بخشی از مقاله
چکیده
جهان معاصر عرصه تحولات شگرف و پویایی شتابنده است، تغییرات چنان غافلگیر و برق آسا از راه میرسند که حتی لحظهای درنگ می تواند به بهای گزاف در عرصهی سیاسی، امنیتی و اقتصادی تمام شود. در این محیط سرشار از بی ثباتی و آکنده از عدم قطعیت تنها رویکرد و سیاستی که احتمال موفقیت و کامروایی دارند، تلاش برای معماری آینده است گرچه این تلاش همواره با خطرپذیری فراوان قرین بوده است اما به هر حال پذیرش این مخاطره به مراتب عاقلانهتر از نظاره گر بودن تحولات آینده است.
در چنین شرایطی ما نیاز به مدیرانی آینده گرا داریم... و حال ما در این پژوهش به تبیین عوامل مهم اثرگذار بر آینده گرایی مدیران با رویکرد سه نوع آینده گرایی - تحلیلی، نظری، مشارکتی - که به عنوان متغیر وابسته می پردازیم.
جامعه آماری این پژوهش متشکل از 138 نفر از مدیران سازمانها و ادارات دولتی و غیردولتی در استان زنجان می باشد که از نظر طرح پژوهش توصیفی و از نظر هدف کاربردی و به شیوه پیمایشی می باشد که به کمک طراحی پرسشنامه در قالب مقیاس پنج گزینهای طیف لیکرت مورد بررسی قرار گرفته است.
نتایج حاصل از این پژوهش نشان میدهد که تفاوت معناداری بین شرکتهای دولتی و غیردولتی در آیندهگرایی و عوامل مهم آن وجود دارد. همچنین تفاوت معناداری بین گروههای سنی مختلف در آیندهگرایی وجود دارد ولی تفاوت معناداری بین مدیران براساس مدرک تحصیلی آنها در آیندهگرایی آن وجود ندارد.
مقدمه
آیندهذاتاً غیرقابل شناخت است. اما نکته متناقض نما این است که اگر یک غیب گو یا فال گیر آینده شومی را برای سال بعد زندگی شما پیش بینی کند سرعاًی دست به کار شده و با تغییر برنامه زندگی و انتخابهای خود از وقوع چنین آیندهای جلوگیری میکنیدمشابهاً. اگر یک پزشک به جوان سیگاری تصاویر تأسف برانگیز افراد مسن و مبتلا به بیماریهای تنفسی و قلبی را نشان دهد آنگاه شاید این فرد جوان با ترک سیگار از رخداد چنین آینده هولناکی جلوگیری کند در واقع آینده غیرقابل شناخت است اما به کمک دانش ناقص خود می توانیم سهمی در شکل بخشیدن به آن دسته باشیم.
ما میتوانیم رخدادهای آینده را به صورت غیر متحمل و متحمل و همچنین مطلوب و نامطلوب تقسیم بندی کرده و سپس اقداماتی انجام دهیم تا احتمال رخدادهای مطلوب افزایش یابد یا برعکس از ظهور رخدادهای متحمل اما نا مطلوب جلوگیری کنیم. افرادی که داراییهای خود را بیمه میکنند و کسانی که هنگام رانندگی از کمربند ایمنی استفاده میکنندعملاً از این الگوی فکری بهره میجویند.
روزها پیش دستت نامهها و تحولات و تصمیمگیری به هنگام میتواند هر جامعه و سازمانی را دریافتن بهترین راهها توانا سازد. در این محیط سرشار از بیثباتی و آکنده از عدم قطعیت تنها رویکرد و سیاستی که احتمال موفقیت و کامروایی دارند، تلاش برای معماری آینده است گرچه این تلاش همواره با خطرپذیری فراوان قرین بوده است اما به هر حال پذیرش این مخاطره به مراتب عاقلانهتر از نظاره گر بودن آینده است.
شکل .1 تصویر نمادین پیش نگری آینده
براساس آنچه گفته شد آینده را به 4 دسته زیر میتوان تقسیم کرد:
بعد از انقلاب اسلامی و به خصوص در سالهای اخیر با توصیه و تأکید مقام رهبری برای سند راهبردی 1404 و ایجاد یک چشم انداز 20 ساله - 1384-1404 - این شناخت آینده و ضرورت و چرایی ساختن یک چشم انداز روشن برای کشور بر اساس پایههای علمی و آکادمی در تمامی سطوح و ابعاد جامعه لازم است و در این پژوهش سعی داریم بخش کوچکی از این دریای بیکران در جهت شناخت آینده و آینده گرایی مدیران داشته باشیم
در این بین شناخت میزان و اولویت بندی عوامل مهم آینده گرایی مدیران در این تحقیق مورد چالش قرار گرفته است.
بیان مسئله
جهان معاصر عرصه تحولات شگرف و پویایی شتابنده است. تغییرات چنان غافلگیر و برق آسا از راه میرسند که حتی لحظهای درنگ میتواند به بهای گزاف غافلگیری راهبردی در عرصه سیاسی، امنیتی و اقتصادی تمام شود.
