بخشی از مقاله
چکیده
روابط اجتماعی موجود در جوامع حال حاضر به عنوان مهمترین عنصر در حفظ شاکله فرهنگی-اجتماعی فضاهای شهری و متعاقب به آن رشد و اعتلاء سطح زندگی افراد جامعه می باشد. این موضوع به عنوان مفهومی بنیادی برای فضاهای شهری تعریف می شود که در بحث های معماری و طراحی شهری این روزهای شهرهای اسلامی به عنوان واجب الوجوب طرح های تفضیلی قرار می گیرد.
معماری در این بین دارای بالاترین سهم در شکل گیری و غنا بخشیدن به این موضوع است. حفظ، بازسازی و خلق فضاهائی که بتواند درصد روابط اجتماعی را افزایش دهد و همینطور بتواند به موضوعی دست یابد به عنوان وحدت جامعه ایرانی اسلامی، در گرو پرداختن به معماری و شهرسازی باقاعده و احترام گذار نسبت به حقوق شهروندان جامعه در خصوص فضاهای شهری و اماکن عمومی. می توان با اتخاذ تصمیم ها و انجام عملیات های اجرائی و نظری سهم عمده ای در اعتلاء و تحقق بحث تعاملات اجتماعی سالم در فضاهای شهری معاصر داشت.
نویسندگان در این تحقیق با رویکرد تحقیق کیفی و تحلیل و بررسی آثار و نطرهائی که در خصوص بازسازی و تحکیم تعاملات اجتماعی در بحث فضاهای شهری بخصوص معماری خیابانی است این موضوع را مورد تأکید قرار داده اند که می توان با اضافه کردن مؤلفه های خاص طراحی و ایجاد تغییرات معماری، فضای شهری ای همچون میدان مرکزی همدان و محورهای اصلی آن را به محملی برای افزایش روابط اجتماعی سالم تبدیل ساخت. استفاده از الگوهای ناب ایرانی و تزریق مبانی نظری قوی با توجه به شرایط حال حاضر جامعه، پاسخگوی معضل چگونگی بالا بردن سطح روابط اجتماعی در جامعه امروز است.
مقدمه
یکی از بارزترین موضوعاتی که اسلام به آن تأکید دارد حضور افراد شهر اسلامی در قسمت های مختلف جامعه و داشتن تعاملات اجتماعی است که باعث رشد، تعالی و هرچه بالاتر رفتن فرهنگ جامعه شهری می گردد. - زاهدی اصل, - 1371 معماری عرصه ای است که می تواند اصلیترین نقش را در این خصوص ایفا کند و آن ایجاد کردن فضاها و مکان ها و یا اعمال تغییراتی است که بواسطه آن تعاملات اجتماعی پررنگ تر شده و جامعه می تواند از فوایدی که از آن ساطع می گردد بهره ببرد.
فضاهای شهری بخصوص خیابان های اصلی و پیاده روهای آن دارای پتانسیل های فراوان و بیشترین ضریب برای تحقق ارتباطات اجتماعی-فرهنگی به شمار می روند. با حضور پررنگ افراد با بهانه های گوناگون در فضاهای شهری جامعه شاهد اتفاقاتی خاص به نام برخوردهای اجتماعی که نطفه تعاملات اجتماعی است خواهد بود. با استفاده از علم معماری و توجه به بافت، هویت منطقه ای و سبک آداب و رسوم فرهنگی مردم منطقه می توان این موضوع را به حداکثر مقدار خود رساند.
چهره ای جدید بخشیدن به فضاهائی که اکنون مکانی صرف برای رفت و آمد اتومبیل و حرکت سریع افراد برای رسیدن به هدف کاری خود هستند می تواند خیابان های شهری را جولانگاهی برای تحقق هر چه بیشتر اتفاقات اجتماعی گرداند.
انسان ها به دلایل کاملا اثبات شده موجودات کاملا اجتماعی هستند و این موضوع که می خواهند با دیگران در ارتباط باشند. امری بدیهی است، تحقق تمامی این اصول با استفاده از علم معماری در فضاهای خیابان های شهری نیازی است که اکنون پیش بینی شده و برای آیندگان به عنوان عنصری حیاتی تلقی می گردد.
تمهیداتی که در خصوص بازسازی یا تغییرات کاربری قسمت های پررفت و آمد و بخصوص سنتی شهرهای ایران اتخاذ می گردد باید به اصلی ترین محور این موضوع که نقش مردم اجتماع در این فضاها است توجه گردد.
