بخشی از مقاله
چکیده
هدف پژوهش حاضر بررسی راهکارهاي بهبود نگرش دانشجویان رشتههايکشاورزي دانشگاه پیامنور نسبت به رشته کشاورزي میباشد. روش تحقیق توصیفی – همبستگی و با استفاده از روش بررسی میدانی با انجام یک بررسی موردي بر روي دانشجویاندانشگاهپیام نور مرکز همدان انجام شدهاست. جامعهي آماري تحقیق 524 - نفر - دانشجویان مقطع کارشناسی گرایش هاي مختلف کشاورزي دانشگاه پیام نور مرکز همدان بوده ،که با استفاده از نمونهگیري برابرهاي با انتساب متناسب و آمارهي کوکران 222 نفر به عنوان نمونهي آماري گزینش گردید . ابزار جمع آوري داده ها پرسشنامهي محقق ساخته بود که روایی محتوایی آن توسط گروهی از متخصصان مربوطه مورد بررسی قرار گرفت و پایایی آن با استفاده از ضریب آلفاي کرونباخ 0/79درصد محاسبه شد.
برپایه نتایج تحقیق از جمله مهم ترین راهکارهایی که در براي بهبود وضعیت نگرش دانشجویانکشاورزي دانشگاه پیامنور نسبت به رشتهکشاورزي به دست آمد عبارت بودند از: بازنگري و روزآمدکردنعناوین و محتویاتدروس ارائه شده، بالا بردن میزان کارآیی استادان دروس پایه و تخصصی، لزوم توجه بیشتر به کلاسهاي کارورزي و کارآموزي ، ایجاد و توسعه تشکلهاي دانشجویی ،انطباق برنامههاي آموزشی با نیازهاي شغلی و حذف دروس غیرکاربردي. بنابراین، مدیریت آموزشی مناسب نظام آموزش عالی تأثیر بسزایی در بهبود نگرش دانشجویان نسبت به رشته کشاورزي خواهد داشت. نتیجه عامل هاي استخراج شده تحول در نظام آموزش عالی کشاورزي در دانشگاه پیام نور را مورد توجه قرار می دهد .
مقدمه
رشد بیرویه و شتابان جمعیت بهویژه درکشورهاي جهان سوم، و دگرگونیهاي اخیر جامعههاي بشري از نظرعلوم و فناوري و مسایل زیستمحیطی، مسئله تأمینغذا و امنیتغذایی را بهیکی از مسایل بحرانیجهان تبدیل نموده است. این دگرگونیهاي اهمیت- کشاورزي را دو چندان نموده است. توجه به بخشکشاورزي به عنوانیکی ازکارآمدترین- رویکردها، براي رویارویی با فقر درجهان معرفی شده است - رضاییوهمکاران،. - 1388 بخش کشاورزي اصلیترین منبعتأمین و حفظ امنیت غذایی درکشور به شمار میآید و ایفاگر نقش تعیینکنندهاي در نظام سیاسی، اقتصادي، اجتمایی و فرهنگیکشور میباشد.
در ایران سالانه بخش عمدهاي از بودجهکشور به واردات عمده مواد غذایی اختصاص مییابد که از دلایل عمده آن را میتوان به پایین بودن سطح دانش و اطلاعات فنی بهرهبرداران،دست اندرکاران و شاغلان بخشکشاورزي به دلیل نبود بهرهمندي از دانش و فناوريهاي علمی و عملی اشاره نمود. - خسروي پور و منجم زاده ،. - 1390 هماکنون یکی از ابزاري که میتواند نقش حیاتی و ارزندهاي در امر رشد و توسعه بخشکشاورزي و ارتقاء سطح دانش بهرهبرداران،کشاورزان و دستانداران آینده بخشکشاورزي داشته باشد، آموزش در سطوح مختلف و بالا بردن کیفیت دانش نیروي انسانی آموزشدیده دانشگاهی میباشد. کشورهاي درحالتوسعه با تأثیرپذیري از موفقیتکشورهاي تازهصنعتی شده در برنامه تعدیل ساختاري و توسعهصنعتی خود، به چگونگی استفاده از تجربههاي آنها راغب شدهاند.
در این میان توجه عمده به نقش توسعه منابع انسانی، بهویژه سرمایهگذاري روي مقاطع وگونههاي مختلف آموزش به عنوان نیرويمحرکهرشد،معطوف شده است؛در نتیجه بر لزوم سرمایهگذاري به براي برآوردن نیازها و انتظارهايآموزشعالی اقدام شدهاست.دانشمندان پس ازعرضه تحقیقات گوناگونی در زمینه رابطهآموزشوتوسعه، نتیجهگرفتهاندکه سرمایهگذاريدر آموزش میتواند به رشد اقتصادي و توسعهملی کمککند.
