بخشی از مقاله
چکیده:
موضوع این مقاله بررسی راه کارهای مبارزه با فساد اداری می باشد. ما این موضوع را می خواهیم طبق ارزش های اسلامی و دینی مورد بررسی قرار دهیم ونقش و اهمیت این ارزش ها را در میان جلوگیری از میزان تخلفات و فساد اداری بررسی کنیم لیکن جست و جوی راه کارهای دینی ارزش های دینی برای مبارزه با فساد اداری از آن اهمیت دارد که جامعه ی ما جامعه ای اسلامی است و در چنین جامعه ای از الگوها و راه حل هایی می توانند پاسخ گو باشند که با فرهنگ و ارز های حاکم بر آن تناسب و سازگاری داشته باشند.
به عبارت دیگر از ارزش های دینی و اسلامی نشأت گرفته باشند لیکن امروز ه ما به این امر باید توجه داشته باشیم که وجود ارزش های دینی و اخلاقی می تواند به عنوان راه حل کارساز و سازنده همواره مورد توجه قرار بگیرد و عاملی باشد برای پیشگیری از قفساد و تحقق آن در جوامع. این مقاله طی دو فصل معین گردآوری شده است که در فصل اول چیستی فساد اداری و مصادیق آن را در پرتو ارزش های اسلامی بررسی می کند و در فصل دوم راه حل های مقابله با فساد را مورد بررسی قرار می دهد که در آن بحث کارآمدی و آثار آن مورد توجه قرار می گیرد. نتیجه ای را که ضمن مقاله می توان به آن اشاره کرد این است که نهادینه سازی و توسعه زیر بنایی می تواند عامل مثبتی باشد در جهت پیشگیری از فساد و دیگر اینکه توجه به معیشت و وضع مالی کارمندان نیز باید مورد توجه قرار گیرد تا افراد تشویق به انجام عمل مخالف قوانین یا به نوعی فساد نگردند به همین خاطر می تواند باعث توسعه جوامع و پیشگیری از فساد باشد.
مقدمه :
ارائه یک تعریف جامع و کامل و صحیح از فساد اداری کاری بسیار سخت و دشوار است زیرا گذشته از آن چه که فساد اداری به همراه خود برای کشورها و نهادهای گوناگون دارد همواره عاملی است در جهت تخریب بنیان و سازوکار کشورهای مختلف در سطح دنیا لیکن این فساد اداری یک رفتار یا یک جسم خاص نیست که بتوان به راحتی به آن پرداخت و آن را حل و فصل کرد بلکه یک مفهوم دشوار تلقی می شود که مصادیق و انواع آن را می توان در نمودهای خود آن پیدا کرد و از این راه نشانه ها و عوارض آن را باز شناخت همچنین این فساد اداری ابعاد و مصادیق مختلف را با خود به همراه دارد که اندیشمندان و مسئولان حکومتی همواره با آن درگیر بوده اند به همین دلیل حل وفصل آن امری دشوار و پیچیده تلقی می شود.
این مقاله در دو فصل گردآوری شده است که فصل اول را به چیستی فساد اداری و فصل دوم را به راه های مقابله با فساد می پردازد. در این زمینه تاکنون همایش های متعددی و مقالات متعددی به چاپ رسیده است زیرا یکی از مباحث و تأثیرگذار در تمامی کشورها محسوب می شود هدف از پرداخت به این موضوع رفع تخلفات و فساد در سطح جامعه می باشد لیکن سوالات و فرضیاتی ضمن این مقاله مطرح است.
سوال اول: آیا نهادینه سازی و توسعه زیر بنایی می تواند عاملی در پیشگیری از فساد باشد؟ آیا توجه به معیشت کارمدان ارتباطی با ارزش های اسلامی در پیشگیری از فساد دارد؟ فرضیه اول اینکه بله نقش نهادینه سازی زیر بنای کشور را نباید نادیده گرفت و فرضیه دوم اینکه معیشت کارمندان ارتباطی با ارزش های اسلامی در پیشگیری از تخلفات و مفاسد ندارد. در ضمن مقاله به بررسی سوالات و فرضیات خواهیم پرداخت.
فصل اول: چیستی فساد
»کلمه فساد از ریشه فرانسوی و ریشه لاتینی به معنای »شکستن« یا »نقض کردن« گرفته شده است. آنچه که شکسته یا نقض می شوئ می تواند یک »شیوه رفتار اخلاقی یا اجتماعی و یا مقررات اداری« باشد. در زبان فارسی برای فساد معانی مختلفی مانند: »تباهی«، »ستم«، »مال کسی را گرفتن«، »گزند«، »زیان«، »ظلم و ستم«، »شرارت« و »بدکاری« ذکر شده است. - «افضلی, - 39:1390 »بسیاری از دانشمندان و متفکران سیاسی مانند ویتوتانزی، ماکیاولی، منتسکیو، روسو، بنتام، و گورنال میردال، به تعریف و اظهار نظر در مورد فساد پرداخته اند. به عقیده ماکیاولی، فساد جریانی است که طی آن موازین اخلاقی افراد سست و قضیلت و تقوای آنها به نابودی کشیده می شود. از آن جایی که بسیاری از افراد از نظر درجه تقوا و پرهیزگاری ضعیف هستند، زمینه فساد در آنها همواره وجود دارد.، مگر آن زمانی که تحت هدایت و نفوذ یک رهبر بزرگ قرار گیرند. - «
بخش اول:آشنایی با مصادیق فساد اداری
- 1 » فساد سیاسی - مقامات بلند پایه - : فساد سیاسی رفتار منحرف شده مقا مات دولتی از ضوابط و وظایف رسمی خود به دلیل ملاحظات شخصی ، حزبی ، قومی یا منطقه ای است . - پل هیوود، فساد سیاسیترجمه طاهری و بنی هاشمیپژوهشکده مطالعات راهبردی - 1381 »به عبارت ساده تر رفتار فسادآمیزی است که در حین تخصیص امکانات نظیر بودجه و ... یا اتخاذ تصمیم های سیاسی توسط دولتمردان و رهبران احزاب و تشکل های سیاسی رخ می دهد. فساد سیاسی پیامدهای مخربی بر تخصیص منابع دارد، زیرا تخصیص به گونه ای متفاوت انجام می شود .به عبارت دیگر، فساد سیاسی مسیر منابع را از اموری که نهاد قانون گذاری عاری از فسادبا توجه به شناختی که از نیازهای عمومی و اولویت آنها داردبه آن ها اختصاص می دهد، منحرف می کند.
