بخشی از مقاله
1 مقدمه
راه و رسم شکل گیری یک جامعه مشترک جهانی و منطقه ای به هیچ وجه آسان و قریب الوقوع نیست، چرا که اهداف و هنجارهای مشترک بایستی در میان دولت و ملت هایی بنا شود که فرض بر این است که حاکمیت خود را اعمال می کنند. ایجاد و حفظ ساز و کار همکاری با ثبات و پیوسته، در سطح منطقه ای و جهانی امری حیاتی است. به تعبیر دیگر، تعمیق همکاری بین المللی در جهت نیل به یک جامعه مشترک جهانی و منطقه ای ضروری است.
- شریفی طراز کوهی ،1392، - 39 مجموعه متعددی از معضلات زیست محیطی توام با دستورالعمل های اکولوژیکی طرح می شود. بسیاری از این معضلات در سطح جهانی مطرح اند و ممکن نیست که به گونه ای موفقیت آمیز در درون ساختارهای دولت محورانه، یا با اعمال منطق واقع گرایانه مورد توجه قرار گیرند. نابرابری دولت ها در تخریب محیط زیست، خواه در نتیجه کمک به ایراد و وارد آوردن آسیب، خواه در زمینه توانایی مقاومت در جبران چنین ویرانی و تخریبی، تنظیم و تنسیق شیوه مطمئنی را که تسهیل کننده اقدام مشترک و کافی باشد، بی نهایت مشکل کرده است. به هر ترتیب حمایت قابل قبول از محیط زیست جهانی، در طول چند دهه به گونه ای اجتناب ناپذیر، مقتضی ایجاد نوعی از حکومت جهانی محدود است.
- شریفی طراز کوهی ،1392، - 132 اغلب کنفرانس های بین المللی زیست محیطی رویکرد توسعه پایدار را به همراه داشته است. در این سیر تحول همواره محور توسعه پایدار به عنوان مهم ترین استاندارد زیست محیطی و بعنوان یکی از مهم ترین مفاهیم بین المللی زیست محیطی مد نظر قرار گرفته است. اگرچه توجه ویژه به موضوع توسعه پایدار در فرآیند برگزاری کنفرانس های بین المللی زیست محیطی مشهود بوده، اما به نظر می رسد توجه به برخی محورهای دیگر نظیر حاکمیت بین المللی زیست محیطی مغفول مانده است.
در این راستا، سیر تحول و تطور اجلاس های جهانی با رویکرد توسعه پایدار و ثبات آن در گرو توجه به شاخصه های حاکمیت بین المللی زیست محیطی، اجرای موثر قواعد بن المللی زیست محیطی، ترویج مشارکت و حق برآگاهی های زیست محیطی و توجه ویژه به اقتصاد سبز است. این روند نیازمند عزم قاطع بازیگران بین المللی دولتی به سوی توسعه نوین پایدار بر محوریت توسعه پایدار می باشد. در این فرآیند نمود یک سیر دیپلماسی سبز را در بستر اجلای های مهم بین المللی و جهانی را همواره شاهد بوده ایم. این روند از استکهلم1972 تا اجلاس ریو20+ روند صعودی داشته است. اگرچه در اجلاس مونته ویدئو سال2015 نیز بر حقوق توسعه پایدار تاکید گردیده، جهان در انتظار تصمیم بازیگران بین المللی در سال2016 می باشد. اما در پرتو این تحولات نگاهی به روند اجلاس های توسعه پایدار خالی از لطف نیست.
