بخشی از مقاله
چکیده
هدف پژوهش حاضر تعیینتأثیرکیفیت افشا بر حساسیت سرمایه گذاری به جریان نقدی است. با توجه به اینکه حساسیت سرمایه گذاری به جریان نقدی ناشی از دو عامل محدودیت تامین مالی و جریان نقد آزاد است، تاثیر کیفیت افشا بر هر یک از آنها نیز بررسی شد.
جهت دستیابی به هدف پژوهش تعداد 105 شرکت از بین شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سال های1384 تا 1393 انتخاب گردید. برای آزمون فرضیههای پژوهش از الگوی رگرسیون چند متغیره با استفاده از دادههای ترکیبی استفاده شد.
نتایج پژوهش حاکی از آن است که کیفیت افشا بر حساسیت سرمایه گذاری به جریان نقدی تاثیر منفی و معناداری دارد. همچنین نتایج نشان می دهد که کیفیت افشا هر حساسیت سرمایه گذاری به جریان نقدی ناشی از هر دو عامل را کاهش می دهد.بر مبنای این یافتهها میتوان نتیجه گرفت که کیفیت افشا، وابستگی مخارج سرمایهای به منابع داخلی را کاهش داده و میتواند سبب سرمایهگذاری کارا گردد.
واژه های کلیدی: کیفیت افشا، حساسیت سرمایه گذاری به جریان نقدی، محدودیت تامین مالی، جریان نقد آزاد
مقدمه
سرمایه گذاری، فعالیتی در قالب به کارگیری وجوهی است که بتواند یک جریان سود آور آتی ایجاد نماید از طرفی به منظور انجام سرمایه گذاری، بایستی وجوه مورد نیاز برای سرمایهگذاری به نحو مناسب تامین مالی شود. اثر تقابلی بین سرمایه گذاری و تصمیمات تامین مالی موضوع بسیار مهمی در ادبیات تامین مالی شرکت ها می باشد. روش های مختلف تامین مالی شامل تامین مالی داخلی، تامین مالی خارجی و یا ترکیبی از دو روش است
بر اساس نظریه نامربوط بودن ساختار سرمایه میلر و مودیلیانی - 1958 - در بازار های کامل، تصمیمات سرمایه گذاری شرکت ها امری مستقل از وضعیت مالی و فرایند تامین مالی است. شرکت ها پروژه های سرمایه گذاری را انتخاب می کنند که ارزش فعلی جریان نقدی تنزیل شده آن ها بیشتر از مخارج سرمایهای مرتبط با آنها باشد. بعلاوه شرکتها همیشه منابع مالی خارجی را به هزینه ای معادل با هزینه منابع داخلی بدست میآورند. با این حال بسیاری از تحقیقات انجام شده نشان داده اند که نقصهای بازار سرمایه از جمله عدم تقارن اطلاعاتی ممکن است سبب شود تا تامین مالی خارجی نسبت به تامین مالی داخلی هزینه بیشتری داشته باشد به همین دلیل شرکت ها تمایل بیشتری به استفاده از منابع داخلی شرکت دارند
بنابراین در بازار های ناقص، تصمیمات سرمایه گذاری مستقل از نوع تامین مالی نبوده و یک رابطه مثبت بین میزان سرمایه گذاری و منابع داخلی شرکت ها بوجود میآید که شدت این رابطه بوسیله شاخص حساسیت سرمایه گذاری به جریان نقدی سنجیده می شود. بر این اساس شرکت هایی که جریان نقد عملیاتی بیشتری دارند، مخارج سرمایهای بیشتری انجام میدهند. به عبارتی شاخص حساسیت سرمایهگذاری به جریان نقدی میزان اتکای یک شرکت بر منابع داخلی، در فرایند سرمایهگذاری و انجام مخارج سرمایهای را نشان میدهد، به طوری که هرچه این شاخص بزرگتر باشد بدین مفهوم است که شرکت در تأمین منابع از خارج دچار محدودیت بوده و لذا از وجوه داخلی برای سرمایهگذاری استفاده کرده است.
وابستگی مخارج سرمایهای به منابع داخلی شرکتها باعث میشود تا تصمیمات سرمایه گذاری از قاعده مثبت بودن خالص ارزش فعلی عدول کرده و سبب ایجاد مشکلات سرمایه گذاری کمتر از حد یا سرمایه گذاری بیشتر از حد گردد
مطالعات انجام شده دلالت بر این دارد که حساسیت سرمایه گذاری به جریان نقدی ناشی از دو عامل محدودیت مالی و هزینه های نمایندگی ناشی از جریان نقد آزاد است منظور از اصطلاح محدودیت مالی این است که در تامین مالی برای تمامی سرمایه گذاری مطلوب مانعی وجود داشته باشد که میتواند به دلیل شرایط بد اعتباری و عدم توانایی در گرفتن وام یا انتشار سهام جدید باشد یکی از دلایل عمده محدودیت مالی را می توان عدم تقارن اطلاعاتی نام برد. عدم تقارن اطلاعاتی موجب ایجاد ریسک اطلاعاتی برای تامین کنندگان منابع مالی - سهامداران و اعتباردهندگان بالقوه - و ریسک گزینش مغایر می گردد. تامین کنندگان منابع مالی در قبال ریسک اطلاعاتی که تحمل می کنند، مبلغ صرف ریسکی برای تامین مالی در نظر می گیرند. تحت چنین شرایطی هزینه تامین مالی خارجی افزایش یافته و محدودیت مالی نیز بیشتر خواهد بود وجود محدودیت مالی منجر میشود تا واحدهای تجاری از عهده تامین مالی مناسب برخی از پروژه های سرمایه گذاری سود ده بر نیامده و صرفا بر منابع داخلی خود اکتفا نمایند. در نتیجه محدودیت تامین مالی موجب سرمایهگذاری کمتر از حد شده و نیز حساسیت سرمایهگذاری به جریان نقدی را افزایش خواهد داد
وجود جریان نقد آزاد عامل دیگری است که به عنوان علت حساسیت سرمایه گذاری به جریان نقدی بیان شده است. تئوری های مبتنی بر هزینه های نمایندگی نشان می دهد، مدیران ممکن است از محل جریان های نقد آزاد پروژه های با خالص ارزش فعلی منفی را در جهت رسیدن به منافع شخصی خود به کار گیرند. که این مورد سبب سرمایهگذاری بیش از حد شده و اغلب در شرایط عدم تقارن اطلاعاتی بوجود میآید سرمایه گذاری بیش از اندازه از محل منابع و جریان نقدی داخلی، موجب میشود تا رابطه بین
