بخشی از مقاله
چکیده:
جنیسم یک سنت مذهبی در هند است که همزمان با آیین بودا تاسیس شد. این آیین مانند بودیسم در آغاز پیدایش خود سازمانی رهبانی بوده است که به تهذیب اخلاق پرداخته است و راه رسیدن به آرامش ابدي را ترحم و گرامی داشتن حق حیات و پرهیزگاري و امساك میداند. براساس این آیین، طرز رفتار درست شامل پنج نوع پرهیزگاري از قبیل: عدم آزار و اذیت دیگران در من نگفتن، پرهیز از دستبردن به مال دیگران، تزکیه نفس، دلبسته نبودن به امور دنیوي میباشد.
همچنین این آیین برتري تبعیض گونهایی را بین زنان و مردان پیرو این آیین قایل شده است. از جمله این نگرشها، رتبه بالا مردان راهب نسبت به زنان راهبه میباشد .در این آیین اعتقاد بر این است که مرد پیشاپیش از مرتبهاي والاتر برخوردار بوده و زن آن مرحله را در زندگانی بعدي، احراز خواهد کرد و با وجودي که مردان براي رسیدن به اشراق کار کرده اند، زنان براي رسیدن به اشراق مستقیماً کار نکردهاند، آنان نخست براي رسیدن به مقام مرد، کار کردهاند، زیرا نمیتوانی بدون رسیدن به جایگاه مرد، به اشراق دست یافت.
حال با توجه به این مطالب ذکر شده، این تحقیق به بررسی جایگاه زنان و اهمیت آنان از دیدگاه این مکتب خواهد پرداخت و نشان دهد که آیا ریشه پایینتر بودن جایگاه زنان در هندوستان را میتوان به این مکتب ربط داد؟ این تحقیق در حیطه تحقیقات تحلیلی قرار دارد که منابع و دادهها از طریق مطالعات کتابخانهاي، مقالات و کتب مرتبط جمع آوري خواهد شد.
مقدمه
در طول تاریخ مکاتب و مذاهب، فلاسفه و متفکران، هرکدام نظراتی پیرامون زن داشتهاند. آن چنان که بعضیها شخصیت زن را نادیده گرفته و منکر وجودش میشدند یا آن چنان با دیدة تحقیر به او مینگریستهاند که حتا از حیوانات هم با زن بدتر رفتار میکردند و یا او را به ضعف و زبونی و نحسی نسبت میدادند و بعض دیگر فقط وجودش را وقف لذت بخشیدن به مرد و ارضاي غریزه جسمیاش میدانستند و یا وجوداو باعث خشم و شرم و ننگ و بد نامی میبود! و… البته باید ذکر کرد که در میان تمامی این اندیشهها و تفکراتی که گفته شد، کسانی هم بودند که علیرغم تمام تعصبات و تلقینات و احساسات دور از منطق و عقل، تحت تاثیر نحوه تفکر جامعه و محیط خویش قرار نگرفته و زن را انسانی ذيحق همچون مرد قلمداد میکردند و برایش ارزش و احترام خاصی قایل میشدند، تا حدي که باور داشتن یک زن میتواند در خوشبختی و بدبختی یک جامعه در پرتو تعلیم و تربیت، نقش بسیار حساسی را ایفا نماید. تمام فرهنگ هاي کنونی هر جامعه را میتوان نشات گرفته از آیین ها، باورها و سنت هاي آن جامعه دانست، و هندوستان که جایگاه آیین هاي مختلفی بوده استف از این امر مستثنی نخواهد بود.
از میان همه کشورهاي ثروتمند گروه 20، هندوستان بدترین مکان براي یک زن است. اما چطور چنین چیزي ممکن است براي کشوري که افتخار می کند بزرگترین دموکراسی جهان داراست؟ در شمال شرق هندوستان، در شهر گواهاتی، بر بالاي تپه هاي مشرف بر این شهر شلوغ، کلبه اي هندویی به یاد معروفترین فرزند هندوستان ساخته شده ، جایی که روزي مهاتما گاندي ساعتی در آن مکان استراحت کرد. این کلبه توریست ها را به یاد مردي می اندازد که روزي در سال 1921 گفت:
"از میان همه شرارت هایی که مردان مسئول آن هستند، هیچ کدام به بدي، خشنی و پستی سوء رفتار با نیمه بهتر انسان یعنی جنس مؤنث نیست". بیشتر هندي ها به خوبی می دانند که در بزرگترین دموکراسی جهان، زندگی چقدر براي یک زن مشکل است؛ حتی 46 سال بعد از اینکه ایندرا گاندي به عنوان اولین نخست وزیر زن کشور در سال 1966 تاریخ ساز شد.البته احتمالاً هندوستان بدترین مکان در دنیا براي زنان نیست چرا که نرخ تجاوز در این کشور به بدي این نرخ در جمهوري دموکراتیک کنگو نیست، جایی که هر ساله بیش از 400000 زن مورد تجاوز قرار می گیرند. ولی براساس مرکز بین المللی تحقیق در مورد زنان در سال 2010، 45 درصد از دختران هندي قبل از 18 سالگی وادار به ازدواج می شوند.
بر اساس اعلام صندوق جمعیت سازمان ملل، 56000مرگ و میر مادران در سال 2010 ثبت شده است و تحقیق یونیسف در 2012 نشان می دهد که 52 درصد از دختران بالغ - و 57 درصد از پسران بالغ - در هندوستان فکر می کنند که کتک خوردن زن توسط همسرش توجیه پذیر است! همچنین گفته می شود که فقدان قانون، نبود امنیت در مکان هاي تفریحی، عدم وجود عدالت جنسی، فقدان ترس از قانون و پلیس، و بی توجهی دستگاه قضایی، همگی دلایلی براي وجود این وضعیت براي زنان در هندوستان است .
این تحقیق که از نوع تحلیلی- توصیفی میباشد، قصد دارد ابتدا گذري دارد بر اوضاع و جایگاه زنان در کشور هندوستان، سپس با توضیحی مختصر د رموردآیین جنیسم، قصد دارد دیدگاه پیروان این آیین را نسبت به زنان بررسی نماید.
زنان هندي در آمار
هند با جمعیتی بالغ بر نهصد و هشتاد و نه میلیون نفر دومین کشور پرجمعیت دنیاست. از این تعداد 120 میلیون را زنان تشکیل می دهند که در فقر به سر می برند. هند 16% جمعیت جهانی را به خود اختصاص داده اما تنها 4/2 درصد از سرزمین این کشور داراي منابع طبیعی متراکم است. بیش از 70% جمعیت هند از طریق منابع زمینی ارتزاق می کنند که 84% از کسانی که اقتصاد کشاورزي را پیش می برند زنان هستند. هند یکی از معدود کشورهایی است که در آن جمعیت مردان از زنان بیشتر است و این عدم تعادل روز به روز بیشتر می شود.
نرخ مرگ ومیر در نواحی روستایی بیشترین میزان را در سطح جهان دارد. از نگاه جهانی در هند در ازاء هر 19 درصد تولد 27درصد مرگ و میر وجود دارد. به نظر می رسد که بیشترین مرگ و میر در زنان بین سنین 1 و 5 سال صورت می گیرد و نرخ بالاي مرگ و میر منجر به کاهش زنان در جمعیت هند شده است.
چاترجی - - 1990 چنین تخمین می زند که مرگ ومیر دختران جوان در هند در قیاس با پسران بیش از 300 هزار نفر در سال است و از هر 6 نوزاد که می میرد یک نوزاد به دلیل تبعیض جنسی جان خود را از دست می دهد. از پانزده میلیون نوزاد دختري که در هند به دنیا می آید تقریباً 25% از آنها به 15 سال نمی رسند. هند اولین کشوري است که یک طرح کنترل جمعیت در خانواده را رسماً در سال 1952 ارائه کرد. در عین حال جمعیت این کشور از 361 میلیون در سال 1951 به 844 میلیون در سال 1991 افزایش یافت. نرخ کل زاد و ولد در هند 8/3% است - صادقی، - 1396 این میزان با استانداردهاي جهانی مطابق است اما میزان خالص افزایش جمعیت منجر به احساس حفظ رشد جمعیت به مثابه یکی از 6 هدف مهم برنامه پنج ساله هشتم شده است .
از سال 1970 استفاده از شیوه هاي بارداري مدرن بین 10 تا 40 درصد افزایش یافته البته استفاده از این روش ها در شمال و جنوب هند بسیار متغیر است .برجسته ترین جنبه استفاده از شیوه هاي بارداري در هند ضدعفونی کردن است که در بیش از 85% شیوه هاي باروري مدرن استفاده می شود. زنانی که از امکانات استرلیزاسیون بهره می برند. 90% تمام کسانی که از این امکانات بهره مند می شوند را در برمی گیرند .
قانون اساسی هند به زنان حقوق مساوي با مردان داده است اما سنت هاي مردسالارانه قوي، همچنان اعمال نفوذ می کند و زندگی زنان را تعریف و تعیین می کند. در اغلب خانواده هاي هندي یک دختر مایه دردسر محسوب می شود و باید معتقد باشد که او پایین تر و حقیرتر از مرد و بدلی براي اوست. پسران ستایش می شوند و محترم شمرده می شوند، مادر یکصد پسر بودن خود یکی از برکات خداوندي در آیین هند محسوب می شود .
ریشه ایده هندي رفتار مناسب با زنان را می توان در قوانین وضع شده توسط مانو در 200 قبل میلاد جستجو کرد: در مورد یک دختر جوان، زن جوان یا حتی یک زن میانسال هیچ چیز نباید به طور مستقل انجام گیرد و حتی در خانه شخصی خودش یک دختر در دوران کودکی باید تابع پدرش، در جوانی تابع شوهرش و زمانی که شوهرش مرد باید تابع پسرانش باشد. یک زن هیچ گاه نباید مستقل عمل کند 2000. قبل از میلاد مطالعه اي در مورد زنان 20 - ssp - روستا را در 4 منطقه در ایالت ماهاراشترا قرار دارند به این شیوه بررسی کرده است .
مسئله اصلی که زنان با آن در مبارزه هستند بقاء است. درآمد کم وعدم استخدام عمده ترین دغدغه هایی است که این زنان را آزار می دهد. بقاء دل مشغولی دائمی است و در اصل، بقاء یعنی غذا .عمده ترین مسائل عبارتند از نبود مایحتاج اساسی مانند غذا، آب، سوخت و خوراك - علوفه - و امکانات بهداشتی، افزون بر این تخریب محیط زیست و اینکه اغلب مشاغل سنتی آنها کارکرد خود را از دست داده است شرایطی است که ادامه زندگی و تأمین خانواده را براي زنان بسان گذشته بسیار دشوار ساخته است.
●سوء تغذیه زنان نرخ بالاي سوء تغذیه در جنوب آسیا عمیقاً ریشه در نابرابري زنان و مردان دارد. بی توجهی مردان به دختران و زنان نخستین دلیل عمده سوء تغذیه بچه ها در جنوب آسیا است. این مسئله در سایر نقاط دنیا کمتر مشاهده می شود. مسئله مذکور در مقاله اي تحت عنوان راز آسیا که در سال 1996 از سوي یونیسف منتشر شد مورد بررسی قرار گرفته است در این مقاله نرخ سوءتغذیه کودکان در جنوب آسیا با نرخ سوءتغذیه کودکان در آفریقا مقایسه شده است. براین اساس می توان گفت که سوء تغذیه در جنوب آسیا شدیدتر است دلیل عمده این مسأله آن است که زنان در جنوب آسیا در قیاس با آفریقا از حق آزادي و اظهار نظر کمتري برخوردارند. قضاوت و ابراز وجود و استقلال در این منطقه به شدت محکوم می شود.
میلیون ها زن در جنوب آ سیا براي آنچه که مایل به انجام آن هستند را نیز براي تأمین خواسته هاي فرزندانشان از دانش، ابزار و آزادي لازم و کافی برخوردار نیستند. نابرابري هاي جنسی در تغذیه از دوران ودکی تا بزرگسالی کاملاً مشهود است.
