بخشی از مقاله
چکیده
برنامهریزي راهبردي عموماً تحت تأثیر باورها و اعتقاداتی است که از ارزشهاي افراد نشأت میگیرد. از نظر قرآن کریم اعتقاد مقدم بر عمل است. یکی از مبانی خاص و مهم قرآن کریم توحید ربوبی به معناي یگانه دانستن خداوند در امر خلق و پرورش هستی است. با اعتقاد به اینکه تدبیر جهان به دست مدبر یگانه و کارگزار واحدى است و هیچ موجودى یاري رسان او نیست، و او است که مدبر سراسر هستی است، افعال تغییر نموده و برنامههاي فردي، اجتماعی و سازمانی متأثر میگردد.
مقاله حاضر بر آن است که با تحلیل محتوایی آیات، چگونگی تأثیرگذاري توحید ربوبی در شکلگیري شخصیت مدیران در فرایند برنامهریزي راهبردي را پاسخ دهد. این تحقیق بر روش توصیفی- تحلیلی استوار بوده و براي جمع آوري داده ها از شیوهي بررسی اسناد و مدارك بهره گرفته است. یافتههاي پژوهش بیانگر آن است که سازوکار توحید ربوبی همچون مهمترین مبناي قرآنی- در تعیین اهداف کلان سازمان، در استفاده از منابع، در تعامل با محیط، در شناسایی، تعیین و ارزیابی گزینه هاي راهبردي و در اجراي برنامه راهبردي و ارزیابی آن- نقش و کارکردهاي مهمی در برنامهریزي راهبردي سازمان ها دارد.
مقدمه
اصولاً مباحث علوم انسانی، تحت تأثیر مبانی اعتقادي، جهانبینی و نظرات در دیدگاه انسان ها است. انسان ها در قالب سهامداران، ایجادکنندگان سازمان، کارکنان، مدیران، مشتریان و ذي نفعان سازمان، نقش ایفا میکنند و غالباً براي رسیدن به اهداف، اقدام به تدوین استراتژي میکنند. در لایه زیرین طراحی و تدوین استراتژي، باورها، اعتقادات، چشم انداز، مأموریتها و اهداف کلان افراد و انسان ها قرار دارد. بدون شناخت عمیق این باورها، نمیتوان استراتژي اثربخشی را طراحی کرد.
-1پیشینه تحقیق
تا آنجا که مورد بررسی قرار گرفت، در مورد سازوکار تأثیر توحید ربوبی در برنامه ریزي راهبردي مقاله و اثري به دست نیامد؛ ولی کتابی با عنوان »تأثیر جهانبینی توحیدي در دانش مدیریت« نوشته دکتر نیکو دیالمه که شامل هفت مقاله است که اشارهاي به برنامهریزي راهبردي و موضوع این مقاله نشده است.
