بخشی از مقاله
ویژگی های یک مقاله برای انتشار در نشریات علمی
حمد مهدی سپهری
مقدمه: در اين نوشته به ويـژگیهـای کلّی يک مقاله علمی - پژوهشی برای انتشــار در نشرياتـی که مقـالات آنها مـورد داوری قرار میگيرند (Refereed Journals) پرداخته شده است. اين نشريات يا مجلّهها پس از دريافت مقاله آن را برای داوری نزد سه يا چند نفر از داوران که به موضوع مورد بحث مقاله آشنايی دارند ارسال میدارند
. پس از دريافت نظرات و پيشنهادات داوران، در صورتی که مقاله قابلّيت انتشار داشته باشد، نشريه مقاله مورد بحث را منتشر مینمايد. چارچوبهای آورده شده در اين نوشته نيز میتواند برای مقالههای ارسالی برای همايشهای علمی که مقالات آنها داوری میشوند مورد توجّه قرارگيرد.
2- معيارهای يک مقاله علمی - پژوهشی
توصيه جدّی میشود که معيارهای زير در هر مقاله علمی - پژوهشی مورد رعايت قرارگيرند. رعايت اين معيارها باعث انسجام و استحکام مقاله شده و امکان پذيرش آن را در يک مجله علمی - پژوهشی افزايش میدهد.
الف- مرتبط بودن مطالب و کامل بودن
• تمام موضوعات مطرح شدهاند.
• استدلالها و بحثها در کليت متن مرتبط هستند.
• منابع و مراجع ادبيات تحقيق آورده شدهاند.
• منطق و پيوستگی بين استدلالها رعايت شده است.
ب- برخورداری از يک سازمان منسجم:
• مقاله از يک ساختار شفاف مفهومي برخوردار است.
• عنوانها و زيرعنوانهای مناسب، صحيح و مرتبطی به کار برده شدهاند.
• نظام ارجاع دهي با ثبات و مناسب است.
پ- برخورداری از يک محوريّت تحقيقی در کلّيت و ترکيب مقاله:
• تفکر خلاق، ترکيب و استدلال ظهور و بروز دارد.
• دقت فکري در باره عنوان اصلي ديده ميشود.
• مفاهيم مرتبط به نحو مناسبي تحقيق شدهاند.
• استدلالها و اثباتها به وسيله مدارک و مستندات يا ارجاعات پشتيباني شدهاند.
• شواهد کافی براي فهم موضوع وجود دارد.
• ادبيات تحقيق مورد نقد و تحليل قرار گرفتهاند.
• ارتباط لازم بين ادبيات تحقيق و موضوع مورد تحقيق مقاله ارائه شده است.
3- ساختار عمومی مقاله
يک مقاله تحقيقی به طور کلی میتواند در برگيرنده ساختاری مشابه ساختار زير باشد.
1) عنوان مقاله:
• پرهيز از عنوانهای کلی و روزنامهای؛
• استفاده از صفت و موصوفهای لازم برای گوياتر نمودن عنوان؛
• دارا بودن جذّابيت برای جذب مخاطب؛
• فشرده و مختصر و يادآوردنی؛
• پرهيز از اصطلاحات نامأنوس و اختصار
• توجه به اين نکته که عنوان يک برچسب است نه جمله.
2) نام نويسنده/نويسندگان:
• مشخص کردن نام و رابطه عضويتی نويسنده يا نويسندگان.
3) چکيده:
• دربرگيرنده (معرفی کلی و گويای تحقيق / بيان هدف و قلمرو تحقيق، اهميت کلّی تحقيق ، مروری فشرده بر ساختار مقاله، اشاره کلّی به نوآوریها و دستاوردهای مقاله)؛
• پرهيز جدی از آوردن مراجع، فرمول و علامتهای ويژه؛
• رعايت کوتاهی و فشرده بودن ( در حد يک بند و سقف 200 تا 250 کلمه)؛
• توجه به اين نکته که تعداد افرادی که چکيده را میخوانند بسيار بيشتر از کسانی است که مقاله را میخوانند.
4) کليد واژهها:
• تا سقف پنج کلمه و يا اصطلاح
5) مقدمه:
• تعريف مسئله و قلمرو تحقيق؛
• طرح اهميت تحقيق؛
• طرح سوابق تاريخی موضوع؛
• طرح طبقهبندیها و شاخههای مرتبط با موضوع؛
• ارائه تعاريف اصطلاخات اصلی و علائم و اختصارات؛
• مروری کلی بر بقيه مقاله.
• اين بخش میتواند با بخش بعدی ترکيب شود.
6) بررسی ادبيات موضوع/ سابقه تحقيق:
• طرح سابقه بر اساس يک نظم زمانی/ ديدگاهی/مکتب فکری يا هر طبقهبندی ديگر؛
• طرح ارتباط ادبيات مورد بررسی با موضوع تحقيق؛
• بيان نقاط قوّت، ضعف و محدوديتهای ادبيات موضوع؛
• صرف نظر از طرح مطالب شخصی و تعصب آميز؛
• طرح يافتههای موافق و مخالف در ادبيات؛
• ارائه روند و سير تحقيق و طرح جهتگيری آن؛
• نقد و بررسی تئوریهای طرح شده؛
• مشخص کردن محدوده زمانی مورد بررسی؛
• برقراری ارتباط بين ادبيات موضوع با موضوع مورد تحقيق.
7) بدنه اصلی مقاله:
• متشکل از يک تا چند بخش و در برگيرنده اصل تحقيق و مطالعه نظير روش و متدولوژی، فرضيات، مدل رياضی.
8) نتايج ارائه خروجیهای آزمايشها، مدلها يا محاسبات.
9) بحث در باره نتايج:
• استخراج اصول،روابط و ارائه تعميمهای ممکن؛
• ارائه تحليل مدل يا تئوری؛
• ارائه ارتباط بين نتايج و تحليلها.
• جمع بندی و نتيجهگيری طرح نتايج مهم و پيامدهای آنها؛
• بيان استثناء ها و محدوديتها؛
• طرح افقهای تحقيقاتی برای ادامه و توسعه تحقيق.
10) سپاسگزاری (در صورت نياز):
• قدردانی از مؤسسات و يا اشخاصی که در به ثمر رسيدن تحقيق و يا بهتر انجام شدن فعاليتهای مربوط به مقاله تأثيرگذار بودهاند.
11) منابع:
• ارائه فهرست مرتب شده منابع.
12) پيوستها (در صورت نياز):
• ارائه مطالب ضروری برای فهم و پشتيبانی از مطالب اصلی مقاله.
4- موارد ويرايشی
• رعايت ملاحظات دستوری در جملات و سعی در نوشتن جملات کوتاه و گويا؛
• شماره گذاری عنوان بخشها و زيربخشها؛
• شماره گذاری روابط و فرمولها؛
• ارائه شرح مفيد و گويا در بالای جداول و پائين شکلها؛
• شماره گذاری جداول و شکلها به طور جداگانه؛
• ارجاع دهی به هر جدول و يا هر شکل در متن از طريق شماره مربوطه؛
• رعايت دندانهگذاری مناسب به منظور تفکيک بهتر و خواناتر نمودن نوشتار؛