بخشی از مقاله
چکیده
هدف مقاله حاضر بررسی رابطه میان محتوای گزارش حسابرسی و عدم تقارن اطلاعاتی برای نمونه ای متشکل از 120 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می باشد. روش تحلیل داده ها در این پژوهش روش رگرسیون چندگانه با تکنیک حداقل مربعات معمولی می باشد وآزمونها با استفاده از زبان برنامه نویسی R و در طی دوره زمانی سال های 1389 تا 1393 مورد تحلیل قرار گرفته اند. یافته های بدست آمده از پژوهش حاضر نشان دهنده عدم تقارن اطلاعاتی بیشتر در بازار سرمایه برای شرکت های دریافت کننده گزارش حسابرسی تعدیل شده در مقام مقایسه با شرکت های دریافت کننده گزارش حسابرسی مقبول می باشد.
همچنین، نتایج بدست آمده حاکی از ارتباط مثبت و معنادار میان تعدیلات کمی و غیر کمی گزارش حسابرسی با عدم تقارن اطلاعاتی و همچنین ارتباط مثبت میان تعدیلات ناشی از فرض تدوام فعالیت، ابهامات و محدودیت در دامنه رسیدگی با عدم تقارن اطلاعاتی در بازار سرمایه می باشد. در این میان، اثر مثبت تعدیلات کمی و ناشی از ابهامات بر میزان عدم تقارن اطلاعاتی قوی تر بوده است.
-2مقدمه
از آنجایی که هدف اصلی گزارش گری مالی، فراهم آوری اطلاعات مفید برای تصمیمات مرتبط با سرمایه گذاری، تامین مالی و سایر روش های تخصیص منابع می باشد، اطلاعات حسابداری با کیفیت بالا لازمه فعالیت صحیح بازار های سرمایه و اقتصاد محسوب شده و همچنین می تواند به عنوان ابزاری برای کاهش عدم تقارن اطلاعاتی و تعارض های نمایندگی نیز به کار گرفته شود . - IASB1, 2011 - به همین دلیل، از زمان وقوع رسوایی های حسابداری در اوایل دهه نخست 2000 میلادی، محققان، شاغلین حرفه حسابرسی و نیز قانون گذاران توجه ویژه ای را به کیفیت گزارش گری مالی به طور عام و نقش حسابرسان به طور خاص مبذول داشته اند.
در این راستا، موضوع حائز اهمیت میزان اثر بخشی حسابرسان و اشخاص واسطه ای است که در فرآیند ارزیابی و مخابره میزان قابلیت اتکای اطلاعات مالی مداخله نموده تا اعتبار گزارش گری مالی ارتقا یابد - هیلی و پالِپو، . - 2001 از این رو، از آنجایی که مسئولیت تهیه گزارش های مالی به مدیریت واگذار شده است، استفاده کنندگان از اطلاعات حسابداری همانند فعالان بازار سرمایه توقع دارند تا یک شخص ثالث بی طرف در مورد صحت اطلاعات ارائه شده اطمینان معقولی را فراهم آورد.
گزارش حسابرسی بیانگر اظهار نظر حسابرس در مورد میزان انطباق صورت های مالی یک شرکت با اصول حسابداری پذیرفته شده عمومی - GAAP2 - می باشد. به عبارت دیگر، حسابرس مستقل اعتبار و قابلیت اتکای اطلاعات مالی گزارش شده را ارزیابی می نماید. حسابرسان مستقل به واسطه انتشار یک گزارش حسابرسی مقبول عنوان می کنند که از نظر آن ها شرکت صاحبکار تمامی جنبه های استاندادهای حسابداری را رعایت کرده است و بنابراین از این طریق باعث ارتقای اعتبار صورت های مالی می شوند.
در طرف مقابل، یک گزارش حسابرسی مشروط روشی برای بیان ابهامات و تردیدهای حسابرسان در مورد کیفیت صورت های مالی شرکت صاحبکار و یا عدم توانایی آن ها برای گردآوری اطلاعات مناسب و کافی به سرمایه گذاران است. با این حال، گزارش حسابرسی ممکن است نحوه تفسیر اطلاعات مالی را توسط فعالان بازار سرمایه تحت تاثیر قرار دهد، چرا که حسابرسان از طریق شرط ها و تعدیلات اعمالی خود در گزارش های حسابرسی تعدیل شده - مشروط، مردود و یا عدم اظهارنظر - در مورد میزان اتکای اعداد و ارقام سود شرکت صاحبکار به سرمایه گذاران و استفاده کنندگان صورت های مالی علامت دهی می کنند. ما در پژوهش حاضر بر میزان اثر بخشی گزارش های حسابرسی در ارتقای اعتبار صورت های مالی تمرکز نموده و پرسشی را در حوزه تحقیقات تجربی مطرح می کنیم که تاکنون پاسخ داده نشده است: آیا انواع تعدیلات اعمال شده در گزارش حسابرسان با میزان عدم تقارن اطلاعاتی در بازار سرمایه ارتباط معناداری دارد؟
از آنجایی که اظهار نظر تعدیل شده حسابرسی ممکن است ابهاماتی را در مورد قابلیت اتکای اطلاعات مالی شرکت صاحبکار موجب شود و بنابراین معضلاتی را در هنگام ارزیابی صورت های مالی به وجود آورد، انتظار داریم تا شرکت هایی که گزارش های حسابرسی تعدیل شده دریافت می کنند در مقایسه با شرکت هایی که گزارش حسابرسی مقبول دریافت می کنند، عدم تقارن اطلاعاتی بیشتری را بروز دهند. علاوه بر این، از آنجایی که تعدیلات گزارش حسابرسی همگن یا متجانس نیستند - یعنی برخی از آن ها ماهیتا با اهمیت تر از سایر تعدیلات هستند و یا اطلاعات شفاف تری را فراهم می کنند - ، انتظار داریم تا نوع ارتباط میان گزارش های حسابرسی و عدم تقارن اطلاعاتی به انواع مختلف این تعدیلات یا شروط بستگی داشته باشد.
ما با پیروی از طبقه بندی گزارش های تعدیل شده کهتوسط مِلوماد و زیو - 1997 - و پاکوتامارتینز و همکاران - 2004 - فراهم شده است، فرض می کنیم که آن دسته از بند های تعدیلی گزارش حسابرسی که ماهیت قابل اندازه گیری یا کمی دارند - همانند بند های شرط مرتبط با تحقق دارایی ها، زمان بندی شناسایی درآمدها و یا رعایت استانداردهای حسابداری - نسبت به تعدیلاتی که دربردانده ابهام های غیرکمی، محدودیت در دامنه رسیدگی و مباحث مرتبط با تداوم فعالیت هستند، با عدم تقارن اطلاعاتی کمتری ارتباط داشته باشند. ادبیات علمی پیشین در حوزه اثرات حسابرسی بر عدم تقارن اطلاعاتی، ارتباط میان عدم تقارن اطلاعاتی در بازار سرمایه را با جبران خدمات حسابرسی - آسی اوگلو و همکاران، 2005؛ دَنیلسِن و همکاران، - 2007، کیفیت حسابرسی با شاخص موسسات حسابرسی BIG N3 و تخصص صنعت حسابرسان - کلینچ و همکاران، - 2012 بررسی نموده است.
