بخشی از مقاله
چکیده
این مطالعه ی توصیفی- همبستگی، با هدف کلی سنجش میزان اشتغال پذیری دانشجویان کشاورزی در دانشکده های کشاورزی دانشگاه های غرب کشور و عوامل مؤثر بر آن انجام شد. جامعه ی آماری این پژوهش را دانشجویان سال آخر گرایش های مختلف دانشکده های کشاورزی غرب کشور - شامل: کردستان، کرمانشاه، ایلام، همدان و لرستان - تشکیل دادند . - N= 979 - حجم نمونه با استفاده از جدول بارتلت و همکاران 274 - 2001 - نفر تعیین گردید.
از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای - برحسب رشته تحصیلی - بهره گرفته شد. بر اساس یافته ها، میزان اشتغال پذیری دانشجویان کشاورزی دانشکده های مختلف کشاورزی دانشگاه های غرب کشور در حد متوسطی ارزیابی گردید . بین میزان اشتغال پذیری ادراک شده و انتظارات تحصیلی دانشجویان گرایش های مختلف دانشکده های کشاورزی غرب کشور تفاوت معنی داری به دست آمد . نتایج حاصل از تحلیل تشخیصی گام به گام، نشان داد که میزان وجود مهارت های آمادگی شغلی، دیدگاه نسبت به دانشکده محل تحصیل و انتظارات تحصیلی به ترتیب عواملی هستند که بیشترین اهمیت را در تشخیص میزان اشتغال پذیری دانشجویان کشاورزی دارند.
مقدمه
اشتغال پذیری در دهه گذشته به عنوان یک مفهوم اصلی در سیاست های بازار کار بین المللی شناخته شده است و یکی از چهار ستون راهبردی اشتغال در اروپا را تشکیل می دهد. این مفهوم به عنوان شکلی از سازگاری فعال در یک شغل ویژه، شکل گرفته است که افراد را در شناسایی و تشخیص فرصت های شغلی توانمند می سازد. در دهه های گذشته از قرن بیستم، با ظهور اقتصاد مبتنی بر دانش و جهانی سازی، ساختار اقتصادی کشور ها به سرعت شروع به تغییر نموده است
فراگیری دانش، پردازش و انتقال آن، از اهمیت اصلی در اقتصاد دانش محور امروزی برخوردارند با این تصور که ساختار و تولید قابلیت های شخصی نیازمند به روز آوری دائمی نیروی کار انسانی است، و این احتیاجات پیچیده اغلب در مفهوم »اشتغال پذیری« رمزنگاری شده است تغییر جهت های اخیر در امر آموزش و سیاست بازار کار به موجب ظهور اقتصاد دانش محور جدید، منجر شده است که دانشگاه ها تحت فشار زیادی به منظور تولید دانش آموختگان اشتغال پذیر، قرار گیرند
لذا، در سطح بین المللی، این اعتقاد که آموزش عالی در تجهیز دانش آموختگان به منظور توانایی مشارکت در اقتصاد دانش محور جدید، نقش دارد، یکی از نیرو محرکه های اصلی به سوی »اشتغال پذیری« بوده است
آموزش عالی ایران نیز در طول حیات نوین خود، با چالش ها و نیاز ها و تغییرات متعددی روبرو بوده است و هم اکنون با توجه به تحولات جهانی که تنواسته و می تواند جامعه ایران را نیز تحت الشعاع خود قرار دهد - از جمله ظهور اقتصاد مبتنی بر دانش - رسالت ها و خط مشی هایی را برای خود بر مبنای آینده نگری برای ایران 1400 مد نظر قرار داده است. از جمله این موارد می توان به گسترش مرز های دانش، اعتلای موقعیت علمی کشور در سطوح منطقه ای و بین المللی، ارتقای دانش و فرهنگ عمومی، توسعه ی ارتباطات آموزش عالی با جامعه، توسعه ی پژوهش و حفظ و ارتقای کیفیت آموزش عالی و بعبارت دیگر تولید دانش، انتقال و اشاعه ی دانش و بکار گیری آن اشاره نمودمطمئناً. تحقق یافتن چنین رسالت هایی نیاز به تغییرات لازم در عناصر و خطی مش های آموزش عالی دارد
با این اوصاف، دانشجویان بیشتر مشابه سرمایه گذاران و آموزش عالی، بازاری است که آن ها در آن سرمایه گذاری می کنند. دانشگاه ممکن است در نقش یک واسطه برای دانشجو در این بازار ظاهر شود، اما نمی تواند به عنوان ضامن یادگیری عمل کند. دانشجویان یک فرایند آموزشی با تجربه را بیش از یک نتیجه می پذیرند. وظیفه ی دانشگاه در نقش واسطه گر، افزایش ارتباط بین فرایند و نتیجه است. در حالی که فرصت دانشجو را به منظور تضمین با برگشت سودمند سرمایه گذاریش شناسایی نموده و افزایش می دهد. کلید این امر، توانایی دانشگاه در ارتقای اشتغال پذیری دانشجویان است
با وجود این، شاید اهمیت کنونی اشتغال پذیری به عنوان یک هدف فراگیر برای سیاست های ملی و فرا ملیتی، به دلیل توجه به بحران بیکاری است حل این مشکل، سیاستگذاران غالب کشورها را با چالش های بزرگی روبرو ساخته است، به گونه ای که می توان گفت: ثبات و زوال برخی از دولت ها در گرو حل بحران بیکاری است
این مسئله در کشور ما با شرایط حادتری مواجهه است: بر اساس آمار سالانه 270 هزار دانش آموخته دانشگاهی وارد بازار کار می شوند، اما ظرفیت بازار جوابگوی این تعداد نیست
حادتر از آن زمانی است که بدانیم، نرخ بیکاری در بین 147 هزار دانش آموخته ی دانشگاهی کشاورزی بر اساس آمار سال1380، 28 درصد گزارش شده که دو برابر نرخ بیکاری در بین سایر توده های بیکار و همچنین بالاترین نرخ بیکاری در بین کل دانش آموختگان دانشگاهی است
این وضعیت ضمن بازگویی شرایط نگران کننده اشتغال دانش آموختگان کشاورزی بمنزله آن است که نیروهای دانش آموخته، امکان حضور تأثیر گذار در بخش کشاورزی را پیدا ننموده اند
