بخشی از مقاله
چکیده
نظریه پردازان یادگیری مشارکتی معتقدند مهارت های مهم زندگی مانند صحبت کردن، گوش دادن، حل مساله از طریق تجارب یادگیری مشارکتی تقویت می شوند . در یادگیری مشارکتی موقعیتی فراهم میگردد که در آن دانش آموزان مهارت های اجتماعی مورد نیاز را به صورت گروه همکار یاد می گیرند و قادر می شوند دانش و توانایی های یکدیگر را مورد بررسی قرار دهند و آن ها را تایید و یا رد کنند، به اندیشه های یکدیگر احترام بگذارند و دوستی های فراتر از دوستی های قومی، نژادی، جنسی و دیگر تقسیمات گروهی داشته باشند. در این مقاله ابتدا با ذکر مقدمه ای، نقش یادگیری مشارکتی در رشد مهارت های اجتماعی دانش آموزان ابتدایی شرح داده شده ، و در آخر با توجه به پیشینه ی این پژوهش مدل مفهومی پیشنهادی ارائه شده است.
– 1 مقدمه
یکی از دلایل پویایی و کارآمدی نظام های آموزشی پیشرفته در کشورهای توسعه یافته این است که در آن نظام ها مدام روش های یاددهی و یادگیری را مورد مطالعه و بررسی قرار می دهند و همواره از بهترین روش ها و اثربخش ترین آن ها استفاده می نمایند - پورکاظم، . - 1393 هر گاه صحبت از روش های تدریس می شود عموما توجهات معطوف به نحوه تعامل معلم با شاگران است اما نحوه تعامل شاگردان با یکدیگر کمتر مورد توجه قرار می گیرد - اسکوتیل و همکاران. - 1 الیس و والن - - 1383 در رابطه با تعامل شاگردان در کلاس درس سه رویکرد اساسی را بیان می کنند، الف - رقابتی: شاگردان برای برنده شدن با یکدیگر به رقابت می پردازند و هر دانش آموز سعی می کند از دیگری پیشی بگیرد اما پس از مدتی به درجا زدن عده ای از شاگردان می انجامد. از نقایص این روش ارزیابی یکسان برای همه است و چون رقابت وجود دارد عملا روحیه همکاری و روابط عاطفی بین فراگیران تضیف می شود. ب - انفرادی: شاگران بدون توجه به پیشرفت یکدیگر بطور انفرادی برای رسیدن به هدف هایشان تلاش می کنند و از دیگران توقع همکاری و کمک ندارند، در این رویکرد معلم مرجع اصلی است و این مهمترین نقص این نوع یادگیری است. ج - مشارکتی: دانش آموزان از طریق همکاری و مشارکت در قالب گروه ها به یادگیری می پردازند و در قبال یادگیری یکدیگر احساس مسئولیت می - کنند - اشرفیان،. - 1393 الیس و والن همچنین بیان می کنند به دو دلیل وظیفه معلم است که مهارت های اجتماعی را به دانش آموزان یاد بدهند. -1 فراگیری این مهارت ها برای موفقیت های آتی دانش آموزان اهمیت حیاتی دارد و معمولا این مهارت ها در خانه و جای دیگر آموخته نمی شود و دانش آموزان بسیاری از مهارت های اجتماعی را خارج از مدرسه یاد نمی گیرند. -2 دانش آموزان تکالیف درسی خود را در گروه های همیار با موفقیت انجام می دهند و این امر می تواند باعث افزایش موفقیت تحصیلی آن ها گردد.
-2 یادگیری مشارکتی
طرفداران رویکرد یادگیری مشارکتی اشاره می کنند که از طریق کار مشارکتی، دانش آموزان نقش فعالی در فرآیند یادگیری بر عهده می گیرند - استیون2 ،. - 2015 اصطلاح یادگیری مشارکتی مربوط به روشی است که طبق آن دانش آموزان در سطوح مختلف عملکرد، در گروه های کوچک برای رسیدن به اهداف مشترک فعالیت می کنند. این دانش آموزان به همان اندازه که در برابر یادگیری خودشان مسئول هستند، نسبت به یادگیری دیگران نیز تعهد دارند - یاریاری و همکاران، . - 1387 در ساختار یادگیری مشارکتی یا یادگیری توام با همکاری معمولا دانش آموزان برای پاداش گروهی در یک گروه کوچک با یکدیگر کار می کنند. این بدان معنی است که برای به دست آوردن پاداش، اعضایی که توانایی بالایی دارند با اعضایی که توانایی آن ها پایین است با یکدیگر کار کنند، چنین سختاری، دانش آموزان با توانایی بالا را قادر می سازد که با دانش آموزان با توانایی پایین تر کمک و این عمل آن ها تشویق می شود - پاواتانا و همکاران، . - 2014 در این نوع ساختار کلاسی، اثرات عدم موفقیت تخفیف می یابد و می تواند تا حدی بیرونی تلقی شود - ما همگی بد انجام دادیم - و در مقابل، دانش آموزان با توانایی پایین نیز می توانند در حکم بخشی از گروه همکاری کنند موفق تلقی شوند - ما انجام دادیم - . در واقع در چنین ساختاری، دانش آموزان ممکن است یادبگیرند که کمک کردن به موفقیت دیگران به همان نسبت لذت بخش است که تلاش و پیشی گرفتن از آنان - پابلو1 و همکاران، . - 2015 این باور که یادگیری مشارکتی از سایر رویکردهای رقابتی و انفرادی بهتر است برگرفته از شواهد علمی است نه مدارک شفاهی که در جدول 1 بدان اشاره شده است.
