بخشی از مقاله


چکیده

این پژوهش با هدف بررسی میزان پیش بینی رضایت از زندگی و عملکرد تحصیلی از طریق عمل به باورهای دینی دانشجویان دانشگاه پیام نور واحد مرودشت در سال تحصیلی 1390-91 انجام شده است. روش اجرای این پژوهش، پیمایشی و از نوع مقطعی- تحلیلی بوده است؛ نمونه آماری شامل 250 نفر از دانشجویان سه رشته تحصیلی علوم تربیتی، مدیریت دولتی، حقوق بودند که با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات مورد نیاز پژوهش از دو مقیاس -1 مقیاس عمل به باورهای دینی ( معبد)( گلزاری -2 (1379) مقیاس رضایت از زندگی داینر، امونس، لارسن و گریفین(( 1985 استفاده شد و اندازه گیری عملکرد تحصیلی دانشجویان با استفاده از معدل کل پایانی ترم قبلی انجام گرفت. نتایج این پژوهش نشان داد که میانگین نمره عمل به باورهای دینی دانشجویان 3/64 و رضایت از زندگی آنها 3/62 است؛ عمل به باورهای دینی با رضایت از زندگی و عملکرد تحصیلی دارای ارتباط معنادار در سطح 0/01 می باشد؛ متغیر پیش بین عمل به باورهای دینی به طور مثبت و معناداری رضایت از زندگی دانشجویان را پیش بینی می کند 0/01) (P< و عمل به باورهای دینی و عملکرد تحصیلی در مجموع 65 درصد از واریانس رضایت از زندگی دانشجویان را تبیین می کنند.

واژه های کلیدی: عمل به باورهای دینی، رضایت از زندگی، عملکرد تحصیلی

1

ستاد احیا امر به معروف و نهی از منکر

استان هرمزگان

نخستین همایش اسلام و سلامت روان- بندرعباس، اسفندماه 1391

---------------------------------------------------------------

مقدمه


تاریخ نشان می دهد که دین ورزی، قدمتی بسیار طولانی دارد، چنانکه مطالعات باستان شناسان و انسان شناسان نشان داده اند، مذهب جزء لاینفک زندگی بشری در تمام اعصار بوده است [1]؛ ویل دورانت معتقد است دین به اندازه ای غنی، فراگیر و پیچیده است که هیچ دوره ای در تاریخ بشر، خالی از ا عتقاد دینی نبوده است. این که حتی یک انسان بی اعتقاد به دین، در شرایط نامطمئن بحران روحی و درماندگی به طور ناهشیار به خدا و نیروهای ماوراءالطبیعی می اندیشد و از او استمداد می طلبد، پدیده ثابت شد ه ای است .[2]

از جمله متغیرهای مهم حوزه سلامت روان و کیفیت زندگی که مورد توجه محققان قرارگرفته است رضایت از زندگی است؛ رضایت از زندگی یکی از متغیرهای مهم و موثری است که بر شادکامی و سلامت روان تاثیر می گذارد .[3] به طوریکه مؤلفه شناختی شادکامی یعنی »رضایت از زندگی« فرایندی است بر مبنای قضاوت شناختی که به عنوان شاخصی در جهت ارزیابی کلی از کیفیت زندگی فرد مطرح می شود؛ در حقیقت رضایت از زندگی این مسأله را دنبال می کند که تا چه اندازه نیازهای اساسی انسان برآورده شده است و تا چه اندازه اهداف وی، به عنوان اهدافی در دسترس می باشند.[4]

زندگی تحصیلی نیز، یکی از مهمترین ابعاد زندگی اشخاص است که بر سایر ابعاد زندگی تاثیر فراوان دارد. در این بین یکی از مسایل و مشکلات اساسی زندگی تحصیلی افراد و نظام آموزشی هر کشور، مساله افت تحصیلی و پایین بودن سطح عملکرد تحصیلی دانش آموزان و دانشجویان آن کشور است؛ این پدیده، علاوه بر زیانهای هنگفت اقتصادی، سلامت روانی فراگیرندگان را مخدوش می نماید؛ منظور از افت تحصیلی، کاهش عملکرد تحصیلی درسی فراگیرنده از سطح رضایت بخش به سطح نامطلوب است.[5] عملکرد تحصیلی یکی از متغیرهای اصلی آموزش عالی است. و می توان از آن به عنوان شاخص عمده سنجش کیفیت آموزش و پرورش یاد کرد. معمولاً پیشرفت تحصیلی بر اساس نتایج آزمونهای نهایی و استاندارد مورد سنجش قرار می گیرد. نظام آموزش عالی، با مطالعه عوامل مؤثر در عملکرد تحصیلی و شناسایی ابعاد مختلف آن اقدامات مورد نیاز را به منظور بهبود وضعیت تحصیلی دانشجویان و رفع کاستیهای موجود به عمل میآورد.

تحقیقات صورت گرفته در حوزه مذهب، عمل به باورهای دینی، رضایت از زندگی نشان می دهند که هرچه اعتماد به خدا به عنوان یک مؤلفه مذهبی بیشتر باشد فرد از رضایت از زندگی بیشتری برخوردار است. خداپناهی، خوانین زاده، خاکساربلداجی ”×ٌََْ“× طی پژوهشی به این نتیجه رسیدند که بین جهت گیری مذهبی و سازگاری رابطه معناداری وجود دارد .[6] فزنچ1 و جوزف (1999) 2 طی مطالعه ای به این نتیجه رسیدند که بین مذهبی بودن و شادکامی همبستگی مثبت وجود دارد.[7] فرانسیس 3 و ویلکوکس(2000)4 طی مطالعه ای به این نتیجه رسید که حضور در کلیسا و تعهد مذهبی، رضایت از زندگی را پیش بینی می کنند.[8] کش5 و لایبومیرسکی 6 و دیماتو(2006)7 طی
1 French, S

2 Joseph, S 3 Francis, L J Jones 4 Wilcox, C 5 Tkach , Chris 6Lyubomirsky, S

7 Dimatteo, M. R.

2

ستاد احیا امر به معروف و نهی از منکر

استان هرمزگان

نخستین همایش اسلام و سلامت روان- بندرعباس، اسفندماه 1391

---------------------------------------------------------------

مطالعه ای به این نتیجه رسیدند که برقراری ارتباط، کنترل سلامت و تلاش برای ایجاد شادکامی از عوامل پیش بین رضایت از زندگی به شمار می روند.[9] پیکوک و پولوما(1999) 1 طی مطالعه ای به این نتیجه رسیدند که بین مذهب و رضایت از زندگی، رابطه مثبت وجود دارد؛ به علاوه چنین حمایتهایی باعث احساس امنیت جسمانی، شناختی و هیجانی می شوند.[10]

با توجه به نقش گسترده مذهب در زندگی بشر و نیز آن چه که در مورد تاثیر مهم مذهب بر رضایت از زندگی ذکر شد و با توجه به تحقیقات اندک در کشور ما در زمینه عمل به باورهای دینی و رضایت از زندگی و به خصوص بررسی ارتباط آنها با عملکرد تحصیلی دانشجویان، در این پژوهش به پیش بینی رضایت از زندگی و عملکرد تحصیلی از طریق عمل به باورهای دینی دانشجویان دانشگاه پیام نور واحد مرودشت در سال تحصیلی 1390-91پرداخته شده است.

در متن اصلی مقاله به هم ریختگی وجود ندارد. برای مطالعه بیشتر مقاله آن را خریداری کنید