاهيان آشور سوار بر اسب و يا داخل ارابه به شكار حيوانات مي پردازند.
در اين صحنه ها پادشاهان آشور را افراد ديگر از جمله بزرگان آشوري ارابه ران ها سربازان و خدمه همراهي مي كنند .
حجاري اين نوع صحنه ها يكي از ويژگي هاي هنر آشور است و هنرمندان سعي نموده اند با خلق اين گونه صحنه ها قدرت فوق العاده شاه را نشان دهند .
نمايش قدرت شاه در صحنه هاي شكار باعث ترس مي شده .
آشوريان مردماني جنگجو دلاور بودند و قبل از غارت و كشتار و خشونت يكي از جلوهاي بارز شخصيت پادشاهان اين قوم بوده است . پس طبيعي است كه هنرمندان از اين امر متأثر باشند .
در اكثر حجاري ها از اين جنبه خشونت الهام گرفته است . در اكثر حجاري ها حيواناتي نشان داده مي شوند كه در اثر تيراندازي شاه و اطرافيانش به زمين افتاده اند .
صحنه هاي شكاري كه در اين پروژه آمده مربوط به دوران 3 پادشاه مقتدر آشور است .
- آشورناصرپال II ( 859 – 883 ق م ) .
- آشوربانيپال ( 637 – 668 ق م ) .
- سارگون II ( 705 – 722 ق م ) .
اين به اين معنا نيست كه از دوره هاي ديگر آشور چنين صحنه هاي ايجاد نشده بلكه چنين به نظر مي رسد كه حجاري صحنه هاي شكار در اغلب دوره ها معمول بوده ولي تاكنون آثاري از دوره اي حكومت ساير پادشاهان بدست نيامده است .
از دوره آشورناصرپال II تعداد (3) نقش برجسته از كاخ شمال غربي نمرود ، و از دوره آشوربانيپال تعداد (4) نقش برجسته از كاخ شمالي نينوا ، و از سارگون II تعداد (2) نقش برجسته از كاخش درخورس آباد بدست آمده كه ما در اينجا به شرح آنها مي پردازيم .
