بخشی از مقاله
چکیده
هدف از این آزمایش بررسی اثر سیلی مارین بر غلظت لیپیدهای سرم خونی بلدرچین ژاپنی مسموم شده با تتراکلریدکربن بود. بدین منظور، 480قطعه بلدرچین ژاپنی یک روزه در قالب طرح کاملاً تصادفی با آرایش فاکتوریل 2×2 به 4 تیمار، 4 تکرار و 30 قطعه جوجه در هر تکرار توزیع شدند. تغذیه پرندگان با یک جیره ذرت-سویا بر اساس توصیههای NRC انجام گرفت. تیمارهای آزمایشی شامل: تیمار شاهد، تیمار سیلی مارین 100 - میلی لیترسیلیمارین به ازای هر کیلوگرم وزن بدن به صورت گاواژ - ، تیمار تتراکلریدکربن 1 - میلی لیتر تتراکلریدکربن به صورت تزریق درون صفاقی به ازای هر کیلوگرم وزن بدن - و تیمار سیلی مارین+ تتراکلریدکربن 100 - میلی لیترسیلیمارین به صورت گاواژ و 1 میلی لیتر تتراکلریدکربن به صورت تزریق درون صفاقی به ازای هر کیلوگرم وزن بدن - بودند. در پایان داده های آزمایشی با نرم افزار SAS مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. نتایج نشان داد که سیلیمارین سبب کاهش معنیدار غلظت تریگلیسرید، کلسترول کل، -LDLکلسترول میگردد - . - P <0/05 در حالی که تتراکلریدکربن مقادیر تریگلیسرید، -LDLکلسترول را بطور معنی داری افزایش داد - . - P <0/05 بطور کلی نتایج این مطالعه نشان داد که سیلیمارین سبب تعدیل اثرات تنش اکسیداتیو ناشی از القای تتراکلریدکربن در بلدرچین ژاپنی میشود.
.1 مقدمه
امروزه وجود رابطه بین غلظت لیپیدهای سرم - تریگلیسریدها، کلسترول، LDL - لیپوپروتئین با دانسیته پایین - ، VLDL - لیپوپروتئین با دانسیته بسیار پائین - ، HDL - لیپوپروتئین با دانسیته بالا - و بیماریهای قلبی عروقی در انسان به اثبات رسیده است. افزایش غلظت LDL خون - کلسترول نامطلوب - موجب افزایش بیماری انسداد عروق و سخت شدن دیواره سرخرگها میشود. همچنین افزایش غلظت تریگلیسریدهای سرم احتمال بروز بیماریهای قلبی را بالا میبرد. بالا بودن سطح تریگلیسرید در بیماری های مختلف کبدی، صفراوی و کلیوی نیز دیده میشود. کلسترول جزء اصلی ساختمان غشاهای سلولی و پیشساز هورمونهای استروئیدی و اسیدهای صفراوی است. کلسترول در پلاسما توسط لیپوپروتئینها که مجموعهای از لیپیدها و آپولیپیدهای LDL - ، VLDL، HDL و شیلومیکرونها - هستند حمل میشود.[2] در مطالعات انجام شده رابطه نزدیکی میان LDL بالا در سرم خون افراد و بیماریهای قلبی-عروقی گزارش شده است. HDL بر خلاف LDL، عمل حفاظت و پیشگیری را از طریق برداشت کلسترول از نسوج به عهده دارد و بالا بودن HDL باعث کاهش خطر ابتلا به بیماریهای قلبی و عروقی میشود. [3] در حال حاضر سیلی مارین که از گیاه ماریتیغال استخراج می شود به دلیل دارا بودن خواص گسترده بر اندام های مختلف بدن بسیار مورد توجه قرار دارد. سیلی مارین یک فلاونولیگنان است که از چندین ایزومر تحت عنوان سیلی بین، ایزوسیلی بین، سیلی کریستین، سیلی دیانین، دهیدروسیلی بین و دهیدروسیلی کریستین تشکیل شده است.[1] در گذشته عصاره گیاه ماریتیغال برای درمان بیماری های گوارشی و صفراوی استفاده می شده است و امروزه برای جلوگیری و درمان مسمومیت های کبدی و درمان سرطان کبد نیز استفاده می شود.[4] سیلی مارین با جمع آوری رادیکال های آزاد موجب مهار استرس اکسیداتیو می شود.[1] همچنین سیلی مارین با جمع کردن رادیکال های آزاد و بافرینگ آهن بر ویژگی های غشا سلولی تاثیر می گذارد5]،.[6 همچنین مشخص شد استفاده از سیلی مارین در موش صحرایی تغذیه شده با جیره القا کننده هایپرکلسترولمی، تاثیرات ضد کلسترولی دارد و لیپوپروتئین های با چگالی بالا - - HDL را افزایش وکلسترول کل را کاهش می دهد.[7]
.2 مواد و روش ها
این آزمایش در مزرعه آموزشی و پژوهشی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان به مدت 42 روز اجرا گردید. هدف از اجرای این آزمایش برسی اثر سیلی مارین در بلدرچین ژاپنی بر غلظت لیپیدهای سرم خونی شامل کلسترول کل، تری گلیسرید، LDL، HDL، VLDL در شرایط تنش اکسیداتیو بود. در این آزمایش تعداد 480 قطعه جوجه بلدرچین ژاپنی یک روزه ، بر اساس طرح آزمایشی کاملاً تصادفی در قالب فاکتوریل 2×2 شامل دو سطح سیلی مارین - 0 و 1 میلی لیتر به ازای هر کیلوگرم وزن بدن - و دو سطح تتراکلریدکربن 0 - و 1 میلیلیتر به ازای هر کیلوگرم وزن بدن - به عنوان اثرات اصلی و به چهار گروه آزمایشی مساوی تقسیم شدند، به طوری که هر گروه شامل 4 تکرار و هر تکرار مشتمل بر 30 قطعه پرنده بود. پرندهها به مدت 42 روز بر روی بستر پرورش داده شدند. هر تکرار به عنوان یک واحد آزمایشی در نظر گرفته شد. گروههای آزمایشی با جیره پایه - توصیه شده توسط انجمن ملی تحقیقات - بر پایه ذرت و سویا تغذیه شدند. گروه های آزمایشی شامل: - 1 گروه شاهد دریافت کننده جیره پایه که فاقد هرگونه محرک رشد، آنتیبیوتیک و داروی ضدکوکسیدیوز بود، - 2 گروه دریافت کننده جیره پایه بعلاوه سیلیمارین به میزان 1 میلیلیتر به ازای هرکیلوگرم وزن بدن به صورت گاواژ دهانی، - 3 گروه دریافت کننده جیره پایه بعلاوه دریافت تتراکلریدکربن - CCl4 - به میزان 1 میلیلیتر به ازای هر کیلوگرم وزن بدن به صورت تزریق داخل صفاقی و - 4 گروه دریافت کننده جیره پایه بعلاوه دریافت سیلیمارین و تتراکلریدکربن همانند گروههای 2 و 3، بودند. تیمارهای آزمایشی از روز 22 تا 42 روزگی به مدت 3 هفته اعمال گردید. به منظور اندازهگیری غلظت لیپیدهای سرم خونی در روز 42 پرورش از هر تکرار 2 پرنده - جنس نر - که از نظر وزنی به میانگین وزنی آن تکرار نزدیک بودند انتخاب گردیدند و خون گیری از ورید گردن پرندهها صورت گرفت. نمونههای خون در لولههای آزمایش فاقد هپارین ریخته شدند. سپس برای جدا کردن سرم، نمونههای خون در دستگاه سانتریفیوژ HERMLE-Z323K - ، آلمان - با دمای 10 درجهسانتیگراد و با دور 3500 به مدت 10 دقیقه سانتریفیوژ گردید. سپس سرمها توسط سمپلر جدا شده و در داخل میکروتیوب ریخته شد. سرمها تا زمان انجام آزمایشات بعدی در دمای -20 درجه سانتیگراد نگهداری شدند. اندازهگیری غلظت لیپیدهای سرم خون با استفاده از کیتهای تشخیص کمی شرکت پارس آزمون و زیست شیمی توسط دستگاه اسپکتروفوتومترصورت گرفت. مقادیر LDL و VLDL به صورت زیر محاسبه شد. داده های مربوط به غلظت لیپیدهای سرم خونی توسط نرم افزار SAS مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند و مقایسه میانگین تیمارهای مختلف توسط آزمون دانکن - P <0/05 - انجام شد.
.3 نتایج
تاثیر تیمارهای آزمایشی بر غلظت لیپیدهای سرم خون در جداول 1 گزارش شده است.
نتایج حاصله در جدول 1 نشان می دهد که مقادیر در پرندهای تیمار شده با سطح 1 میلیلیتر سیلیمارین مقادیر سرمی تری گلیسیرید، کلسترول کل و -VLDL کلسترول به طور معنیداری کاهش داشت . - P <0/05 - در بررسی تاثیر متقابل تیمارهای آزمایشی، سطوح 1 میلیلیتر سیلیمارین و صفر میلیلیتر تتراکلریدکربن به ترتیب سبب کاهش و افزایش معنیدار غلظت سرمی- LDL کلسترول وHDL:LDL شد . - P <0/05 -
جدول -1 اثرات اصلی و متقابل سیلیمارین و تتراکلریدکربن بر مقادیر - میلیگرم در دسیلیتر - تریگلیسرید، کلسترول،
