بخشی از مقاله
چکیده
هدف این پژوهش شناسایی تاثیر استفاده از فناوری اطلاعات بر بهره وری کارکنان دانشگاه پیام نور واحد ساری و بهشهر و مقایسه آنها بوده است. روش تحیق توصیفی از نوع پیمایشی است. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه استاندارد شده استفاده شد. روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای و به تعداد 106نفر می باشد. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات ازآزمون t تک نمونه ای و t مستقل استفاده گردید. نتایج تحقیق نشان داد که فناوری اطلاعات بر بهره وری کارکنان دانشگاه پیام نور واحد ساری و بهشهر تاثیر دارد. تفاوت معناداری در استفاده از فناوری اطلاعات بر بهره وری کارکنان دانشگاه پیام نور واحد ساری و بهشهر وجود دارد.
مقدمه
امروزه رشد روز افزون فناوری اطلاعات به گونه ای غیرقابل انکار بر زندگی روزمره جوامع مختلف تأثیرگذاشته است. تأثیر این تکنولوژی بر ابعاد زندگی به گونه ای است که دیگر نمی توان مفاهیمی نظیر توسعه پایدار و اقتصاد دانایی محور را از این واژه مجزا دانست.آنچه مسلم است فناوری اطلاعات بعنوان یک زیر ساخت جدید توجه زیادی را به خود در سازمانها جلب کرده است. این زیر ساخت کهعموماً بصورت بهره برداری جمعی از دستگاه های الکترونیکی، ارتباط از راه دور، نرم افزار، ایستگاه های کامپیوتری نامتمرکز و رسانه های یکپارچه تعریف می شود، بر سازماندهی فاصله های مکانی و به طبع آن بر دیگر سیستم ها اثرات عمیقی برجای گذاشته است.
شاید بتوان گفت فناوری اطلاعات همان مطالعه، طراحی، گسترش، اجرا و مدیریت سیستمهای اطلاعاتی مبتنی بر کامپیوتر و بخصوص کاربردهای نرم افزاری و سخت افزاری کامپیوتر است که توسط آن داده های کاربردی به هر صورت گردآوری می شوند. فناوری اطلاعات بر دانش مهارت استفاده از کامپیوتر و سیستم ارتباط از راه دور، ذخیره سازی، کاربرد و انتقال اطلاعات تاکید دارد.
در حقیقت فناوری اطلاعات صنعت در حال پیشرفتی است که بشدت جویای بازارهای بزرگتر است تا به این ترتیب سرمایه گذاریهای بزرگتری را جذب، درآمد بیشتری را تولید و مشاغل بیشتری را بوجود آورد. فناوری اطلاعات محدود به سخت افزار و نرم افزار نمی باشد و نیز فناوری اطلاعات را می توان نقطه همگرایی الکترونیک، پردازش داده ها و ارتباطات مخابراتی دانست امروزه فناوری اطلاعات مشوقی برای جهانی شدن تولیدات و بازارها است و پویایی و انعطاف پذیری خدمات و جریانهای پولی-مالی را افزایش میدهد و اغلب عرصه را برای افزایش بهره وری و کارآیی مهیا می کند
امروزه در همه کشورهای توسعه یافته و یا در حال توسعه به اهمیت بهره وری بعنوان یکی از ضرورت های توسعه اقتصادی و کسب برتری رقابتی در عرصه های بین المللی تاکید دارند، زیرا در دنیای کنونی رقابت در صحنه های جهانی ابعاد دیگر به خود گرفته و تلاش برای نیل به سطح بهره وری بالاتر یکی از پایه های اصلی این رقابت ها را تشکیل می دهد. به این ترتیب اغلب کشورهای در حال توسعه به منظور اشاعه نگرش بهره وری و تعمیم بکارگیری فنون و روش های بهبود آن، سرمایه گذاری های قابل توجهی را در این زمینه انجام داده و یا در حال انجام دارند.
بهره وری موضوعی است که از ابعاد مختلف به آن نگریسته شده و هر روز کاربرد و اهمیت آن بیش از پیش روشن می شود. بهره وری موضوع مشترکی در اقتصاد و مدیریت به شمار می رود. بی گمان رشد و توسعه اقتصادی جوامع مختلف در نرخ رشد بهره وری آنها نهفته است. کوشش برای افزایش نرخ بهره وری، کوشش برای زندگی و رفاه بهتر برای افراد و جامعه است.
برای رسیدن به فردای بهتر باید رشد بهره وری را به طور مستمر دنبال نمود. از این رو در دنیای رقابت آمیز امروز کشور هایی برنده خواهند بود که بتوانند دانش، بینش و رفتار بهره وری را در مدیران و کارکنان خود ایجاد نمایند. بینشی که بتواند فکر کردن، اندیشیدن، آفریدن، نوآوری و خلاقیت را در سازمان ها خلق کند. با توجه به وجود مشکلات عدیده ای که اقتصاد ایران در آستانه هزاره سوم میلادی با آن روبرو است، از جمله اقتصاد تک محصولی، ساختار نامتناسب نظام اقتصادی و اداری، افزایش نرخ بیکاری، پائین بودن میزان سرمایه گذاری و غیره، اهمیت توجه به بهره وری، حساس و اشاعه فرهنگ بهره وری را بیش از پیش روشن می کند
بهره وری در لغت به معنی قدرت تولید و بارور بودن و مولد بودن به کار رفته و در ادبیات فارسی به با فایده بودن و سود برندگی معنی شده است. بهره وری به مفهوم نسبت بازده تولید به واحد منابع مصرف شده است که با یک نسبت مشابه دوره پایه مقایسه شده و به کار می رود.
با توجه به این که ارتقاء بهره وری بر پدیده های اصلی اقتصادی، اجتماعی و سیاسی جوامع مانند کاهش سطح تورم، افزایش سطح رفاه عمومی، افزایش سطح اشتغال، افزایش توان رقابت اقتصادی و غیره تاثیر دارد، در کشور ما اهمیت و توجه به مقوله بهره وری به دلایل مختلف از جمله حاکم نبودن فرهنگ و نگرش درست به بهره وری در جامعه، مورد غفلت واقع گردیده است و علیرغم برخی اقدامات انجام شده مانند تاسیس سازمان ملی بهره وری و برخی تاکیدات در برنامه سوم توسعه در ارتباط با ارتقاء بهره وری، هنوز تا رسیدن به وضعیت مطلوب فاصله زیادی باقی مانده است و باید قدم های اساسی و موثری در این زمینه برداشته شود .
فرآیند مدیریت بهره وری شامل اندازه گیری، اجراء، ارزیابی و اصلاح است. اندازه گیری بهره وری در بخش دولتی و بهبود آن یکی از مباحث مهم در مدیریت سازمانه ای دولتی به ویژه دستگاه های نظارتی و سیاستگذاری است. ضرورت بهبود بهره وری در سه سطح ملی، دولت و سازمان مطرح است. در سطح ملی رقابت از طریق بهره وری بالاتر امکان پذیر است. با رشد بهره وری استانداردهای زندگی افزایش می یابد. افزایش سطح بهره وری افزایش قدرت اقتصادی را به دنبال دارد و افزایش قدرت اقتصادی می تواند منجربه افزایش قدرت سیاسی شود. بهبود بهره وری در سطح دولت مورد توجه جوامع مختلف قرار گرفته است، چرا که با افزایش استانداردهای زندگی، مردم تقاضای خدمات بهتری را از دولت دارند، در پاسخ به این تقاضا باید دستاوردهای بیشتر با استفاده از منابع کمتر تحقق یابد.
هدف و فرضیات
این مقاله در صدد است تا تاثیر استفاده از فناوری اطلاعات را در بهره وری کارکنان دانشگاه های پیام نور واحد ساری و بهشهر مورد مطالعه قرار دهد و بهره وری کارکنان دانشگاه پیام نور واحد ساری و بهشهر را از بعد استفاده از فناوری اطلاعات مقایسه نماید. لذا فرضیات این تحقیق به شرح زیر می باشد: .1 فناوری اطلاعات بر بهره وری کارکنان دانشگاه پیام نور واحد ساری تاثیر دارد. .2 فناوری اطلاعات بر بهره وری کارکنان دانشگاه پیام نور واحد بهشهر تاثیر دارد. .3 تفاوت معناداری در استفاده از فناوری اطلاعات بر بهره وری کارکنان دانشگاه پیام نور واحد ساری و بهشهر وجود دارد.
پیشینه
نتایج تحقیق افشه و همکاران - 1390 - نشان داد که کاربرد اینترنت و فن آوری شبکه داخلی اینترانت و اکسترانت در ارائه آموزش به کارکنان دانشگاه به میزان زیادی در بهره وری آنها مؤثر است و هر چقدر آموزش بعد تخصصی تر به لحاظ علمی و حرفه ای تر به لحاظ روش تدریس و حتی به لحاظ فن آوری داشته باشد با بهر ه وری رابطه بیشتری دارد. نتایج ایمانی و همکاران - 1390 - نشان داد که میزان بهره وری نیروی انسانی در هشت مولفه انگیزش، خلاقیت و نوآوری، روحیه رقابت پذیری، کاهش هزینه فعالیت ها، بهبود کیفیت فعالیت ها، کاهش زمان انجام کار، رضایت از کار و روحیه نیروی انسانی
