بخشی از مقاله
چکیده
زمینه و هدف: استافیلوکوک های کواگولاز ،بتالاکتاماز منفی در تمامی اعضاء باز بدن ساکن هستند. درگذشته به عنوان عوامل غیر پاتوژن یا بیماری زای ضعیف و عوامل آلوده کننده ثانویه قلمداد می شده اند. بیش از دو دهه از پیدایش استافیلوکوکوس های کواگولاز منفی به عنوان پاتوژن های فرصت طلب بخصوص در افراد دارای نقص سیستم ایمنی و بیماران دارای ایمپلنت می گذرد. بروز فزاینده عفونت های بیمارستانی ناشی ازاین باکتری ها شناسایی آنها را درحد گونه مطرح می سازد. هدف از انجام این مطالعه شناسایی سویه های استافیلوکوکوس های کواگولاز منفی جداسازی شده از 100 نمونه کلینیکی به روش های کشت و بیوشیمیایی بود.
مواد و روشها: تعداد 100 نمونه استافیلوکوکوس های کواگولازمنفی ازنمونه های مختلف بالینی شامل: نمونه ادرار، پوست، زخم از بیماران مرد و زن مراجعه به بیمارستان آیت االله طالقانی چالوس جداسازی شد. روش های فنوتایپی شامل کشت در بلاد آگار و مانیتول سالت آگار و DNase و آزمون های بیوشیمیایی شامل تست اکسیداز، کاتالاز، استفاده از دیسک های باسیتراسین و فورازولیدون و نوویوسین بررسی گردیدند.
نتایج: در این پژوهش توانستیم 35 جدایه از استافیلوکوکوس کواگولاز را با روش های فنوتایپی از محل های مورد نظر جداسازی و شناسایی نماییم.که بیشترین درصد عفونت در مجاری ادراری بانوان و پوست مردان مشاهده گردید.
بحث: به دلیل وجود این باکتری در مجاری ادراری بانوان به عنوان یک فلور طبیعی و احتمال آلودگی در هنگام بروز بیماری های دیگر لذا نیاز است که بانوان بستری در بیمارستان نسبت به بهداشت این ناحیه اهتمام ویژه داشته وعوامل بیمارستانی هم با آموزش به بیماران به کنترل این عفونت بیمارستانی کمک نمایند.
.1 مقدمه
استافیلوکوکوس به معنی خوشه انگور، در سال 1878 توسط لویی پاستور و رابرت کخ کشف شد. با اینحال به دنبال مطالعات عمیق تر توسط اوگستون روزنباخ در ابتدا اوگستون جنس استافیلوکوکوس را نامگذاری کرد و در ادامه روزنباخ از روی کلنی و پیگمان تولید شده توسط این باکتریها گونه های استافیلوکوکوس را مشخص نمود. روزنباخ مشخص نمود که بیشتر گونه های پاتوژن رنگ طلایی تولید می کنند و انواع کمتر پاتوژن کلنی سفید دارند و بر این اساس آنها استافیلوکوکوس اورئوس و استافیلوکوکوس آلبوسٌ نامگذاری نمود
استافیلوکوکوس های کواگولاز منفی در تمامی اعضاء باز بدن و حیوانات ساکن هستند. درگذشته به عنوان عوامل غیر پاتوژن یا بیماری زای ضعیف و عوامل آلوده کننده ثانویه قلمداد می شده اند.
شایع ترین پاتوژن هایی هستند که باعث عفونت کاتترهای وریدی، پیوندهاو شنت های همودیالیز، کتترهای دیالیز صفاقی، مفاصل مصنوعی، پیوندهای عروقی و دریچه های مصنوعی می شوند. این باکتری ها دارای گستردگی وسیعی در طبیعت بوده و جزء باکتری های بیماری زای فرصت طلب قلمداد می گردند.
حدود% 55-75 عفونت های بیمارستانی توسط آنها ایجاد می گردد. با توجه به تنوع و گستردگی سویه ها و وجود عوامل بیماری زا، هزینه های بالایی جهت جداسازی، تشخیص و درمان آنها صرف می شود. تولید بیوفیلم در سطوح پلیمری ازجمله مشکلات عدیده ناشی از استافیلوکوکوس های کواگولاز منفی است با وجود این ماده ترشحی باکتری ها از استرس های ناشی از مواد شیمیایی، بیولوژیک و آنتی بیوتیک ها محافظت می گردند
کواگولاز یک پروتئین سطح است که توانایی تبدیل فیبرینوژن به فیبرین را دارد. در نتیجه منجر به تشکیل لخته در پلاسمای خون می شود. از آزمون کواگولاز لوله و اسلاید در تشخیص انواع استافیلوکوکوس های کواگولاز مثبت از گونه های کواگولاز منفی استفاده می شود
20 گونه از استافیلوکوکوس های کواگولاز منفی مرتبط با بیماری در انسان شناسایی شده است. ویژگی های ساختاری این میکروارگانیسم ها آنها را قادر به تحمل گرما ، خشکی و فعالیت کم در آب و توزیع گسترده در محیط کرده است
مواد وروش ها جمع آوری نمونه ها
در مدت 11 ماه - از بهار1394تا پاییز - 1394 تعداد یکصد عدد نمونه محیط بیمارستان و پوست، ادرار و زخم بیماران بستری در بخشهای ICU، جراحی و اورژانس داخلی از بیمارستان چالوس - 48 نمونه - جمع آوری گردید. نمونه های بالینی شامل - % 41 - 41 مرد و - % 41 - 41 زن بود و - % 18 - 18 مورد نیز از ونتیلاتورها و تخت جمع آوری گردید. نمونه ها با رعایت شرایط آسپتیک در لوله های مجزا، در کمتر از نیم ساعت به آزمایشگاه شبکه بهداشت شهرستان چالوس منتقل و در محیط کشت بلاد آگار به صورت اولیه کشت داده شد.
کلیه ی نمونه ها در محیط های کشت شامل سالین، بلاد آگار، مانیتول سالت آگار، DNase ، مولر هینتون آگار وتست های بیوشیمیایی H2O2 ، آب مقطر، رنگ آمیزی گرم بررسی گردیدند.
نتایج
نمونه های جمع آوری شده از بیمارستان های مورد پژوهش شامل: ادرار، پوست، زخم، ترشحات چشم از بخشهای مختلف در طی پنج مرحله بر روی محیط بلاد آگار به صورت اولیه کشت داده شد. با بررسی رشد ایجاد شده در محیط کشت اولیه، کلنی های باکتریایی از نظر ظاهر، همولیز احتمالی و رنگ کلنی مشخص و سپس رنگ آمیزی گرم و تست کاتالاز انجام شد.پس از جداسازی اولیه و مشخص نمودن باکتری های گرم مثبت، کوکسی های با آرایش خوشه انگوری، استافیلوکوکوس در نظر گرفته می شود.
از 100 نمونه کلینیکی جمع آوری شده، تعداد 19 مورد فاقد رشد بوده و بعد از انکوباسیون مجدد به مدت 24 ساعت و عدم مشاهده رشد، حذف شدند و تعداد 81 مورد نیز واجد رشد بود که از این تعداد 17 مورد شامل کوکسی ها و باسیل های گرم منفی و قارچ بود و مابقی به تعداد 64 مورد گرم مثبت بود.
بعد از کشت خطی و رشد باکتری در محیط بلادآگار و ایجاد کلنی های تک، در این مرحله از تست های اکسیداز، باسیتراسین و فورازولیدون به منظور تمایزمیکروکوکوس ها از استافیلوکوکوس استفاده شد.
از 64 نمونه گرم مثبت بعد از انجام تست اکسیداز، کشت سفره ای به منظور انجام تست های باسیتراسین و فورازولیدون تهیه شد. بعد از انکوباسیون در دمای 37 F به مدت 24 ساعت هاله عدم رشد و یا مقاومت بررسی و اندازه گیری شد. تعداد 5 مورد اکسیداز منفی بود که در بررسی تست باسیتراسین نیز هاله عدم رشد بیش از 10 mm مشاهده گردید. همچنین در بررسی حساسیت نسبت به دیسک فورازولیدون نیز مقاوم بودند. بنابراین میکروکوکوس تشخیص داده شده و در نتیجه این پنج مورد حذف شدند.
نتایج نمونه برداری از روی پوست
از 100 نمونه: تعداد 52 مورد از روی پوست و عمدتا از پا جمع آوری گردید که از این تعداد - % 53.8 - 28 مورد از مردان و 46.1 - 24 % - مورد از زنان نمونه برداری شده بود. - % 38.4 - 20 مورد از جدایه ها مربوط به استافیلوکوکوس اپیدرمایدیس و - % 46.1 - 24 مورد سایر میکروارگانیسم ها و همچنین - % 15.3 - 8 مورد نیز فاقد رشد بود. از 20 جدایه استافیلوکوکوس اپیدرمایدیس، - % 45 - 9 از زنان و - % 55 - 11 از مردان جداسازی شد. در نتیجه تفاوت فاحشی در بین مردان و زنان مشاهده نشد.
جدول1 نمونه برداری از پوست و نتایج حاصل از آن
نتایج نمونه برداری از ادرار
از 100 نمونه: از 24 نمونه ادرارجمع آوری شده از بخش ICU، 15 مورد مربوط به زنان و 9 مورد مربوط به مردان بود. از این تعداد - % 5 - 5 مورد استافیلوکوکوس اپیدرمایدیس، - % 2 - 2 مورد استافیلوکوکوس ساپروفیتیکوس، - % 9 - 9 مورد فاقد رشد و 8 مورد - - % 8 مربوط به سایر میکروارگانیسم ها بود. همچنین از 5 جدایه استافیلوکوکوس اپیدرمایدیس 1 مورد - 20 % - از مردان و 4 مورد - - % 80 از زنان جداسازی شد و نیز هر2 جدایه استافیلوکوکوس ساپروفیتیکوس مربوط به زنان بود.
جدول 2 نمونه برداری از ادرار و نتایج حاصل از آن
