بخشی از مقاله
چکیده:
آزمایش حاضر به منظور بررسی تأثیر تغذیه پريبیوتیک Bio-Mos بر مورفولوژي روده کوچک و جمعیت میکروبی سکوم در جوجههاي گوشتی انجام شد. در این آزمایش از 1920 قطعه جوجه گوشتی سویه راس 308 استفاده گردید. آزمایش به صورت طرح بلوك کامل تصادفی با 4 تیمار و 4 بلوك و در قالب آزمایش فاکتوریل 2 2 دو جنس - نر و ماده - و دو جیره - حاوي بایوموس و فاقد بایوموس - انجام شد. در روز 47 آزمایش جهت شمارش میکروبی محتویات سکوم و تهیه مقاطع هیستولوژیکی از ژژنوم یک قطعه جوجه از هر تکرار کشتار شد. نتایج این آزمایش نشان داد که در بررسی ویژگیهاي ریخت شناختی ژژنوم در گروههاي مختلف، استفاده از بایوموس به طور معنیداري سبب افزایش طول و عرض پرز و کاهش عمق کریپت روده گردید . - P<0/05 - اثر جنس بر طول و عرض پرز معنیدار نبود اما عمق کریپتها در جنس ماده بیشتر از جنس نر بود - . - P<0/05 همچنین، تفاوت معنیداري در نتایج شمارش میکروبی - لاکتوباسیل و کلی فرم - محتویات سکوم در گروههاي مختلف دیده نشد.
واژههاي کلیدي: پريبیوتیک، مورفولوژي روده کوچک، جمعیت میکروبی سکوم، جوجه گوشتی
مقدمه
امروزه به منظور تحریک رشد، رفع کمبود مواد مغذي، تقویت سیستم ایمنی و پیشگیري از بیماريها، مواد افزودنی متعددي از جمله آنزیمها، پروبیوتیکها، پريبیوتیکها و اسیدهاي آلی و مشتقات آنها به خوراك طیوراضافه میشوند. پريبیوتیکها، کربوهیدراتهاي غیر قابل هضم هستند. تعدادي از این کربوهیدراتها مونوساکاریدهاي زنجیر کوتاه هستند که الیگوساکارید گفته میشوند . - 5 -
الیگوساکاریدها این توانایی را دارند که از میان روده حیوانات تک معدهاي دست نخورده عبور کنند. در حیطه تغذیه حیوانات، الیگوساکاریدي که بیشتر مورد توجه است مانانوالیگوساکارید - MOS - است. این ترکیب از دیواره سلولی مخمر ساکارومیسس سرویسیه استخراج میشود. MOS حداقل 3 روش براي فعالیتش جهت بهبود عملکرد جوجههاي گوشتی دارد: -1 جذب باکتري-هاي پاتوژن شامل نوع 1 فیمبریا با لکتینهاي حساس به مانوز، یا آگلوتینه شدن با سویههاي مختلف باکتري 10 - ،-2 . - 8 بهبوده وظایف و سلامتی روده - افزایش ارتفاع ویلیها، یکنواختی و یکپارچگی -3 . - 7 - - فعال کردن سیستم ایمنی روده بوسیله فعال کردن آنتی ژن میکروبی غیرپاتوژن . - 4 - آزمایش حاضر به منظور بررسی تأثیر پريبیوتیک بایوموس بر بهبود وظایف روده و جمعیت میکروبی سکوم در جوجههاي گوشتی انجام شده است.
مواد و روشها
در این آزمایش از 1920 قطعه جوجه گوشتی سویه راس 308 استفاده شد. آزمایش به صورت طرح بلوك کامل تصادفی با 4 تیمار و 4 بلوك و در قالب آزمایش فاکتوریل 2 2 دو جنس - نر و ماده - و دو جیره - حاوي بایوموس و فاقد بایوموس - انجام شد. در هر بلوك براي هر تیمار 6 پن اختصاص یافت و 20 پرنده در هر پن قرار گرفت. جوجههاي موجود در هر تکرار به طور مجزا و درون یک پن بر روي بستري از تراشه چوب به مدت 47 روز نگهداري شدند. جیرهها در سه دوره زمانی آغازین 1 - تا 10 روزگی - ، رشد 11 - تا 24 روزگی - و پایانی 25 - تا 47 روزگی - بر اساس 1994 NRC و راهنماي پرورشی سویه راس - 2007 - 308 تنظیم شدند.
در دوره آغازین، رشد و پایانی به ترتیب 2، 1/5 و 1 کیلوگرم پري بیوتیک بایوموس در تن جیره اضافه شد.
در روز 47 آزمایش، 24 قطعه جوجه از هر تیمار 1 - قطعه از هر تکرار - کشتار شده، و از قسمت میانی ژژنوم روده کوچک جهت تهیه مقاطع هیستولوژیکی نمونه گیري انجام شد. ارزیابی ها شامل ارتفاع پرز، عرض پرز و عمق کریپتها بود. همچنین پس از کشتار محتویات سکوم جوجه ها در ظروف استریل تخلیه و نمونه ها جهت شمارش میکروبی به آزمایشگاه منتقل شدند. در این تحقیق میکروب هاي لاکتوباسیلها با استفاده از محیط کشت MRS آگار و کلی فرمها با استفاده از محیط کشت McConkey آگار شمارش شدند.
نتایج بدست آمده با استفاده از نرم افزار آماري - 2003 - SAS 9.1 و با روش GLM مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. در مواردي که تفاوت آماري معنیداري در بین میانگینها مشاهده گردید از آزمون چند دامنهاي دانکن جهت مقایسه میانگینها استفاده شد.
نتایج و بحث:
میانگین طول و عرض پرزهاي روده، عمق کریپتها و شمارش میکروبی محتویات سکوم در جدول ارائه شده است. استفاده از بایوموس به طور معنیداري سبب افزایش طول و عرض پرزهاي روده گردید . - P<0/05 - اما اثر جنس بر طول و عرض پرز معنیدار نبود. عمق کریپتها در 47 روزگی تحت تأثیر جنس و بایوموس قرار گرفت - P<0/05 - ؛ بطوریکه عمق کریپتها در جنس ماده بیشتر از جنس نر بود و استفاده از بایوموس به طور معنیداري باعث کاهش عمق کریپت در ژژنوم گردید. این نتایج با دادههاي بدست آمده از آزمایش بورهو و همکاران - 2007 - ، ایجی و همکاران - 2001 - و ساواج و همکاران - 1997 - همخوانی دارد - 9،6،. - 1 بایوموس با افزایش دادن سلولهاي گابلت، تولید و ترشح موسین را افزایش میدهد که منجر به کاهش تأثیر سموم باکتریایی میشود و این عوامل در افزایش طول و عرض پرزها و کاهش عمق کریپتها مؤثرند.
همانطور که در جدول مشاهده میشود اثر جنس و بایوموس بر جمعیت لاکتوباسیل و کلیفرم محتویات سکوم معنیدار نبود - . - P>0/05 عوامل مؤثر در تغییر نتایج بایوموس روي جمعیت باکتريهاي مفید در روده ممکن است شامل اختلاف در موقعیت-هاي آزمایشی، نوع جیره فرموله شده، اثرات فصلی و شرایط سلامتی گله باشد. در آزمایشهاي بیگس و همکاران - 2007 - ، سیلان و همکاران - 2003 - و اسپرینگ و همکاران - 2000 - نیز اثر بایوموس بر جمعیت لاکتوباسیل و کلیفرم در سکوم معنیدار نشد و این نتایج با نتایج آزمایش حاضر مطابقت دارد - 10،3،. - 2
