بخشی از مقاله
بررسی اثر بخشی آموزش خود تنظیم گری ، راهبرد مقابله، تنظیم هیجان بر شدت علائم درسندرم
پیش از قاعدگی
چکیده
زمینه و هدف: سندرم پیش از قاعدگی به عنوان مفهوم تشخصی وسیع اولین بار در سال 1935 توسط گرین و دالتون به صورت وجود علائم عود کننده و طی فاز قبل از قاعدگی یا اولین روز های قاعدگی مطرح می شود که این علائم در فاز پس از قاعدگی حذف می شوند. هدف از این مطالعه اثر بخشی آموزش مدل خود تنظیمی بر شدت علائم در سندرم پیش از قاعدگی است.
مواد و روش کار: پژوهش حاضر از نوع کارآزمایی بالینی است.جامعه آماری (606)کلیه دانش آموزان تیزهوش دختردبیرستانی ناحیه یک کرمان بود که به آنها پرسشنامه سندرم پیش از قاعدگی داده شد از بین آنها 36نفرکه بالاترین نمره را دراین آزمون کسب نمودند به عنوان گروه نمونه انتخاب شدند و به صورت تصادفی به دو گروه کنترل وآزمایش منتسب شدند.پروتکل آموزش خود تنظیمی، راهبردمقابله وتنظیم هیجان طی 8 جلسه دوساعته برای گروه آزمایش اجرا شد.بعد از اجرای آموزش هر دوگروه پرسشنامه خود تنظیم گری، راهبرد مقابله، تنظیم هیجان راتکمیل کردند.علائم PMSدرطی دو سیکل قبل ودو سیکل پس از شروع مداخله توسط آزمودنی ها ثبت گردید.ابزار جمع آوری اطلاعات -1پرسشنامه سندرم پیش از قاعدگی-2پرسشنامه خودتنظیم گری-3پرسشنامه تنظیم هیجان-4پرسشنامه راهبرد مقابله. دراین پژوهش از ضریب همبستگی پیرسون، آزمون اندازه گیری مکرر و آزمون tوابسته استفاده شد.برای تجزیه وتحلیل اطلاعات از نرم افزار Spss استفاده گردید.
یافته ها : نتایج آزمون اندازه گیری مکرر نشان داد که بین نمرات پیش آزمون وپس آزمون گروه آزمایش تفاوت معناداری وجود دارد.
نتیجه گیری : آموزش خود تنظیمی در کاهش میانگین علائم PMSموثر بوده و می تواند در درمان این بیماری استفاده گردد.
کلمات کلیدی سندرم پیش از قاعد گی ، خود تنظیم گری ، راهبرد مقابله ، تنظیم هیجان
مقدمه
سندرم پیش از قاعدگی PMS: Peremenstrual syndrom عبارتی است که برای توصیف مجموعه علایم خلقی پیش از پریود بکار می رود .این سندرم مجموعه ای از نشانه های بدنی، روان شناختی وهیجانی است که با تغییرات دوره ای مربوط به سیکل قاعدگی درخلق ، احساس کلی ، رفاه جسمی وروانی زنان مشخص می شود که به طور معمول علایم به فاصله ای کوتاه پس از تخمک گذاری شروع می شود وبه تدریج شدت می یابد ودر حدود پنج روز قبل از شروع عادت ماهانه به حداکثر می رسند. علت این سندرم هنوز نامشخص است اما اغلب پزشکان به هم خوردن تعادل هورمونی استروژن و پروژسترون را محتمل ترین علت این بیماری می دانند. استرس ، کاهش فعالیت ورزشی وکمبود ویتامین ها می تواند این علایم را تشدید کند این سندرم می تواند با درد در ناحیه پایین شکم ، سردرد میگرن ، پستان های درناک وافزایش آکنه، سرگیجه وحالت تهوع همراه باشد. ابتلا به سندرم پیش از قاعدگی در سنین نوجوانی می توانند برای دختران بحرانی وسخت تر از سایر زمان ها باشد علت این امر نداشتن اطلاعات کافی از علائم این بیماری و راه های موثر وکمک به بهود آن می باشد.هدف از این پژوهش، بررسی اثر بخشی آموزش خود تنظیم گری،راهبرد مقابله،تنظیم هیجان بر شدت علائم در سندرم پیش از قاعدگی (PMS) است .
فرضیههای تحقیق:
فرضیه اصلی :
بین گروهی که آموزش خود تنظیمی دیده اند و گروهی که آموزش خود تنظیمی دریافت نکرده اند تفاوت وجود دارد.
فرضیات فرعی :
آموزش خود تنظیمی باعث کاهش راهبرد مقابله ای نامناسب می شود.
بین پیش آزمون و پس آزمون گروهی که آموزش خودتنظیمی دیده اند در تنظیم هیجان تفاوت وجود دارد.
بین نمرات پس آزمون گروهی که آموزش خودتنظیمی، کاهش مقابله و تنظیم هیجان دریافت کرده اند با گروهی که این آموزش ها را دریافت نکرده اند تفاوت وجود دارد.
تئوری پیشینه تحقیق :
تمجیدی (1374) در عنوان " بررسی شیوع و شدت و علائم سندرم پیش از قاعدگی در زنان 45-15 سال شهر تهران در سال "1374 به بررسی موضوع پرداخت. این تحقیق نشان داد که این سندرم در تعداد 312 نفر 4/62) درصد) افراد وجود داشت که 64 درصد خفیف 32 درصد متوسط و 3 درصد شدید بود
خدابنده (1383) در عنوان " بررسی شیوع علائم سندرم پیش از قاعدگی در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی زاهدان" با بررسی %84 بود کـه شایعترین علامت و همچنیـن شـایعترین علامـت روانی را PMSموضوع پرداخت.نتایج این پژوهش : شیوع خستگی و بـی حـالی و شایعترین علامت جسمانی را کمردرد تشکیل می داد.
افضال((1389، در عنوان "مطالعه تاثیر سندرم قبل از قاعدگی بر یادگیری دختران دبیرستانی" پس از بررسی موضوع به این نتیجه رسید که سندرم قبل از قاعدگی یکی از شایع ترین علتهای ایجاد ناراحتی جسمی و روحی دوران باروری در زنان محسوب می شود که در فاز لوتئال سیکل قاعدگی رخ می دهد و منجر به کاهش کیفیت زندگی آنان می شود .
فیروزی خجسته فر((1390 با عنوان " ارتباط بین شدت نشانگان پیش از قاعدگی و اختلالات روانی" موضوع مذکور را بررسی کرد. هدف پژوهش مذکور، بررسی علائم جسمانی و روانی در گروه سالم و مبتلا به نشانگان پیش از قاعدگی (خفیف، متوسط، شدید) در روزهای سوم و سیزدهم سیکل قاعدگی و نیز مقایسه فراوانی اختلال های روانی (اضطراب، افسردگی، پرخاشگری، علائم جسمانی، وسواسی جبری، حساسیت در روابط بین فردی، فوبیا، افکار پارانوئیدی و روان پریشی) در افراد سالم و بیمار بود. در این پژوهش 386 دانشجو ( 262 دانشجو مبتلا به PMS و 124 دانشجوی سالم ) به شیوه نمونه گیری در دسترس از بین دانشجویان خوابگاه های دانشگاه گیلان انتخاب و با استفاده از پرسشنامه جمعیت شناختی، فرم تشخیص موقت PMS، فرم ثبت وضعیت روزانه سیکل قاعدگی
و چک لیست -R90SCL- ارزیابی شدند. داده ها با استفاده از تحلیل واریانس مکرر، همبستگی و آزمون خی دو تجزیه و تحلیل شدند.
ویژگی های روانسنجی ابزار غربالگری نشانه های پیش قاعدگی در دانشجویان دختر دانشگاه "هاشمی (1391)، در عنوان سمنان" به بررسی موضوع مذکور پرداخت. تحلیل عاملی یک ساختار چهار عاملی را آشکار کرد. عامل های "افت علاقه"، "تداخل در عملکرد"، "علائم نوروتیک و جسمانی" و "الگوهای خواب و خوردن" در ساختار ابزار غربالگری نشانه های پیش قاعدگی شناسایی شد
بررسی های انجام شده بیش از 200 نوع علامت قبل از قاعدگی را نشان می دهند.(همان) این علائم به طور قابل توجهی زندگیشان را تحت تاثیر قرار می دهد. (ویولتا و همکاران، (2010کیفیت
پژوهش نواک و کلایتون1 نشان داد که مشکلات خودتنظیم گری با ضعف در کنترل مصرف مواد و الکل رابطه دارد.بر عکس، در بین افراد مصرف کننده مواد، کسانی که مهارت بیشتری در خودتنظیم گری دارند، بهتر می توانند مصرفشان را کاهش دهند.گاه افراد داروی خاصی را به دلیل تأثیر تسکین بخش یا هیجان انگیز آن مصرف می کنند که بدون آن دارو دستیابی به آرامش یا حفظ هیجان خاص ممکن نیست.
نتایج پژوهش کول، لوگان و والکر2 ، نشان داد که اشخاص با محرومیت اجتماعی بیشتر، ادراک کنترل بر زندگی خود پایین تر و خودتنظیم گری پایین تر، استرس بیشتری را ادراک می کنند. افراد با خودتنظیم گری بالاتر در مواجهه با شرایط استرس زا، بهتر خود را از درماندگی های روان شناختی حفظ می کنند. به نظر بامیستر3 و همکاران ، ضعف خودتنظیم گری فرد را آسیب پذیر می کند ومتقابلاً، سوء مصرف مواد می تواند عملکرد خودتنظیم گری را با اختلال مواجه می سازد.
در بررسی ازتورک4 و همکارانش از 379 زن مورد مطالعه در ترکیه، 79% با میانگین سنی 6,8 ±24/9، حالت متوسط و شدید PMS را تجربه کردند و بیشترین علائم به صورت تغییرات خواب، دل درد، خستگی زیاد و پریشانی بود.
مطالعه آکابات5 و همکاران نشان داد که 116 دانشجوی پزشکی دانشگاه تامار6 در یمن با میانگین سنی 22,45 ± 5,13 شیوع PMSرا %24,13 و شیوع دیسمنوره را %72,4 گزارش کردند. خستگی، کمر درد، سر درد، افسردگی، پریشانی و تغییرات رفتاری از شایع ترین علائمی بود که در آن ها گزارش شده است.
