بخشی از مقاله
چکیده
هدف: هدف این تحقیق بررسی رابطه شیوه فرزند پروری خانوادههای عشایر با میزان فعالیتبدنی و اضافه وزن در میان دانش-آموزان15-17 ساله با تاثیر نقش جنسیت بود. جامعه آماری این تحقیق را کلیه دانش آموزان پسر و دختر شهر ستان نورآباد تشکیل میدادند. همچنین این مطالعه به نقش مختلف پدر و مادر جهت تاثیر گذاری بر روی مشارکت بچههایشان خواهد پرداخت. روششناسی تحقیق: با استفاده از پرسشنامه شیوه فرزند پروری رابینسون، ماندلکو، السن و هارت - 1995 - ، شیوههای فرزندپروری والدین - 7 - ، همچنین با استفاده از پرسشنامه فعالیت بدنی - PAQ-A - کوالسکی و همکاران - 1997 - ، میزان فعالیت-بدنی دانشآموزان - 6 - ، سنجیده شد.
سپس بر اساس جدول اودینسکی 540 پرسشنامه بین دانشآموزان 223 - پسر و 317 دختر - توزیع و جمع آوری شد که میانگین سن، قد و وزن دانش آموزان پسر به ترتیب با - 14/81 1/1 - ، - 173/35 8/51 - و 13/28 - - 67/31 بوده و دانش آموزان دختر به ترتیب - 14/66 2/7 - ، 7/78 - - 166/41 و - 63/44 11/15 - و 540 پرسشنامه بین والدینی که میانگین سن، قد و وزن والدین پدر به ترتیب با - 40/18 1/1 - ، - 175/48 9/43 - ، - 78/51 10/42 - و والدین مادر به ترتیب با - 36/73 1/91 - ، - 171/28 8/27 - ، - 76/21 11/53 - بود، توزیع و جمع آوری گردید. برای تحلیل دادهها از آمار توصیفی و استنباطی، آزمون کالموگراف، ضریب همبستگی پیرسون، t-student، ANOVA استفاده شد.
یافتههای تحقیق: نتایج نشان داد که رابطهی معنیداری بین سطح فعالیتبدنی و شیوهی فرزند پروری در پدران وجود نداشت . - P>0/05 - همچنین هیچ رابطهی معنیداری بین سطح فعالیتبدنی و شیوهی فرزندپروری در مادران وجود نداشت. . - P>0/05 - بعلاوه اختلاف معنیداری بین شیوهی فرزند پروری در میان پدر و مادر وجود داشت. بحث و نتیجهگیری: با توجه به یافتههای پژوهش میتوان چنین نتیجهگیری کرد که علاوه بر شیوهی فرزند پروری عوامل دیگر بر میزان فعالیت بدنی تاثیر گذار میباشد و این، برای حصول اطلاعات کاملاً روشن در این زمینه، تحقیقات بیشتر ضروری به نظر میرسد.
مقدمه
فعالیت بدنی یکی از عناصر پرمنفعت جهت تامین زندگی سالم در زمان حال و آینده برای بچههاست .[1] شیوع روزافزون اضافه وزن و چاقی درکودکان مسئله اصلی سلامتی جامعه است وشیوه زندگی کمتحرک در رشد و گسترش این روند بیتاثیر نیست .[2] نیچن و همکاران - 2003 - 1 اهمیت فعالیتهای بدنی در مدرسه - به ویژه فعالیتهای فوق برنامه - را در پرورش افراد جوان یادآور می شود .[3] از آنجا که نقش والدین تاثیر معنی داری بر روی مشارکت بچهها در فعالیت بدنی قبل از دوران نوجوانی دارد در این میان والدین میتوانند نقش بسیار مهمی در تشویق دانشآموزان به فعالیت بدنی ایفا کنند 4]، .[5 به طوری که در تحقیقات مختلفی به نقش والدین در مشارکت فرزندانشان در انجام فعالیتهای بدنی اشاره شده است.
الگوها و سطح فعالیتبدنی والدین ارتباط و تاثیر معناداری بر روی فعالیتبدنی بچه هایشان دارند .[7] طبق تحقیقی کارلسون و همکاران - 1988 - 2گزارش کردند که والدین به طور قابل ملاحظهای بر روی احساسات نوجوانان وهم چنین الگوها و عادتهای ورزشی آنها تاثیر دارند .[8] این نتایج با نتایج تحقیقات سالیس و همکاران 2002، ولک و همکاران 2003 که رابطهی مثبتی را بین میزان فعالیت بدنی والدین و فرزندان گزارش کردند، همخوانی دارد .[9] تاثیراتی که والدین بر روی فرزندان خود دارند، احتمال دارد مربوط به عملکردی از شیوهی فرزندپروری باشد .[10]
شیوهی فرزندپروری چگونگی ارتباط والدین با بچه های خود را شرح میدهد .[11] به خاطر این که نگرش والدین در ارتباط با شیوههای فرزندپروری تحت تاثیر مسائل فرهنگی، اجتماعی و غیره قرار میگیرد در نتیجه شیوههای فرزند پروری ممکن است برای گروههای مختلف فرق کند [12] یوسف - 2004 - 3 دریافت که یکی از دلایل عملکرد ضعیف بچهها ممکن است در نتیجهی اتخاذ شیوههای فرزند پروری بواسطهی والدینشان باشد .[13]
هرخانواده شیوههای خاصی را در تربیت فردی و اجتماعی فرزندان خویش به کار میگیرد .[14] والدین سهلگیر اگر چه نسبت به فرزندان خود تا حدودی گرم و محافظه کار هستند اما به بچههای خود این آزادی را میدهند که همانند بزرگترها حق و حقوقی داشته باشند [10]، والدین مقتدر به فرزندان خود استقلال و آزادی فکری را میدهند [15]، برک - 2005 - 4 والدین مستبد در ابعاد متوقع بودن و کنترل روانی، بالا هستند اما پاسخگویی پایینی دارند .[16]گوستافسون و همکاران - 5، - 2006، همچنین بیان کردند که شیوهی فرزندپروری رفتارهای با مفهوم خاص را شرح میدهد همچون عملی که یکی از والدین برای اجرای آسانتر فعالیتبدنی فرزندشان به کار میگیرند .[17]
هنسی و همکاران - 2010 - 6، طی مطالعه ای که بر روی 76 جوان ایالات متحده انجام دادند، گزارش کردند بچههای با مادران سهل گیر بیشتر فعال بودند و بین حمایت از فعالیت و افزایش فعالیت رابطه بود .[18] هم چنین گزارش شد دخترانی که مادران با سبک آسان گیرانه داشتند دقایق بیشتری را صرف فعالیت بدنی متوسط تا شدید میکردند تا دخترانی که مادران با سبک مقتدر داشتند، و حمایت-های پدرانه و مادرانه بالایی را گزارش کردند، و در پسربچههایی که مادرانی با سبک آسان گیر و مقتدر داشتند، مدل سازی و حمایت های پدرانه و مادرانه بیشتری گزارش شد. هم چنین در پسربچههایی که مادران مقتدر داشتند به طور کلی حمایت فرزندپروری بالاتر و نمرهی بالاتری را برای والدین فعال گزارش کردند نسبت به پسربچههایی که مادران با سبک استبدادی داشتند .
